Zoxon 4
- Substancja czynna
- Doxazosinum
- Postać
- tabletki
- Moc
- 4 mg
- Skład
- Każda tabletka zawiera 1 mg, 2 mg lub 4 mg doksazosyny (Doxazosinum) (w postaci mezylanu doksazosyny). Substancja pomocnicza o znanym działaniu: Zoxon 1: laktoza 40 mg. Zoxon 2: laktoza 40 mg. Zoxon 4: laktoza 80 mg. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
- Substancje pomocnicze
- Celuloza mikrokrystaliczna Laktoza bezwodna Karboksymetyloskrobia sodowa Sodu laurylosiarczan Krzemionka koloidalna bezwodna Magnezu stearynian
- Wskazania
- Produkt leczniczy Zoxon jest wskazany w leczeniu: • samoistnego nadciśnienia tętniczego, • objawów klinicznych łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (BPH).
- Dawkowanie
- Samoistne nadciśnienie tętnicze Leczenie należy rozpoczynać od dawki 1 mg raz na dobę. Zależnie od skuteczności w indywidualnych przypadkach dawka dobowa doksazosyny może być po 7 dniach do 14 dni zwiększona do 2 mg, następnie do 4 mg i wreszcie do 8 mg. Średnia dawka w leczeniu podtrzymującym wynosi 2 do 4 mg doksazosyny raz na dobę. Maksymalna zalecana dawka doksazosyny wynosi 16 mg na dobę. Do rozpoczęcia leczenia zaleca się następujący schemat dawkowania: dzień 1.–8. rano 1 mg doksazosyny dzień 9.–14. rano 2 mg doksazosyny. Następnie zaleca się zwiększanie dawki do skutecznej dawki podtrzymującej. 1 Łagodny rozrost gruczołu krokowego (BPH) Leczenie należy rozpoczynać od dawki 1 mg raz na dobę (patrz punkt 4.4). W razie potrzeby dawka dobowa doksazosyny może być po 7 dniach do 14 dni zwiększona do 2 mg, a następnie do 4 mg, zależnie od reakcji pacjenta. Maksymalna zalecana dawka doksazosyny wynosi 8 mg na dobę. Do rozpoczęcia leczenia zaleca się następujący schemat dawkowania: dzień 1.–8. 1 tabletka ZOXON 1 (1 mg doksazosyny) raz na dobę dzień 9.–14. 2 tabletki ZOXON 1 (2 mg doksazosyny) raz na dobę Następnie można indywidualnie zwiększać dawkę do skutecznej dawki podtrzymującej. Pacjenci w podeszłym wieku Ponieważ farmakokinetyka doksazosyny nie zmienia się u pacjentów w podeszłym wieku, w tej grupie pacjentów można stosować zwykłe dawkowanie. Jednakże dawka produktu powinna być możliwie jak najmniejsza, zwiększanie zaś dawki powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza. Zaburzenia czynności nerek Farmakokinetyka doksazosyny pozostaje niezmieniona u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek. Nie wykazano też, aby stosowanie doksazosyny nasilało istniejącą niewydolność nerek, dlatego w tej grupie pacjentów możliwe jest stosowanie zazwyczaj zalecanej dawki. Jednakże dawka produktu leczniczego powinna być możliwie najmniejsza, zaś zwiększanie dawki powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza. Doksazosyna w dużym stopniu wiąże się z białkami osocza, dlatego nie może być usuwana przez dializę. Zaburzenia czynności wątroby Podczas stosowania doksazosyny u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy zachować szczególną ostrożność. Nie ma doświadczenia klinicznego dotyczącego stosowania produktu leczniczego u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.4). Dzieci i młodzież Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności doksazosyny u dzieci i młodzieży. Sposób podawania Tabletkę należy połknąć w całości, popijając wodą. Czas trwania leczenia określa lekarz.
- Przeciwwskazania
- Stosowanie produktu Zoxon jest przeciwwskazane: - u pacjentów z nadwrażliwością na substancję czynną lub na pochodne chinazoliny (np.: prazosynę, terazosynę) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1, - u pacjentów z niedociśnieniem ortostatycznym w wywiadzie, - u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego z jednoczesnym przekrwieniem górnych dróg moczowych, przewlekłymi infekcjami dróg moczowych lub kamicą pęcherza moczowego, - u kobiet karmiących piersią (patrz punkt 4.6), - u pacjentów z niedociśnieniem tętniczym. Doksazosyna jest przeciwwskazana w monoterapii u pacjentów z przepełnieniem pęcherza moczowego, bezmoczem z postępującą niewydolnością nerek lub bez. 2
- Działania niepożądane
- Podczas leczenia produktem leczniczym Zoxon zaobserwowano i zgłoszono następujące działania niepożądane z częstością występowania: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1000 do <1/100); rzadko (≥1/10 000 do <1/1000); bardzo rzadko (<1/10 000); nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych). Klasyfikacja układów i Częstość Działania niepożądane narządów wg MedDRA Zakażenia i zarażenia często zakażenia dróg oddechowych, zakażenia dróg pasożytnicze moczowych Zaburzenia krwi i układu bardzo rzadko leukopenia, małopłytkowość, niedokrwistość chłonnego Zaburzenia układu niezbyt często reakcje alergiczne Zaburzenia metabolizmu i niezbyt często anoreksja, skaza moczanowa, pragnienie, zwiększony odżywiania apetyt Zaburzenia psychiczne niezbyt często niepokój, bezsenność, nerwowość, pobudzenie, depresja, chwiejność emocjonalna Zaburzenia układu często senność, zawroty głowy, ból głowy nerwowego niezbyt często udar naczyniowy mózgu, niedoczulica, omdlenia, drżenie, apatia bardzo rzadko przeczulica, sztywność mięśni, zaburzenia smaku, koszmary nocne, utrata pamięci, ortostatyczne zawroty głowy, parestezja 5 Zaburzenia oka często zaburzenia akomodacji niezbyt często łzawienie, światłowstręt bardzo rzadko niewyraźne widzenie częstość śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (patrz nieznana punkt 4.4) Zaburzenia ucha i błędnika często zawroty głowy pochodzenia błędnikowego niezbyt często szum w uszach Zaburzenia serca często kołatanie serca, tachykardia, ból w klatce piersiowej niezbyt często zawał mięśnia sercowego, omdlenia, dławica piersiowa bardzo rzadko bradykardia, arytmie serca Zaburzenia naczyniowe często niedociśnienie tętnicze, niedociśnienie ortostatyczne, obrzęki niezbyt często niedokrwienie obwodowe rzadko zaburzenia mózgowo-naczyniowe bardzo rzadko uderzenie krwi do głowy Zaburzenia układu często zapalenie oskrzeli, kaszel, duszność, nieżyt nosa oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia niezbyt często zapalenie gardła, krwawienie z nosa rzadko obrzęk krtani bardzo rzadko skurcz oskrzeli Zaburzenia często ból brzucha, niestrawność, suchość w jamie ustnej, żołądka i jelit nudności niezbyt często zaparcia, wzdęcia i oddawanie wiatrów, wymioty, zapalenie żołądka i jelit, biegunka Zaburzenia wątroby i dróg niezbyt często nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby, żółciowych zwiększona aktywność enzymów wątrobowych bardzo rzadko zapalenie wątroby, zastój żółci, żółtaczka Zaburzenia skóry i tkanki często świąd podskórnej niezbyt często wysypka bardzo rzadko pokrzywka, łysienie, plamica Zaburzenia mięśniowo- często ból pleców, ból mięśni szkieletowe i tkanki łącznej niezbyt często ból stawów bardzo rzadko skurcze mięśni, osłabienie mięśni Zaburzenia nerek i dróg często zapalenie pęcherza, nietrzymanie moczu, odczuwanie moczowych zwiększonej potrzeby oddawania moczu, częstomocz niezbyt często dyzuria, zaburzenia częstości oddawania moczu, krwiomocz rzadko wielomocz bardzo rzadko zaburzenia w oddawaniu moczu, zwiększone stężenie kreatyniny w moczu i osoczu, zwiększona diureza, oddawanie moczu w nocy Zaburzenia układu niezbyt często impotencja rozrodczego i piersi bardzo rzadko ginekomastia, priapizm częstość wsteczna ejakulacja nieznana Zaburzenia ogólne i stany w często osłabienie, ból w klatce piersiowej, objawy podobne do miejscu podania objawów grypy, obrzęk uogólniony, obrzęk obwodowy niezbyt często ból, gorączka, dreszcze, obrzęk twarzy, uderzenia gorąca, bladość bardzo rzadko uczucie zmęczenia, złe samopoczucie, obniżona temperatura ciała u pacjentów w podeszłym wieku Badania diagnostyczne niezbyt często hipokaliemia, zwiększenie masy ciała rzadko hipoglikemia 6 Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181 C, 02 - 222 Warszawa. Tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: ndl@urpl.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
- Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
- Z uwagi na indywidualne reakcje na doksazosynę zdolność do wykonywania takich czynności, jak prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn, lub wykonywanie szczególnych rodzajów pracy, przy których konieczne jest utrzymywanie równowagi, może być pogorszona szczególnie na początku leczenia produktem leczniczym Zoxon, po zwiększeniu dawki, przejściu na inny produkt lub przy jednoczesnym spożywaniu alkoholu.
- Interakcje
- Obserwowano następujące interakcje produktu leczniczego Zoxon podawanego jednocześnie z niżej wymienionymi produktami lub substancjami. Działanie przeciwnadciśnieniowe doksazosyny może być nasilone przez: inne leki obniżające ciśnienie tętnicze; leki rozszerzające naczynia lub azotany; inhibitory PDE-5 – u niektórych pacjentów może wystąpić objawowe niedociśnienie tętnicze (patrz punkt 4.4). Działanie przeciwnadciśnieniowe doksazosyny może być osłabione przez: leki z grupy NLPZ; estrogeny; sympatykomimetyki. Doksazosyna może osłabiać działanie dopaminy, efedryny, epinefryny, metaraminolu, metoksaminy oraz fenylefryny wywierane na ciśnienie tętnicze krwi oraz naczynia krwionośne. Ponieważ nie ma danych dotyczących interakcji z lekami wpływającymi na metabolizm wątrobowy (np. cymetydyna), zaleca się zachowanie szczególnej ostrożności w podawaniu tych leków z doksazosyną. Doksazosyna wiąże się z białkami osocza w 98%. W badaniach in vitro z użyciem ludzkiego osocza nie stwierdzono, by doksazosyna wpływała na wiązanie się z białkami osocza digoksyny, warfaryny, fenytoiny lub indometacyny. Badania in vitro sugerują, że doksazosyna jest substratem cytochromu P450 3A4 (CYP 3A4). Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego podawania doksazosyny z silnymi inhibitorami CYP 3A4, takimi jak klarytromycyna, indynawir, itrakonazol, ketokonazol, nefazodon, nelfinawir, rytonawir, sakwinawir, telitromycyna lub worykonazol (patrz punkt 5.2). Podczas podawania standardowej postaci doksazosyny w badaniach klinicznych nie stwierdzono niepożądanych interakcji z tiazydowymi lekami moczopędnymi, furosemidem, lekami beta-adrenolitycznymi, niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, antybiotykami, doustnymi lekami hipoglikemizującymi, lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego i lekami przeciwzakrzepowymi. Jednakże brak jest danych z oficjalnych badań nad interakcjami wymienionych leków. Doksazosyna nasila hipotensyjne działanie innych leków alfa-adrenolitycznych i innych leków przeciwnadciśnieniowych. W otwartym randomizowanym badaniu z kontrolowanym za pomocą placebo, przeprowadzonym na 22 zdrowych ochotnikach - mężczyznach, po podaniu pojedynczej dawki 1 mg doksazosyny w 1. dniu czterodniowego schematu leczenia cymetydyną podawaną doustnie (400 mg dwa razy na dobę), wartość średnia AUC doksazosyny wzrosła o 10%, a wartość średnia Cmax i średni okres półtrwania doksazosyny nie wykazały istotnych statystycznie zmian. Zwiększenie 10% średniego AUC dla doksazosyny podawanej jednocześnie z cymetydyną mieści się w zakresie zróżnicowania między poszczególnymi uczestnikami (27%) dotyczącym średniego AUC dla doksazosyny podawanej jednocześnie z placebo. 4 Doksazosyna może zwiększać aktywność reninową osocza oraz wydalanie kwasu wanilinomigdałowego z moczem. Należy wziąć to pod uwagę podczas oceny wyników badań laboratoryjnych.
- Ostrzeżenia
- Niedociśnienie ortostatyczne Rozpoczęcie leczenia Z uwagi na właściwości alfa-adrenolityczne doksazosyny u pacjentów może wystąpić, szczególnie na początku leczenia, niedociśnienie ortostatyczne, objawiające się zawrotami głowy i uczuciem słabości lub rzadko, utratą przytomności (omdlenia). Zgodnie z ostrożną praktyką medyczną zaleca się kontrolę ciśnienia tętniczego na początku leczenia, aby ograniczyć możliwość wystąpienia objawów ortostatycznych. Należy pouczyć pacjentów, aby w początkowym okresie leczenia doksazosyną unikali sytuacji, w których może dojść do urazu w przypadku zawrotów głowy lub osłabienia. Stosowanie u pacjentów z ciężką chorobą serca Podobnie jak w przypadku innych leków alfa-adrenolitycznych i innych leków rozszerzających naczynia krwionośne, zaleca się zachowanie ostrożności podczas podawania doksazosyny pacjentom z następującymi ciężkimi chorobami serca: - obrzęk płuc spowodowany zwężeniem aorty lub zwężeniem zastawki dwudzielnej, - niewydolność serca przy wysokiej pojemności wyrzutowej, - prawokomorowa niewydolność serca spowodowana zatorem płucnym lub wysiękiem osierdziowym, - lewokomorowa niewydolność serca z niskim ciśnieniem napełniania. U pacjentów z ciężką chorobą wieńcową serca, szybkie i znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego krwi może powodować zaostrzenie dolegliwości dławicowych. Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby Podobnie jak w przypadku innych leków w całości metabolizowanych w wątrobie, należy zachować szczególną ostrożność przy podawaniu doksazosyny pacjentom ze stwierdzoną niewydolnością wątroby (patrz punkt 5.2.). Ze względu na brak doświadczenia klinicznego w stosowaniu doksazosyny u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby podawanie produktu Zoxon tej grupie pacjentów nie jest zalecane. Stosowanie z inhibitorami PDE-5 Podczas jednoczesnego podawania inhibitorów fosfodiesterazy typu 5 (PDE-5) (np. syldenafilu, tadalafilu, wardenafilu) i doksazosyny należy zachować ostrożność, gdyż oba leki działają rozszerzająco na naczynia krwionośne i może to prowadzić u niektórych pacjentów do objawowego niedociśnienia tętniczego. Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia niedociśnienia ortostatycznego, zaleca się rozpoczęcie terapii inhibitorami PDE-5 tylko wtedy, gdy pacjent leczony alfa- adrenolitykami jest stabilny hemodynamicznie. Ponadto zaleca się rozpoczęcie leczenia inhibitorami PDE-5 od najmniejszej możliwej dawki oraz przestrzeganie 6-godzinnego odstępu czasu przed przyjęciem doksazosyny. Nie przeprowadzono badań z zastosowaniem doksazosyny w postaci o przedłużonym uwalnianiu. Stosowanie u pacjentów poddanych operacji usunięcia zaćmy Podczas operacji usunięcia zaćmy u niektórych pacjentów przyjmujących obecnie lub leczonych w przeszłości tamsulosyną, zaobserwowano „śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki” (ang. „Intraoperative Floppy Iris Syndrome” IFIS, odmiana zespołu małej źrenicy). Zgłaszano również pojedyncze doniesienia dotyczące innych leków alfa-adrenolitycznych, dlatego nie można wykluczyć, że jest to działanie typowe dla tej grupy leków. Przed zabiegiem należy poinformować okulistę o stosowaniu alfa-1-adrenolityków obecnie lub w przeszłości, ponieważ IFIS może prowadzić do zwiększenia liczby powikłań proceduralnych w trakcie operacji usunięcia zaćmy. W obserwacjach prowadzonych po wprowadzeniu do obrotu leków alfa-adrenolitycznych, w tym doksazosyny, notowano przypadki przedłużonej erekcji i priapizmu, związane ze stosowaniem tych substancji. Jeśli priapizm nie będzie natychmiast leczony, może dojść do uszkodzenia tkanki prącia i trwałej utraty potencji, dlatego pacjent powinien natychmiast skorzystać z pomocy medycznej. 3 Badania przesiewowe w kierunku raka gruczołu krokowego Rak gruczołu krokowego powoduje wystąpienie wielu objawów obserwowanych także w przypadku łagodnego rozrostu gruczołu krokowego; obie te choroby mogą występować jednocześnie. Należy zatem wykluczyć raka gruczołu krokowego przed rozpoczęciem stosowania doksazosyny w leczeniu łagodnego rozrostu gruczołu krokowego. Zoxon zawiera laktozę. Produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy i galaktozy.
- Wpływ na płodność, ciążę i laktację
- Ciąża W związku z tym, że brak jest odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań u kobiet w ciąży, bezpieczeństwo stosowania doksazosyny w czasie ciąży nie zostało ustalone. Z tego względu doksazosyna powinna być stosowana w okresie ciąży tylko wówczas, gdy w opinii lekarza potencjalne korzyści przewyższają możliwe ryzyko. Chociaż badania na zwierzętach nie wykazały żadnego działania teratogennego, zaobserwowano, że po podaniu wyjątkowo dużych dawek (około 300-krotnie przewyższających maksymalne dawki zalecane u ludzi) obserwowano u zwierząt zmniejszenie wskaźnika przeżywalności płodu (patrz punkt 5.3). Karmienie piersią Wykazano, że doksazosyna przenika do mleka ludzkiego w bardzo niewielkich ilościach (dawka przyjęta przez dziecko stanowi < 1% dawki zażywanej przez matkę), jednak dane uzyskane u ludzi są bardzo ograniczone. Ponieważ nie można wykluczyć ryzyka dla noworodka lub niemowlęcia, doksazosyna może być stosowana wyłącznie, jeśli w ocenie lekarza potencjalne korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla dziecka.
- Właściwości farmakokinetyczne
- Wchłanianie Doksazosyna dobrze wchłania się po podaniu doustnym i osiąga maksymalne stężenie w osoczu po 2 godzinach od podania. Metabolizm/eliminacja Eliminacja z osocza jest dwufazowa, a okres półtrwania wynosi 22 godziny, dzięki czemu możliwe jest dawkowanie raz na dobę. Dane dotyczące działania leków wpływających na metabolizm wątrobowy (np. cymetydyna) u pacjentów z niewydolnością wątroby są ograniczone. W badaniu klinicznym z udziałem 12 pacjentów z umiarkowaną niewydolnością wątroby, po jednokrotnym podaniu doustnym doksazosyny obserwowano zwiększenie AUC o 43% i zmniejszenie klirensu o 40%. Podobnie jak w przypadku innych produktów w całości metabolizowanych w wątrobie, należy zachować szczególną ostrożność przy podawaniu doksazosyny pacjentom ze stwierdzoną niewydolnością wątroby (patrz punkt 4.4.). Doksazosyna wiąże się w 98,3% z białkami osocza. W znacznym stopniu jest metabolizowana, głównie drogą O-demetylacji i hydroksylacji. Mniej niż 5% dawki doksazosyny jest wydalane w postaci niezmienionej. Doksazosyna jest w znacznym stopniu metabolizowana w wątrobie. Badania in vitro sugerują, że główny szlak eliminacji odbywa się poprzez CYP 3A4; natomiast szlaki metaboliczne CYP 2D6 i CYP 2C9 są również włączone w eliminację, ale w mniejszym stopniu. Badania w grupie pacjentów w podeszłym wieku oraz z niewydolnością nerek nie wykazały istotnych różnic we właściwościach farmakokinetycznych. 8 Biodostępność po podaniu doustnym wynosi około 65%.
- Właściwości farmakodynamiczne
- Grupa farmakoterapeutyczna: Leki przeciwnadciśnieniowe, kod ATC: C02CA04 Leki stosowane w łagodnym rozroście gruczołu krokowego, kod ATC: G04CA Nadciśnienie tętnicze Doksazosyna działa rozkurczająco na naczynia krwionośne poprzez selektywne i kompetencyjne blokowanie postsynaptycznych receptorów alfa-1-adrenergicznych. Podanie doksazosyny pacjentom z nadciśnieniem tętniczym powoduje klinicznie istotne obniżenie ciśnienia tętniczego poprzez zmniejszenie obwodowego oporu naczyniowego. Po podaniu jednorazowej dawki dobowej działanie produktu leczniczego utrzymuje się przez 24 godziny. Po rozpoczęciu leczenia następuje stopniowe obniżenie ciśnienia tętniczego, mogą w tym czasie wystąpić reakcje ortostatyczne. Maksymalne działanie produktu występuje po 2–6 godzin po podaniu. Wartość ciśnienia tętniczego krwi u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym jest podczas leczenia zbliżona zarówno w pozycji stojącej jak i leżącej. W przeciwieństwie do nieselektywnych leków alfa- adrenolitycznych, podczas długotrwałego leczenia doksazosyną nie obserwowano tolerancji na lek. W terapii podtrzymującej rzadko obserwowano zwiększenie aktywności reninowej osocza i tachykardię. Badania kliniczne wykazały, że doksazosyna korzystnie wpływa na stężenie lipidów we krwi, istotnie obniżając całkowite stężenie triglicerydów, cholesterolu całkowitego oraz frakcji LDL w osoczu. Obserwowano istotne zwiększenie stosunku cholesterolu HDL do cholesterolu całkowitego (około 4% do 13% wartości pierwotnej). Kliniczne znaczenie powyższych zjawisk pozostaje nieustalone. Doksazosyna ma zatem przewagę nad lekami moczopędnymi i beta-adrenolitykami, które wpływają niekorzystnie na te parametry. Leczenie doksazosyną korzystnie wpływa na nadciśnienie tętnicze i stężenie lipidów, w wyniku czego ulega zmniejszeniu ryzyko rozwoju choroby wieńcowej. Wstępna ocena wyników badania ALLHAT (ang. Antihypertensive and Lipid-Lowering Treatment to Prevent Heart Attack Trial) wykazała, że zmniejszenie ryzyka wystąpienia ciężkiej niewydolności serca u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym oraz co najmniej z jeszcze jednym czynnikiem ryzyka CHC, przyjmujących doksazosynę, jest około dwukrotnie niższe niż u pacjentów leczonych chlortalidonem. Ponadto ryzyko wystąpienia ciężkich komplikacji sercowo-naczyniowych było u tych pacjentów o 25% wyższe niż w grupie otrzymującej chlortalidon. 7 Z uwagi na powyższe wyniki ramię badania ALLHAT obejmujące doksazosynę zostało zakończone. W chwili zakończenia badania nie było różnic co do przyczyn śmiertelności. Powyższe wyniki nie zostały jeszcze poddane ostatecznej ocenie. Wykazano, że leczenie doksazosyną prowadzi do zahamowania przerostu lewej komory serca, hamuje agregację płytek i zwiększa aktywność tkankowego aktywatora plazminogenu. Ponadto doksazosyna zwiększa wrażliwość na insulinę u pacjentów z zaburzeniami gospodarki węglowodanowej. Wykazano, że doksazosyna nie wywiera niekorzystnych skutków metabolicznych i nadaje się do stosowania u pacjentów z astmą, cukrzycą, dysfunkcją lewokomorową lub skazą moczanową. Badanie in vitro wskazuje na antyoksydacyjne właściwości 6'- i 7'-hydroksylowych form metabolitów doksazosyny przy stężeniu 5 μM. W kontrolowanym badaniu klinicznym u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym wykazano związek między podawaniem doksazosyny a poprawą dysfunkcji seksualnych. Ponadto pacjenci otrzymujący doksazosynę zgłaszali mniej nowych przypadków zaburzeń erekcji niż pacjenci otrzymujący inne leki przeciwnadciśnieniowe. Łagodny rozrost gruczołu krokowego U pacjentów z objawowym łagodnym rozrostem gruczołu krokowego doksazosyna poprawia wyniki badań urodynamicznych i łagodzi objawy. Działanie produktu wynika z selektywnego blokowania receptorów alfa1-adrenergicznych w zrębie mięśniowym i torebce gruczołu krokowego, oraz w szyjce pęcherza moczowego. Wykazano, że doksazosyna skutecznie blokuje podtyp 1A alfa1-adrenoreceptora, który stanowi ponad 70% ogółu podtypów występujących w gruczole krokowym. To wyjaśnia działanie produktu u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego. Wykazano stałą skuteczność i bezpieczeństwo doksazosyny podczas długookresowego (do 48 miesięcy) leczenia łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.
- Przedawkowanie
- W razie przedawkowania prowadzącego do niedociśnienia tętniczego należy podjąć działania podtrzymujące czynności układu sercowo-naczyniowego. Przywrócenie ciśnienia tętniczego oraz normalizację tętna można osiągnąć poprzez ułożenie pacjenta na plecach. Jeśli powyższe środki są niewystarczające, wstrząs należy leczyć środkami zwiększającymi objętość osocza. W razie konieczności należy następnie podać leki wazopresyjne. Trzeba też monitorować czynność nerek i w razie potrzeby podjąć działania podtrzymujące. Ponieważ doksazosyna wiąże się w wysokim stopniu z białkami, dializa jako metoda leczenia przedawkowania nie jest wskazana.
- Ulotka
- Pobierz
- Dostępne jako preparat:
- Dostępne w opakowaniach:
- Pytania dotyczące leku:
Co wchodzi w skład leku Zoxon 4?
Każda tabletka zawiera 1 mg, 2 mg lub 4 mg doksazosyny (Doxazosinum) (w postaci mezylanu doksazosyny). Substancja pomocnicza o znanym działaniu: Zoxon 1: laktoza 40 mg. Zoxon 2: laktoza 40 mg. Zoxon 4: laktoza 80 mg. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Jakie są wskazania do stosowania leku Zoxon 4?
Produkt leczniczy Zoxon jest wskazany w leczeniu: • samoistnego nadciśnienia tętniczego, • objawów klinicznych łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (BPH).
Jak często zażywać lek Zoxon 4?
Samoistne nadciśnienie tętnicze Leczenie należy rozpoczynać od dawki 1 mg raz na dobę. Zależnie od skuteczności w indywidualnych przypadkach dawka dobowa doksazosyny może być po 7 dniach do 14 dni zwiększona do 2 mg, następnie do 4 mg i wreszcie do 8 mg. Średnia dawka w leczeniu podtrzymującym wynosi 2 do 4 mg doksazosyny raz na dobę. Maksymalna zalecana dawka doksazosyny wynosi 16 mg na dobę. Do rozpoczęcia leczenia zaleca się następujący schemat dawkowania: dzień 1.–8. rano 1 mg doksazosyny dzień 9.–14. rano 2 mg doksazosyny. Następnie zaleca się zwiększanie dawki do skutecznej dawki podtrzymującej. 1 Łagodny rozrost gruczołu krokowego (BPH) Leczenie należy rozpoczynać od dawki 1 mg raz na dobę (patrz punkt 4.4). W razie potrzeby dawka dobowa doksazosyny może być po 7 dniach do 14 dni zwiększona do 2 mg, a następnie do 4 mg, zależnie od reakcji pacjenta. Maksymalna zalecana dawka doksazosyny wynosi 8 mg na dobę. Do rozpoczęcia leczenia zaleca się następujący schemat dawkowania: dzień 1.–8. 1 tabletka ZOXON 1 (1 mg doksazosyny) raz na dobę dzień 9.–14. 2 tabletki ZOXON 1 (2 mg doksazosyny) raz na dobę Następnie można indywidualnie zwiększać dawkę do skutecznej dawki podtrzymującej. Pacjenci w podeszłym wieku Ponieważ farmakokinetyka doksazosyny nie zmienia się u pacjentów w podeszłym wieku, w tej grupie pacjentów można stosować zwykłe dawkowanie. Jednakże dawka produktu powinna być możliwie jak najmniejsza, zwiększanie zaś dawki powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza. Zaburzenia czynności nerek Farmakokinetyka doksazosyny pozostaje niezmieniona u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek. Nie wykazano też, aby stosowanie doksazosyny nasilało istniejącą niewydolność nerek, dlatego w tej grupie pacjentów możliwe jest stosowanie zazwyczaj zalecanej dawki. Jednakże dawka produktu leczniczego powinna być możliwie najmniejsza, zaś zwiększanie dawki powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza. Doksazosyna w dużym stopniu wiąże się z białkami osocza, dlatego nie może być usuwana przez dializę. Zaburzenia czynności wątroby Podczas stosowania doksazosyny u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy zachować szczególną ostrożność. Nie ma doświadczenia klinicznego dotyczącego stosowania produktu leczniczego u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.4). Dzieci i młodzież Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności doksazosyny u dzieci i młodzieży. Sposób podawania Tabletkę należy połknąć w całości, popijając wodą. Czas trwania leczenia określa lekarz.
Kiedy nie przyjmować leku Zoxon 4?
Stosowanie produktu Zoxon jest przeciwwskazane: - u pacjentów z nadwrażliwością na substancję czynną lub na pochodne chinazoliny (np.: prazosynę, terazosynę) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1, - u pacjentów z niedociśnieniem ortostatycznym w wywiadzie, - u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego z jednoczesnym przekrwieniem górnych dróg moczowych, przewlekłymi infekcjami dróg moczowych lub kamicą pęcherza moczowego, - u kobiet karmiących piersią (patrz punkt 4.6), - u pacjentów z niedociśnieniem tętniczym. Doksazosyna jest przeciwwskazana w monoterapii u pacjentów z przepełnieniem pęcherza moczowego, bezmoczem z postępującą niewydolnością nerek lub bez. 2
Kiedy nie powinno się stosować leku Zoxon 4?
Stosowanie produktu Zoxon jest przeciwwskazane: - u pacjentów z nadwrażliwością na substancję czynną lub na pochodne chinazoliny (np.: prazosynę, terazosynę) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1, - u pacjentów z niedociśnieniem ortostatycznym w wywiadzie, - u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego z jednoczesnym przekrwieniem górnych dróg moczowych, przewlekłymi infekcjami dróg moczowych lub kamicą pęcherza moczowego, - u kobiet karmiących piersią (patrz punkt 4.6), - u pacjentów z niedociśnieniem tętniczym. Doksazosyna jest przeciwwskazana w monoterapii u pacjentów z przepełnieniem pęcherza moczowego, bezmoczem z postępującą niewydolnością nerek lub bez. 2
Jakie są działania niepożądane leku Zoxon 4?
Podczas leczenia produktem leczniczym Zoxon zaobserwowano i zgłoszono następujące działania niepożądane z częstością występowania: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1000 do <1/100); rzadko (≥1/10 000 do <1/1000); bardzo rzadko (<1/10 000); nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych). Klasyfikacja układów i Częstość Działania niepożądane narządów wg MedDRA Zakażenia i zarażenia często zakażenia dróg oddechowych, zakażenia dróg pasożytnicze moczowych Zaburzenia krwi i układu bardzo rzadko leukopenia, małopłytkowość, niedokrwistość chłonnego Zaburzenia układu niezbyt często reakcje alergiczne Zaburzenia metabolizmu i niezbyt często anoreksja, skaza moczanowa, pragnienie, zwiększony odżywiania apetyt Zaburzenia psychiczne niezbyt często niepokój, bezsenność, nerwowość, pobudzenie, depresja, chwiejność emocjonalna Zaburzenia układu często senność, zawroty głowy, ból głowy nerwowego niezbyt często udar naczyniowy mózgu, niedoczulica, omdlenia, drżenie, apatia bardzo rzadko przeczulica, sztywność mięśni, zaburzenia smaku, koszmary nocne, utrata pamięci, ortostatyczne zawroty głowy, parestezja 5 Zaburzenia oka często zaburzenia akomodacji niezbyt często łzawienie, światłowstręt bardzo rzadko niewyraźne widzenie częstość śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (patrz nieznana punkt 4.4) Zaburzenia ucha i błędnika często zawroty głowy pochodzenia błędnikowego niezbyt często szum w uszach Zaburzenia serca często kołatanie serca, tachykardia, ból w klatce piersiowej niezbyt często zawał mięśnia sercowego, omdlenia, dławica piersiowa bardzo rzadko bradykardia, arytmie serca Zaburzenia naczyniowe często niedociśnienie tętnicze, niedociśnienie ortostatyczne, obrzęki niezbyt często niedokrwienie obwodowe rzadko zaburzenia mózgowo-naczyniowe bardzo rzadko uderzenie krwi do głowy Zaburzenia układu często zapalenie oskrzeli, kaszel, duszność, nieżyt nosa oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia niezbyt często zapalenie gardła, krwawienie z nosa rzadko obrzęk krtani bardzo rzadko skurcz oskrzeli Zaburzenia często ból brzucha, niestrawność, suchość w jamie ustnej, żołądka i jelit nudności niezbyt często zaparcia, wzdęcia i oddawanie wiatrów, wymioty, zapalenie żołądka i jelit, biegunka Zaburzenia wątroby i dróg niezbyt często nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby, żółciowych zwiększona aktywność enzymów wątrobowych bardzo rzadko zapalenie wątroby, zastój żółci, żółtaczka Zaburzenia skóry i tkanki często świąd podskórnej niezbyt często wysypka bardzo rzadko pokrzywka, łysienie, plamica Zaburzenia mięśniowo- często ból pleców, ból mięśni szkieletowe i tkanki łącznej niezbyt często ból stawów bardzo rzadko skurcze mięśni, osłabienie mięśni Zaburzenia nerek i dróg często zapalenie pęcherza, nietrzymanie moczu, odczuwanie moczowych zwiększonej potrzeby oddawania moczu, częstomocz niezbyt często dyzuria, zaburzenia częstości oddawania moczu, krwiomocz rzadko wielomocz bardzo rzadko zaburzenia w oddawaniu moczu, zwiększone stężenie kreatyniny w moczu i osoczu, zwiększona diureza, oddawanie moczu w nocy Zaburzenia układu niezbyt często impotencja rozrodczego i piersi bardzo rzadko ginekomastia, priapizm częstość wsteczna ejakulacja nieznana Zaburzenia ogólne i stany w często osłabienie, ból w klatce piersiowej, objawy podobne do miejscu podania objawów grypy, obrzęk uogólniony, obrzęk obwodowy niezbyt często ból, gorączka, dreszcze, obrzęk twarzy, uderzenia gorąca, bladość bardzo rzadko uczucie zmęczenia, złe samopoczucie, obniżona temperatura ciała u pacjentów w podeszłym wieku Badania diagnostyczne niezbyt często hipokaliemia, zwiększenie masy ciała rzadko hipoglikemia 6 Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181 C, 02 - 222 Warszawa. Tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: ndl@urpl.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Czy lek Zoxon 4 wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?
Z uwagi na indywidualne reakcje na doksazosynę zdolność do wykonywania takich czynności, jak prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn, lub wykonywanie szczególnych rodzajów pracy, przy których konieczne jest utrzymywanie równowagi, może być pogorszona szczególnie na początku leczenia produktem leczniczym Zoxon, po zwiększeniu dawki, przejściu na inny produkt lub przy jednoczesnym spożywaniu alkoholu.
Czy przyjmując Zoxon 4 mogę prowadzić auto?
Z uwagi na indywidualne reakcje na doksazosynę zdolność do wykonywania takich czynności, jak prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn, lub wykonywanie szczególnych rodzajów pracy, przy których konieczne jest utrzymywanie równowagi, może być pogorszona szczególnie na początku leczenia produktem leczniczym Zoxon, po zwiększeniu dawki, przejściu na inny produkt lub przy jednoczesnym spożywaniu alkoholu.
Czy Zoxon 4 mogę przyjmować w ciąży?
Ciąża W związku z tym, że brak jest odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań u kobiet w ciąży, bezpieczeństwo stosowania doksazosyny w czasie ciąży nie zostało ustalone. Z tego względu doksazosyna powinna być stosowana w okresie ciąży tylko wówczas, gdy w opinii lekarza potencjalne korzyści przewyższają możliwe ryzyko. Chociaż badania na zwierzętach nie wykazały żadnego działania teratogennego, zaobserwowano, że po podaniu wyjątkowo dużych dawek (około 300-krotnie przewyższających maksymalne dawki zalecane u ludzi) obserwowano u zwierząt zmniejszenie wskaźnika przeżywalności płodu (patrz punkt 5.3). Karmienie piersią Wykazano, że doksazosyna przenika do mleka ludzkiego w bardzo niewielkich ilościach (dawka przyjęta przez dziecko stanowi < 1% dawki zażywanej przez matkę), jednak dane uzyskane u ludzi są bardzo ograniczone. Ponieważ nie można wykluczyć ryzyka dla noworodka lub niemowlęcia, doksazosyna może być stosowana wyłącznie, jeśli w ocenie lekarza potencjalne korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla dziecka.
Czy Zoxon 4 jest bezpieczny w czasie karmienia?
Ciąża W związku z tym, że brak jest odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań u kobiet w ciąży, bezpieczeństwo stosowania doksazosyny w czasie ciąży nie zostało ustalone. Z tego względu doksazosyna powinna być stosowana w okresie ciąży tylko wówczas, gdy w opinii lekarza potencjalne korzyści przewyższają możliwe ryzyko. Chociaż badania na zwierzętach nie wykazały żadnego działania teratogennego, zaobserwowano, że po podaniu wyjątkowo dużych dawek (około 300-krotnie przewyższających maksymalne dawki zalecane u ludzi) obserwowano u zwierząt zmniejszenie wskaźnika przeżywalności płodu (patrz punkt 5.3). Karmienie piersią Wykazano, że doksazosyna przenika do mleka ludzkiego w bardzo niewielkich ilościach (dawka przyjęta przez dziecko stanowi < 1% dawki zażywanej przez matkę), jednak dane uzyskane u ludzi są bardzo ograniczone. Ponieważ nie można wykluczyć ryzyka dla noworodka lub niemowlęcia, doksazosyna może być stosowana wyłącznie, jeśli w ocenie lekarza potencjalne korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla dziecka.
Czy Zoxon 4 wpływa na płodność?
Ciąża W związku z tym, że brak jest odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań u kobiet w ciąży, bezpieczeństwo stosowania doksazosyny w czasie ciąży nie zostało ustalone. Z tego względu doksazosyna powinna być stosowana w okresie ciąży tylko wówczas, gdy w opinii lekarza potencjalne korzyści przewyższają możliwe ryzyko. Chociaż badania na zwierzętach nie wykazały żadnego działania teratogennego, zaobserwowano, że po podaniu wyjątkowo dużych dawek (około 300-krotnie przewyższających maksymalne dawki zalecane u ludzi) obserwowano u zwierząt zmniejszenie wskaźnika przeżywalności płodu (patrz punkt 5.3). Karmienie piersią Wykazano, że doksazosyna przenika do mleka ludzkiego w bardzo niewielkich ilościach (dawka przyjęta przez dziecko stanowi < 1% dawki zażywanej przez matkę), jednak dane uzyskane u ludzi są bardzo ograniczone. Ponieważ nie można wykluczyć ryzyka dla noworodka lub niemowlęcia, doksazosyna może być stosowana wyłącznie, jeśli w ocenie lekarza potencjalne korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla dziecka.