Zasób 3

Stamaril

Substancja czynna
Vaccinum febris flavae vivum Szczepionka przeciwko żółtej febrze
Postać
proszek i rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwań
Moc
nie mniej niż 1000 j.m. żywego atenuowanego wirusa żółtej febry, szczep 17 D-204/0,5 ml; szczepionka 1-dawkowa
Skład
Po rekonstytucji, 1 dawka (0,5 ml) zawiera: Wirus żółtej febry1 szczep 17 D-204 (żywy, atenuowany) …………. nie mniej niż 1000 j.m. namnożony w zarodkach kurzych wolnych od określonych patogenów Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Substancje pomocnicze
Proszek: Sorbitol E420 L-Histydyny chlorowodorek L-Alanina Sodu chlorek Potasu chlorek Disodu fosforan dwuwodny Potasu diwodorofosforan Wapnia chlorek Magnezu siarczan Rozpuszczalnik: Sodu chlorek Woda do wstrzykiwań
Wskazania
STAMARIL jest wskazany do czynnego uodparniania przeciw żółtej febrze u osób:  podróżujących, przejeżdżających lub mieszkających na obszarze endemicznym,  podróżujących do jakiegokolwiek kraju, w którym przy wjeździe wymagany jest Międzynarodowy Certyfikat Szczepień (co może, lecz nie musi, zależeć od poprzedniego planu podróży),  narażonych na kontakt z potencjalnie zakaźnymi materiałami (np. personel laboratorium). Patrz Punkty 4.2, 4.3 oraz 4.4 odnośnie minimalnego wieku dzieci, w którym mogą być zaszczepione w wyjątkowych sytuacjach oraz zalecenia dotyczącego szczepienia innych określonych grup pacjentów. Zgodnie z przepisami dotyczącymi szczepień oraz oficjalnego ich uznania, szczepionki przeciw żółtej febrze należy podawać w centrum szczepień zatwierdzonym przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) a następnie odnotować ten fakt w Międzynarodowym Świadectwie Szczepień. Okres ważności tego Świadectwa ustala się zgodnie z zaleceniami Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych i zaczyna się 10 dni po pierwszym szczepieniu podstawowym oraz od razu po szczepieniu przypominającym (patrz Punkt 4.2).
Dawkowanie
• Szczepienie podstawowe Szczepionka powinna być podana przynajmniej 10 dni przed przyjazdem do obszaru endemicznego, ponieważ podana w krótszym czasie przed wyjazdem może nie wytworzyć odporności w oczekiwanym terminie. Dorośli: jedna dawka (0,5 ml) odtworzonej szczepionki. Dzieci i młodzież • Dzieci w wieku 9. miesięcy i starsze: jedna dawka (0,5 ml) odtworzonej szczepionki. • Dzieci w wieku od 6. do 9. miesiąca życia: szczepienie przeciw żółtej febrze nie jest zalecane dzieciom w wieku od 6. do 9. miesiąca życia, z wyjątkiem określonych okoliczności i w zgodzie z aktualnymi oficjalnymi zaleceniami (patrz Punkt 4.4); w takim przypadku dawka jest taka sama jak u dzieci w wieku 9. miesięcy i starszych. • Dzieci w wieku poniżej 6. miesięcy: szczepionka STAMARIL jest przeciwwskazana u dzieci w wieku poniżej 6 miesięcy (patrz Punkt 4.3). Osoby w podeszłym wieku Dawka jest taka sama jak u dorosłych. Jednak ze względu na potencjalnie wyższe ryzyko poważnej, potencjalnie śmiertelnej choroby związanej ze szczepionką przeciw żółtej febrze u osób w wieku 60 lat i starszych, szczepionkę można podać tylko wtedy, gdy uważa się, że występuje znaczące i nieuniknione ryzyko zakażenia żółtą febrą (patrz Punkty 4.4 i 4.8). • Szczepienie przypominające Oczekiwany okres ochrony po szczepieniu pojedynczą dawką 0,5 ml szczepionki STAMARIL wynosi przynajmniej 10 lat i może utrzymywać się przez całe życie. Szczepienie przypominające pojedynczą dawką 0,5 ml może być wymagane w niektórych indywidualnych przypadkach gdy występowała niewystarczająca odpowiedź immunologiczna po szczepieniu podstawowym. Szczepienie przypominające może być również wymagane w zależności od oficjalnych zaleceń lokalnych władz zdrowotnych, jako warunek wjazdu do niektórych krajów. Sposób podawania Szczepionkę najlepiej podawać podskórnie. Podanie domięśniowe może być wykonane jeżeli jest to w zgodzie z odpowiednimi oficjalnymi zaleceniami. Przy podaniu domięśniowym, zalecanymi miejscami wstrzyknięcia są przednioboczna część uda u dzieci w wieku poniżej 12. miesięcy), przednioboczna część uda (lub mięsień naramienny przy odpowiedniej masie mięśniowej) u dzieci w wieku od 12. do 35. miesiąca życia lub mięsień naramienny u dzieci od 36. miesiąca życia wzwyż i osób dorosłych. NIE PODAWAĆ DONACZYNIOWO. Środki ostrożności, które należy podjąć przed użyciem lub podaniem produktu leczniczego Instrukcja rekonstytucji produktu leczniczego przed podaniem, patrz Punkt 6.6.
Przeciwwskazania
 Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w Punkcie 6.1 lub jaja lub białka kurze.  Ciężkie reakcje nadwrażliwości (np. anafilaksja) po poprzedniej dawce którejkolwiek ze szczepionek przeciw żółtej febrze.  Wiek poniżej 6. miesiąca życia (patrz Punkty 4.2 i 4.4).  Niedobory odporności wrodzone, samoistne, bądź będące skutkiem ogólnoustrojowego leczenia steroidami (większymi niż rutynowe dawkami miejscowych lub wziewnych steroidów), radioterapia lub leki cytostatyczne.  Zaburzenia funkcjonowania grasicy w wywiadzie (w tym myasthenia gravis, grasiczak, wycięcie grasicy)  Objawowe zakażenie HIV.  Nieobjawowe zakażenie HIV, któremu towarzyszą oznaki zaburzenia odporności (patrz Punkt 4.4).  Umiarkowana lub ciężka choroba przebiegająca z gorączką lub ostra choroba.
Działania niepożądane
a. Podsumowanie profilu bezpieczeństwa We wszystkich badaniach klinicznych, 4896 osób (w każdym wieku) otrzymało STAMARIL. W najbardziej reprezentatywnym badaniu z udziałem populacji ogólnej najczęściej zgłaszanymi działaniami (pomiędzy 12% a 18% przypadków) były ból głowy, osłabienie, ból w miejscu podania oraz bóle mięśni. W najbardziej reprezentatywnym badaniu w populacji małych dzieci, najczęstszymi działaniami niepożądanymi (pomiędzy 32% a 35% małych dzieci) były drażliwość, płacz i utrata apetytu. Działania niepożądane zwykle pojawiały się w ciągu pierwszych trzech dni po szczepieniu z wyjątkiem gorączki, która pojawiła się pomiędzy dniem 4. a dniem 14. Reakcje te zwykle utrzymywały się nie dłużej niż 3 dni. Zarówno reakcje miejscowe jak i uogólnione miały zwykle umiarkowaną intensywność: jednakże co najmniej jeden przypadek ciężkiej reakcji w miejscu wstrzyknięcia był zgłaszany u 0,8% przypadków w populacji ogólnej oraz u 0,3% małych dzieci oraz przynajmniej jedna ostra reakcja uogólniona była zgłaszana u 1,4% przypadków z populacji ogólnej oraz u 4,9% małych dzieci. Przypadki ciężkich zdarzeń niepożądanych takie jak ciężka nadwrażliwość lub reakcja anafilaktyczna, choroba neurotropowa lub trzewna (YEL-AND; YEL-AVD) zgłaszano po wprowadzeniu do obrotu (patrz podpunkty b Tabelaryczna lista działań niepożądanych oraz c Opis wybranych działań niepożądanych). b. Tabelaryczna lista działań niepożądanych Poniższa tabela podsumowuje częstości działań niepożądanych, które zostały zarejestrowane po podaniu szczepionki STAMARIL podczas badań klinicznych oraz na całym świecie po wprowadzeniu do obrotu. Działania niepożądane zostały pogrupowane zgodnie z częstością ich występowania, z zastosowaniem następującej konwencji: Bardzo często (≥1/10) Często (≥1/100 to <1/10) Niezbyt często(≥1/1,000 to <1/100) Rzadko (≥1/10,000 to <1/1,000) Bardzo rzadko (<1/10,000) Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) Klasyfikacja układów i Częstość Działania niepożądane narządów Zakażenia i zarażenia Rzadko Nieżyt nosa pasożytnicze Bardzo rzadko YEL-AVD‡ Zaburzenia krwi i układu Nieznana Powiększenie węzłów chłonnych chłonnego Zaburzenia układu Nieznana Reakcja anafilaktoidalna w tym obrzęk immunologicznego naczynioruchowy Zaburzenia metabolizmu i Bardzo często Utrata apetytu* odżywiania Zaburzenia układu Bardzo często Senność*, Ból głowy nerwowego Niezbyt często Zawroty głowy Bardzo rzadko YEL-AND‡ Nieznana Parestezje Zaburzenia żołądka i jelit Bardzo często Wymioty† Często Nudności Niezbyt często Ból brzucha Rzadko Biegunka Zaburzenia skóry i tkanki Często Wysypka podskórnej Niezbyt często Świąd Nieznana Pokrzywka Zaburzenia mięśniowo- Bardzo często Ból mięśni szkieletowe i tkanki łącznej Często Ból stawów Zaburzenia ogólne i stany w Bardzo często Drażliwość*, Płacz*, Gorączka†, Osłabienie, Ból / miejscu podania tkliwość w miejscu wstrzyknięcia Często Rumień w miejscu wstrzyknięcia / zaczerwienienie, Krwiak w miejscu wstrzyknięcia, Stwardnienie w miejscu wstrzyknięcia, Obrzęk w miejscu wstrzyknięcia / opuchnięcie Niezbyt często Grudka w miejscu wstrzyknięcia Nieznana Objawy grypopodobne *Specyficzne dla dzieci i młodzieży (patrz Punkt d. Dzieci i młodzież) ‡ Objawy kliniczne patrz Punkt c. Opis wybranych działań niepożądanych † Bardzo często u małych dzieci (patrz Punkt d. Dzieci i młodzież), Często w populacji ogólnej c. Opis wybranych działań niepożądanych W ciągu 30 dni po podaniu szczepionki STAMARIL oraz innych szczepionek przeciw żółtej febrze zgłaszano przypadki choroby neurotropowej (znanej jako YEL-AND), kilka zakończonych zgonem. YEL- AND może się objawiać wysoką gorączką z bólem głowy, do których mogą dołączyć jeden lub kilka z następujących objawów: dezorientacja, ospałość, zapalenie mózgu, encefalopatia i zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Inne zgłaszane neurologiczne objawy obejmowały: drgawki, zespół Guillain- Barré lub ogniskowe deficyty neurologiczne (patrz Punkt 4.4). Po podaniu szczepionki STAMARIL oraz innych szczepionek przeciw żółtej febrze zgłaszano przypadki choroby trzewnej (znanej jako YEL-AVD i poprzednio opisywanej jako “Niewydolność wielonarządowa”), kilka zakończonych zgonem. W większości zgłaszanych przypadków, wystąpienie objawów nastąpiło w ciągu 10 dni po szczepieniu. Początkowe objawy są niespecyficzne i mogą obejmować gorączkę, bóle mięśni, zmęczenie, ból głowy i niedociśnienie, z możliwością szybkiego rozwinięcia się do zaburzenia czynności wątroby z żółtaczką, cytolizy mięśni, małopłytkowości oraz ostrej niewydolności oddechowej oraz niewydolności nerek (patrz Punkt 4.4). d. Dzieci i młodzież Bezpieczeństwo stosowania szczepionki STAMARIL w populacji pediatrycznej oceniono w badaniu klinicznym przeprowadzonym w grupie 393 małych dzieci w wieku od 12. do 13. miesięcy, które otrzymały równocześnie STAMARIL oraz placebo. Profil bezpieczeństwa oceniano w ciągu pierwszych 4 tygodni po szczepieniu. Działania niepożądane charakterystyczne dla populacji pediatrycznej zgłaszane najczęściej jako „bardzo często” to: rozdrażnienie (34,7%), utrata apetytu (33,7%), płacz (32,1%) oraz senność (22%). Inne działania niepożądane obserwowane u małych dzieci były również zgłaszane w badaniach w populacji ogólnej: - Ból w miejscu wstrzyknięcia (17,6%), gorączka (16,5%) i wymioty (17,1%) zgłaszano jako "bardzo często" u małych dzieci. Gorączka i wymioty zgłaszano częściej niż w populacji ogólnej (patrz tabela w podpunkcie b. Tabelaryczna lista działań niepożądanych). - Rumień w miejscu wstrzyknięcia (9,8%) i obrzęk w miejscu wstrzyknięcia (4,4%) zgłaszano jako "częste" u małych dzieci, jak i w populacji ogólnej, jednak o znacznie wyższej częstości w porównaniu do populacji ogólnej. e. Inne szczególne populacje Wrodzone lub nabyte niedobory odporności zostały uznane jako potencjalny czynnik ryzyka dla poważnych zdarzeń niepożądanych, włączając YEL-AND (patrz Punkty 4.3 i 4.4). Wiek powyżej 60 lat (patrz Punkt 4.4) został uznany jako potencjalny czynnik ryzyka dla YEL-AVD i YEL-AND. Wiek poniżej 9. miesięcy (w tym niemowlęta karmione piersią przez zaszczepione matki) (patrz Punkt 4.4) został uznany za potencjalny czynnik ryzyka YEL-AND. Stwierdzone w wywiadzie zaburzenia grasicy (patrz Punkty 4.3 i 4.4) zostały uznane jako potencjalny czynnik ryzyka dla YEL-AVD. Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02 222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
Nie przeprowadzono badań nad wpływem szczepionki na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Interakcje
Szczepionki STAMARIL nie wolno mieszać z innymi szczepionkami bądź produktami leczniczymi w tej samej strzykawce. W przypadku konieczności podania równocześnie innej szczepionki (szczepionek) we wstrzyknięciu należy je podać w oddzielne miejsca ciała (najlepiej w różne kończyny). Tę szczepionkę można podać w tym samym czasie co szczepionkę przeciw odrze, jeżeli jest to w zgodzie z oficjalnymi zaleceniami. Można podać w tym samym czasie co szczepionkę przeciw durowi brzusznemu zawierającą polisacharyd otoczkowy Vi i (lub) szczepionkę przeciw wirusowi zapalenia wątroby typu A, inaktywowaną. Szczepionki tej nie wolno podawać osobom w trakcie leczenia lekami immunosupresyjnymi (np. leki cytostatyczne, steroidy o działaniu ogólnoustrojowym, większe niż rutynowe dawki miejscowych lub wziewnych steroidów lub innych środków). Patrz Punkt 4.3. Szczepionka może wywołać fałszywie dodatnie wyniki badań laboratoryjnych i (lub) diagnostycznych dla innych chorób wywoływanych przez flawiwirusy, takich jak gorączka denga czy japońskie zapalenie mózgu.
Ostrzeżenia
Jak w przypadku wszystkich szczepionek podawanych we wstrzyknięciach, musi być zapewnione właściwe leczenie i nadzór medyczny na wypadek reakcji anafilaktycznej lub innej poważnej reakcji nadwrażliwości po podaniu szczepionki. Omdlenie (zasłabnięcie) może wystąpić po, lub nawet przed jakimkolwiek szczepieniem, jako psychogenna odpowiedź na ukłucie igłą. Należy wdrożyć procedury zapobiegające zranieniu w wyniku omdleń oraz postępowania w przypadku reakcji związanych z omdleniem. NIE PODAWAĆ DONACZYNIOWO. Ze względu na to, iż podanie domięśniowe może być przyczyną krwiaka w miejscu wstrzyknięcia, STAMARIL nie powinien być podawany domięśniowo osobom z jakimikolwiek zaburzeniami krzepnięcia, takimi jak hemofilia lub małopłytkowość, ani osobom w trakcie leczenia przeciwzakrzepowego. W tych przypadkach szczepionkę należy podawać podskórnie. STAMARIL powinien być podany tylko osobom, które są lub będą narażone na zakażenie wirusem żółtej febry lub które muszą być zaszczepione aby spełniać wymogi międzynarodowych przepisów zdrowotnych. Przed podjęciem decyzji o podaniu szczepionki przeciw żółtej febrze, należy rozważyć, czy u danej osoby istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia poszczepiennych działań niepożądanych (patrz Punkt 4.3 i poniżej). Choroba neurotropowa związana ze szczepieniem przeciw żółtej febrze (YEL-AND ang. Yellow Fever Vaccine -Associated Neurotropic Disease) Bardzo rzadko po szczepieniu zgłaszano chorobę YEL-AND z następstwami lub w kilku przypadkach zakończoną zgonem (patrz Punkt 4.8). Do chwili obecnej większość przypadków YEL-AND zgłaszano po szczepieniu podstawowym z początkiem choroby w ciągu 30 dni od szczepienia. Ryzyko wydaje się być wyższe u osób w wieku powyżej 60 lat oraz w wieku poniżej 9. miesięcy (w tym u dzieci karmionych piersią przez zaszczepione matki) jakkolwiek były zgłaszane również przypadki w innych grupach wiekowych. Wrodzone lub nabyte niedobory odporności zostały również uznane za potencjalny czynnik ryzyka (patrz Punkt 4.3). Choroba trzewna związana ze szczepieniem przeciw żółtej febrze (YEL-AVD ang. Yellow Fever Vaccine-Associated Viscerotropic Disease) Bardzo rzadko po szczepieniu zgłaszano chorobę YEL-AVD przypominającą piorunujące zakażenie dzikim wirusem (patrz Punkt 4.8). Wskaźnik śmiertelności wynosił około 60%. Dotychczas, większość przypadków YEL-AVD wystąpiła w ciągu 10 dni po szczepieniu, u osób otrzymujących szczepienie podstawowe. Ryzyko wydaje się być wyższe u osób w wieku powyżej 60 lat, jakkolwiek były zgłaszane również przypadki w innych grupach wiekowych. Zaburzenia czynności grasicy w wywiadzie również zostały uznane za potencjalny czynnik ryzyka (patrz Punkt 4.3). Osoby w trakcie leczenia immunosupresyjnego Szczepionki STAMARIL nie wolno podawać osobom z niedoborami odporności (patrz Punkt 4.3). Jeżeli obniżenie odporności jest przejściowe, szczepienie powinno być odroczone do czasu poprawy funkcji immunologicznych. U pacjentów otrzymujących dawki kortykosteroidów o działaniu ogólnoustrojowym przez 14 dni lub dłużej, wskazane jest odroczenie szczepienia co najmniej o jeden miesiąc od zakończenia leczenia. • Zakażenie HIV Szczepionki STAMARIL nie wolno podawać osobom z objawowym bądź nieobjawowym zakażeniem HIV, któremu towarzyszą oznaki upośledzenia odporności (patrz Punkt 4.3). Jednakże, obecnie nie ma wystarczających danych do określenia parametrów immunologicznych odróżniających osoby, które można bezpiecznie zaszczepić i które mogą wytworzyć ochronny poziom przeciwciał, od osób, u których szczepienie mogłoby być zarówno ryzykowne jak i nieskuteczne. Dlatego też, jeżeli osoba z bezobjawowym zakażeniem HIV nie może uniknąć podróży do obszaru endemicznego, należy biorąc pod uwagę dostępne oficjalne zalecenia rozważyć potencjalne ryzyko i korzyści wynikające ze szczepienia. • Dzieci urodzone przez matki nosicielki wirusa HIV Dzieci powyżej 6. miesiąca życia (patrz Punkty 4.2 i 4.3 oraz poniżej) mogą być szczepione, jeżeli potwierdzono, że nie są zakażone wirusem HIV. Dzieci powyżej 6. miesiąca życia zakażone HIV, które potencjalnie wymagają ochrony przeciw wirusowi żółtej febry, powinny być skierowane do specjalistycznego zespołu z dziedziny pediatrii w celu określenia wskazania do szczepienia. • Dzieci i młodzież: dzieci w wieku poniżej 9. miesięcy Dzieci od 6. do 9. miesiąca życia powinny być szczepione tylko w wyjątkowych sytuacjach (np. podczas dużych epidemii) oraz na podstawie aktualnych oficjalnych zaleceń. Szczepionka STAMARIL jest przeciwwskazana u dzieci w wieku poniżej 6. miesięcy (patrz Punkt 4.3). • Osoby w podeszłym wieku: osoby w wieku 60 lat i starsze U osób w wieku 60 lat i starszych może występować zwiększone ryzyko ciężkich i zagrażających życiu działań niepożądanych (w tym ogólnych i neurologicznych reakcji trwających dłużej niż 48 godzin, YEL- AVD oraz YEL-AND) w porównaniu z innymi grupami wiekowymi. Dlatego też, szczepionka powinna być podana tylko osobom ze znaczącym ryzykiem narażenia na zachorowanie na żółtą febrę (patrz powyżej oraz Punkt 4.8). Ciąża i kobiety karmiące piersią Szczepionka STAMARIL nie powinna być stosowana u kobiet w ciąży oraz karmiących piersią chyba, że jest to bezwzględnie konieczne oraz po dokonaniu oceny ryzyka i korzyści (patrz Punkt 4.6). Transmisja wirusa Jest bardzo niewiele zgłoszeń sugerujących, że wirus szczepionki przeciw żółtej febrze może być przeniesiony przez matki karmiące piersią, które otrzymały szczepionkę przeciw żółtej febrze w okresie poporodowym. Po przeniesieniu, u niemowląt może wystąpić YEL-AND zakończona wyzdrowieniem niemowląt (patrz Punkt 4.6). Tak jak w przypadku każdej szczepionki, podanie szczepionki STAMARIL może nie chronić 100% osób zaszczepionych.
Wpływ na płodność, ciążę i laktację
-
Właściwości farmakokinetyczne
Nie przeprowadzono badań farmakokinetycznych.
Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: szczepionka przeciw żółtej febrze, żywa Kod ATC: J07B L01 STAMARIL jest szczepionką zawierającą żywy atenuowany wirus żółtej febry. Tak jak w przypadku innych żywych atenuowanych szczepionek wirusowych, w wyniku podklinicznego zakażenia u zdrowych zaszczepionych osób powstają swoiste limfocyty T i B i wytwarzane są swoiste przeciwciała. Zakłada się że miano przeciwciał neutralizujących skorelowanych z ochroną wynosi 1:10. Odporność pojawia się około 10 dni po szczepieniu, utrzymuje się przynajmniej 10 lat i może utrzymywać się przez całe życie. Badania kliniczne z udziałem dorosłych wykazały, że po 28 dniach po podaniu szczepionki STAMARIL uzyskano 93% oraz 100 % wskaźniki serokonwersji. Dzieci i młodzież W badaniu klinicznym z udziałem 337 małych dzieci w wieku od 12. do 13. miesięcy, odsetek pozytywnej serokonwersji w kierunku żółtej febry po 28 dniach po podaniu szczepionki STAMARIL wyniósł 99,7% (98,5: 100,0) a średnia geometryczna miana przeciwciał wyniosła 423 (375; 478). W innym badaniu klinicznym przeprowadzonym z udziałem 30 dzieci i młodzieży w wieku 2 do 17 lat obserwowano wskaźnik serokonwersji od 90 do 100% potwierdzając wyniki zaobserwowane we wcześniejszych badaniach klinicznych.
Przedawkowanie
Przypadki podawania większej niż zalecana dawka (przedawkowania) odnotowano dla szczepionki STAMARIL. Gdy zgłaszano działania niepożądane, informacje były zgodne ze znanym profilem bezpieczeństwa szczepionki STAMARIL opisanym w Punkcie 4.8.
Ulotka
Pobierz
Dostępne jako preparat:
Dostępne w opakowaniach:
    Pytania dotyczące leku:

    Co wchodzi w skład leku Stamaril?

    Po rekonstytucji, 1 dawka (0,5 ml) zawiera: Wirus żółtej febry1 szczep 17 D-204 (żywy, atenuowany) …………. nie mniej niż 1000 j.m. namnożony w zarodkach kurzych wolnych od określonych patogenów Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

    Jakie są wskazania do stosowania leku Stamaril?

    STAMARIL jest wskazany do czynnego uodparniania przeciw żółtej febrze u osób:  podróżujących, przejeżdżających lub mieszkających na obszarze endemicznym,  podróżujących do jakiegokolwiek kraju, w którym przy wjeździe wymagany jest Międzynarodowy Certyfikat Szczepień (co może, lecz nie musi, zależeć od poprzedniego planu podróży),  narażonych na kontakt z potencjalnie zakaźnymi materiałami (np. personel laboratorium). Patrz Punkty 4.2, 4.3 oraz 4.4 odnośnie minimalnego wieku dzieci, w którym mogą być zaszczepione w wyjątkowych sytuacjach oraz zalecenia dotyczącego szczepienia innych określonych grup pacjentów. Zgodnie z przepisami dotyczącymi szczepień oraz oficjalnego ich uznania, szczepionki przeciw żółtej febrze należy podawać w centrum szczepień zatwierdzonym przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) a następnie odnotować ten fakt w Międzynarodowym Świadectwie Szczepień. Okres ważności tego Świadectwa ustala się zgodnie z zaleceniami Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych i zaczyna się 10 dni po pierwszym szczepieniu podstawowym oraz od razu po szczepieniu przypominającym (patrz Punkt 4.2).

    Jak często zażywać lek Stamaril?

    • Szczepienie podstawowe Szczepionka powinna być podana przynajmniej 10 dni przed przyjazdem do obszaru endemicznego, ponieważ podana w krótszym czasie przed wyjazdem może nie wytworzyć odporności w oczekiwanym terminie. Dorośli: jedna dawka (0,5 ml) odtworzonej szczepionki. Dzieci i młodzież • Dzieci w wieku 9. miesięcy i starsze: jedna dawka (0,5 ml) odtworzonej szczepionki. • Dzieci w wieku od 6. do 9. miesiąca życia: szczepienie przeciw żółtej febrze nie jest zalecane dzieciom w wieku od 6. do 9. miesiąca życia, z wyjątkiem określonych okoliczności i w zgodzie z aktualnymi oficjalnymi zaleceniami (patrz Punkt 4.4); w takim przypadku dawka jest taka sama jak u dzieci w wieku 9. miesięcy i starszych. • Dzieci w wieku poniżej 6. miesięcy: szczepionka STAMARIL jest przeciwwskazana u dzieci w wieku poniżej 6 miesięcy (patrz Punkt 4.3). Osoby w podeszłym wieku Dawka jest taka sama jak u dorosłych. Jednak ze względu na potencjalnie wyższe ryzyko poważnej, potencjalnie śmiertelnej choroby związanej ze szczepionką przeciw żółtej febrze u osób w wieku 60 lat i starszych, szczepionkę można podać tylko wtedy, gdy uważa się, że występuje znaczące i nieuniknione ryzyko zakażenia żółtą febrą (patrz Punkty 4.4 i 4.8). • Szczepienie przypominające Oczekiwany okres ochrony po szczepieniu pojedynczą dawką 0,5 ml szczepionki STAMARIL wynosi przynajmniej 10 lat i może utrzymywać się przez całe życie. Szczepienie przypominające pojedynczą dawką 0,5 ml może być wymagane w niektórych indywidualnych przypadkach gdy występowała niewystarczająca odpowiedź immunologiczna po szczepieniu podstawowym. Szczepienie przypominające może być również wymagane w zależności od oficjalnych zaleceń lokalnych władz zdrowotnych, jako warunek wjazdu do niektórych krajów. Sposób podawania Szczepionkę najlepiej podawać podskórnie. Podanie domięśniowe może być wykonane jeżeli jest to w zgodzie z odpowiednimi oficjalnymi zaleceniami. Przy podaniu domięśniowym, zalecanymi miejscami wstrzyknięcia są przednioboczna część uda u dzieci w wieku poniżej 12. miesięcy), przednioboczna część uda (lub mięsień naramienny przy odpowiedniej masie mięśniowej) u dzieci w wieku od 12. do 35. miesiąca życia lub mięsień naramienny u dzieci od 36. miesiąca życia wzwyż i osób dorosłych. NIE PODAWAĆ DONACZYNIOWO. Środki ostrożności, które należy podjąć przed użyciem lub podaniem produktu leczniczego Instrukcja rekonstytucji produktu leczniczego przed podaniem, patrz Punkt 6.6.

    Kiedy nie przyjmować leku Stamaril?

     Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w Punkcie 6.1 lub jaja lub białka kurze.  Ciężkie reakcje nadwrażliwości (np. anafilaksja) po poprzedniej dawce którejkolwiek ze szczepionek przeciw żółtej febrze.  Wiek poniżej 6. miesiąca życia (patrz Punkty 4.2 i 4.4).  Niedobory odporności wrodzone, samoistne, bądź będące skutkiem ogólnoustrojowego leczenia steroidami (większymi niż rutynowe dawkami miejscowych lub wziewnych steroidów), radioterapia lub leki cytostatyczne.  Zaburzenia funkcjonowania grasicy w wywiadzie (w tym myasthenia gravis, grasiczak, wycięcie grasicy)  Objawowe zakażenie HIV.  Nieobjawowe zakażenie HIV, któremu towarzyszą oznaki zaburzenia odporności (patrz Punkt 4.4).  Umiarkowana lub ciężka choroba przebiegająca z gorączką lub ostra choroba.

    Kiedy nie powinno się stosować leku Stamaril?

     Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w Punkcie 6.1 lub jaja lub białka kurze.  Ciężkie reakcje nadwrażliwości (np. anafilaksja) po poprzedniej dawce którejkolwiek ze szczepionek przeciw żółtej febrze.  Wiek poniżej 6. miesiąca życia (patrz Punkty 4.2 i 4.4).  Niedobory odporności wrodzone, samoistne, bądź będące skutkiem ogólnoustrojowego leczenia steroidami (większymi niż rutynowe dawkami miejscowych lub wziewnych steroidów), radioterapia lub leki cytostatyczne.  Zaburzenia funkcjonowania grasicy w wywiadzie (w tym myasthenia gravis, grasiczak, wycięcie grasicy)  Objawowe zakażenie HIV.  Nieobjawowe zakażenie HIV, któremu towarzyszą oznaki zaburzenia odporności (patrz Punkt 4.4).  Umiarkowana lub ciężka choroba przebiegająca z gorączką lub ostra choroba.

    Jakie są działania niepożądane leku Stamaril?

    a. Podsumowanie profilu bezpieczeństwa We wszystkich badaniach klinicznych, 4896 osób (w każdym wieku) otrzymało STAMARIL. W najbardziej reprezentatywnym badaniu z udziałem populacji ogólnej najczęściej zgłaszanymi działaniami (pomiędzy 12% a 18% przypadków) były ból głowy, osłabienie, ból w miejscu podania oraz bóle mięśni. W najbardziej reprezentatywnym badaniu w populacji małych dzieci, najczęstszymi działaniami niepożądanymi (pomiędzy 32% a 35% małych dzieci) były drażliwość, płacz i utrata apetytu. Działania niepożądane zwykle pojawiały się w ciągu pierwszych trzech dni po szczepieniu z wyjątkiem gorączki, która pojawiła się pomiędzy dniem 4. a dniem 14. Reakcje te zwykle utrzymywały się nie dłużej niż 3 dni. Zarówno reakcje miejscowe jak i uogólnione miały zwykle umiarkowaną intensywność: jednakże co najmniej jeden przypadek ciężkiej reakcji w miejscu wstrzyknięcia był zgłaszany u 0,8% przypadków w populacji ogólnej oraz u 0,3% małych dzieci oraz przynajmniej jedna ostra reakcja uogólniona była zgłaszana u 1,4% przypadków z populacji ogólnej oraz u 4,9% małych dzieci. Przypadki ciężkich zdarzeń niepożądanych takie jak ciężka nadwrażliwość lub reakcja anafilaktyczna, choroba neurotropowa lub trzewna (YEL-AND; YEL-AVD) zgłaszano po wprowadzeniu do obrotu (patrz podpunkty b Tabelaryczna lista działań niepożądanych oraz c Opis wybranych działań niepożądanych). b. Tabelaryczna lista działań niepożądanych Poniższa tabela podsumowuje częstości działań niepożądanych, które zostały zarejestrowane po podaniu szczepionki STAMARIL podczas badań klinicznych oraz na całym świecie po wprowadzeniu do obrotu. Działania niepożądane zostały pogrupowane zgodnie z częstością ich występowania, z zastosowaniem następującej konwencji: Bardzo często (≥1/10) Często (≥1/100 to <1/10) Niezbyt często(≥1/1,000 to <1/100) Rzadko (≥1/10,000 to <1/1,000) Bardzo rzadko (<1/10,000) Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) Klasyfikacja układów i Częstość Działania niepożądane narządów Zakażenia i zarażenia Rzadko Nieżyt nosa pasożytnicze Bardzo rzadko YEL-AVD‡ Zaburzenia krwi i układu Nieznana Powiększenie węzłów chłonnych chłonnego Zaburzenia układu Nieznana Reakcja anafilaktoidalna w tym obrzęk immunologicznego naczynioruchowy Zaburzenia metabolizmu i Bardzo często Utrata apetytu* odżywiania Zaburzenia układu Bardzo często Senność*, Ból głowy nerwowego Niezbyt często Zawroty głowy Bardzo rzadko YEL-AND‡ Nieznana Parestezje Zaburzenia żołądka i jelit Bardzo często Wymioty† Często Nudności Niezbyt często Ból brzucha Rzadko Biegunka Zaburzenia skóry i tkanki Często Wysypka podskórnej Niezbyt często Świąd Nieznana Pokrzywka Zaburzenia mięśniowo- Bardzo często Ból mięśni szkieletowe i tkanki łącznej Często Ból stawów Zaburzenia ogólne i stany w Bardzo często Drażliwość*, Płacz*, Gorączka†, Osłabienie, Ból / miejscu podania tkliwość w miejscu wstrzyknięcia Często Rumień w miejscu wstrzyknięcia / zaczerwienienie, Krwiak w miejscu wstrzyknięcia, Stwardnienie w miejscu wstrzyknięcia, Obrzęk w miejscu wstrzyknięcia / opuchnięcie Niezbyt często Grudka w miejscu wstrzyknięcia Nieznana Objawy grypopodobne *Specyficzne dla dzieci i młodzieży (patrz Punkt d. Dzieci i młodzież) ‡ Objawy kliniczne patrz Punkt c. Opis wybranych działań niepożądanych † Bardzo często u małych dzieci (patrz Punkt d. Dzieci i młodzież), Często w populacji ogólnej c. Opis wybranych działań niepożądanych W ciągu 30 dni po podaniu szczepionki STAMARIL oraz innych szczepionek przeciw żółtej febrze zgłaszano przypadki choroby neurotropowej (znanej jako YEL-AND), kilka zakończonych zgonem. YEL- AND może się objawiać wysoką gorączką z bólem głowy, do których mogą dołączyć jeden lub kilka z następujących objawów: dezorientacja, ospałość, zapalenie mózgu, encefalopatia i zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Inne zgłaszane neurologiczne objawy obejmowały: drgawki, zespół Guillain- Barré lub ogniskowe deficyty neurologiczne (patrz Punkt 4.4). Po podaniu szczepionki STAMARIL oraz innych szczepionek przeciw żółtej febrze zgłaszano przypadki choroby trzewnej (znanej jako YEL-AVD i poprzednio opisywanej jako “Niewydolność wielonarządowa”), kilka zakończonych zgonem. W większości zgłaszanych przypadków, wystąpienie objawów nastąpiło w ciągu 10 dni po szczepieniu. Początkowe objawy są niespecyficzne i mogą obejmować gorączkę, bóle mięśni, zmęczenie, ból głowy i niedociśnienie, z możliwością szybkiego rozwinięcia się do zaburzenia czynności wątroby z żółtaczką, cytolizy mięśni, małopłytkowości oraz ostrej niewydolności oddechowej oraz niewydolności nerek (patrz Punkt 4.4). d. Dzieci i młodzież Bezpieczeństwo stosowania szczepionki STAMARIL w populacji pediatrycznej oceniono w badaniu klinicznym przeprowadzonym w grupie 393 małych dzieci w wieku od 12. do 13. miesięcy, które otrzymały równocześnie STAMARIL oraz placebo. Profil bezpieczeństwa oceniano w ciągu pierwszych 4 tygodni po szczepieniu. Działania niepożądane charakterystyczne dla populacji pediatrycznej zgłaszane najczęściej jako „bardzo często” to: rozdrażnienie (34,7%), utrata apetytu (33,7%), płacz (32,1%) oraz senność (22%). Inne działania niepożądane obserwowane u małych dzieci były również zgłaszane w badaniach w populacji ogólnej: - Ból w miejscu wstrzyknięcia (17,6%), gorączka (16,5%) i wymioty (17,1%) zgłaszano jako "bardzo często" u małych dzieci. Gorączka i wymioty zgłaszano częściej niż w populacji ogólnej (patrz tabela w podpunkcie b. Tabelaryczna lista działań niepożądanych). - Rumień w miejscu wstrzyknięcia (9,8%) i obrzęk w miejscu wstrzyknięcia (4,4%) zgłaszano jako "częste" u małych dzieci, jak i w populacji ogólnej, jednak o znacznie wyższej częstości w porównaniu do populacji ogólnej. e. Inne szczególne populacje Wrodzone lub nabyte niedobory odporności zostały uznane jako potencjalny czynnik ryzyka dla poważnych zdarzeń niepożądanych, włączając YEL-AND (patrz Punkty 4.3 i 4.4). Wiek powyżej 60 lat (patrz Punkt 4.4) został uznany jako potencjalny czynnik ryzyka dla YEL-AVD i YEL-AND. Wiek poniżej 9. miesięcy (w tym niemowlęta karmione piersią przez zaszczepione matki) (patrz Punkt 4.4) został uznany za potencjalny czynnik ryzyka YEL-AND. Stwierdzone w wywiadzie zaburzenia grasicy (patrz Punkty 4.3 i 4.4) zostały uznane jako potencjalny czynnik ryzyka dla YEL-AVD. Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02 222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

    Czy lek Stamaril wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?

    Nie przeprowadzono badań nad wpływem szczepionki na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

    Czy przyjmując Stamaril mogę prowadzić auto?

    Nie przeprowadzono badań nad wpływem szczepionki na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

    Czy Stamaril mogę przyjmować w ciąży?

    -

    Czy Stamaril jest bezpieczny w czasie karmienia?

    -

    Czy Stamaril wpływa na płodność?

    -