Tracrium
- Substancja czynna
- Atracurii besilas
- Postać
- roztwór do wstrzykiwań lub infuzji
- Moc
- 10 mg/ml
- Skład
- 1 ml roztworu zawiera 10 mg Atracurii besilas (Atrakuriowy bezylan). Jedna ampułka 2,5 ml zawiera 25 mg atrakuriowego bezylanu. Jedna ampułka 5 ml zawiera 50 mg atrakuriowego bezylanu. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
- Substancje pomocnicze
- Kwasu benzenosulfonowego roztwór 32% w/v Woda do wstrzykiwań
- Wskazania
- Produkt Tracrium jest stosowany: podczas znieczulenia ogólnego w celu umożliwienia intubacji dotchawiczej, podczas zabiegów chirurgicznych lub prowadzenia kontrolowanej wentylacji w celu zwiotczenia mięśni szkieletowych, u pacjentów w oddziałach intensywnej terapii (OIT) w celu ułatwienia mechanicznej wentylacji.
- Dawkowanie
- Dawkowanie u dorosłych - wstrzyknięcia dożylne Produkt Tracrium podaje się we wstrzyknięciach dożylnych. Dawka dla dorosłych wynosi 0,3 mg/kg mc. do 0,6 mg/kg mc. (zależnie od wymaganego czasu trwania pełnego bloku niedepolaryzacyjnego) i zapewnia odpowiednie zwiotczenie przez 15-35 min. Intubację dotchawiczą można zazwyczaj wykonać przed upływem 90 sekund od dożylnego podania dawki 0,5 mg/kg mc. do 0,6 mg/kg mc. Czas trwania pełnego bloku niedepolaryzacyjnego można przedłużyć podając w miarę potrzeby dodatkowe dawki 0,1 mg/kg mc. do 0,2 mg/kg mc. Podawanie kolejnych dodatkowych dawek nie nasila blokowania przewodnictwa nerwowo-mięśniowego. Samoistny powrót przewodnictwa nerwowo-mięśniowego, mierzony uzyskaniem 95% odpowiedzi na stymulację tężcową, następuje po około 35 minutach od zakończenia pełnej blokady. Blokadę przewodnictwa nerwowo-mięśniowego, wywołaną przez produkt Tracrium, można szybko odwrócić bez obawy wystąpienia objawów rekuraryzacji, stosując standardowe dawki produktów z grupy inhibitorów cholinoesterazy, takich jak neostygmina i edrofonium, poprzedzone podaniem atropiny lub podane jednocześnie z atropiną. Tracrium ChPL 2008_17_n1 -2- Dawkowanie u dorosłych - infuzja ciągła Po podaniu pierwszej dawki 0,3 mg/kg mc. do 0,6 mg/kg mc. w szybkim wstrzyknięciu dożylnym produkt Tracrium można stosować w postaci infuzji ciągłej w dawce 0,3 mg/kg mc. do 0,6 mg/kg mc./godzinę w celu utrzymania blokady przewodnictwa nerwowo-mięśniowego podczas długotrwałych zabiegów chirurgicznych. Produkt Tracrium można podawać w zalecanych dawkach w postaci infuzji ciągłej podczas operacji kardiochirurgicznych z użyciem aparatu do krążenia pozaustrojowego. Obniżenie ciepłoty ciała do temperatury 25-26C zmniejsza szybkość unieczynniania atrakurium, dlatego w przypadku tak obniżonej temperatury ciała można utrzymywać pełną blokadę przewodnictwa nerwowo-mięśniowego stosując w postaci infuzji mniej więcej połowę dawki zalecanej w normotermii. Dawkowanie u pacjentów w oddziałach intensywnej terapii Podawanie produktu Tracrium można rozpocząć początkową dawką 0,3 mg/kg mc. do 0,6 mg/kg mc. podaną w szybkim wstrzyknięciu dożylnym, po czym w celu utrzymania blokady przewodnictwa nerwowo-mięśniowego produkt Tracrium można stosować w postaci ciągłej infuzji w dawce 11 µg/kg mc./minutę do 13 µg/kg mc./minutę (0,65 mg/kg mc./godzinę do 0,78 mg/kg mc./godzinę). Jednakże podczas stosowania produktu Tracrium w oddziałach intensywnej terapii występują duże indywidualne różnice wielkości skutecznych dawek - od bardzo małych, jak np. 4,5 µg/kg mc./minutę (0,27 mg/kg mc./godzinę) do bardzo dużych, jak np. 29,5 µg/kg mc./minutę (1,77 mg/kg masy ciała/godzinę). Również w miarę upływu czasu wielkość skutecznej dawki może ulegać zmianie. Długość czasu podawania produktu Tracrium nie ma wpływu na szybkość samoistnego powrotu przewodnictwa nerwowo-mięśniowego u pacjentów w oddziałach intensywnej terapii. Po około 60 minutach (zakres 32-108 minut) uzyskuje się spontaniczny powrót odpowiedzi skurczowej mięśni mierzonej metodą ciągu czterech impulsów do wartości > 0,75 (stosunek amplitudy czwartego skurczu do amplitudy pierwszego). Dawkowanie u dzieci Dawki stosowane u dzieci powyżej 1. miesiąca życia są w przeliczeniu na masę ciała takie same, jak u dorosłych. Nie oceniano bezpieczeństwa i skuteczności stosowania produktu Tracrium u dzieci poniżej 1. miesiąca życia. Dawkowanie u osób w podeszłym wieku Pacjentom w podeszłym wieku produkt Tracrium podaje się w standardowych dawkach. Zaleca się jednak powolne podawanie dawki początkowej, o wielkości bliskiej dolnej granicy zakresu dawek zalecanych. Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby Produkt Tracrium można podawać w standardowych dawkach pacjentom w każdym stadium zaawansowania niewydolności nerek lub wątroby, w tym również w stadiach krańcowych. Dawkowanie w przypadku chorób sercowo-naczyniowych Osobom z klinicznie istotnymi objawami chorób sercowo-naczyniowych dawkę początkową produktu Tracrium należy wstrzykiwać przez co najmniej 60 sekund. Monitorowanie pacjentów W celu indywidualnego ustalenia dawki produktu Tracrium zaleca się monitorowanie przewodnictwa nerwowo-mięśniowego podczas podawania leku, tak jak się to czyni w przypadku wszystkich innych leków blokujących przewodnictwo nerwowo-mięśniowe.
- Przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na atrakurium, cisatrakurium, kwas benzenosulfonowy lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
- Działania niepożądane
- Najczęściej obserwowanymi działaniami niepożądanymi występującymi w trakcie stosowania są niedociśnienie (łagodne, przemijające) oraz nagłe zaczerwienienie skóry, które są powiązane z uwalnianiem histaminy. Bardzo rzadko, ciężkie reakcje rzekomoanafilaktyczne lub anafilaktyczne obserwowano u pacjentów, u których zastosowano atrakurium w skojarzeniu z innymi środkami znieczulającymi. Działania niepożądane zostały wymienione poniżej. Uszeregowano je według częstości występowania i układów narządowych. Częstość występowania działań niepożądanych pogrupowano następująco: bardzo często ( 1/10), często ( 1/100 do < 1/10), niezbyt często ( 1/1000 do < 1/100), rzadko ( 1/10 000 do < 1/1 000), bardzo rzadko (< 1/10 000). Częste i niezbyt częste występowanie działań niepożądanych określono na podstawie danych z badań klinicznych. Rzadkie i bardzo rzadkie występowanie działań niepożądanych określono na podstawie danych ze zgłoszeń spontanicznych. Klasyfikacja częstości „nieznana” została przypisana do tych działań niepożądanych, których częstość występowania nie mogła być oszacowana na podstawie dostępnych danych. Dane z badań klinicznych: Zaburzenia naczyń Często: zdarzenia powiązane z uwalnianiem histaminy, takie jak obniżenie ciśnienia tętniczego (łagodne, przemijające), nagłe zaczerwienienie skóry Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Niezbyt często: powiązany z uwalnianiem histaminy skurcz oskrzeli Dane uzyskane po wprowadzeniu leku do obrotu: Zaburzenia układu immunologicznego Bardzo rzadko: reakcja anafilaktyczna, reakcja rzekomoanafilaktyczna, w tym wstrząs, niewydolność krążenia, zatrzymanie akcji serca Tracrium ChPL 2008_17_n1 -6- Bardzo rzadko opisywano ciężkie reakcje anafilaktyczne lub rzekomoanafilaktyczne u pacjentów otrzymujących atrakurium jednocześnie z jednym lub więcej lekami znieczulającymi. Zaburzenia układu nerwowego Nie znana: drgawki Zgłaszano występowanie napadów drgawek u pacjentów leczonych w oddziałach intensywnej terapii, otrzymujących atrakurium jednocześnie z wieloma innymi lekami. U pacjentów tych z reguły występowały dodatkowe przyczyny predysponujące do napadów drgawkowych (np. uraz głowy, obrzęk mózgu, wirusowe zapalenie mózgu, encefalopatia z niedotlenienia lub mocznica). Nie udowodniono związku przyczynowego pomiędzy występowaniem napadów drgawek, a zastosowaniem laudanozyny. W badaniach klinicznych nie wykazano korelacji między stężeniem laudanozyny w osoczu, a występowaniem napadów drgawek. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Rzadko: pokrzywka Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej Nieznana: miopatia, osłabienie siły mięśniowej Opisywano wystąpienie osłabienia siły mięśniowej i (lub) miopatii po długotrwałym podawaniu leków zwiotczających mięśnie szkieletowe u ciężko chorych pacjentów w oddziałach intensywnej terapii. Pacjenci w większości otrzymywali jednocześnie kortykosteroidy. Te zdarzenia niepożądane występowały niezbyt często w powiązaniu z atrakurium, a związek przyczynowy nie został ustalony. Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel: + 48 22 49 21 301, fax: + 48 22 49 21 309, e-mail: ndl@urpl.gov.pl Działania niepożądane można również zgłaszać podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi podmiotu odpowiedzialnego.
- Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
- Nie dotyczy stosowania produktu Tracrium. Atrakurium jest zawsze stosowane jednocześnie z lekami wywołującymi znieczulenie ogólne. Obowiązują zwykłe środki ostrożności związane z wpływem znieczulenia ogólnego na sprawność psychofizyczną pacjenta.
- Interakcje
- Jednoczesne zastosowanie wziewnych leków znieczulających, np. halotanu, izofluranu lub enfluranu, może nasilić blokadę przewodnictwa nerwowo-mięśniowego wywołaną przez produkt Tracrium. Tak jak i pozostałe leki zwiotczające wywołujące blok niedepolaryzacyjny, również produkt Tracrium może nasilać i (lub) wydłużać czas trwania blokady przewodnictwa nerwowo-mięśniowego w wyniku interakcji z następującymi lekami: antybiotykami: aminoglikozydowymi, polimyksynami, spektynomycyną, tetracyklinami, linkomycyną i klindamycyną; lekami przeciwarytmicznymi: propranololem, antagonistami kanału wapniowego, lidokainą, prokainamidem i chinidyną; lekami moczopędnymi: furosemidem i prawdopodobnie mannitolem, tiazydowymi lekami moczopędnymi i acetazolamidem; siarczanem magnezu; ketaminą; solami litu; lekami blokującymi zwoje nerwowe: trimetafanem, heksametonium. Niektóre leki mogą niekiedy zaostrzyć lub ujawnić utajoną miastenię lub nawet wywołać zespół miasteniczny, czego następstwem może być zwiększona wrażliwość na działanie produktu Tracrium. Do leków takich należą różne antybiotyki, leki beta-adrenolityczne (propranolol, oksprenolol), leki przeciwarytmiczne (prokainamid, chinidyna), leki przeciwreumatyczne (chlorochina, D-penicylamina), trimetafan, chloropromazyna, steroidy, fenytoina i sole litu. U pacjentów, którym długotrwale podaje się leki przeciwdrgawkowe, moment wystąpienia blokady niedepolaryzacyjnej przewodnictwa nerwowo-mięśniowego może zostać opóźniony, a okres jej trwania skrócony. Podawanie produktu Tracrium w skojarzeniu z innymi lekami niedepolaryzującymi powodującymi wystąpienie blokady przewodnictwa nerwowo-mięśniowego może spowodować blokadę tego przewodnictwa w stopniu większym niż można by oczekiwać po podaniu równoważnej dawki samego produktu Tracrium. Działanie synergiczne może być różne, zależnie od stosowania różnych skojarzeń leków. Leków zwiotczających wywołujących blok depolaryzacyjny, takich jak suksametonium, nie należy stosować do przedłużania zwiotczenia wywołanego przez leki powodujące blok niedepolaryzacyjny, takie jak atrakurium, ponieważ może to doprowadzić do powstania nadmiernie przedłużającej się i złożonej blokady, której zniesienie inhibitorami cholinoesterazy może być trudne. Leczenie z zastosowaniem inhibitorów acetylocholinoesterazy, powszechnie wykorzystywanych w terapii choroby Alzheimera (takich jak donepezyl) może skrócić czas trwania oraz zmniejszyć nasilenie bloku przewodnictwa nerwowo-mięśniowego wywołanego przez atrakurium.
- Ostrzeżenia
- Tracrium ChPL 2008_17_n1 -3- Tak jak wszystkie inne leki blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, produkt Tracrium poraża mięśnie oddechowe oraz inne mięśnie szkieletowe, nie wpływając na świadomość. Produkt Tracrium należy stosować wyłącznie wraz z odpowiednimi lekami znieczulającymi ogólnie. Produkt może być podawany tylko przez doświadczonego anestezjologa lub pod jego ścisłą kontrolą, w warunkach umożliwiających wykonanie intubacji dotchawiczej i prowadzenie sztucznej wentylacji. Podczas podawania produktu Tracrium u części pacjentów może dojść do uwalniania histaminy. Dlatego produkt Tracrium należy stosować ostrożnie u pacjentów, u których na podstawie wywiadu stwierdza się możliwość wystąpienia nadwrażliwości na histaminę. W szczególności u pacjentów z alergią i astmą oskrzelową w wywiadzie może wystąpić skurcz oskrzeli. Należy również zachować ostrożność podczas podawania produktu Tracrium pacjentom, którzy wykazywali nadwrażliwość na inne leki blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, ponieważ są dostępne doniesienia o dużej częstości występowania nadwrażliwości krzyżowej (większej niż 50%) między lekami blokującymi przewodnictwo nerwowo-mięśniowe (patrz punkt 4.3). Produkt Tracrium podany w zalecanych dawkach nie wykazuje istotnego wpływu na przewodnictwo w nerwie błędnym i zwojach nerwowych. W konsekwencji produkt Tracrium podawany w zalecanym zakresie dawek nie wywiera klinicznie istotnego wpływu na czynność serca i nie przeciwdziała bradykardii wywoływanej wieloma lekami znieczulającymi lub pobudzeniem nerwu błędnego podczas operacji. Pacjenci z miastenią, innymi zaburzeniami przewodnictwa nerwowo-mięśniowego lub poważnymi zaburzeniami elektrolitowymi wykazują zwiększoną wrażliwość na działanie atrakurium, podobnie jak na pozostałe leki zwiotczające, wywołujące blok niedepolaryzacyjny. Produkt Tracrium należy wstrzykiwać przez co najmniej 60 sekund pacjentom, u których istnieje zwiększone ryzyko nagłego obniżenia ciśnienia tętniczego krwi, np. pacjentom z hipowolemią. Produkt Tracrium podlega unieczynnieniu w wysokim pH i dlatego nie należy go w tej samej strzykawce łączyć z tiopentalem lub innymi lekami o odczynie zasadowym. W przypadku wyboru żyły o małej średnicy jako miejsca podania produktu Tracrium, po wstrzyknięciu leku żyłę tę należy przepłukać izotonicznym roztworem chlorku sodu. Gdy przez założoną na stałe igłę lub kaniulę podaje się produkt Tracrium i inne leki znieczulające, po wstrzyknięciu każdego leku należy każdorazowo dokonać przepłukania odpowiednią objętością izotonicznego roztworu chlorku sodu. Ponieważ produkt Tracrium jest związkiem hipotonicznym, nie wolno podawać go do kaniuli przeznaczonej do przetaczania krwi. Badania dotyczące występowania hipertermii złośliwej u predysponowanych zwierząt (świnie) oraz badania kliniczne dotyczące występowania jej objawów u predysponowanych pacjentów wykazują, że produkt Tracrium nie powoduje tego zespołu. Pacjenci z oparzeniami mogą wykazywać oporność na działanie atrakurium oraz innych leków zwiotczających wywołujących blok niedepolaryzacyjny. U takich pacjentów może być konieczne podanie zwiększonych dawek leku, zależnie od upływu czasu od chwili oparzenia oraz jego rozległości. Pacjenci w oddziałach intensywnej terapii: podanie zwierzętom laboratoryjnym dużych dawek laudanozyny, jednego z metabolitów atrakurium, związane było z wystąpieniem przemijającego obniżenia ciśnienia tętniczego oraz, u niektórych gatunków, z pobudzeniem ośrodkowego układu nerwowego. Mimo, że u pacjentów otrzymujących atrakurium znajdujących się w oddziałach intensywnej terapii obserwowano napady drgawek, nie ustalono związku przyczynowego między występowaniem tych drgawek a laudanozyną. Tracrium ChPL 2008_17_n1 -4-
- Wpływ na płodność, ciążę i laktację
- Płodność Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu leczniczego na płodność. Tracrium ChPL 2008_17_n1 -5- Ciąża Badania na zwierzętach wykazały, że produkt Tracrium nie wywiera istotnego wpływu na rozwój płodu. Produkt Tracrium, tak jak wszystkie leki blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, należy podawać kobietom ciężarnym jedynie wtedy, gdy oczekiwana korzyść dla matki przewyższa potencjalną możliwość wystąpienia zagrożenia dla płodu. Produkt Tracrium można stosować w celu utrzymania zwiotczenia mięśni podczas cięcia cesarskiego, gdyż podany w zalecanych dawkach nie przenika przez łożysko w ilości istotnej klinicznie. Karmienie piersią Nie wiadomo, czy produkt Tracrium przenika do mleka kobiet karmiących piersią.
- Właściwości farmakokinetyczne
- Farmakokinetyka atrakurium w organizmie ludzkim jest w zasadzie liniowa w zakresie dawek od 0,3 mg/kg mc. do 0.6 mg/kg mc. Okres połowicznej eliminacji wynosi około 20 minut. Produkt Tracrium podlega unieczynnieniu w reakcji typu Hofmanna - nieenzymatycznym procesie rozkładu zachodzącym w warunkach fizjologicznych wartości pH i w temperaturze ciała – z wytworzeniem nieaktywnych produktów rozpadu oraz poprzez hydrolizę wiązań estrowych przez nieswoiste esterazy. Eliminacja atrakurium nie jest zależna od wydolności nerek lub wątroby. Głównymi produktami rozpadu atrakurium są laudanozyna i alkohol czwartorzędowy, które nie wykazują aktywności blokującej przewodnictwo nerwowo-mięśniowe. Alkohol czwartorzędowy jest rozkładany spontanicznie w eliminacji Hofmanna i wydalany przez nerki. Laudanozyna jest wydalana przez nerki i metabolizowana w wątrobie. Okres półtrwania laudanozyny wynosi od 3 do 6 godzin u pacjentów z prawidłową czynnością wątroby i nerek. Okres półtrwania laudanozyny wzrasta do około 15 godzin w niewydolności nerek oraz do 40 godzin w niewydolności nerek i wątroby. Szczytowe stężenia laudanozyny są największe u pacjentów z krańcową niewydolnością nerek lub wątroby i wynoszą średnio 4 µg/ml z dużymi wartościami odchyleń od średniej. Stężenie metabolitów jest większe u pacjentów leczonych w oddziałach intensywnej terapii, u których występują nieprawidłowości w czynności wątroby i (lub) nerek (patrz punkt 4.4). Metabolity te nie zwiększają blokady przewodnictwa nerwowo-mięśniowego. Okres półtrwania atrakurium w fazie eliminacji wynosi około 20 minut, a objętość dystrybucji 0,16 l/kg. Atrakurium wiąże się z białkami w 82%.
- Właściwości farmakodynamiczne
- Produkt Tracrium zawiera substancję czynną benzenosulfonian atrakurium, który jest związkiem wysoce swoistym, blokującym konkurencyjnie (wywołującym blok niedepolaryzacyjny) przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, wykazującym średni czas działania. Środki niedepolaryzujące przeciwdziałają neuroprzekaźnikowemu działaniu acetylocholiny przez łączenie się z miejscami receptorowymi na płytce motorycznej. Atrakurium może być używane w szerokim zakresie zabiegów chirurgicznych oraz w celu ułatwiania kontrolowanej wentylacji.
- Przedawkowanie
- Nadmiernie przedłużone porażenie mięśni i jego następstwa. Postępowanie Do chwili powrotu samoistnej wydolnej czynności oddechowej niezbędne jest utrzymanie drożności dróg oddechowych oraz zastosowanie wentylacji z dodatnim ciśnieniem wdechowym. Należy zastosować środki wywołujące pełne uśpienie, ponieważ świadomość pacjenta nie jest wyłączona. Podanie inhibitorów acetylocholinoesterazy wraz z atropiną lub glikopironium w chwili, gdy wystąpią oznaki samoistnego powrotu przewodnictwa nerwowo-mięśniowego, może ten powrót przyspieszyć. Tracrium ChPL 2008_17_n1 -7-
- Ulotka
- Pobierz
- Dostępne jako preparat:
- Dostępne w opakowaniach:
- Pytania dotyczące leku:
Co wchodzi w skład leku Tracrium?
1 ml roztworu zawiera 10 mg Atracurii besilas (Atrakuriowy bezylan). Jedna ampułka 2,5 ml zawiera 25 mg atrakuriowego bezylanu. Jedna ampułka 5 ml zawiera 50 mg atrakuriowego bezylanu. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Jakie są wskazania do stosowania leku Tracrium?
Produkt Tracrium jest stosowany: podczas znieczulenia ogólnego w celu umożliwienia intubacji dotchawiczej, podczas zabiegów chirurgicznych lub prowadzenia kontrolowanej wentylacji w celu zwiotczenia mięśni szkieletowych, u pacjentów w oddziałach intensywnej terapii (OIT) w celu ułatwienia mechanicznej wentylacji.
Jak często zażywać lek Tracrium?
Dawkowanie u dorosłych - wstrzyknięcia dożylne Produkt Tracrium podaje się we wstrzyknięciach dożylnych. Dawka dla dorosłych wynosi 0,3 mg/kg mc. do 0,6 mg/kg mc. (zależnie od wymaganego czasu trwania pełnego bloku niedepolaryzacyjnego) i zapewnia odpowiednie zwiotczenie przez 15-35 min. Intubację dotchawiczą można zazwyczaj wykonać przed upływem 90 sekund od dożylnego podania dawki 0,5 mg/kg mc. do 0,6 mg/kg mc. Czas trwania pełnego bloku niedepolaryzacyjnego można przedłużyć podając w miarę potrzeby dodatkowe dawki 0,1 mg/kg mc. do 0,2 mg/kg mc. Podawanie kolejnych dodatkowych dawek nie nasila blokowania przewodnictwa nerwowo-mięśniowego. Samoistny powrót przewodnictwa nerwowo-mięśniowego, mierzony uzyskaniem 95% odpowiedzi na stymulację tężcową, następuje po około 35 minutach od zakończenia pełnej blokady. Blokadę przewodnictwa nerwowo-mięśniowego, wywołaną przez produkt Tracrium, można szybko odwrócić bez obawy wystąpienia objawów rekuraryzacji, stosując standardowe dawki produktów z grupy inhibitorów cholinoesterazy, takich jak neostygmina i edrofonium, poprzedzone podaniem atropiny lub podane jednocześnie z atropiną. Tracrium ChPL 2008_17_n1 -2- Dawkowanie u dorosłych - infuzja ciągła Po podaniu pierwszej dawki 0,3 mg/kg mc. do 0,6 mg/kg mc. w szybkim wstrzyknięciu dożylnym produkt Tracrium można stosować w postaci infuzji ciągłej w dawce 0,3 mg/kg mc. do 0,6 mg/kg mc./godzinę w celu utrzymania blokady przewodnictwa nerwowo-mięśniowego podczas długotrwałych zabiegów chirurgicznych. Produkt Tracrium można podawać w zalecanych dawkach w postaci infuzji ciągłej podczas operacji kardiochirurgicznych z użyciem aparatu do krążenia pozaustrojowego. Obniżenie ciepłoty ciała do temperatury 25-26C zmniejsza szybkość unieczynniania atrakurium, dlatego w przypadku tak obniżonej temperatury ciała można utrzymywać pełną blokadę przewodnictwa nerwowo-mięśniowego stosując w postaci infuzji mniej więcej połowę dawki zalecanej w normotermii. Dawkowanie u pacjentów w oddziałach intensywnej terapii Podawanie produktu Tracrium można rozpocząć początkową dawką 0,3 mg/kg mc. do 0,6 mg/kg mc. podaną w szybkim wstrzyknięciu dożylnym, po czym w celu utrzymania blokady przewodnictwa nerwowo-mięśniowego produkt Tracrium można stosować w postaci ciągłej infuzji w dawce 11 µg/kg mc./minutę do 13 µg/kg mc./minutę (0,65 mg/kg mc./godzinę do 0,78 mg/kg mc./godzinę). Jednakże podczas stosowania produktu Tracrium w oddziałach intensywnej terapii występują duże indywidualne różnice wielkości skutecznych dawek - od bardzo małych, jak np. 4,5 µg/kg mc./minutę (0,27 mg/kg mc./godzinę) do bardzo dużych, jak np. 29,5 µg/kg mc./minutę (1,77 mg/kg masy ciała/godzinę). Również w miarę upływu czasu wielkość skutecznej dawki może ulegać zmianie. Długość czasu podawania produktu Tracrium nie ma wpływu na szybkość samoistnego powrotu przewodnictwa nerwowo-mięśniowego u pacjentów w oddziałach intensywnej terapii. Po około 60 minutach (zakres 32-108 minut) uzyskuje się spontaniczny powrót odpowiedzi skurczowej mięśni mierzonej metodą ciągu czterech impulsów do wartości > 0,75 (stosunek amplitudy czwartego skurczu do amplitudy pierwszego). Dawkowanie u dzieci Dawki stosowane u dzieci powyżej 1. miesiąca życia są w przeliczeniu na masę ciała takie same, jak u dorosłych. Nie oceniano bezpieczeństwa i skuteczności stosowania produktu Tracrium u dzieci poniżej 1. miesiąca życia. Dawkowanie u osób w podeszłym wieku Pacjentom w podeszłym wieku produkt Tracrium podaje się w standardowych dawkach. Zaleca się jednak powolne podawanie dawki początkowej, o wielkości bliskiej dolnej granicy zakresu dawek zalecanych. Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby Produkt Tracrium można podawać w standardowych dawkach pacjentom w każdym stadium zaawansowania niewydolności nerek lub wątroby, w tym również w stadiach krańcowych. Dawkowanie w przypadku chorób sercowo-naczyniowych Osobom z klinicznie istotnymi objawami chorób sercowo-naczyniowych dawkę początkową produktu Tracrium należy wstrzykiwać przez co najmniej 60 sekund. Monitorowanie pacjentów W celu indywidualnego ustalenia dawki produktu Tracrium zaleca się monitorowanie przewodnictwa nerwowo-mięśniowego podczas podawania leku, tak jak się to czyni w przypadku wszystkich innych leków blokujących przewodnictwo nerwowo-mięśniowe.
Kiedy nie przyjmować leku Tracrium?
Nadwrażliwość na atrakurium, cisatrakurium, kwas benzenosulfonowy lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Kiedy nie powinno się stosować leku Tracrium?
Nadwrażliwość na atrakurium, cisatrakurium, kwas benzenosulfonowy lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Jakie są działania niepożądane leku Tracrium?
Najczęściej obserwowanymi działaniami niepożądanymi występującymi w trakcie stosowania są niedociśnienie (łagodne, przemijające) oraz nagłe zaczerwienienie skóry, które są powiązane z uwalnianiem histaminy. Bardzo rzadko, ciężkie reakcje rzekomoanafilaktyczne lub anafilaktyczne obserwowano u pacjentów, u których zastosowano atrakurium w skojarzeniu z innymi środkami znieczulającymi. Działania niepożądane zostały wymienione poniżej. Uszeregowano je według częstości występowania i układów narządowych. Częstość występowania działań niepożądanych pogrupowano następująco: bardzo często ( 1/10), często ( 1/100 do < 1/10), niezbyt często ( 1/1000 do < 1/100), rzadko ( 1/10 000 do < 1/1 000), bardzo rzadko (< 1/10 000). Częste i niezbyt częste występowanie działań niepożądanych określono na podstawie danych z badań klinicznych. Rzadkie i bardzo rzadkie występowanie działań niepożądanych określono na podstawie danych ze zgłoszeń spontanicznych. Klasyfikacja częstości „nieznana” została przypisana do tych działań niepożądanych, których częstość występowania nie mogła być oszacowana na podstawie dostępnych danych. Dane z badań klinicznych: Zaburzenia naczyń Często: zdarzenia powiązane z uwalnianiem histaminy, takie jak obniżenie ciśnienia tętniczego (łagodne, przemijające), nagłe zaczerwienienie skóry Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Niezbyt często: powiązany z uwalnianiem histaminy skurcz oskrzeli Dane uzyskane po wprowadzeniu leku do obrotu: Zaburzenia układu immunologicznego Bardzo rzadko: reakcja anafilaktyczna, reakcja rzekomoanafilaktyczna, w tym wstrząs, niewydolność krążenia, zatrzymanie akcji serca Tracrium ChPL 2008_17_n1 -6- Bardzo rzadko opisywano ciężkie reakcje anafilaktyczne lub rzekomoanafilaktyczne u pacjentów otrzymujących atrakurium jednocześnie z jednym lub więcej lekami znieczulającymi. Zaburzenia układu nerwowego Nie znana: drgawki Zgłaszano występowanie napadów drgawek u pacjentów leczonych w oddziałach intensywnej terapii, otrzymujących atrakurium jednocześnie z wieloma innymi lekami. U pacjentów tych z reguły występowały dodatkowe przyczyny predysponujące do napadów drgawkowych (np. uraz głowy, obrzęk mózgu, wirusowe zapalenie mózgu, encefalopatia z niedotlenienia lub mocznica). Nie udowodniono związku przyczynowego pomiędzy występowaniem napadów drgawek, a zastosowaniem laudanozyny. W badaniach klinicznych nie wykazano korelacji między stężeniem laudanozyny w osoczu, a występowaniem napadów drgawek. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Rzadko: pokrzywka Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej Nieznana: miopatia, osłabienie siły mięśniowej Opisywano wystąpienie osłabienia siły mięśniowej i (lub) miopatii po długotrwałym podawaniu leków zwiotczających mięśnie szkieletowe u ciężko chorych pacjentów w oddziałach intensywnej terapii. Pacjenci w większości otrzymywali jednocześnie kortykosteroidy. Te zdarzenia niepożądane występowały niezbyt często w powiązaniu z atrakurium, a związek przyczynowy nie został ustalony. Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel: + 48 22 49 21 301, fax: + 48 22 49 21 309, e-mail: ndl@urpl.gov.pl Działania niepożądane można również zgłaszać podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi podmiotu odpowiedzialnego.
Czy lek Tracrium wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?
Nie dotyczy stosowania produktu Tracrium. Atrakurium jest zawsze stosowane jednocześnie z lekami wywołującymi znieczulenie ogólne. Obowiązują zwykłe środki ostrożności związane z wpływem znieczulenia ogólnego na sprawność psychofizyczną pacjenta.
Czy przyjmując Tracrium mogę prowadzić auto?
Nie dotyczy stosowania produktu Tracrium. Atrakurium jest zawsze stosowane jednocześnie z lekami wywołującymi znieczulenie ogólne. Obowiązują zwykłe środki ostrożności związane z wpływem znieczulenia ogólnego na sprawność psychofizyczną pacjenta.
Czy Tracrium mogę przyjmować w ciąży?
Płodność Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu leczniczego na płodność. Tracrium ChPL 2008_17_n1 -5- Ciąża Badania na zwierzętach wykazały, że produkt Tracrium nie wywiera istotnego wpływu na rozwój płodu. Produkt Tracrium, tak jak wszystkie leki blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, należy podawać kobietom ciężarnym jedynie wtedy, gdy oczekiwana korzyść dla matki przewyższa potencjalną możliwość wystąpienia zagrożenia dla płodu. Produkt Tracrium można stosować w celu utrzymania zwiotczenia mięśni podczas cięcia cesarskiego, gdyż podany w zalecanych dawkach nie przenika przez łożysko w ilości istotnej klinicznie. Karmienie piersią Nie wiadomo, czy produkt Tracrium przenika do mleka kobiet karmiących piersią.
Czy Tracrium jest bezpieczny w czasie karmienia?
Płodność Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu leczniczego na płodność. Tracrium ChPL 2008_17_n1 -5- Ciąża Badania na zwierzętach wykazały, że produkt Tracrium nie wywiera istotnego wpływu na rozwój płodu. Produkt Tracrium, tak jak wszystkie leki blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, należy podawać kobietom ciężarnym jedynie wtedy, gdy oczekiwana korzyść dla matki przewyższa potencjalną możliwość wystąpienia zagrożenia dla płodu. Produkt Tracrium można stosować w celu utrzymania zwiotczenia mięśni podczas cięcia cesarskiego, gdyż podany w zalecanych dawkach nie przenika przez łożysko w ilości istotnej klinicznie. Karmienie piersią Nie wiadomo, czy produkt Tracrium przenika do mleka kobiet karmiących piersią.
Czy Tracrium wpływa na płodność?
Płodność Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu leczniczego na płodność. Tracrium ChPL 2008_17_n1 -5- Ciąża Badania na zwierzętach wykazały, że produkt Tracrium nie wywiera istotnego wpływu na rozwój płodu. Produkt Tracrium, tak jak wszystkie leki blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, należy podawać kobietom ciężarnym jedynie wtedy, gdy oczekiwana korzyść dla matki przewyższa potencjalną możliwość wystąpienia zagrożenia dla płodu. Produkt Tracrium można stosować w celu utrzymania zwiotczenia mięśni podczas cięcia cesarskiego, gdyż podany w zalecanych dawkach nie przenika przez łożysko w ilości istotnej klinicznie. Karmienie piersią Nie wiadomo, czy produkt Tracrium przenika do mleka kobiet karmiących piersią.