Zasób 3

Tazocin

Substancja czynna
Piperacillinum + Tazobactamum
Postać
proszek do sporządzania roztworu do infuzji
Moc
2 g + 0,25 g
Skład
Tazocin, 2 g + 0,25 g: każda fiolka zawiera 2 g piperacyliny (w postaci soli sodowej) oraz 0,25 g tazobaktamu (w postaci soli sodowej). Każda fiolka zawiera 5,67 mmol (130 mg) sodu. Tazocin, 4 g + 0,5 g: każda fiolka zawiera 4 g piperacyliny (w postaci soli sodowej) oraz 0,5 g tazobaktamu (w postaci soli sodowej). Każda fiolka zawiera 11,35 mmol (261 mg) sodu. Substancje pomocnicze Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Substancje pomocnicze
Edetynian disodu (EDTA) Kwas cytrynowy jednowodny
Wskazania
Tazocin jest wskazany w leczeniu wymienionych niżej zakażeń u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 2 lat (patrz punkty 4.2 i 5.1). Dorośli i młodzież − Ciężkie zapalenie płuc, w tym szpitalne zapalenie płuc oraz zapalenie płuc związane ze stosowaniem respiratora. − Powikłane zakażenia dróg moczowych (w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek). − Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej. − Powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich (w tym zakażenia stopy cukrzycowej). Leczenie pacjentów z bakteriemią, która przebiega w powiązaniu z zakażeniami wymienionymi powyżej lub podejrzewa się, że przebiega w powiązaniu z tymi zakażeniami. Tazocin można stosować w leczeniu pacjentów z neutropenią, u których wystąpiła gorączka, prawdopodobnie spowodowana zakażeniem bakteryjnym. Dzieci w wieku od 2 do 12 lat − Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej. 1 Tazocin można stosować w leczeniu dzieci z neutropenią, u których wystąpiła gorączka, prawdopodobnie spowodowana zakażeniem bakteryjnym. Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące prawidłowego stosowania leków przeciwbakteryjnych.
Dawkowanie
Dawka i częstość podawania produktu Tazocin zależy od ciężkości i lokalizacji zakażenia oraz od przewidywanych patogenów. Dorośli i młodzież Zakażenia Zwykle stosowana dawka to 4 g piperacyliny i 0,5 g tazobaktamu, podawane co 8 godzin. W leczeniu szpitalnego zapalenia płuc oraz zakażeń bakteryjnych u pacjentów z neutropenią zalecana dawka wynosi 4 g piperacyliny i 0,5 g tazobaktamu, podawane co 6 godzin. Ten sposób dawkowania można również zastosować u pacjentów z innymi, szczególnie ciężkimi zakażeniami. Poniższa tabela przedstawia częstotliwość podawania i dawki zalecane u dorosłych i młodzieży, w zależności od wskazania lub stanu pacjenta. Częstotliwość podawania Tazocin leku 4 g + 0,5 g Ciężkie zapalenie płuc Co 6 godzin Pacjenci z neutropenią, u których wystąpiła gorączka, prawdopodobnie spowodowana zakażeniem bakteryjnym Powikłane zakażenia dróg moczowych (w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek) Co 8 godzin Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej Zakażenia skóry i tkanek miękkich (w tym zakażenia stopy cukrzycowej) Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek Dawkę dożylną należy dobrać odpowiednio do stopnia aktualnego zaburzenia czynności nerek (każdego pacjenta należy ściśle obserwować w kierunku wystąpienia objawów toksyczności leku; wielkość dawek i przerwy pomiędzy kolejnymi dawkami należy dostosowywać indywidualnie): Klirens kreatyniny Tazocin (zalecana dawka) (ml/min) >40 Nie ma konieczności modyfikacji dawki 20-40 Maksymalna zalecana dawka: 4 g + 0,5 g co 8 godzin <20 Maksymalna zalecana dawka: 4 g + 0,5 g co 12 godzin U pacjentów leczonych hemodializami należy podać jedną dodatkową dawkę piperacyliny z tazobaktamem 2 g + 0,25 g po każdej dializie, ponieważ w wyniku hemodializy 30%-50% dawki piperacyliny zostaje usunięte z organizmu w ciągu 4 godzin. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby Nie ma konieczności dostosowania dawki (patrz punkt 5.2). 2 Pacjenci w podeszłym wieku Nie ma konieczności modyfikacji dawki u pacjentów w podeszłym wieku, u których czynność nerek jest prawidłowa lub u których klirens kreatyniny wynosi ponad 40 ml/min. Dzieci (w wieku od 2 do 12 lat) Zakażenia Poniższa tabela przedstawia częstotliwość podawania i dawki według masy ciała u dzieci w wieku od 2 do 12 lat w zależności od wskazania lub stanu pacjenta. Dawka wg masy ciała oraz Wskazanie lub stan pacjenta częstotliwość podawania leku 80 mg piperacyliny i 10 mg Dzieci z neutropenią, u których wystąpiła gorączka, tazobaktamu na kg masy ciała, co prawdopodobnie spowodowana zakażeniem 6 godzin bakteryjnym* 100 mg piperacyliny i 12,5 mg tazobaktamu na kg masy ciała, co Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej* 8 godzin * Nie należy przekroczyć maksymalnej dawki 4 g + 0,5 g w ciągu 30 minut. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek Dawkę dożylną należy dobrać odpowiednio do stopnia aktualnego zaburzenia czynności nerek (każdego pacjenta należy ściśle obserwować, czy nie występują objawy toksyczności leku; należy odpowiednio dostosować dawkę leku i przerwy pomiędzy dawkami). Klirens kreatyniny Tazocin (zalecana dawka) [ml/min] >50 Nie ma konieczności modyfikacji dawki 70 mg piperacyliny i 8,75 mg tazobaktamu na kg masy ciała ≤50 co 8 godzin Dzieciom leczonym hemodializami należy podać jedną dodatkową dawkę 40 mg piperacyliny i 5 mg tazobaktamu na kg masy ciała po każdej dializie. Stosowanie u dzieci w wieku poniżej 2 lat Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu leczniczego Tazocin u dzieci w wieku 0-2 lat. Nie ma danych z kontrolowanych badań klinicznych. Długość leczenia W większości wskazań długość leczenia wynosi zwykle 5 do 14 dni. Jednakże długość leczenia należy określać w zależności od ciężkości zakażenia, patogenu (patogenów) oraz stanu klinicznego pacjenta i bakteriologicznego rozwoju choroby. Sposób podawania Tazocin, 2 g + 0,25 g, oraz Tazocin, 4 g + 0,5 g, podaje się w infuzji dożylnej (trwającej ponad 30 minut). Instrukcja dotycząca przygotowania produktu leczniczego przed podaniem, patrz punkt 6.6. 3
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne, inne penicyliny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. Stwierdzona w wywiadzie ostra, ciężka reakcja nadwrażliwości na jakikolwiek antybiotyk beta- laktamowy (np. cefalosporyna, monobaktam, karbapenem).
Działania niepożądane
Najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym jest biegunka (występująca u 1 na 10 pacjentów). Do najbardziej ciężkich działań niepożądanych zalicza się rzekomobłoniaste zapalenie jelit i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, występujące u 1 do 10 na 10 000 pacjentów. Częstość występowania pancytopenii, wstrząsu anafilaktycznego i zespołu Stevensa-Johnsona nie może być określona na podstawie dostępnych danych. Poniższa tabela przedstawia działania niepożądane uporządkowane zgodnie z klasyfikacją układów i narządów MedDRA. W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającą się ciężkością. Częstość nieznana Klasyfikacja Bardzo Często Niezbyt często Rzadko (nie może być układów często (≥1/100 do (≥1/1 000 (≥1/10 000 określona na i narządów (≥1/10) <1/10) do <1/100) do <1/1 000) podstawie dostępnych danych) Zakażenia zakażenia rzekomobło- i zarażenia drożdżakami z niaste pasożytnicze rodzaju Candida* zapalenie jelit Zaburzenia małopłytkowość, leukopenia agranulocy- pancytopenia*, krwi i układu niedokrwistość* toza neutropenia, chłonnego niedokrwistość hemolityczna*, trombocytoza*, eozynofilia* Zaburzenia wstrząs układu anafilaktoidalny*, immunologi- wstrząs cznego anafilaktyczny, reakcja anafilaktoidalna*, reakcja anafilaktyczna*, nadwrażliwość* Zaburzenia hipokaliemia i odżywiania Zaburzenia bezsenność Zaburzenia ból głowy układu 7 Zaburzenia niedociśnienie, naczyniowe zapalenie żył, zakrzepowe zapalenie żył, uderzenia gorąca Zaburzenia krwawienie z eozynofilowe układu nosa zapalenie płuc oddechowego, piersiowej i śródpiersia Zaburzenia biegunka ból brzucha, zapalenie żołądka i jelit wymioty, błony śluzowej zaparcia, jamy ustnej nudności, niestrawność Zaburzenia zapalenie wątroby i dróg wątroby*, żółciowych żółtaczka Zaburzenia wysypka, świąd rumień toksyczne zespół Stevensa- skóry i tkanki wielopostacio- martwicze Johnsona*, podskórnej wy*, oddzielanie się złuszczające pokrzywka, naskórka* zapalenie skóry, wysypka osutka polekowa plamisto- z eozynofilią i grudkowa* objawami ogólnymi (ang. DRESS)*, ostra uogólniona osutka krostkowa (ang. AGEP)*, pęcherzowe zapalenie skóry, plamica Zaburzenia ból stawów, mięśniowo- ból mięśni szkieletowe i tkanki łącznej Zaburzenia niewydolność nerek i dróg nerek, moczowych kanalikowo- śródmiąższowe zapalenie nerek* Zaburzenia gorączka, reakcja dreszcze ogólne i stany w miejscu w miejscu wstrzyknięcia 8 Badania zwiększenie zmniejszenie wydłużony czas diagnostyczne aktywności stężenia krwawienia, aminotransferazy glukozy we zwiększenie alaninowej, krwi, aktywności zwiększenie zwiększenie gamma- aktywności stężenia glutamylotrans- aminotransferazy bilirubiny we ferazy asparaginianowej, krwi, zmniejszenie wydłużony stężenia białka czas całkowitego, protrombino- zmniejszenie wy stężenia albumin we krwi, dodatni odczyn bezpośredni Coombsa, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej we krwi, zwiększenie stężenia mocznika we krwi, wydłużony czas częściowej tromboplastyny po aktywacji *Działania niepożądane zindentyfikowane po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu. Podawanie piperacyliny związane jest ze zwiększoną częstotliwością występowania gorączki i wysypki u pacjentów z mukowiscydozą. Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również przedstawicielowi podmiotu odpowiedzialnego.
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Interakcje
Niedepolaryzujące leki zwiotczające mięśnie Piperacylina podana jednocześnie z wekuronium przedłuża czas trwania blokady nerwowo- mięśniowej, wywołanej przez wekuronium. Można oczekiwać, że wskutek podobnego mechanizmu działania, blokada nerwowo-mięśniowa powodowana przez jakikolwiek niedepolaryzujący lek zwiotczający mięśnie, może być przedłużona w obecności piperacyliny. Doustne leki przeciwzakrzepowe Podczas równoczesnego podawania heparyny, doustnych leków przeciwzakrzepowych i innych substancji mogących wpływać na proces krzepnięcia krwi, w tym na czynność płytek, należy częściej niż zazwyczaj określać parametry krzepliwości i regularnie je monitorować. Piperacylina może zmniejszać wydalanie metotreksatu. Z tego względu należy monitorować stężenie metotreksatu w surowicy krwi w celu uniknięcia wystąpienia jego toksyczności. Podobnie jak w przypadku innych penicylin, równoczesne podawanie probenecydu i piperacyliny z tazobaktamem przedłuża okres półtrwania i zmniejsza klirens nerkowy zarówno piperacyliny, jak i tazobaktamu; jednakże maksymalne stężenia obu substancji w osoczu nie ulegają zmianie. Piperacylina, podawana w monoterapii lub w skojarzeniu z tazobaktamem, nie spowodowała znaczącej zmiany farmakokinetyki tobramycyny u pacjentów z prawidłową czynnością nerek ani u pacjentów z lekkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek. Podawanie tobramycyny nie spowodowało znaczącej zmiany farmakokinetyki piperacyliny, tazobaktamu ani metabolitu M1. 5 U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek obserwowano unieczynnianie tobramycyny i gentamycyny przez piperacylinę. Informacje dotyczące podawania piperacyliny i tazobaktamu z aminoglikozydami, patrz punkty 6.2 i 6.6. Badania wykazały zwiększoną częstość występowania ostrego uszkodzenia nerek u pacjentów, którym jednocześnie podawano piperacyklinę i tazobaktam razem z wankomycyną w porównaniu do pacjentów otrzymujących samą wankomycynę (patrz punkt 4.4). W niektórych badaniach odnotowano, że interakcja ta była zależna od dawki wankomycyny. Nie stwierdzono interakcji farmakokinetycznych między piperacyliną z tazobaktamem a wankomycyną. Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych Podobnie jak w przypadku innych penicylin, stosowanie nieenzymatycznych metod oznaczenia glukozy w moczu może powodować fałszywie dodatnie wyniki, dlatego podczas stosowania produktu Tazocin zaleca się oznaczanie glukozy w moczu metodami enzymatycznymi. Wyniki wielu chemicznych metod oznaczania białka w moczu mogą być fałszywie dodatnie. Oznaczanie białka w moczu za pomocą pasków nie jest zaburzane. Bezpośredni test Coombsa może być dodatni. Wyniki testów Bio-Rad Laboratories Platelia Aspergillus EIA mogą być fałszywie dodatnie u pacjentów otrzymujących Tazocin. Odnotowano reakcje krzyżowe polisacharydów i polifuranoz niepochodzących z grzybów Aspergillus, z testem Bio-Rad Laboratories Platelia Aspergillus EIA. Z tego względu dodatnie wyniki powyższych testów u pacjentów przyjmujących Tazocin należy potwierdzać innymi metodami diagnostycznymi.
Ostrzeżenia
Wybierając piperacylinę z tazobaktamem do leczenia danego pacjenta należy wziąć pod uwagę zasadność zastosowania półsyntetycznej penicyliny o szerokim spektrum działania, w oparciu o takie czynniki, jak ciężkość zakażenia oraz rozpowszechnienie oporności na inne odpowiednie leki przeciwbakteryjne. Przed rozpoczęciem leczenia produktem Tazocin należy zebrać dokładny wywiad, dotyczący występowania u pacjenta w przeszłości reakcji nadwrażliwości na penicyliny, inne antybiotyki beta- laktamowe (np. cefalosporyny, monobaktamy, karbapenemy) i inne alergeny. U pacjentów leczonych penicylinami, w tym piperacyliną z tazobaktamem, opisywano ciężkie reakcje nadwrażliwości (anafilaktyczne lub rzekomoanafilaktyczne, w tym wstrząs), niekiedy powodujące zgon. Reakcje te występują częściej u osób ze stwierdzoną w wywiadzie nadwrażliwością na wiele alergenów. W razie wystąpienia ciężkiej reakcji nadwrażliwości należy odstawić antybiotyk, może być konieczne podanie adrenaliny lub podjęcie innego postępowania ratunkowego. Produkt leczniczy Tazocin może powodować ciężkie reakcje skórne, takie jak zespół Stevensa- Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, osutka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi oraz ostra uogólniona osutka krostkowa (patrz punkt 4.8). Jeśli u pacjenta wystąpi wysypka, należy go uważnie obserwować, a jeśli nastąpi jej zaostrzenie - przerwać podawanie leku. Jeśli u pacjenta występuje ciężka, długo utrzymująca się biegunka, należy wziąć pod uwagę wystąpienie wywołanego przez antybiotyk i zagrażającego życiu rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy. Objawy rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy mogą wystąpić podczas lub po zakończeniu leczenia antybiotykiem. Należy wówczas natychmiast przerwać stosowanie produktu Tazocin. Leczenie produktem Tazocin może powodować pojawienie się szczepów opornych, mogących wywoływać nadkażenia. U niektórych pacjentów otrzymujących antybiotyki beta-laktamowe występowały krwawienia. Niekiedy występowały jednocześnie zmiany wyników testów krzepliwości, takich, jak czas krzepnięcia, agregacja płytek, czas protrombinowy. Częściej obserwowano to u pacjentów z niewydolnością nerek. W razie wystąpienia krwawienia należy odstawić antybiotyk i rozpocząć odpowiednie postępowanie. Podczas leczenia, zwłaszcza długotrwałego, może wystąpić leukopenia i neutropenia. Z tego względu należy okresowo kontrolować czynność krwiotwórczą. Podobnie jak podczas stosowania innych penicylin, podczas podawania dużych dawek produktu mogą wystąpić powikłania neurologiczne w postaci drgawek, zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością nerek. Każda fiolka produktu Tazocin, 2 g + 0,25 g, zawiera 5,67 mmol (130 mg) sodu, a Tazocin, 4 g + 0,5 g, zawiera 11,35 mmol (261 mg) sodu. Należy to wziąć pod uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie. 4 U pacjentów ze zmniejszoną rezerwą potasu w organizmie oraz u chorych leczonych równocześnie innymi produktami zmniejszającymi stężenie potasu może wystąpić hipokaliemia; u tych pacjentów wskazane jest okresowe oznaczanie elektrolitów. Zaburzenia czynności nerek Ze względu na potencjalną toksyczność dla nerek (patrz punkt 4.8), piperacylinę z tazobaktamem należy stosować z ostrożnością, u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub u pacjentów leczonych hemodializami. Należy dostosować wielkości dawek podawanych dożylnie oraz przerwy pomiędzy kolejnymi dawkami do stopnia zaburzeń czynności nerek (patrz punkt 4.2). W drugorzędowej analizie wykorzystującej dane z dużego, wieloośrodkowego, randomizowanego kontrolowanego badania, w której badano współczynnik przesączania kłębuszkowego (ang. glomerular filtration rate, GFR) u ciężko chorych pacjentów po podaniu najczęściej stosowanych antybiotyków, stwierdzono, że w porównaniu z innymi antybiotykami, stosowanie piperacyliny z tazobaktamem wiązało się ze zmniejszeniem szybkości odwracalnej poprawy dla GFR. Na podstawie tej analizy wyciągnięto wniosek, że piperacylina z tazobaktamem była przyczyną opóźnienia regeneracji nerek u tych pacjentów. Równoczesne podawanie piperacykliny i tazobaktamu razem z wankomycyną może wiązać się ze wzrostem częstości występowania ostrego uszkodzenia nerek (patrz punkt 4.5).
Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania produktu Tazocin u kobiet w okresie ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję, ale nie wykazały działania teratogennego przy zastosowaniu toksycznych dawek dla matki (patrz punkt 5.3). Piperacylina i tazobaktam przenikają przez łożysko. Piperacylinę z tazobaktamem można stosować w okresie ciąży tylko wtedy, gdy jest to jednoznacznie wskazane, tj. jeśli spodziewana korzyść przewyższa ryzyko dla kobiety ciężarnej i dla płodu. Karmienie piersią Piperacylina przenika w małych ilościach do mleka ludzkiego; stężenie tazobaktamu w mleku ludzkim nie było badane. U kobiet karmiących piersią produkt można stosować tylko wtedy, gdy spodziewane korzyści przewyższają ryzyko dla kobiety i dziecka. Płodność Badania płodności u szczurów nie wykazały wpływu na płodność ani na kojarzenie się w pary po podaniu dootrzewnowym tazobaktamu lub skojarzenia piperacyliny z tazobaktamem (patrz punkt 5.3). 6
Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie Maksymalne stężenia piperacyliny i tazobaktamu po podaniu dawki 4 g + 0,5 g w infuzji dożylnej trwającej ponad 30 minut wynoszą odpowiednio 298 µg/ml i 34 µg/ml. Piperacylina i tazobaktam wiążą się z białkami osocza w około 30%. Obecność innych związków nie wpływa na stopień wiązania. Stopień wiązania metabolitu tazobaktamu z białkami osocza jest bardzo mały. Piperacylina z tazobaktamem dobrze przenika do tkanek i płynów ustrojowych, w tym do błony śluzowej jelit, pęcherzyka żółciowego, płuc, żółci i kości. Średnie stężenie w tkankach wynosi od 50 do 100% stężenia w osoczu. U pacjentów, u których nie ma stanu zapalnego opon mózgowych, dystrybucja do płynu mózgowo-rdzeniowego jest mała, podobnie jak w przypadku innych penicylin. Piperacylina jest metabolizowana do mniej czynnego mikrobiologicznie metabolitu deetylowego. Tazobaktam jest przekształcany do pojedynczego metabolitu, który nie działa na drobnoustroje. Piperacylina i tazobaktam są wydalane przez nerki w wyniku przesączania kłębuszkowego i wydzielania kanalikowego. Piperacylina jest wydalana szybko w postaci niezmienionej, 68% dawki pojawia się w moczu. Tazobaktam i jego metabolit są wydalane głównie przez nerki, przy czym 80% dawki wydala się 12 w postaci niezmienionej, a reszta jako metabolit. Piperacylina, tazobaktam i piperacylina deetylowa są również wydzielane do żółci. U zdrowych osób okres półtrwania w fazie eliminacji z osocza piperacyliny z tazobaktamem wynosi od 0,7 do 1,2 godziny po podaniu jednorazowym lub wielokrotnym. Ten okres półtrwania nie zależy od dawki ani czasu trwania infuzji dożylnej. Okres półtrwania w fazie eliminacji, zarówno piperacyliny, jak i tazobaktamu, zwiększa się wraz ze zmniejszaniem się klirensu nerkowego. Nie stwierdzono znaczących zmian w farmakokinetyce piperacyliny, spowodowanych tazobaktamem. Piperacylina może nieznacznie zmniejszać klirens tazobaktamu. Szczególne grupy pacjentów Okresy półtrwania piperacyliny i tazobaktamu u pacjentów z marskością wątroby są dłuższe odpowiednio o ok. 25% i 18% niż u osób zdrowych. Okresy półtrwania piperacyliny i tazobaktamu wydłużają się w miarę zmniejszania się klirensu kreatyniny. Jeśli klirens kreatyniny jest mniejszy niż 20 ml/min, okres półtrwania piperacyliny jest dwukrotnie, a tazobaktamu – czterokrotnie dłuższy niż u pacjentów z prawidłową czynnością nerek. Podczas hemodializy usuwane jest 30% do 50% dawki piperacyliny z tazobaktamem oraz dodatkowo 5% dawki tazobaktamu w postaci metabolitu. Podczas dializy otrzewnowej usuwane jest około 6% dawki piperacyliny i 21% dawki tazobaktamu oraz do 18% dawki tazobaktamu w postaci metabolitu. Dzieci i młodzież W populacyjnej analizie właściwości farmakokinetycznych, szacunkowy klirens u dzieci w wieku od 9 miesięcy do 12 lat był porównywalny do obserwowanego u osób dorosłych. Średnia wartość w populacji wynosiła 5,64 (0,34) ml/min/kg mc. U dzieci w wieku od 2 do 9 miesięcy szacunkowy klirens piperacyliny wynosi 80% tej wartości. Średnia objętość dystrybucji piperacyliny w populacji wynosi 0,243 (0,011) l/kg mc. i nie zależy od wieku. Pacjenci w podeszłym wieku Średni okres półtrwania piperacyliny i tazobaktamu jest o odpowiednio 32% i 55% dłuższy u pacjentów w podeszłym wieku niż u osób młodszych. Ta różnica może być spowodowana przez związane z wiekiem zmiany klirensu kreatyniny. Nie obserwowano różnicy w farmakokinetyce piperacyliny i tazobaktamu u zdrowych ochotników razy azjatyckiej (n=9) i kaukaskiej (n=9), którym podano jedną dawkę 4 g + 0,5 g.
Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbakteryjne do stosowania ogólnego, połączenia penicylin z inhibitorami beta-laktamazy, kod ATC: J01C R05. Mechanizm działania Piperacylina, półsyntetyczna penicylina o szerokim spektrum działania, działa bakteriobójczo przez hamowanie syntezy ściany komórkowej. Tazobaktam, beta-laktam strukturalnie podobny do penicylin, jest inhibitorem wielu beta-laktamaz, które zwykle powodują oporność drobnoustrojów na penicyliny i cefalosporyny, ale nie hamuje enzymów AmpC ani metalo-beta-laktamaz. Tazobaktam rozszerza spektrum działania piperacyliny o wiele bakterii wytwarzających beta-laktamazy, które nabyły oporność na samą piperacylinę. Zależności farmakokinetyczno-farmakodynamiczne Czas, w którym stężenie w osoczu przekracza minimalne stężenie hamujące (T>MIC), jest głównym farmakodynamicznym wyznacznikiem skuteczności piperacyliny. Mechanizm oporności Dwa główne mechanizmy powstawania oporności na piperacylinę z tazobaktamem to: • unieczynnienie piperacyliny przez te beta-laktamazy, które nie ulegają zahamowaniu przez tazobaktam: beta-laktamazy z klasy molekularnej B, C i D; ponadto tazobaktam nie zapewnia ochrony przed beta-laktamazami o rozszerzonym spektrum substratowym (ESBL) w grupie enzymów z klasy molekularnej A i D; • modyfikacja białek wiążących penicylinę (PBP), co powoduje zmniejszenie powinowactwa piperacyliny do docelowych elementów molekularnych u bakterii. Do powstawania oporności na piperacylinę z tazobaktamem mogą przyczynić się również zmiany przepuszczalności błony komórkowej bakterii oraz zwiększenie ekspresji wielolekowej pompy usuwającej lek z komórki, zwłaszcza u bakterii Gram-ujemnych. 10 Wartości graniczne Wartości graniczne minimalnego stężenia hamującego piperacyliny z tazobaktamem wg EUCAST (2009-12-02, v 1). Dla potrzeb badania wrażliwości stężenie tazobaktamu jest stałe i wynosi 4 mg/l. Patogen Wartości graniczne zależne od gatunku bakterii (S≤/R>) Enterobacteriaceae 8/16 Pseudomonas 16/16 Bakterie beztlenowe Gram-ujemne 8/16 i Gram-dodatnie Wartości graniczne niezależne od 4/16 gatunku bakterii Wrażliwość bakterii z rodzaju Streptococcus jest określana na podstawie wrażliwości na penicylinę. Wrażliwość bakterii z rodzaju Staphylococcus jest określana na podstawie wrażliwości na oksacylinę. Wrażliwość Występowanie nabytej oporności poszczególnych gatunków może różnić się pod względem rozkładu geograficznego oraz zmieniać się w czasie. Szczególnie w leczeniu ciężkich zakażeń należy korzystać z lokalnych informacji na temat oporności. Należy zasięgnąć porady specjalisty w sytuacji, gdy lokalna oporność powoduje, że zasadność użycia danego środka w przynajmniej niektórych rodzajach zakażeń jest wątpliwa. Pogrupowanie gatunków bakterii wg wrażliwości na piperacylinę z tazobaktamem GATUNKI ZWYKLE WRAŻLIWE Bakterie tlenowe Gram-dodatnie Enterococcus faecalis Listeria monocytogenes Staphylococcus aureus, wrażliwy na metycylinę£ Rodzaj Staphylococcus, koagulazo-ujemny, wrażliwy na metycylinę Streptococcus pyogenes Streptococcus grupy B Bakterie tlenowe Gram-ujemne Citrobacter koseri Haemophilus influenzae Moraxella catarrhalis Proteus mirabilis Bakterie beztlenowe Gram-dodatnie Rodzaj Clostridium Rodzaj Eubacterium Rodzaj Peptostreptococcus Bakterie beztlenowe Gram-ujemne Grupa Bacteroides fragilis Rodzaj Fusobacterium Rodzaj Porphyromonas Rodzaj Prevotella GATUNKI, WŚRÓD KTÓRYCH MOŻE WYSTĄPIĆ PROBLEM OPORNOŚCI NABYTEJ Bakterie tlenowe Gram-dodatnie Enterococcus faecium$,+ Streptococcus pneumoniae Grupa Streptococcus viridans Bakterie tlenowe Gram-ujemne Acinetobacter baumannii$ 11 Burkholderia cepacia Citrobacter freundii Rodzaj Enterobacter Escherichia coli Klebsiella pneumoniae Morganella morganii Proteus vulgaris Providencia ssp. Pseudomonas aeruginosa Rodzaj Serratia GATUNKI O OPORNOŚCI NATURALNEJ Bakterie tlenowe Gram-dodatnie Corynebacterium jeikeium Bakterie tlenowe Gram-ujemne Rodzaj Legionella Stenotrophomonas maltophilia+,$ Inne bakterie Chlamydophila pneumoniae Mycoplasma pneumoniae $ Gatunki wykazujące naturalną umiarkowaną wrażliwość. + Gatunki, wśród których w jednym lub większej liczbie obszarów (krajów, regionów) UE obserwowano wysoki wskaźnik oporności (ponad 50%). £ Wszystkie gronkowce oporne na metycylinę są oporne na piperacylinę z tazobaktamem.
Przedawkowanie
9 W okresie po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano przypadki przedawkowania piperacyliny z tazobaktamem. Najczęściej obserwowano nudności, wymioty i biegunkę, występujące również podczas stosowania zalecanych dawek. Po podaniu dożylnym dawek większych niż zalecane (zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością nerek), może wystąpić zwiększona pobudliwość nerwowo- mięśniowa lub drgawki. W przypadku przedawkowania należy przerwać podawanie piperacyliny z tazobaktamem. Nie jest znane specyficzne antidotum. Należy zastosować leczenie podtrzymujące czynności życiowe i leczenie objawowe odpowiednie do stanu pacjenta. Nadmierne stężenie piperacyliny lub tazobaktamu w osoczu można zmniejszyć stosując hemodializę (patrz punkt 4.4).
Ulotka
Pobierz
Dostępne jako preparat:
Dostępne w opakowaniach:
    Pytania dotyczące leku:

    Co wchodzi w skład leku Tazocin?

    Tazocin, 2 g + 0,25 g: każda fiolka zawiera 2 g piperacyliny (w postaci soli sodowej) oraz 0,25 g tazobaktamu (w postaci soli sodowej). Każda fiolka zawiera 5,67 mmol (130 mg) sodu. Tazocin, 4 g + 0,5 g: każda fiolka zawiera 4 g piperacyliny (w postaci soli sodowej) oraz 0,5 g tazobaktamu (w postaci soli sodowej). Każda fiolka zawiera 11,35 mmol (261 mg) sodu. Substancje pomocnicze Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

    Jakie są wskazania do stosowania leku Tazocin?

    Tazocin jest wskazany w leczeniu wymienionych niżej zakażeń u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 2 lat (patrz punkty 4.2 i 5.1). Dorośli i młodzież − Ciężkie zapalenie płuc, w tym szpitalne zapalenie płuc oraz zapalenie płuc związane ze stosowaniem respiratora. − Powikłane zakażenia dróg moczowych (w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek). − Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej. − Powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich (w tym zakażenia stopy cukrzycowej). Leczenie pacjentów z bakteriemią, która przebiega w powiązaniu z zakażeniami wymienionymi powyżej lub podejrzewa się, że przebiega w powiązaniu z tymi zakażeniami. Tazocin można stosować w leczeniu pacjentów z neutropenią, u których wystąpiła gorączka, prawdopodobnie spowodowana zakażeniem bakteryjnym. Dzieci w wieku od 2 do 12 lat − Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej. 1 Tazocin można stosować w leczeniu dzieci z neutropenią, u których wystąpiła gorączka, prawdopodobnie spowodowana zakażeniem bakteryjnym. Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące prawidłowego stosowania leków przeciwbakteryjnych.

    Jak często zażywać lek Tazocin?

    Dawka i częstość podawania produktu Tazocin zależy od ciężkości i lokalizacji zakażenia oraz od przewidywanych patogenów. Dorośli i młodzież Zakażenia Zwykle stosowana dawka to 4 g piperacyliny i 0,5 g tazobaktamu, podawane co 8 godzin. W leczeniu szpitalnego zapalenia płuc oraz zakażeń bakteryjnych u pacjentów z neutropenią zalecana dawka wynosi 4 g piperacyliny i 0,5 g tazobaktamu, podawane co 6 godzin. Ten sposób dawkowania można również zastosować u pacjentów z innymi, szczególnie ciężkimi zakażeniami. Poniższa tabela przedstawia częstotliwość podawania i dawki zalecane u dorosłych i młodzieży, w zależności od wskazania lub stanu pacjenta. Częstotliwość podawania Tazocin leku 4 g + 0,5 g Ciężkie zapalenie płuc Co 6 godzin Pacjenci z neutropenią, u których wystąpiła gorączka, prawdopodobnie spowodowana zakażeniem bakteryjnym Powikłane zakażenia dróg moczowych (w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek) Co 8 godzin Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej Zakażenia skóry i tkanek miękkich (w tym zakażenia stopy cukrzycowej) Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek Dawkę dożylną należy dobrać odpowiednio do stopnia aktualnego zaburzenia czynności nerek (każdego pacjenta należy ściśle obserwować w kierunku wystąpienia objawów toksyczności leku; wielkość dawek i przerwy pomiędzy kolejnymi dawkami należy dostosowywać indywidualnie): Klirens kreatyniny Tazocin (zalecana dawka) (ml/min) >40 Nie ma konieczności modyfikacji dawki 20-40 Maksymalna zalecana dawka: 4 g + 0,5 g co 8 godzin <20 Maksymalna zalecana dawka: 4 g + 0,5 g co 12 godzin U pacjentów leczonych hemodializami należy podać jedną dodatkową dawkę piperacyliny z tazobaktamem 2 g + 0,25 g po każdej dializie, ponieważ w wyniku hemodializy 30%-50% dawki piperacyliny zostaje usunięte z organizmu w ciągu 4 godzin. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby Nie ma konieczności dostosowania dawki (patrz punkt 5.2). 2 Pacjenci w podeszłym wieku Nie ma konieczności modyfikacji dawki u pacjentów w podeszłym wieku, u których czynność nerek jest prawidłowa lub u których klirens kreatyniny wynosi ponad 40 ml/min. Dzieci (w wieku od 2 do 12 lat) Zakażenia Poniższa tabela przedstawia częstotliwość podawania i dawki według masy ciała u dzieci w wieku od 2 do 12 lat w zależności od wskazania lub stanu pacjenta. Dawka wg masy ciała oraz Wskazanie lub stan pacjenta częstotliwość podawania leku 80 mg piperacyliny i 10 mg Dzieci z neutropenią, u których wystąpiła gorączka, tazobaktamu na kg masy ciała, co prawdopodobnie spowodowana zakażeniem 6 godzin bakteryjnym* 100 mg piperacyliny i 12,5 mg tazobaktamu na kg masy ciała, co Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej* 8 godzin * Nie należy przekroczyć maksymalnej dawki 4 g + 0,5 g w ciągu 30 minut. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek Dawkę dożylną należy dobrać odpowiednio do stopnia aktualnego zaburzenia czynności nerek (każdego pacjenta należy ściśle obserwować, czy nie występują objawy toksyczności leku; należy odpowiednio dostosować dawkę leku i przerwy pomiędzy dawkami). Klirens kreatyniny Tazocin (zalecana dawka) [ml/min] >50 Nie ma konieczności modyfikacji dawki 70 mg piperacyliny i 8,75 mg tazobaktamu na kg masy ciała ≤50 co 8 godzin Dzieciom leczonym hemodializami należy podać jedną dodatkową dawkę 40 mg piperacyliny i 5 mg tazobaktamu na kg masy ciała po każdej dializie. Stosowanie u dzieci w wieku poniżej 2 lat Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu leczniczego Tazocin u dzieci w wieku 0-2 lat. Nie ma danych z kontrolowanych badań klinicznych. Długość leczenia W większości wskazań długość leczenia wynosi zwykle 5 do 14 dni. Jednakże długość leczenia należy określać w zależności od ciężkości zakażenia, patogenu (patogenów) oraz stanu klinicznego pacjenta i bakteriologicznego rozwoju choroby. Sposób podawania Tazocin, 2 g + 0,25 g, oraz Tazocin, 4 g + 0,5 g, podaje się w infuzji dożylnej (trwającej ponad 30 minut). Instrukcja dotycząca przygotowania produktu leczniczego przed podaniem, patrz punkt 6.6. 3

    Kiedy nie przyjmować leku Tazocin?

    Nadwrażliwość na substancje czynne, inne penicyliny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. Stwierdzona w wywiadzie ostra, ciężka reakcja nadwrażliwości na jakikolwiek antybiotyk beta- laktamowy (np. cefalosporyna, monobaktam, karbapenem).

    Kiedy nie powinno się stosować leku Tazocin?

    Nadwrażliwość na substancje czynne, inne penicyliny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. Stwierdzona w wywiadzie ostra, ciężka reakcja nadwrażliwości na jakikolwiek antybiotyk beta- laktamowy (np. cefalosporyna, monobaktam, karbapenem).

    Jakie są działania niepożądane leku Tazocin?

    Najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym jest biegunka (występująca u 1 na 10 pacjentów). Do najbardziej ciężkich działań niepożądanych zalicza się rzekomobłoniaste zapalenie jelit i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, występujące u 1 do 10 na 10 000 pacjentów. Częstość występowania pancytopenii, wstrząsu anafilaktycznego i zespołu Stevensa-Johnsona nie może być określona na podstawie dostępnych danych. Poniższa tabela przedstawia działania niepożądane uporządkowane zgodnie z klasyfikacją układów i narządów MedDRA. W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającą się ciężkością. Częstość nieznana Klasyfikacja Bardzo Często Niezbyt często Rzadko (nie może być układów często (≥1/100 do (≥1/1 000 (≥1/10 000 określona na i narządów (≥1/10) <1/10) do <1/100) do <1/1 000) podstawie dostępnych danych) Zakażenia zakażenia rzekomobło- i zarażenia drożdżakami z niaste pasożytnicze rodzaju Candida* zapalenie jelit Zaburzenia małopłytkowość, leukopenia agranulocy- pancytopenia*, krwi i układu niedokrwistość* toza neutropenia, chłonnego niedokrwistość hemolityczna*, trombocytoza*, eozynofilia* Zaburzenia wstrząs układu anafilaktoidalny*, immunologi- wstrząs cznego anafilaktyczny, reakcja anafilaktoidalna*, reakcja anafilaktyczna*, nadwrażliwość* Zaburzenia hipokaliemia i odżywiania Zaburzenia bezsenność Zaburzenia ból głowy układu 7 Zaburzenia niedociśnienie, naczyniowe zapalenie żył, zakrzepowe zapalenie żył, uderzenia gorąca Zaburzenia krwawienie z eozynofilowe układu nosa zapalenie płuc oddechowego, piersiowej i śródpiersia Zaburzenia biegunka ból brzucha, zapalenie żołądka i jelit wymioty, błony śluzowej zaparcia, jamy ustnej nudności, niestrawność Zaburzenia zapalenie wątroby i dróg wątroby*, żółciowych żółtaczka Zaburzenia wysypka, świąd rumień toksyczne zespół Stevensa- skóry i tkanki wielopostacio- martwicze Johnsona*, podskórnej wy*, oddzielanie się złuszczające pokrzywka, naskórka* zapalenie skóry, wysypka osutka polekowa plamisto- z eozynofilią i grudkowa* objawami ogólnymi (ang. DRESS)*, ostra uogólniona osutka krostkowa (ang. AGEP)*, pęcherzowe zapalenie skóry, plamica Zaburzenia ból stawów, mięśniowo- ból mięśni szkieletowe i tkanki łącznej Zaburzenia niewydolność nerek i dróg nerek, moczowych kanalikowo- śródmiąższowe zapalenie nerek* Zaburzenia gorączka, reakcja dreszcze ogólne i stany w miejscu w miejscu wstrzyknięcia 8 Badania zwiększenie zmniejszenie wydłużony czas diagnostyczne aktywności stężenia krwawienia, aminotransferazy glukozy we zwiększenie alaninowej, krwi, aktywności zwiększenie zwiększenie gamma- aktywności stężenia glutamylotrans- aminotransferazy bilirubiny we ferazy asparaginianowej, krwi, zmniejszenie wydłużony stężenia białka czas całkowitego, protrombino- zmniejszenie wy stężenia albumin we krwi, dodatni odczyn bezpośredni Coombsa, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej we krwi, zwiększenie stężenia mocznika we krwi, wydłużony czas częściowej tromboplastyny po aktywacji *Działania niepożądane zindentyfikowane po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu. Podawanie piperacyliny związane jest ze zwiększoną częstotliwością występowania gorączki i wysypki u pacjentów z mukowiscydozą. Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również przedstawicielowi podmiotu odpowiedzialnego.

    Czy lek Tazocin wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?

    Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

    Czy przyjmując Tazocin mogę prowadzić auto?

    Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

    Czy Tazocin mogę przyjmować w ciąży?

    Ciąża Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania produktu Tazocin u kobiet w okresie ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję, ale nie wykazały działania teratogennego przy zastosowaniu toksycznych dawek dla matki (patrz punkt 5.3). Piperacylina i tazobaktam przenikają przez łożysko. Piperacylinę z tazobaktamem można stosować w okresie ciąży tylko wtedy, gdy jest to jednoznacznie wskazane, tj. jeśli spodziewana korzyść przewyższa ryzyko dla kobiety ciężarnej i dla płodu. Karmienie piersią Piperacylina przenika w małych ilościach do mleka ludzkiego; stężenie tazobaktamu w mleku ludzkim nie było badane. U kobiet karmiących piersią produkt można stosować tylko wtedy, gdy spodziewane korzyści przewyższają ryzyko dla kobiety i dziecka. Płodność Badania płodności u szczurów nie wykazały wpływu na płodność ani na kojarzenie się w pary po podaniu dootrzewnowym tazobaktamu lub skojarzenia piperacyliny z tazobaktamem (patrz punkt 5.3). 6

    Czy Tazocin jest bezpieczny w czasie karmienia?

    Ciąża Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania produktu Tazocin u kobiet w okresie ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję, ale nie wykazały działania teratogennego przy zastosowaniu toksycznych dawek dla matki (patrz punkt 5.3). Piperacylina i tazobaktam przenikają przez łożysko. Piperacylinę z tazobaktamem można stosować w okresie ciąży tylko wtedy, gdy jest to jednoznacznie wskazane, tj. jeśli spodziewana korzyść przewyższa ryzyko dla kobiety ciężarnej i dla płodu. Karmienie piersią Piperacylina przenika w małych ilościach do mleka ludzkiego; stężenie tazobaktamu w mleku ludzkim nie było badane. U kobiet karmiących piersią produkt można stosować tylko wtedy, gdy spodziewane korzyści przewyższają ryzyko dla kobiety i dziecka. Płodność Badania płodności u szczurów nie wykazały wpływu na płodność ani na kojarzenie się w pary po podaniu dootrzewnowym tazobaktamu lub skojarzenia piperacyliny z tazobaktamem (patrz punkt 5.3). 6

    Czy Tazocin wpływa na płodność?

    Ciąża Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania produktu Tazocin u kobiet w okresie ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję, ale nie wykazały działania teratogennego przy zastosowaniu toksycznych dawek dla matki (patrz punkt 5.3). Piperacylina i tazobaktam przenikają przez łożysko. Piperacylinę z tazobaktamem można stosować w okresie ciąży tylko wtedy, gdy jest to jednoznacznie wskazane, tj. jeśli spodziewana korzyść przewyższa ryzyko dla kobiety ciężarnej i dla płodu. Karmienie piersią Piperacylina przenika w małych ilościach do mleka ludzkiego; stężenie tazobaktamu w mleku ludzkim nie było badane. U kobiet karmiących piersią produkt można stosować tylko wtedy, gdy spodziewane korzyści przewyższają ryzyko dla kobiety i dziecka. Płodność Badania płodności u szczurów nie wykazały wpływu na płodność ani na kojarzenie się w pary po podaniu dootrzewnowym tazobaktamu lub skojarzenia piperacyliny z tazobaktamem (patrz punkt 5.3). 6