Zasób 3

Sevredol

Substancja czynna
Morphini sulfas
Postać
tabletki powlekane
Moc
10 mg
Skład
Substancja czynna: siarczan morfiny (Morphini sulfas) Jedna tabletka powlekana Sevredol 10 mg zawiera 10 mg siarczanu morfiny (co odpowiada 7,5 mg morfiny). Jedna tabletka powlekana Sevredol 20 mg zawiera 20 mg siarczanu morfiny (co odpowiada 15,0 mg morfiny). Substancje pomocnicze: Jedna tabletka Sevredol 10 mg zawiera 207,5 mg laktozy. Jedna tabletka Sevredol 20 mg zawiera 197,5 mg laktozy oraz 0,023 mg żółcieni pomarańczowej (E 110). Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Substancje pomocnicze
Sevredol 10 mg tabletki powlekane Laktoza bezwodna Skrobia kukurydziana Powidon (K25) Magnezu stearynian Opadry 06B20843 (niebieska) [hypromeloza (5cps), hypromeloza (15cps), makrogol 400, tytanu dwutlenek (E171), błękit brylantowy (E133)]. Sevredol 20 mg tabletki powlekane Laktoza bezwodna Skrobia kukurydziana Powidon (K25) Magnezu stearynian Opadry 85F240092(różowy) [alkohol poliwinylowy częściowo zhydrolizowany, tytanu dwutlenek (E171), makrogol 3350, talk, erytrozyna (E127), żółcień pomarańczowa (E110), woda oczyszczona].
Wskazania
Sevredol jest wskazany do zwalczania średnio natężonych i silnych bólów nieustępujących po lekach przeciwbólowych o słabszym działaniu.
Dawkowanie
Dawkę należy dobrać indywidualnie w zależności od natężenia bólu, wieku pacjenta i reakcji na uprzednio stosowanie leki przeciwbólowe, tak aby doprowadzić do ustąpienia bólu i utrzymania działania przeciwbólowego do chwili podania następnej dawki. 1 Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat: 10 mg (1 tabletka 10 mg lub pół tabletki 20 mg) lub 20 mg siarczanu morfiny (1 tabletka 20 mg lub 2 tabletki 10 mg ) co 4 godziny. Dzieci w wieku od 6 do 12 lat: 5mg (pół tabletki 10 mg) lub 10 mg siarczanu morfiny (1 tabletka 10 mg lub pół tabletki 20 mg) co 4 godziny. Dzieci w wieku od 3 do 5 lat: 5 mg siarczanu morfiny (pół tabletki10 mg) co 4 godziny. Nasilenie bólu może wymagać zwiększenia dawki produktu. Szczególne grupy pacjentów U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek oraz w przypadku podejrzenia u pacjenta przedłużonego pasażu żołądkowo-jelitowego, produkt Sevredol należy dawkować ze szczególną ostrożnością. Pacjenci w podeszłym wieku oraz pacjenci w ogólnie złym stanie zdrowia Pacjenci w podeszłym wieku (w wieku 75 lat i powyżej) oraz pacjenci w ogólnie złym stanie zdrowia mogą wykazywać większą wrażliwość na morfinę. Dlatego przy dostosowywaniu dawki należy zachować większą ostrożność i (lub) zastosować dłuższe odstępy pomiędzy dawkami. Jeśli to konieczne, należy zmniejszyć dawkę. Specjalne uwagi dotyczące dostosowania dawki Tabletki produktu Sevredol można zastosować w procesie ustalania dawki początkowej (miareczkowania), a także jako uzupełnienie do trwającego leczenia z zastosowaniem tabletek o przedłużonym uwalnianiu. Regułą jest, aby ustalić indywidualnie dawkowanie w taki sposób, aby dobrana dawka jednocześnie stanowiła najmniejszą skuteczną przeciwbólowo dawkę dla danego pacjenta. W leczeniu bólu przewlekłego terapię należy prowadzić w oparciu o ustalony schemat. U pacjentów poddawanych innemu, dodatkowemu leczeniu przeciwbólowemu (np. okołooperacyjnemu, blokada splotu nerwowego), dawka powinna być ustalona powtórnie na podstawie ponownego pomiaru natężenia bólu. Sposób podawania i czas trwania leczenia Produkt Sevredol stosuje się doustnie. Tabletki powlekane należy połykać w całości, bez żucia, łamania czy kruszenia, popijając odpowiednią ilością płynu - niezależnie od posiłków. Tabletki można jednak podzielić na połowy wzdłuż kreski dzielącej, jeśli wymaga tego ustalony schemat dawkowania. O czasie trwania leczenia zadecyduje lekarz w oparciu o stopień natężenia bólu u pacjenta. Jeśli to konieczne, dokona zmiany leku na bardziej odpowiednią formę leczenia. W leczeniu bólów przewlekłych należy zachować ustalony schemat dawkowania. Ponieważ ryzyko wystąpienia objawów odstawienia jest większe w przypadku, gdy leczenie zostanie przerwane nagle, po podjęciu decyzji o zakończeniu leczenia dawka powinna być zmniejszana stopniowo. 2
Przeciwwskazania
− nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 − niedrożność porażenna jelit lub podejrzenie niedrożności porażennej jelit − zespół ostrego brzucha − ostre choroby wątroby − niekontrolowane drgawki − równoczesne stosowanie z inhibitorami MAO i w ciągu dwóch tygodni od zaprzestania stosowania inhibitorów MAO − karmienie piersią
Działania niepożądane
W ocenie działań niepożądanych uwzględnia się następującą częstość ich występowania: Bardzo często (≥ 1/10) Często (≥ 1/100 do < 1/10) Niezbyt często (≥ 1/1000 do < 1/100) 5 Rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000) Bardzo rzadko (<1/10 000) Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) Zaburzenia układu immunologicznego Niezbyt często Reakcje nadwrażliwości Nieznana Reakcje anafilaktyczne, reakcje rzekomoanafilaktyczne Zaburzenia endokrynologiczne Bardzo rzadko Zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu ADH (zespół SIADH; objaw wiodący: hiponatremia) Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Często Zmniejszony apetyt aż do utraty apetytu Zaburzenia psychiczne Morfina może powodować różnorodne psychiczne działania niepożądane, których ciężkość i charakter zmienia się w indywidualnych przypadkach (w zależności od osobowości i czasu trwania leczenia) Bardzo często Zmienność nastroju, głównie euforia ale też obniżenie nastroju Często Zmiany poziomu aktywności (zazwyczaj obniżenie, ale też podwyższony poziom aktywności lub stany pobudzenia), bezsenność, zmiany czynności poznawczych i sensorycznych (np. zaburzenia myślenia, zaburzenia percepcji i (lub) halucynacje, stan splątania) Bardzo rzadko Uzależnienie psychiczne (patrz też punkt 4.4) Nieznana Dysforia Zaburzenia układu nerwowego Często Bóle głowy, zawroty głowy, senność, niekontrolowane skurcze mięśni Niezbyt często Napady drgawkowe, wzmożone napięcie, parestezje, omdlenia Bardzo rzadko Drżenie Nieznana Przeczulica bólowa (hiperalgezja) lub allodynia (patrz pkt. 4.4) Zaburzenia oka Niezbyt często Zaburzenia widzenia Bardzo rzadko Niewyraźne widzenie, podwójne widzenie i oczopląs Nieznana Zwężenie źrenic Zaburzenia ucha i błędnika Niezbyt często Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego Zaburzenia serca Niezbyt często Tachykardia, bradykardia Nieznana Kołatanie serca, niewydolność serca Zaburzenia naczyniowe Niezbyt często Istotne klinicznie obniżenie ciśnienia tętniczego, istotne klinicznie podwyższenie ciśnienia tętniczego, zaczerwienienie twarzy Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Niezbyt często Obrzęk płuc pochodzenia niesercowego (również w wyniku pośpiesznego zwiększania dawki), skurcz mięśni oskrzeli, depresja oddechowa Bardzo rzadko Duszność Nieznana Zmniejszony odruch kaszlu Zaburzenia żołądka i jelit 6 Bardzo często Zaparcia (podczas długotrwałego leczenia), nudności Często Wymioty (szczególnie na początku leczenia), bóle brzucha, jadłowstręt (anoreksja), suchość w ustach Niezbyt często Niedrożność jelit, niestrawność, zaburzenia smaku Rzadko Zwiększenie aktywności enzymów trzustkowych lub zapalenie trzustki Bardzo rzadko Zmiany w uzębieniu, jednak dokładny związek z leczeniem morfiną nie został ustalony Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Niezbyt często Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych Rzadko Kolka żółciowa Nieznana Ból pęcherzyka żółciowego Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Często Nadmierne pocenie się, wysypka Niezbyt często Pokrzywka Bardzo rzadko Inne wysypki, takie jak osutka Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej Bardzo rzadko Skurcze mięśni, sztywność mięśni Zaburzenia nerek i dróg moczowych Często Zaburzenia w oddawaniu moczu Niezbyt często Zatrzymanie moczu Rzadko Kolka nerkowa Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Bardzo rzadko Zaburzenia erekcji, brak miesiączki Nieznana Obniżone libido Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Często Stany osłabienia, astenia, zmęczenie, złe samopoczucie, świąd Niezbyt często Obrzęk obwodowy Rzadko Uzależnienie fizyczne objawiające się zespołem odstawienia Bardzo rzadko Dreszcze Nieznana Tolerancja na lek, noworodkowy zespół odstawienia leku Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych: Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewanie działania niepożądane za pośrednictwem: Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02 222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. 7
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
Morfina może wpływać na poziom koncentracji i szybkość reakcji na bodźce w takim stopniu, że zdolność uczestnictwa w ruchu komunikacyjnym lub obsługiwania maszyn może być zaburzona lub wykluczona. Jest to szczególnie istotne na początku leczenia, w sytuacji zwiększania dawki oraz przy zamianie leków opioidowych, jak również gdy produkt stosowany jest łącznie z alkoholem lub lekami uspokajającymi. Ocena sytuacji w każdym indywidualnym przypadku, powinna być dokonana przez lekarza prowadzącego leczenie. Jeśli leczenie jest ustabilizowane zakaz prowadzenia samochodu nie jest konieczny.
Interakcje
Należy rozważyć następujące interakcje tego produktu: − jednoczesne stosowanie morfiny i innych leków hamujących czynność ośrodkowego układu nerwowego, takich jak środki znieczulające, leki nasenne i uspokajające (jak beznodiazepiny), inne leki opioidowe, neuroleptyki, barbiturany, leki przeciwdepresyjne, leki przeciwhistaminowe, przeciwwymiotne oraz inne opioidy lub alkohol, może nasilać działania niepożądane morfiny podanej w terapeutycznej dawce. Ich jednoczesne stosowanie może prowadzić do wystąpienia depresji ośrodka oddechowego, sedacji, niedociśnienia, śpiączki lub śmierci. 4 − leki o działaniu przeciwcholinergicznym (np. leki psychotropowe, leki przeciwhistaminowe, przeciwwymiotne, leki przeciw chorobie Parkinsona) mogą nasilać niepożądane antycholinergiczne działanie opioidów (np. zaparcia, suchość w jamie ustnej lub zaburzenia w oddawaniu moczu). − cymetydyna i inne leki wpływające na metabolizm morfiny w wątrobie mogą powodować zwiększenie stężenia morfiny w osoczu krwi, jako skutek zahamowanego jej metabolizmu. − morfina może nasilać działanie leków zwiotczających mięśnie. − jednoczesne stosowanie ryfampicyny może osłabiać działanie morfiny. − jednoczesne stosowanie z lekami o działaniu agonistyczno-antagonistycznym w stosunku do receptora opioidowego (pentazocyna, nalbufina, butorfanol, buprenorfina) może powodować wystąpienie objawów odstawienia. Zastosowanie z inhibitorami MAO – patrz punkt 4.3.
Ostrzeżenia
Zachować szczególną ostrożność podając Sevredol w przypadku: − uzależnienia od opioidów, − występowania zaburzeń świadomości, − występowania zaburzeń czynności ośrodka oddechowego i czynności płuc lub stanu, który prowadzi do wystąpienia powyższych zaburzeń, − hamowania czynności oddechowej, − ciężkiej postaci serca płucnego, − stanów z podwyższonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym, wówczas kiedy nie jest prowadzona mechaniczna wentylacja, − niedociśnienia tętniczego związanego z hipowolemią, − przerostu gruczołu krokowego z zaleganiem moczu w pęcherzu (ryzyko rozerwania pęcherza moczowego z powodu zatrzymania moczu), − zwężenia cewki moczowej, − kolki nerkowej, − zaburzeń czynności dróg żółciowych, − stanu zapalnego jelit lub występowania niedrożności mechanicznej jelit, − guza chromochłonnego, − zapalenia trzustki, − ciężkiego zaburzenia czynności nerek, − ciężkiego zaburzenia wątroby, − niedoczynności tarczycy, − padaczki lub zwiększonej skłonności do drgawek, − ciężkiej astmy oskrzelowej, − zaawansowanej (ciężkiej) przewlekłej obturacyjnej choroby płuc. Należy zachować ostrożność stosując morfinę jednocześnie z lekami hamującymi czynność ośrodkowego układu nerwowego (patrz punkt 4.5). Depresja ośrodka układu oddechowego stanowi najistotniejsze niebezpieczeństwo w przypadku przedawkowania opioidów. Długotrwałe stosowanie produktu Sevredol może prowadzić do rozwoju tolerancji na lek powodując konieczność zastosowania stopniowo coraz większych dawek morfiny do utrzymania kontroli nad bólem. Długotrwałe stosowanie produktu Sevredol może prowadzić do uzależnienia fizycznego, a przy nagłym przerwaniu leczenia może wystąpić zespół odstawienia. Jeśli leczenie morfiną nie jest już dłużej konieczne, zaleca się stopniową redukcję dawki, aby zapobiec wystąpieniu zespołu odstawienia, który charakteryzuje się następującymi objawami: biegunka, bóle kostne i stawowe, zaburzenia ze strony układu krążenia. 3 Podobnie jak inne silne opioidy, morfina może być nadużywana i niewłaściwie stosowana przez osoby uzależnione lub podatne na uzależnienia. Produkt Sevredol należy przepisywać ze szczególną ostrożnością pacjentom nadużywającym alkoholu lub leków. Z powodu ryzyka wystąpienia niedrożności jelit lub depresji ośrodka oddechowego, których to częstość występowania jest wyższa u pacjentów w fazie pooperacyjnej, w porównaniu z pacjentami niepoddawanymi operacji, produkt Sevredol należy stosować z ostrożnością zarówno przed jak i po zabiegu operacyjnym - produkt nie jest zalecany przed operacją oraz przez 24 godziny po operacji. Produkt może utrudniać rozpoznanie i zaciemniać obraz kliniczny ostrych schorzeń brzusznych np. perforacji jelit. U pacjentów może wystąpić zjawisko hiperalgezji, która nie ustępuje po zwiększeniu dawki produktu Sevredol, szczególnie u pacjentów dotychczas leczonych dużymi dawkami. Konieczne może być wtedy zmniejszenie dawki morfiny lub zmiana leku na inny opioid. U pacjentów z epilepsją w wywiadzie morfina może obniżać próg drgawkowy. Opioidy mogą wpływać na funkcjonowanie osi podwzgórze-przysadka-nadnercza i osi podwzgórze- przysadka-gonady. Objawy obejmują m.in. wzrost stężenia prolaktyny, a także obniżenie poziomu kortyzolu i testosteronu w surowicy. Zmiany te mogą prowadzić do wystąpienia objawów klinicznych. U pacjentów z niewydolnością kory nadnerczy (np. choroba Addisona) należy kontrolować stężenie kortyzolu w osoczu krwi, i jeśli to konieczne, prowadzić substytucję kortykosteroidów. Produkt Sevredol tabletki powlekane 20 mg nie jest przeznaczony dla dzieci w wieku poniżej 6 lat i może nie być właściwy dla dzieci w wieku poniżej 12 lat ze względu na zbyt wysoką zawartość substancji czynnej w tabletce względem zapotrzebowania na morfinę w tej grupie wiekowej. Z powodu mutagennych właściwości morfiny, substancję czynną należy podawać mężczyznom i kobietom w wieku rozrodczym jedynie w przypadku, jeśli stosują oni skuteczną antykoncepcję (patrz punkt 4.6). Stosowanie produktu Sevredol może dać pozytywny wynik podczas kontroli dopingowej. Morfina powoduje zaparcia – z chwilą rozpoczęcia leczenia należy jednocześnie prowadzić profilaktykę zaparć. Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować produktu Sevredol. Produkt Sevredol 20 mg tabletki powlekane zawiera barwnik żółcień pomarańczową (E 110), która może wywoływać reakcje alergiczne.
Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Nie zaleca się stosowania u kobiet będących w ciąży, chyba że w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Siarczan morfiny przenika przez łożysko, hamuje czynność skurczową macicy. U noworodków, których matki otrzymywały przez dłuższy okres ciąży opioidowe środki przeciwbólowe (m.in. siarczan morfiny) mogą wystąpić objawy zespołu odstawienia. Poród Morfina może wydłużać lub skracać czas trwania porodu. Noworodki, których matki otrzymywały opioidowe środki przeciwbólowe (m.in. siarczan morfiny) podczas porodu powinny być monitorowane w kierunku objawów depresji ośrodka oddechowego lub zespołu odstawienia i jeśli to konieczne, należy zastosować właściwy produkt będący antagonistą opioidowym. Karmienie piersią Morfina przenika do mleka, gdzie osiąga stężenia wyższe niż w osoczu krwi matki. Ponieważ u niemowląt mogą wystąpić stężenia istotne klinicznie, nie zaleca się karmienia piersią podczas stosowania leku. Płodność Ze względu na właściwości mutagenne, morfinę należy podawać kobietom i mężczyznom w wieku rozrodczym jedynie w przypadku, jeśli stosują oni skuteczną antykoncepcję.
Właściwości farmakokinetyczne
Po podaniu doustnym morfina wchłania się względnie szybko – przeważnie w górnym odcinku jelita cienkiego i w małym stopniu również w żołądku. Niska bezwzględna biodostępność (20-40%) spowodowana jest efektem pierwszego przejścia. Po podaniu jednorazowym maksymalne stężenie w surowicy pojawia się po 10-30 min. Około 20-35% morfiny wiąże się z białkami osocza, głównie z frakcją albumin. Dobrze przenika do tkanek (wysokie stężenie tkankowe obserwowano w wątrobie, nerkach, układzie żołądkowo-jelitowym oraz w mięśniach) , słabo do ośrodkowego układu nerwowego (współczynnik rozdziału około 0,4) i nie wykazuje tendencji do kumulacji w ustroju. U dzieci penetracja do ośrodkowego układu nerwowego jest znacznie bardziej nasilona niż u dorosłych. Farmakokinetyka morfiny ma charakter liniowy w szerokim zakresie dawek. Morfina doustna w znacznym stopniu podlega efektowi pierwszego przejścia przez wątrobę, co wiąże się z niższą biodostępnością leku niż w przypadku dożylnego lub domięśniowego podania analogicznej dawki. Morfina podlega glukuronidacji do czynnych metabolitów: morfino-3-glukuronianu (M3G) oraz w mniejszym stopniu do morfino-6-glukuronianu (M6G).Okres półtrwania glukuronianów jest znacznie dłuższy niż wolnej morfiny. Oprócz wątroby morfina metabolizowana jest również w nerkach i w błonie śluzowej jelita. Metabolizm u dzieci powyżej 3 roku życia nie różni się istotnie od metabolizmu u dorosłych. Obydwa metabolity są usuwane z ustroju przez nerki w 85%, w 9 - 12% w niezmienionej postaci, w 7 - 10% z żółcią. Wydaje się prawdopodobne, że obserwowany wydłużony efekt działania morfiny u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek może być spowodowany przez te metabolity.
Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: naturalne alkaloidy opium. Kod ATC: N02AA01. Morfina jest silnym opioidowym lekiem przeciwbólowym, wybiórczym agonistą receptorów opioidowych (silny agonista receptorów mi, słabszy receptorów kappa i delta). Działanie na ośrodkowy układ nerwowy: Morfina jest silnym opioidowym lekiem przeciwbólowym, wybiórczym agonistą receptorów opioidowych (silny agonista receptorów mi, słabszy receptorów kappa i delta). Głównym działaniem terapeutycznym morfiny jest działanie przeciwbólowe i uspokajające (tj. nasenne oraz zmniejszające poziom lęku). Morfina powoduje depresję oddechową przez bezpośrednie oddziaływanie na ośrodki oddechowe w rdzeniu przedłużonym. Morfina hamuje odruch kaszlu poprzez bezpośredni wpływ na ośrodek kaszlu w rdzeniu przedłużonym. Efekt przeciwkaszlowy może wystąpić podczas stosowania dawek mniejszych niż wymagane do zniesienia bólu. Morfina powoduje zwężenie źrenic nawet w zupełnej ciemności. Źrenice szpileczkowate są objawem przedawkowania opioidu, ale nie jest objawem typowym tylko dla tego stanu (np. uszkodzenia mostu 8 pochodzenia krwotocznego lub niedokrwiennego mogą dawać podobny objaw). Niedotlenienie narządów i tkanek w wyniku przedawkowania morfiny może być manifestowane raczej rozszerzeniem źrenic niż ich zwężeniem. Działanie na żołądek, jelita i inne mięśnie gładkie: Morfina powoduje zmniejszenie czynności motorycznych poprzez zwiększenie napięcia mięśni gładkich odźwiernika i dwunastnicy. Trawienie pokarmu w jelicie cienkim jest opóźnione, a skurcze propulsywne są osłabione. Propulsywne ruchy perystaltyczne w jelicie grubym są zmniejszone, podczas gdy napięcie mięśni wzrasta do punktu skurczu skutkującego wystąpieniem zaparcia. Morfina powoduje skurcz zwieracza Oddiego i wzrost ciśnienia w drogach żółciowych. Silnie kurczy również zwieracz pęcherza moczowego i mięśniówkę gładką dróg moczowych. Działanie na układ sercowo-naczyniowy: Morfina może spowodować uwalnianie histaminy z, lub bez udziału rozszerzenia naczyń obwodowych. Objawami uwalniania histaminy i (lub) rozszerzenia naczyń obwodowych są: świąd, zaczerwienienie skóry, zaczerwienienie oczu, pocenie się i (lub) niedociśnienie ortostatyczne. Działanie na układ hormonalny: Opioidy mogą wpływać na funkcjonowanie osi podwzgórze – przysadka - nadnercza i osi podwzgórze – przysadka - gonady. Objawy obejmują m.in. wzrost stężenia prolaktyny, a także obniżenie poziomu kortyzolu i testosteronu we surowicy. Zmiany te mogą prowadzić do wystąpienia objawów klinicznych. Inne działania farmakologiczne: Badania in vitro i na zwierzętach wskazują na różne skutki oddziaływania naturalnych opioidów, takich jak morfina, na składowe układu immunologicznego. Kliniczne znaczenie tych spostrzeżeń jest nieznane.
Przedawkowanie
Ostre przedawkowanie morfiny może prowadzić do depresji ośrodka oddechowego, zwężenia źrenic, senności aż do stuporu lub śpiączki, rabdomiolizy aż do niewydolności nerek, zwiotczenia mięśni szkieletowych, bradykardii, niedociśnienia tętniczego, a nawet zgonu. Objawy przedawkowania morfiny Przedawkowanie może objawiać się płytkim oddechem, sennością pogłębiającą się nawet do śpiączki, zachłystowym zapaleniem płuc, zwężonymi źrenicami, zwiotczeniem mięśni, bradykardią, niedociśnieniem, a nawet śmiercią. Zgon jest zazwyczaj spowodowany niewydolnością oddechową lub powikłaniami takimi jak obrzęk płuc. Leczenie przedawkowania morfiny Po przedawkowaniu należy udrożnić drogi oddechowe i zapewnić oddech kontrolowany. Antagoniści receptorów opioidowych są specyficznym antidotum na przedawkowanie leków opioidowych. Może być wymagane podanie we wstrzyknięciu dożylnym naloksonu w dawce 0,4 mg i w razie potrzeby powtarzanie tej dawki w odstępach 2-3 minut lub podania we wlewie dożylnym roztworu 2 mg naloksonu w 500 ml 0,9% roztworu NaCl lub 5% dekstrozy (0,004 mg/ml). Jednorazowa dawka antagonisty opioidowego u dzieci wynosi 0,01 mg/kg m.c. Nalokson należy podawać z szybkością odpowiadającą wcześniej podanej jednorazowej dawce, ponadto szybkość wlewu należy uzależnić od reakcji pacjenta. Konieczny jest ścisły nadzór nad pacjentem (przez co najmniej 24 godziny), ponieważ działanie antagonistów opioidowych jest krótsze niż działanie morfiny. W konsekwencji możliwy jest nawrót niewydolności oddechowej. Dodatkowo może być konieczne zastosowanie działań zabezpieczających przed utratą ciepła i objętości płynów. Nie należy podawać naloksonu w przypadku braku klinicznie istotnej depresji krążeniowej lub oddechowej, wtórnej do przedawkowania morfiny. Należy zachować ostrożność przy podawaniu naloksonu osobom, o których wiadomo, lub które podejrzewa się o fizyczne uzależnienie od morfiny. W takich przypadkach, nagłe przerwanie działania opioidu może wywołać ostry zespół odstawienia. W uzasadnionych przypadkach może być celowe zastosowanie płukania żołądka.
Ulotka
Pobierz
Dostępne jako preparat:
Dostępne w opakowaniach:
    Pytania dotyczące leku:

    Co wchodzi w skład leku Sevredol?

    Substancja czynna: siarczan morfiny (Morphini sulfas) Jedna tabletka powlekana Sevredol 10 mg zawiera 10 mg siarczanu morfiny (co odpowiada 7,5 mg morfiny). Jedna tabletka powlekana Sevredol 20 mg zawiera 20 mg siarczanu morfiny (co odpowiada 15,0 mg morfiny). Substancje pomocnicze: Jedna tabletka Sevredol 10 mg zawiera 207,5 mg laktozy. Jedna tabletka Sevredol 20 mg zawiera 197,5 mg laktozy oraz 0,023 mg żółcieni pomarańczowej (E 110). Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

    Jakie są wskazania do stosowania leku Sevredol?

    Sevredol jest wskazany do zwalczania średnio natężonych i silnych bólów nieustępujących po lekach przeciwbólowych o słabszym działaniu.

    Jak często zażywać lek Sevredol?

    Dawkę należy dobrać indywidualnie w zależności od natężenia bólu, wieku pacjenta i reakcji na uprzednio stosowanie leki przeciwbólowe, tak aby doprowadzić do ustąpienia bólu i utrzymania działania przeciwbólowego do chwili podania następnej dawki. 1 Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat: 10 mg (1 tabletka 10 mg lub pół tabletki 20 mg) lub 20 mg siarczanu morfiny (1 tabletka 20 mg lub 2 tabletki 10 mg ) co 4 godziny. Dzieci w wieku od 6 do 12 lat: 5mg (pół tabletki 10 mg) lub 10 mg siarczanu morfiny (1 tabletka 10 mg lub pół tabletki 20 mg) co 4 godziny. Dzieci w wieku od 3 do 5 lat: 5 mg siarczanu morfiny (pół tabletki10 mg) co 4 godziny. Nasilenie bólu może wymagać zwiększenia dawki produktu. Szczególne grupy pacjentów U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek oraz w przypadku podejrzenia u pacjenta przedłużonego pasażu żołądkowo-jelitowego, produkt Sevredol należy dawkować ze szczególną ostrożnością. Pacjenci w podeszłym wieku oraz pacjenci w ogólnie złym stanie zdrowia Pacjenci w podeszłym wieku (w wieku 75 lat i powyżej) oraz pacjenci w ogólnie złym stanie zdrowia mogą wykazywać większą wrażliwość na morfinę. Dlatego przy dostosowywaniu dawki należy zachować większą ostrożność i (lub) zastosować dłuższe odstępy pomiędzy dawkami. Jeśli to konieczne, należy zmniejszyć dawkę. Specjalne uwagi dotyczące dostosowania dawki Tabletki produktu Sevredol można zastosować w procesie ustalania dawki początkowej (miareczkowania), a także jako uzupełnienie do trwającego leczenia z zastosowaniem tabletek o przedłużonym uwalnianiu. Regułą jest, aby ustalić indywidualnie dawkowanie w taki sposób, aby dobrana dawka jednocześnie stanowiła najmniejszą skuteczną przeciwbólowo dawkę dla danego pacjenta. W leczeniu bólu przewlekłego terapię należy prowadzić w oparciu o ustalony schemat. U pacjentów poddawanych innemu, dodatkowemu leczeniu przeciwbólowemu (np. okołooperacyjnemu, blokada splotu nerwowego), dawka powinna być ustalona powtórnie na podstawie ponownego pomiaru natężenia bólu. Sposób podawania i czas trwania leczenia Produkt Sevredol stosuje się doustnie. Tabletki powlekane należy połykać w całości, bez żucia, łamania czy kruszenia, popijając odpowiednią ilością płynu - niezależnie od posiłków. Tabletki można jednak podzielić na połowy wzdłuż kreski dzielącej, jeśli wymaga tego ustalony schemat dawkowania. O czasie trwania leczenia zadecyduje lekarz w oparciu o stopień natężenia bólu u pacjenta. Jeśli to konieczne, dokona zmiany leku na bardziej odpowiednią formę leczenia. W leczeniu bólów przewlekłych należy zachować ustalony schemat dawkowania. Ponieważ ryzyko wystąpienia objawów odstawienia jest większe w przypadku, gdy leczenie zostanie przerwane nagle, po podjęciu decyzji o zakończeniu leczenia dawka powinna być zmniejszana stopniowo. 2

    Kiedy nie przyjmować leku Sevredol?

    − nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 − niedrożność porażenna jelit lub podejrzenie niedrożności porażennej jelit − zespół ostrego brzucha − ostre choroby wątroby − niekontrolowane drgawki − równoczesne stosowanie z inhibitorami MAO i w ciągu dwóch tygodni od zaprzestania stosowania inhibitorów MAO − karmienie piersią

    Kiedy nie powinno się stosować leku Sevredol?

    − nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 − niedrożność porażenna jelit lub podejrzenie niedrożności porażennej jelit − zespół ostrego brzucha − ostre choroby wątroby − niekontrolowane drgawki − równoczesne stosowanie z inhibitorami MAO i w ciągu dwóch tygodni od zaprzestania stosowania inhibitorów MAO − karmienie piersią

    Jakie są działania niepożądane leku Sevredol?

    W ocenie działań niepożądanych uwzględnia się następującą częstość ich występowania: Bardzo często (≥ 1/10) Często (≥ 1/100 do < 1/10) Niezbyt często (≥ 1/1000 do < 1/100) 5 Rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000) Bardzo rzadko (<1/10 000) Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) Zaburzenia układu immunologicznego Niezbyt często Reakcje nadwrażliwości Nieznana Reakcje anafilaktyczne, reakcje rzekomoanafilaktyczne Zaburzenia endokrynologiczne Bardzo rzadko Zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu ADH (zespół SIADH; objaw wiodący: hiponatremia) Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Często Zmniejszony apetyt aż do utraty apetytu Zaburzenia psychiczne Morfina może powodować różnorodne psychiczne działania niepożądane, których ciężkość i charakter zmienia się w indywidualnych przypadkach (w zależności od osobowości i czasu trwania leczenia) Bardzo często Zmienność nastroju, głównie euforia ale też obniżenie nastroju Często Zmiany poziomu aktywności (zazwyczaj obniżenie, ale też podwyższony poziom aktywności lub stany pobudzenia), bezsenność, zmiany czynności poznawczych i sensorycznych (np. zaburzenia myślenia, zaburzenia percepcji i (lub) halucynacje, stan splątania) Bardzo rzadko Uzależnienie psychiczne (patrz też punkt 4.4) Nieznana Dysforia Zaburzenia układu nerwowego Często Bóle głowy, zawroty głowy, senność, niekontrolowane skurcze mięśni Niezbyt często Napady drgawkowe, wzmożone napięcie, parestezje, omdlenia Bardzo rzadko Drżenie Nieznana Przeczulica bólowa (hiperalgezja) lub allodynia (patrz pkt. 4.4) Zaburzenia oka Niezbyt często Zaburzenia widzenia Bardzo rzadko Niewyraźne widzenie, podwójne widzenie i oczopląs Nieznana Zwężenie źrenic Zaburzenia ucha i błędnika Niezbyt często Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego Zaburzenia serca Niezbyt często Tachykardia, bradykardia Nieznana Kołatanie serca, niewydolność serca Zaburzenia naczyniowe Niezbyt często Istotne klinicznie obniżenie ciśnienia tętniczego, istotne klinicznie podwyższenie ciśnienia tętniczego, zaczerwienienie twarzy Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Niezbyt często Obrzęk płuc pochodzenia niesercowego (również w wyniku pośpiesznego zwiększania dawki), skurcz mięśni oskrzeli, depresja oddechowa Bardzo rzadko Duszność Nieznana Zmniejszony odruch kaszlu Zaburzenia żołądka i jelit 6 Bardzo często Zaparcia (podczas długotrwałego leczenia), nudności Często Wymioty (szczególnie na początku leczenia), bóle brzucha, jadłowstręt (anoreksja), suchość w ustach Niezbyt często Niedrożność jelit, niestrawność, zaburzenia smaku Rzadko Zwiększenie aktywności enzymów trzustkowych lub zapalenie trzustki Bardzo rzadko Zmiany w uzębieniu, jednak dokładny związek z leczeniem morfiną nie został ustalony Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Niezbyt często Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych Rzadko Kolka żółciowa Nieznana Ból pęcherzyka żółciowego Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Często Nadmierne pocenie się, wysypka Niezbyt często Pokrzywka Bardzo rzadko Inne wysypki, takie jak osutka Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej Bardzo rzadko Skurcze mięśni, sztywność mięśni Zaburzenia nerek i dróg moczowych Często Zaburzenia w oddawaniu moczu Niezbyt często Zatrzymanie moczu Rzadko Kolka nerkowa Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Bardzo rzadko Zaburzenia erekcji, brak miesiączki Nieznana Obniżone libido Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Często Stany osłabienia, astenia, zmęczenie, złe samopoczucie, świąd Niezbyt często Obrzęk obwodowy Rzadko Uzależnienie fizyczne objawiające się zespołem odstawienia Bardzo rzadko Dreszcze Nieznana Tolerancja na lek, noworodkowy zespół odstawienia leku Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych: Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewanie działania niepożądane za pośrednictwem: Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02 222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. 7

    Czy lek Sevredol wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?

    Morfina może wpływać na poziom koncentracji i szybkość reakcji na bodźce w takim stopniu, że zdolność uczestnictwa w ruchu komunikacyjnym lub obsługiwania maszyn może być zaburzona lub wykluczona. Jest to szczególnie istotne na początku leczenia, w sytuacji zwiększania dawki oraz przy zamianie leków opioidowych, jak również gdy produkt stosowany jest łącznie z alkoholem lub lekami uspokajającymi. Ocena sytuacji w każdym indywidualnym przypadku, powinna być dokonana przez lekarza prowadzącego leczenie. Jeśli leczenie jest ustabilizowane zakaz prowadzenia samochodu nie jest konieczny.

    Czy przyjmując Sevredol mogę prowadzić auto?

    Morfina może wpływać na poziom koncentracji i szybkość reakcji na bodźce w takim stopniu, że zdolność uczestnictwa w ruchu komunikacyjnym lub obsługiwania maszyn może być zaburzona lub wykluczona. Jest to szczególnie istotne na początku leczenia, w sytuacji zwiększania dawki oraz przy zamianie leków opioidowych, jak również gdy produkt stosowany jest łącznie z alkoholem lub lekami uspokajającymi. Ocena sytuacji w każdym indywidualnym przypadku, powinna być dokonana przez lekarza prowadzącego leczenie. Jeśli leczenie jest ustabilizowane zakaz prowadzenia samochodu nie jest konieczny.

    Czy Sevredol mogę przyjmować w ciąży?

    Ciąża Nie zaleca się stosowania u kobiet będących w ciąży, chyba że w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Siarczan morfiny przenika przez łożysko, hamuje czynność skurczową macicy. U noworodków, których matki otrzymywały przez dłuższy okres ciąży opioidowe środki przeciwbólowe (m.in. siarczan morfiny) mogą wystąpić objawy zespołu odstawienia. Poród Morfina może wydłużać lub skracać czas trwania porodu. Noworodki, których matki otrzymywały opioidowe środki przeciwbólowe (m.in. siarczan morfiny) podczas porodu powinny być monitorowane w kierunku objawów depresji ośrodka oddechowego lub zespołu odstawienia i jeśli to konieczne, należy zastosować właściwy produkt będący antagonistą opioidowym. Karmienie piersią Morfina przenika do mleka, gdzie osiąga stężenia wyższe niż w osoczu krwi matki. Ponieważ u niemowląt mogą wystąpić stężenia istotne klinicznie, nie zaleca się karmienia piersią podczas stosowania leku. Płodność Ze względu na właściwości mutagenne, morfinę należy podawać kobietom i mężczyznom w wieku rozrodczym jedynie w przypadku, jeśli stosują oni skuteczną antykoncepcję.

    Czy Sevredol jest bezpieczny w czasie karmienia?

    Ciąża Nie zaleca się stosowania u kobiet będących w ciąży, chyba że w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Siarczan morfiny przenika przez łożysko, hamuje czynność skurczową macicy. U noworodków, których matki otrzymywały przez dłuższy okres ciąży opioidowe środki przeciwbólowe (m.in. siarczan morfiny) mogą wystąpić objawy zespołu odstawienia. Poród Morfina może wydłużać lub skracać czas trwania porodu. Noworodki, których matki otrzymywały opioidowe środki przeciwbólowe (m.in. siarczan morfiny) podczas porodu powinny być monitorowane w kierunku objawów depresji ośrodka oddechowego lub zespołu odstawienia i jeśli to konieczne, należy zastosować właściwy produkt będący antagonistą opioidowym. Karmienie piersią Morfina przenika do mleka, gdzie osiąga stężenia wyższe niż w osoczu krwi matki. Ponieważ u niemowląt mogą wystąpić stężenia istotne klinicznie, nie zaleca się karmienia piersią podczas stosowania leku. Płodność Ze względu na właściwości mutagenne, morfinę należy podawać kobietom i mężczyznom w wieku rozrodczym jedynie w przypadku, jeśli stosują oni skuteczną antykoncepcję.

    Czy Sevredol wpływa na płodność?

    Ciąża Nie zaleca się stosowania u kobiet będących w ciąży, chyba że w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Siarczan morfiny przenika przez łożysko, hamuje czynność skurczową macicy. U noworodków, których matki otrzymywały przez dłuższy okres ciąży opioidowe środki przeciwbólowe (m.in. siarczan morfiny) mogą wystąpić objawy zespołu odstawienia. Poród Morfina może wydłużać lub skracać czas trwania porodu. Noworodki, których matki otrzymywały opioidowe środki przeciwbólowe (m.in. siarczan morfiny) podczas porodu powinny być monitorowane w kierunku objawów depresji ośrodka oddechowego lub zespołu odstawienia i jeśli to konieczne, należy zastosować właściwy produkt będący antagonistą opioidowym. Karmienie piersią Morfina przenika do mleka, gdzie osiąga stężenia wyższe niż w osoczu krwi matki. Ponieważ u niemowląt mogą wystąpić stężenia istotne klinicznie, nie zaleca się karmienia piersią podczas stosowania leku. Płodność Ze względu na właściwości mutagenne, morfinę należy podawać kobietom i mężczyznom w wieku rozrodczym jedynie w przypadku, jeśli stosują oni skuteczną antykoncepcję.