Zasób 3

Rosuvastatin Teva

Substancja czynna
Rosuvastatinum
Postać
tabletki powlekane
Moc
10 mg
Skład
Każda tabletka powlekana Rosuvastatin Teva, 5 mg zawiera 5 mg rozuwastatyny (w postaci rozuwastatyny wapniowej). Każda tabletka powlekana Rosuvastatin Teva, 10 mg zawiera 10 mg rozuwastatyny (w postaci rozuwastatyny wapniowej). Każda tabletka powlekana Rosuvastatin Teva, 20 mg zawiera 20 mg rozuwastatyny (w postaci rozuwastatyny wapniowej). Każda tabletka powlekana Rosuvastatin Teva, 40 mg, zawiera 40 mg rozuwastatyny (w postaci rozuwastatyny wapniowej). Substancja(e) pomocnicze o znanym działaniu: Rosuvastatin Teva, 5 mg: laktoza bezwodna (54,97 mg w każdej tabletce) i żółcień pomarańczowa FCF (0,022 mg w każdej tabletce). Rosuvastatin Teva, 10 mg: laktoza bezwodna (52,36 mg w każdej tabletce) i azorubina (lak aluminiowy, 0,005 mg w każdej tabletce). Rosuvastatin Teva, 20 mg: laktoza bezwodna (104,72 mg w każdej tabletce) i azorubina (lak aluminiowy, 0,009 mg w każdej tabletce). Rosuvastatin Teva, 40 mg: laktoza bezwodna (94,30 mg w każdej tabletce) i azorubina (lak aluminiowy, 0,009 mg w każdej tabletce). Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Substancje pomocnicze
Rdzeń tabletki Celuloza mikrokrystaliczna Krospowidon (Typ A) Laktoza bezwodna Powidon K-30 Sodu stearylofumaran Rosuvastatin Teva, 5 mg, tabletki powlekane Otoczka tabletki Opadry II 85F23426 Orange: Alkohol poliwinylowy (częściowo zhydrolizowany) Tytanu dwutlenek (E171) Makrogol 3350 Żelaza tlenek żółty (E172) Żelaza tlenek czarny (E172) 18 Żółcień pomarańczowa (E110) Rosuvastatin Teva, 10 mg, 20 mg, 40 mg, tabletki powlekane Otoczka tabletki Opadry II 85F24155 Pink: Alkohol poliwinylowy (częściowo zhydrolizowany) Tytanu dwutlenek (E171) Makrogol 3350 Żelaza tlenek żółty (E172) Żelaza tlenek czerwony (E172) Azorubina (E122), lak Indygotyna (E132), lak
Wskazania
Leczenie hipercholesterolemii U dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku ≥6 lat lub starszych z pierwotną hipercholesterolemią (typu IIa, w tym heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną) lub mieszaną dyslipidemią (typu IIb) jako 1 leczenie dodatkowe do diety w przypadku, gdy odpowiedź na dietę lub inne niefarmakologiczne sposoby leczenia (np. ćwiczenia fizyczne, zmniejszenie masy ciała) jest niewystarczające. U pacjentów z rodzinną homozygotyczną hipercholesterolemią jako leczenie uzupełniające dietę lub inne rodzaje leczenia zmniejszającego stężenie lipidów (np. afereza LDL) lub w przypadku gdy tego typu leczenie jest nieodpowiednie. Zapobieganie zdarzeniom sercowo-naczyniowym Zapobieganie poważnym zdarzeniom sercowo-naczyniowym u pacjentów, u których stwierdzono duże ryzyko wystąpienia pierwszego zdarzenia sercowo-naczyniowego (patrz punkt 5.1), jako uzupełnienie działań mających na celu zmniejszenie innych czynników ryzyka.
Dawkowanie
Przed rozpoczęciem i w czasie leczenia pacjent powinien stosować dietę mającą na celu zmniejszenie stężenia cholesterolu. Dawkowanie należy ustalać indywidualnie, zgodnie z obowiązującymi zaleceniami zależnie od celu terapii oraz reakcji pacjenta na leczenie. Produkt leczniczy Rosuvastatin Teva może być zażywany o każdej porze dnia, z pokarmem lub bez pokarmu. Leczenie hipercholesterolemii Zalecana dawka początkowa to 5 lub 10 mg, doustnie, raz na dobę zarówno u pacjentów, którzy nie byli wcześniej leczeni innymi lekami z grupy statyn, jak również u leczonych innymi inhibitorami reduktazy HMG-CoA. W trakcie ustalania dawki początkowej u każdego pacjenta należy wziąć pod uwagę stężenie cholesterolu, czynniki ryzyka wystąpienia chorób układu sercowo-naczyniowego, jak również ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (patrz poniżej). Jeśli jest to konieczne, po 4 tygodniach leczenia dawkę można zwiększyć (patrz punkt 5.1). Z powodu zwiększonej częstości występowania działań niepożądanych po podaniu dawki 40 mg w porównaniu ze stosowaniem mniejszych dawek (patrz punkt 4.8), ostateczne zwiększenie dawki do 40 mg można rozważyć jedynie u pacjentów z ciężką hipercholesterolemią, należących do grupy wysokiego ryzyka wystąpienia chorób układu sercowo-naczyniowego (szczególnie pacjenci z rodzinną hipercholesterolemią), u których nie uzyskano spodziewanego celu terapii po zastosowaniu dawki 20 mg oraz którym zapewniona zostanie rutynowa kontrola (patrz punkt 4.4). Zaleca się, aby leczenie dawką 40 mg było prowadzone pod kontrolą specjalisty. Zapobieganie zdarzeniom sercowo-naczyniowym W badaniach nad zmniejszeniem ryzyka wystąpienia zdarzeń sercowo-naczyniowych stosowano dawkę 20 mg na dobę (patrz punkt 5.1). Dzieci i młodzież Leczenie dzieci i młodzieży powinno być prowadzone przez lekarza specjalistę. Dzieci i młodzież w wieku od 6 do 17 lat (w fazie ˂II-V wg skali Tannera) U dzieci i młodzieży z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną zwykle stosowana dawka początkowa to 5 mg na dobę. • U dzieci w wieku od 6 do 9 lat z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną zakres zwykle stosowanych dawek to 5 – 10 mg doustnie raz na dobę. Nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania dawek większych niż 10 mg w tej grupie wiekowej. • U dzieci w wieku od 10 do 17 lat z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną zakres zwykle stosowanych dawek to 5 – 20 mg doustnie raz na dobę. Nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania dawek większych niż 20 mg w tej grupie wiekowej. Zwiększanie dawki powinno odbywać się na podstawie indywidualnej odpowiedzi i tolerancji dzieci na leczenie, jak zalecają rekomendacje dotyczące leczenia dzieci i młodzieży (patrz punkt 4.4). 2 Przed rozpoczęciem leczenia rozuwastatyną u dzieci i młodzieży należy zastosować standardową dietę obniżającą stężenie cholesterolu; stosowanie diety należy kontynuować podczas leczenia rozuwastatyną. Doświadczenie dotyczące stosowania rozuwastatyny u dzieci z homozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną jest ograniczone do niewielkiej liczby dzieci w wieku pomiędzy 8 a 17 lat. Tabletki 40 mg nie są przeznaczone do stosowania u dzieci i młodzieży. Dzieci w wieku poniżej 6 lat Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania rozuwastatyny u dzieci w wieku poniżej 6 lat nie były badane. Dlatego nie zaleca się stosowania rozuwastatyny do stosowania u dzieci w wieku poniżej 6 lat. Pacjenci w podeszłym wieku Zalecana dawka początkowa u pacjentów w wieku powyżej 70 lat wynosi 5 mg (patrz punkt 4.4). Nie ma konieczności zmiany dawki produktu leczniczego w zależności od wieku pacjenta. Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością nerekNie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek. Zalecana dawka początkowa u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny <60 ml/min) wynosi 5 mg. Stosowanie dawki 40 mg jest przeciwwskazane u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek. Stosowanie rozuwastatyny w jakiejkolwiek dawce jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (patrz punkt 4.3 i 5.2). Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością wątrobyNie stwierdzono zwiększenia ekspozycji ustrojowej na rozuwastatynę u pacjentów z 7 punktami lub mniejszą liczbą punktów w skali Child- Pugh. Jednakże u pacjentów z 8 lub 9 punktami w skali Child-Pugh obserwowano zwiększenie ekspozycji ustrojowej na rozuwastatynę (patrz punkt 5.2). U tych pacjentów należy rozważyć ocenę czynności nerek (patrz punkt 4.4). Nie ma danych dotyczących stosowania produktu leczniczego u pacjentów z grupy powyżej 9 punktów w skali Child-Pugh. Stosowanie rozuwastatyny jest przeciwwskazane u pacjentów z czynną chorobą wątroby (patrz punkt 4.3). U pacjentów pochodzących z Azji stwierdzano zwiększoną ekspozycję ustrojową na rozuwastatynę (patrz punkt 4.3, 4.4 i 5.2). U pacjentów pochodzenia azjatyckiego zalecana dawka początkowa wynosi 5 mg. Stosowanie dawki 40 mg jest przeciwwskazane u tych pacjentów. Polimorfizm genetyczny Znane są konkretne typy polimorfizmu genetycznego, które mogą prowadzić do zwiększonej ekspozycji na rozuwastatynę (patrz punkt 5.2). U pacjentów, u których występuje tego typu polimorfizm zalecane jest stosowanie mniejszej dawki dobowej rozuwastatyny. Dawkowanie u pacjentów z czynnikami predysponującymi do miopatii Zalecana dawka początkowa u pacjentów z czynnikami predysponującymi do miopatii wynosi 5 mg (patrz punkt 4.4). Stosowanie dawki 40 mg jest przeciwwskazane u niektórych pacjentów z tej grupy (patrz punkt 4.3). Terapia współistniejąca Rozuwastatyna jest substratem dla różnych białek transportujących (np. OATP1B1 oraz BCRP). Ryzyko miopatii (w tym rabdomiolizy) jest zwiększone, gdy rozuwastatyna jest podawana równocześnie z pewnymi produktami leczniczymi, które mogą zwiększać stężenie rozuwastatyny w osoczu z powodu interakcji z tymi białkami transportującymi (np. z cyklosporyną oraz niektórymi inhibitorami proteaz, w tym rytonawiru w połączeniu z atazanawirem, lopinawirem i (lub) typranawirem; patrz punkty 4.4 i 4.5). Gdy jest to możliwe, należy rozważyć zastosowanie leków alternatywnych, a jeżeli konieczne, rozważyć czasowe zaprzestanie leczenia rozuwastatyną. W sytuacjach, gdy stosowanie tych produktów leczniczych równocześnie z rozuwastatyną jest 3 niemożliwe do uniknięcia, należy uważnie rozważyć korzyści i zagrożenia wynikające z leczenia skojarzonego oraz rozważyć zmianę dawkowania rozuwastatyny (patrz punkt 4.5).
Przeciwwskazania
Rozuwastatyna jest przeciwwskazana: • u pacjentów z nadwrażliwością na rozuwastatynę lub jakąkolwiek z substancji pomocniczych wymienionych w punkcie 6.1. • u pacjentów z czynną chorobą wątroby, w tym z niewyjaśnioną, trwale zwiększoną aktywnością aminotransferaz w surowicy i ponad 3-krotnym zwiększeniem aktywności którejkolwiek z nich powyżej górnej granicy normy (GGN), • u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min), • u pacjentów z miopatią, • u pacjentów jednocześnie leczonych cyklosporyną, • u pacjentek w ciąży, w okresie karmienia piersią i u pacjentek w wieku rozrodczym nie stosujących skutecznych metod zapobiegania ciąży. Stosowanie produktu leczniczego w dawce 40 mg jest przeciwwskazane u pacjentów z czynnikami predysponującymi do występowania miopatii lub rabdomiolizy. Należą do nich: • umiarkowane zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny <60 ml/min), • niedoczynność tarczycy, • genetycznie uwarunkowane choroby mięśni u pacjenta lub członków jego rodziny, • wystąpienie objawów uszkodzenia mięśni po zastosowaniu innego inhibitora reduktazy HMG- CoA lub leku z grupy fibratów, • nadużywanie alkoholu, • sytuacje, w których może dojść do zwiększenia stężenia substancji czynnej w osoczu, • pochodzenie z Azji, • jednoczesne stosowanie leków z grupy fibratów. (patrz punkty 4.4, 4.5 i 5.2)
Działania niepożądane
Działania niepożądanie związane ze stosowaniem rozuwastatyny są na ogół łagodne i przemijające. Mniej niż 4% pacjentów leczonych rozuwastatyną, biorących udział w kontrolowanych badaniach klinicznych, musiało zakończyć udział w badaniu ze względu na wystąpienie działań niepożądanych. Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych Poniższa tabela zawiera profil działań niepożądanych rozuwastatyny opracowany na podstawie danych uzyskanych w badaniach klinicznych oraz licznych danych otrzymanych po wprowadzeniu leku do obrotu. Wymienione działania niepożądane uporządkowano na podstawie częstości występowania oraz klasyfikacji układów i narządów. Częstość działań niepożądanych określono następująco: często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1000 do <1/100); rzadko (≥1/10000 do <1/1000); bardzo rzadko (<1/10000); nieznana (częstość nie może być ustalona na podstawie dostępnych danych). Tabela 2. Wykaz działań niepożądanych opracowany na podstawie danych uzyskanych w badaniach klinicznych oraz po wprowadzeniu leku do obrotu. Niezbyt układów i Często Rzadko Bardzo rzadko Nie znana często narządów Zaburzenia krwi i Trombocyto- układu chłonnego penia Zaburzenia układu Reakcje immunologicznego nadwrażliwości ,w tym obrzęk naczyniorucho wy 1 Zaburzenia Cukrzyca Zaburzenia Depresja Zaburzenia układu Ból głowy Polineuropatia Neuropatia nerwowego Zawroty Zanik pamięci obwodowa głowy Zaburzenia snu (w tym bezsenność i koszmary senne) Zaburzenia układu Kaszel oddechowego, Duszność klatki piersiowej i śródpiersia 11 Klasyfikacja Niezbyt układów i Często Rzadko Bardzo rzadko Nie znana często narządów Zaburzenia Zaparcie Zapalenie Biegunka żołądka i jelit Nudności trzustki Ból brzucha Zaburzenia Zwiększone Żółtaczka wątroby i dróg stężenie Zapalenie żółciowych transaminaz wątroby wątrobowych Zaburzenia skóry i Świąd Zespół tkanki podskórnej Wysypka Stevensa- Pokrzywka Johnsona Zaburzenia Mialgia Miopatia (w Artralgia Immunozale mięśniowo- tym zapalenie żna szkieletowe i mięśni) miopatia tkanki łącznej Rabdomioliza martwicza Zaburzenia czynności ścięgien, niekiedy z powikłania mi w wyniku zerwania Zaburzenia nerek i Krwiomocz dróg moczowych Zaburzenia układu Ginekomastia rozrodczego i Zaburzenia ogólne Astenia Obrzęk i stany w miejscu Częstość występowania będzie zależna od obecności lub braku czynników ryzyka (stężenie glukozy na czczo ≥ 5,6 mmol/l, BMI >30 kg/m2, zwiększone stężenie trójglicerydów, nadciśnienie w wywiadzie) Wydaje się, że tak jak w przypadku innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA, częstość występowania działań niepożądanych zależy od dawki. Działanie na nerki: U pacjentów leczonych rozuwastatyną obserwowano występowanie proteinurii, głównie pochodzenia kanalikowego, stwierdzanej testem paskowym. Podczas leczenia dawkami 10 lub 20 mg u mniej niż 1% pacjentów i u 3% pacjentów leczonych dawką 40 mg stwierdzano występowanie białka w moczu od „brak” lub „śladowe” do „++” lub więcej w teście paskowym. Po zastosowaniu dawki 20 mg stwierdzano występowanie białka w moczu od „brak” lub „śladowe” do „+” nieznacznie częściej. W większości przypadków proteinuria zmniejsza się lub przemija podczas leczenia. Przegląd danych z badań klinicznych oraz dotychczasowe dane po wprowadzeniu do obrotu nie wskazują, aby proteinuria miała związek z wystąpieniem ostrej lub postępującej choroby nerek. Zaobserwowano występowanie hematurii u pacjentów leczonych rozuwastatyną, natomiast badania kliniczne wykazały, że częstość jej występowania jest mała. 12 Działanie na mięśnie szkieletowe: U pacjentów leczonych rozuwastatyną, szczególnie w dawkach większych niż 20 mg, stwierdzano występowanie działania na mięśnie szkieletowe, np. bólów mięśni, miopatii (w tym zapalenia mięśni) oraz rzadko rabdomiolizy z lub bez niewydolności nerek. U pacjentów leczonych rozuwastatyną stwierdzano zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej zależne od dawki; w większości przypadków było ono łagodne, bezobjawowe i przemijające. W razie zwiększenia aktywności kinazy kreatynowej (>5xGGN) należy przerwać leczenie (patrz punkt 4.4). Działanie na wątrobę: U niewielkiej liczby pacjentów leczonych rozuwastatyną obserwowano, podobnie jak po zastosowaniu innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA, zwiększenie aktywności aminotransferaz zależne od dawki; w większości przypadków było ono łagodne, bezobjawowe i przemijające. W przypadku stosowania niektórych statyn odnotowano następujące działania niepożądane: - Zaburzenia seksualne - Wyjątkowe przypadki występowania śródmiąższowej choroby płuc, szczególnie podczas długotrwałego leczenia (patrz punkt 4.4) - Odnotowane przypadki występowania rabdomiolizy, ciężkich zaburzeń czynności nerek i ciężkich zaburzeń czynności wątroby (głównie zwiększonego stężenia aminotransferaz wątrobowych) są częstsze po zastosowaniu dawki 40 mg. Dzieci i młodzież W 52-tygodniowym badaniu klinicznym u dzieci i młodzieży zaobserwowano, większy niż u dorosłych, wzrost aktywności kinazy kreatynowej CK (> 10xULN) oraz bóle mięśni po ćwiczeniach lub zwiększonej aktywności fizycznej (patrz punkt 4.4). Pod innymi względami, profil bezpieczeństwa rozuwastatyny był podobny u dzieci i młodzieży jak u dorosłych. Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: ndl@urpl.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu rozuwastatyny na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Na podstawie właściwości farmakodynamicznych można sądzić, że rozuwastatyna nie powinna wywierać takiego wpływu. W czasie leczenia mogą wystąpić zawroty głowy, co należy wziąć pod uwagę podczas prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.
Interakcje
Wpływ jednocześnie stosowanych leków na rozuwastatynę Inhibitory białek transportujących: Rozuwastatyna jest substratem dla niektórych białek transportujących, w tym dla wątrobowego transportera wychwytującego OATP1B1 oraz dla transportera wypływu BCRP. Równoległe podawanie rozuwastatyny z produktami leczniczymi, które są inhibitorami tych białek transportujących może skutkować zwiększeniem stężenia rozuwastatyny w osoczu oraz zwiększeniem ryzyka rozwoju miopatii (patrz punkty 4.2, 4.4 oraz 4.5 Tabela 1). Cyklosporyna: Jednoczesne stosowanie rozuwastatyny i cyklosporyny powoduje około 7-krotne zwiększenie powierzchni pola pod krzywą (AUC) rozuwastatyny w porównaniu z powierzchnią pola stwierdzaną u zdrowych ochotników (patrz Tabela 1). Rozuwastatyna jest przeciwwskazana u pacjentów przyjmujących równocześnie cyklosporynę (patrz punkt 4.3). Jednoczesne stosowanie nie wpływa na stężenie cyklosporyny. Inhibitory proteaz: Chociaż dokładny mechanizm interakcji nie jest znany, jednoczesne stosowanie rozuwastatyny i inhibitorów proteaz znacząco zwiększa ekspozycję na rozuwastatynę (patrz Tabela 1). Na przykład, w przeprowadzonym badaniu farmakokinetycznym jednoczesne zastosowanie u zdrowych ochotników rozuwastatyny w dawce 10 mg oraz produktu złożonego zawierającego dwa inhibitory proteaz (300 7 mg atazanawiru i 100 mg rytonawiru), powodowało odpowiednio około trzykrotne i siedmiokrotne zwiększenie AUC i Cmax dla rozuwastatyny. Równoczesne stosowanie rozuwastatyny oraz niektórych kombinacji inhibitorów proteaz można rozważyć po uważnym przeanalizowaniu zmian dawkowania rozuwastatyny z uwzględnieniem spodziewanego zwiększenia ekspozycji na rozuwastatynę (patrz punkty 4.2, 4.4 oraz 4.5 Tabela 1). Gemfibrozyl i inne leki zmniejszające stężenie lipidów: Jednoczesne stosowanie rozuwastatyny i gemfibrozylu powoduje 2-krotne zwiększenie maksymalnego stężenia rozuwastatyny (Cmax) oraz powierzchni pola pod krzywą (AUC) (patrz punkt 4.4). W przeprowadzonych specyficznych badaniach interakcji nie wykazano farmakokinetycznych interakcji z fenofibratem, jednakże można się spodziewać wystąpienia interakcji farmakodynamicznych. Jednoczesne stosowanie inhibitorów reduktazy HMG-CoA oraz gemfibrozylu, fenofibratu lub innych leków z grupy fibratów w dawce zmniejszającej stężenie lipidów (1 g na dobę lub większej) oraz niacyny (kwasu nikotynowego) zwiększa ryzyko wystąpienia miopatii, prawdopodobnie dlatego, że leki te same mogą powodować miopatię. Jednoczesne stosowanie leków z grupy fibratów i rozuwastatyny w dawce 40 mg jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3 i 4.4). U tych pacjentów należy rozpoczynać leczenie od dawki 5 mg. Ezetymib: Jednoczesne stosowanie 10 mg rozuwastatyny i 10 mg ezetymibu powodowało 1,2-krotne zwiększenie AUC dla rozuwastatyny u pacjentów z hipercholesterolemią (patrz Tabela 1).Nie można wykluczyć interakcji farmakodynamicznej pomiędzy rozuwastatyną a ezetymibem skutkującej wystąpieniem działań niepożądanych (patrz punkt 4.4). Leki przeciw nadkwaśności: Jednoczesne stosowanie rozuwastatyny i zawiesin zmniejszających kwaśność soku żołądkowego zawierających wodorotlenek glinu i magnezu powodowało zmniejszenie stężenia rozuwastatyny w osoczu mniej więcej o 50%. Działanie to było mniejsze, gdy leki zobojętniające były zażywane 2 godziny po zastosowaniu rozuwastatyny. Nie badano, jakie znaczenie ma ta interakcja w praktyce klinicznej. Erytromycyna: Jednoczesne stosowanie rozuwastatyny i erytromycyny powoduje w przypadku rozuwastatyny zmniejszenie powierzchni pola pod krzywą AUC(0-t) o 20% i stężenia maksymalnego (Cmax) o 30%. Ta interakcja może być spowodowana zwiększeniem motoryki przewodu pokarmowego po zastosowaniu erytromycyny. Kwas fusydowy: Podczas jednoczesnego stosowania układowo działającego kwasu fusydowego ze statynami może wzrastać ryzyko wystąpienia miopatii w tym rabdomiolizy. Mechanizm tej interakcji (farmakodynamiczny, farmakokinetyczny czy też oba te mechanizmy) nie jest znany. Zgłaszano przypadki rabdomiolizy (w tym niektóre śmiertelne) u pacjentów otrzymujących takie połączenie. Jeżeli ogólnoustrojowe stosowanie kwasu fusydowego jest niezbędne, wówczas stosowanie rozuwastatyny należy przerwać na czas leczenia kwasem fusydowym. Patrz także punkt 4.4. Enzymy układu cytochromu P450: Z badań in vivo oraz in vitro wynika, że rozuwastatyna nie ma działania hamującego lub pobudzającego izoenzymy układu cytochromu P450. Ponadto enzymy te mają słabe powinowactwo do rozuwastatyny. Z tego względu interakcje międzylekowe wynikające z metabolizmu przy udziale cytochromu P450 nie są spodziewane. Nie stwierdzono występowania klinicznie istotnych interakcji z flukonazolem (inhibitor CYP 2C9 i CYP 3A4) ani ketokonazolem (inhibitor CYP 2A6 i CYP 3A4). Interakcje wymagające dostosowania dawki rozuwastatyny (patrz także Tabela 1): Gdy konieczne jest podawanie rozuwastatyny równolegle z innymi produktami leczniczymi, o których wiadomo, że zwiększają ekspozycję ustroju na rozuwastatynę, dawki rozuwastatyny powinny zostać 8 dostosowane. Należy rozpocząć od dawki 5 mg rozuwastatyny raz na dobę, jeżeli spodziewane zwiększenie ekspozycji (AUC) jest około 2-krotne lub większe. Należy dostosować maksymalną dawkę dobową rozuwastatyny tak, aby spodziewana ekspozycja na rozuwastatynę nie przekroczyła ekspozycji przy stosowaniu dawki dobowej 40 mg rozuwastatyny przyjmowanej bez wchodzących w interakcje produktów leczniczych, na przykład dawka 20 mg rozuwastatyny z gemfibrozylem (zwiększenie 1,9-krotne) oraz dawka 10 mg rozuwastatyny przy jednoczesnym podawaniu atazanawiru/rytonawiru (zwiększenie 3,1-krotne). Tabela 1. Wpływ równolegle stosowanych produktów leczniczych na ekspozycję na rozuwastatynę (AUC; w kolejności malejącego stopnia zwiększenia ekspozycji) na podstawie danych z opublikowanych badań klinicznych Schemat dawkowania leku Schemat dawkowania Zmiana AUC dla wchodzącego w interakcję rozuwastatyny rozuwastatyny* Cyklosporyna 75 mg dwa razy/dobę 10 mg raz/dobę, przez 10 dni 7,1-krotne ↑ do 200 mg dwa razy/dobę, przez 6 miesięcy Atazanawir 300 mg / rytonawir 100 10 mg, dawka pojedyncza 3,1- krotne ↑ mg raz/dobę, przez 8 dni Symeprewir 150 mg raz/dobę, przez 10 mg, dawka pojedyncza 2,8-krotnie ↑ 7 dni Lopinawir 400 mg / rytonawir 100 mg 20 mg raz/dobę, przez 7 dni 2,1- krotne ↑ dwa razy/dobę, przez 17 dni Klopidogrel 300 mg dawka 20 mg, dawka pojedyncza 2-krotne ↑ nasycająca, następnie 75 mg po 24 godzinach Gemfibrozyl 600 mg dwa razy/dobę, 80 mg, dawka pojedyncza 1,9- krotne ↑ przez 7 dni Eltrombopag 75 mg raz/dobę, przez 5 10 mg, dawka pojedyncza 1,6- krotne ↑ dni Darunawir 600 mg / rytonawir 100 10 mg raz/dobę, 7 dni 1,5- krotne ↑ mg dwa razy/dobę, przez 7 dni Typranawir 500 mg / rytonawir 200 10 mg, dawka pojedyncza 1,4- krotne ↑ mg dwa razy/dobę, przez 11 dni Dronedaron 400 mg dwa razy/dobę Niedostępny 1,4- krotne ↑ Itrakonazol 200 mg raz/dobę, przez 5 10 mg, dawka pojedyncza 1,4- krotne ↑** dni Ezetymib 10 mg raz/dobę, przez 14 10 mg, raz/dobę, przez 14 dni 1,2- krotne ↑** dni Fosamprenawir 700 mg / rytonawir 10 mg, dawka pojedyncza ↔ 100 mg dwa razy/dobę, przez 8 dni Aleglitazar 0,3 mg, przez 7 dni 40 mg, przez 7 dni ↔ Sylimaryna 140 mg trzy razy/dobę, 10 mg, dawka pojedyncza ↔ przez 5 dni Fenofibrat 67 mg trzy razy/dobę, 10 mg, przez 7 dni ↔ przez 7 dni Ryfampicyna 450 mg raz/dobę, przez 20 mg, dawka pojedyncza ↔ 7 dni 9 Ketokonazol 200 mg dwa razy/dobę, 80 mg, dawka pojedyncza ↔ przez 7 dni Flukonazol 200 mg raz/dobę, przez 11 80 mg, dawka pojedyncza ↔ dni Erytromycyna 500 mg cztery 80 mg, dawka pojedyncza 20% ↓ razy/dobę, przez 7 dni Baicalin 50 mg trzy razy/dobę, przez 20 mg, dawka pojedyncza 47% ↓ 14 dni *Dane podane jako krotność zmiany przedstawiają prostą proporcję między ekspozycją na rozuwastatynę podczas równoczesnego stosowania z innymi lekami a ekspozycją podczas podawania samej tylko rozuwastatyny. Dane podane jako zmiana względna wyrażona w % przedstawiają procentową zmianę względem ekspozycji podczas stosowania samej tylko rozuwastatyny. Zwiększenie zostało oznaczone symbolem “↑”, brak zmiany - symbolem “↔”, a zmniejszenie – symbolem “↓”. **Przeprowadzono szereg badań interakcji dla różnych dawek rozuwastatyny, w tabeli ukazano najbardziej istotną proporcję. Wpływ rozuwastatyny na równolegle stosowane leki Antagoniści witaminy K: Tak jak w przypadku stosowania innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA, rozpoczęcie leczenia lub zwiększenie dawki u pacjentów leczonych jednocześnie antagonistami witaminy K (np. warfaryną lub innymi lekami przeciwzakrzepowymi z grupy kumaryny) może powodować zwiększenie międzynarodowego wskaźnika normalizowanego (INR). Zmniejszenie dawki rozuwastatyny lub zaprzestanie jej podawania może powodować zmniejszenie INR. W takich przypadkach należy odpowiednio kontrolować INR. Doustne środki antykoncepcyjne lub hormonalna terapia zastępcza (HTZ): Jednoczesne stosowanie rozuwastatyny i doustnych środków antykoncepcyjnych powodowało zwiększenie powierzchni pola pod krzywą (AUC) etynyloestradiolu i norgestrelu odpowiednio o 26% i 34%. Należy to uwzględnić podczas ustalania dawki środka antykoncepcyjnego. Brak jest jakichkolwiek danych farmakokinetycznych dotyczących jednoczesnego stosowania rozuwastatyny i hormonalnej terapii zastępczej, dlatego nie można wykluczyć występowania podobnego działania, jak podczas jednoczesnego stosowania ze środkami antykoncepcyjnymi. Leki te były stosowane jednocześnie i dobrze tolerowane przez wiele pacjentek biorących udział w badaniach klinicznych. Inne produkty lecznicze Digoxin: Na podstawie przeprowadzonych specyficznych badań nad interakcjami można przypuszczać, że nie występuje klinicznie istotna interakcja z digoksyną. Dzieci i młodzież: Badania interakcji zostały przeprowadzone tylko u pacjentów dorosłych. Zakres i stopień interakcji w populacji pediatrycznej nie są znane.
Ostrzeżenia
Działanie na nerki U pacjentów leczonych dużymi dawkami rozuwastatyny, zwłaszcza dawką 40 mg, stwierdzano sporadyczne lub przemijające występowanie proteinurii, głównie pochodzenia kanalikowego, wykrywanej testem paskowym. Nie stwierdzono, aby występowanie proteinurii poprzedzało wystąpienie ostrej lub postępującej choroby nerek (patrz punkt 4.8). Po wprowadzeniu produktu na rynek obserwowano częstsze występowanie poważnych zaburzeń czynności nerek w przypadku stosowania dawki 40 mg. U pacjentów leczonych dawką 40 mg należy rozważyć kontrolę czynności nerek podczas rutynowej kontroli. Działanie na mięśnie szkieletowe U pacjentów leczonych wszystkimi dawkami rozuwastatyny, zwłaszcza dawkami powyżej 20 mg, stwierdzano występowanie działania na mięśnie szkieletowe, np. bólów mięśni, miopatii oraz rzadko rabdomiolizy. W bardzo rzadkich przypadkach obserwowano występowanie rabdomiolizy podczas stosowania inhibitorów reduktazy HMG-CoA w skojarzeniu z ezetymibem. Z uwagi na możliwość wystąpienia interakcji farmakodynamicznych (patrz punkt 4.5), należy zachować ostrożność podczas stosowania tej kombinacji leków. Podobnie jak w przypadku innych inhibitorów reduktazy HMG- CoA, po wprowadzeniu produktu na rynek obserwowano częstsze występowanie rabdomiolizy związanej z przyjmowaniem rozuwastatyny podczas stosowania dawki 40 mg. Pomiar aktywności kinazy kreatynowej Nie należy badać aktywności kinazy kreatynowej (CK) po wytężonym wysiłku fizycznym lub kiedy występują inne możliwe przyczyny zwiększenia aktywności CK, co może prowadzić do 4 nieprawidłowej interpretacji wyniku badania. Jeśli przed rozpoczęciem leczenia aktywność kinazy kreatynowej była znacznie zwiększona (>5xGGN), należy po 5-7 dniach wykonać badanie kontrolne. Nie należy rozpoczynać leczenia, jeśli w powtórzonym badaniu CK>5xGGN. Przed rozpoczęciem leczenia Rozuwastatynę, tak jak inne inhibitory reduktazy HMG-CoA, należy stosować ostrożnie u pacjentów z czynnikami predysponującymi do wystąpienia miopatii i (lub) rabdomiolizy. Do czynników tych zalicza się: • zaburzenia czynności nerek, • niedoczynność tarczycy, • genetycznie uwarunkowane choroby mięśni u pacjenta lub członków jego rodziny, • wystąpienie objawów uszkodzenia mięśni po zastosowaniu innego inhibitora reduktazy HMG- CoA lub leków z grupy fibratów, • nadużywanie alkoholu, • wiek >70 lat, • sytuacje w których może dojść do zwiększenia stężenia preparatu we krwi (patrz punkty 4.2,
Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Stosowanie rozuwastatyny w ciąży i okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane. Pacjentki w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczne metody zapobiegania ciąży. Ze względu na to, że cholesterol oraz inne produkty jego przemiany są niezbędne do prawidłowego rozwoju płodu, potencjalne ryzyko stosowania inhibitorów reduktazy HMG-CoA przewyższa korzyści wynikające z leczenia kobiet w ciąży. Wyniki badań wykonanych na zwierzętach dostarczają ograniczonych dowodów toksycznego wpływu na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Jeśli podczas 10 leczenia produktem leczniczym Rosuvastatin Teva pacjentka zajdzie w ciążę, należy niezwłocznie przerwać leczenie. Rozuwastatyna jest wydzielana z mlekiem karmiących samic szczura. Nie ma danych dotyczących wydzielania z mlekiem kobiet karmiących (patrz punkt 4.3).
Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie Po podaniu doustnym rozuwastatyna osiąga maksymalne stężenie w osoczu po około 5 godzinach. Bezwzględna biodostępność wynosi około 20%. 16 Dystrybucja Rozuwastatyna jest w znacznym stopniu wychwytywana przez wątrobę, główne miejsce tworzenia cholesterolu i usuwania LDL-C. Objętość dystrybucji rozuwastatyny wynosi około 134 l. Rozuwastatyna wiąże się z białkami osocza, głównie z albuminami, w około 90%. Rozuwastatyna jest metabolizowana w niewielkim stopniu (około 10%). W badaniach metabolizmu wykonanych in vitro z użyciem ludzkich hepatocytów wykazano, że rozuwastatyna ma małe powinowactwo do enzymów układu cytochromu P450. Głównym izoenzymem biorącym udział w metabolizmie rozuwastatyny jest CYP2C9, w mniejszym stopniu, izoenzymy 2C19, 3A4 i 2D6. Głównymi wykrytymi metabolitami są N-demetylowane i laktonowe pochodne. Metabolit N- demetylowany jest około 50% mniej aktywny niż rozuwastatyna, a metabolit w postaci laktonu uważa się za nieaktywny klinicznie. Rozuwastatyna hamuje ponad 90% aktywności reduktazy HGM-CoA. Około 90% rozuwastatyny jest wydalane w postaci niezmienionej z kałem (zarówno dawka wchłonięta, jak i niewchłonięta), natomiast pozostała część jest wydalana z moczem. Około 5% jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej. Okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi około 19 godzin. Okres półtrwania w fazie eliminacji nie zwiększa się, gdy podaje się większe dawki. Średni klirens osoczowy wynosi około 50 l/h (współczynnik odchylenia 21,7%). Tak jak w przypadku innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA, wychwytywanie rozuwastatyny przez komórki wątroby odbywa się przez OATP-C - związek transportowy w błonie komórki wątroby. Jest to ważny związek w procesie eliminacji rozuwastatyny w wątrobie. Liniowość Ekspozycja ustrojowa na rozuwastatynę zwiększa się proporcjonalnie do dawki. Parametry farmakokinetyczne nie zmieniają się po wielokrotnym podaniu w ciągu doby. Specjalne grupy pacjentów Wiek i płeć: Nie stwierdzono istotnego klinicznie wpływu wieku i płci dorosłych pacjentów na właściwości farmakokinetyczne rozuwastatyny. Ekspozycja u dzieci i młodzieży z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną wydaje się być podobna lub mniejsza niż obserwowana u dorosłych pacjentów z dyslipidemią (patrz poniżej „Dzieci i młodzież”).. Rasa: U pacjentów pochodzących z Azji (Japończyków, Chińczyków, Filipińczyków, Wietnamczyków i Koreańczyków) stwierdzono około 2-krotne zwiększenie wartości mediany powierzchni pola pod krzywą (AUC) i stężenia maksymalnego (Cmax) w porównaniu z rasą kaukaską; u pacjentów pochodzenia azjatycko-indyjskiego występowało około 1,3-krotne zwiększenie wartości mediany AUC i Cmax. Badania farmakokinetyczne u populacji kaukaskiej i czarnej nie wykazały różnic istotnych klinicznie. Niewydolność nerek W badaniu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek o różnym nasileniu stwierdzono, że łagodne i umiarkowane zaburzenia czynności nerek nie wpływają na stężenie rozuwastatyny lub N- demetylowanego metabolitu w osoczu. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (CrCl < 30 ml/min) stwierdzono 3-krotne zwiększenie stężenia preparatu i 9-krotne zwiększenie stężenia N- demetylowanego metabolitu w porównaniu z wartościami u zdrowych ochotników. U pacjentów dializowanych stężenie rozuwastatyny w stanie stacjonarnym było o około 50% większe niż u zdrowych ochotników. Niewydolność wątroby W badaniu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby o różnym nasileniu nie stwierdzono zwiększonej ekspozycji na rozuwastatynę u pacjentów z grupy z 7 punktami lub mniejszą liczbą 17 punktów w skali Child-Pugh. Jednakże u dwóch pacjentów z grupy 8 i 9 punktów w skali Child-Pugh stwierdzono co najmniej 2-krotne zwiększenie ekspozycji w porównaniu z pacjentami z grup mających mniejszą liczbę punktów w skali Child-Pugh. Nie ma danych dotyczących pacjentów z grupy powyżej 9 punktów w skali Child-Pugh. Polimorfizm genetyczny Rozmieszczenie inhibitorów reduktazy HMG-CoA, w tym rozuwastatyny, związane jest z czynnością białek transportujących OATP1B1 oraz BCRP. U pacjentów z polimorfizmami genetycznymi SLCO1B1 (OATP1B1) oraz/lub ABCG2 (BCRP) istnieje ryzyko wystąpienia zwiększonej ekspozycji na rozuwastatynę. Indywidualne polimorfizmy SLCO1B1 c.521CC oraz ABCG2 c.421AA są związane z większą ekspozycją (AUC) na rozuwastatynę w porównaniu z genotypami SLCO1B1 c.521TT lub ABCG2 c.421CC. Takie konkretne genotypowanie nie jest wykonywane w praktyce klinicznej, lecz u pacjentów, o których wiadomo, że mają tego typu polimorfizmy zalecane jest stosowanie mniejszej dawki rozuwastatyny. Dzieci i młodzież Dwa badania farmakokinetyczne z zastosowaniem rozuwastatyny (podawanej w tabletkach) dzieciom i młodzieży z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną w wieku 10-17 lub 6-17 lat (łącznie 214 pacjentów) wykazały, że ekspozycja na działanie leku u dzieci i młodzieży jest porównywalna lub mniejsza niż ekspozycja u pacjentów dorosłych. Ponadto, ekspozycja na rozuwastatynę była przewidywalna w odniesieniu do dawki oraz czasu w okresie 2-letnim.
Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: inhibitory reduktazy HMG-CoA kod ATC: C10A A07 Mechanizm działania Rozuwastatyna jest wybiórczym i kompetycyjnym inhibitorem reduktazy HMG-CoA, enzymu ograniczającego szybkość przemiany 3-hydroksy-3-metyloglutarylo-koenzymu A do mewalonianu, 13 prekursora cholesterolu. Rozuwastatyna działa przede wszystkim w wątrobie, narządzie docelowym dla leków zmniejszających stężenie cholesterolu. Rozuwastatyna zwiększa ilość receptorów dla LDL na powierzchni komórek wątroby, co ułatwia wychwytywanie i katabolizm LDL, hamuje wytwarzanie VLDL w wątrobie, co prowadzi do zmniejszenia całkowitej ilości LDL i VLDL. Działanie farmakodynamiczne Rozuwastatyna zmniejsza stężenie frakcji LDL-cholesterolu, cholesterolu całkowitego i triglicerydów oraz zwiększa stężenie frakcji HDL-cholesterolu. Rozuwastatyna powoduje także zmniejszenie stężenia lipoproteiny ApoB, frakcji nonHDL-C, VLDL-C, VLDL-TG i zwiększa stężenie lipoproteiny ApoA-I (patrz tabela 1). Rozuwastatyna zmniejsza również współczynniki LDL-C/HDL-C, całkowitego C/HDL-C, nonHDL-C/HDL-C oraz ApoB/ApoA-I. Tabela 3 - Reakcja na zastosowaną dawkę leku u pacjentów z pierwotną hipercholesterolemią (typu IIa i IIb) (uśredniona zmiana w procentach w odniesieniu do wartości początkowych): Dawka N LDL-C Całkowit HDL-C TG nonHDL-C ApoB ApoA-I y Placebo 13 -7 -5 3 -3 -7 -3 0 5 17 -45 -33 13 -35 -44 -38 4 10 17 -52 -36 14 -10 -48 -42 4 20 17 -55 -40 8 -23 -51 -46 5 40 18 -63 -46 10 -28 -60 -54 0 Działanie lecznicze jest osiągane w ciągu tygodnia od rozpoczęcia leczenia, a 90% pełnej odpowiedzi występuje w ciągu 2 tygodni. Pełna odpowiedź na leczenie występuje zazwyczaj w ciągu 4 tygodni i utrzymuje się po tym czasie. Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo Rozuwastatyna jest skuteczna u dorosłych pacjentów z hipercholesterolemią występującą z hipertriglicerydemią lub bez niej, niezależnie od rasy, płci, wieku, występowania chorób dodatkowych, takich jak cukrzyca, rodzinna hipercholesterolemia. Dane z badań klinicznych fazy III zawierają dowody skuteczności rozuwastatyny w leczeniu większości pacjentów z hipercholesterolemią typu IIa i IIb (średnie podstawowe stężenie LDL-C około 4,8 mmol/l) zgodnie z zaleceniami Europejskiego Towarzystwa Arteriosklerozy (EAS, z 1998 roku); około 80% pacjentów leczonych dawką 10 mg osiągnęło zalecany w wytycznych EAS cel terapii dla stężenia LDL-C (<3 mmol/l). W dużym badaniu klinicznym, obejmującym 435 pacjentów z rodzinną heterozygotyczną hipercholesterolemią, podawano od 20 do 80 mg rozuwastatyny, zwiększając dawkę w sposób wymuszony. Stosowanie każdej dawki powodowało korzystne działanie na stężenie lipidów oraz osiągnięcie przez pacjenta celu terapii. Po zwiększeniu dawki dobowej do 40 mg (w ciągu 12 tygodni leczenia) stwierdzono zmniejszenie stężenia LDL-C o 53%. Cel terapii zgodny z zaleceniami EAS dla stężenia LDL-C (<3 mmol/l) osiągnęło 33% pacjentów. W otwartym badaniu z zastosowaniem wymuszonego zwiększania dawki oceniano reakcję 42 pacjentów z rodzinną homozygotyczną hipercholesterolemią na leczenie rozuwastatyną w dawce od 20 do 40 mg. W ogólnej populacji stężenie LDL-C zmniejszyło się średnio o 22%. Z badań klinicznych z udziałem ograniczonej liczby pacjentów wynika, że podawanie rozuwastatyny jednocześnie z fenofibratem zwiększa skuteczność zmniejszania stężenia triglicerydów oraz że stosowanie jednocześnie z niacyną zwiększa stężenie HDL-C (patrz punkt 4.4). 14 W wieloośrodkowym, podwójnie zaślepionym badaniu klinicznym kontrolowanym placebo (METEOR), 984 pacjentów w wieku od 45 do 70 lat z małym ryzykiem choroby wieńcowej serca (zdefiniowanych jako wskaźnik ryzyka Framingham <10% w ciągu 10 lat), ze średnią wartością LDL- C 4,0 mmol/l (154,5 mg/dl), lecz z podkliniczną miażdżycą tętnic (zdiagnozowanej za pomocą badania grubości kompleksu błony środkowej i wewnętrznej ściany tętnicy szyjnej, ang. Carotid Infima Media Thickness – CIMT) zostało losowo przydzielonych do grupy otrzymującej przez 2 lata rozuwastatynę w dawce 40 mg raz na dobę lub placebo. Rozuwastatyna znacząco spowolniła współczynnik progresji maksymalnego CIMT dla 12 miejsc w tętnicy szyjnej w porównaniu do placebo o -0,0145 mm/rok [95% przedział ufności – 0,0196, -0,0093; p<0,0001]. Zmiana w stosunku do wartości początkowych wynosiła -0,0014 mm/rok (-0,12%/rok (statystycznie nieistotne)) dla rozuwastatyny, w porównaniu do progresji o +0,0131 mm/rok (1,12%/rok (p<0,0001)) dla placebo. Jak do tej pory nie zademonstrowano bezpośredniego związku pomiędzy zmniejszeniem wartości CIMT a zmniejszeniem ryzyka wystąpienia zdarzeń sercowo-naczyniowych. Populacja biorąca udział w badaniu METEOR należy do grupy małego ryzyka wystąpienia choroby wieńcowej serca i nie reprezentuje docelowej populacji dla rozuwastatyny stosowanej w dawce 40 mg. Dawka 40 mg powinna być przepisywana jedynie pacjentom z ciężką hipercholesterolemią i dużym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych (patrz punkt 4.2). W badaniu Justification for the Use of Statins in Primary Prevention: An Intervention Trial Evaluating Rosuvastatin (JUPITER) (Uzasadnienie zastosowania statyn w pierwszorzędowej prewencji: badanie interwencyjne oceniające działanie rozuwastatyny.) oceniano wpływ rozuwastatyny na częstość występowania poważnych incydentów miażdżycopochodnych u 17802 mężczyzn (≥50 lat) i kobiet (≥60 lat). Uczestników badania przydzielono losowo do grup przyjmujących placebo (n=8901) lub rozuwastatynę w dawce 20 mg raz na dobę (n=8901) i poddano obserwacji w okresie średnio 2 lat. Stężenie cholesterolu LDL w grupie pacjentów przyjmujących rozuwastatynę było zmniejszone o 45% (p<0,001) w porównaniu z grupą placebo. W przypadku analizy post hoc podgrupy wysokiego ryzyka, obejmującej pacjentów z początkową punktacją >20% w skali ryzyka Framingham (1558 pacjentów), stwierdzono znaczące zmniejszenie dotyczące występowania kombinacji punktów końcowych (zgon w wyniku incydentu sercowo- naczyniowego, udar mózgu i zawał serca) (p=0,028) u pacjentów przyjmujących rozuwastatynę, w porównaniu z grupą placebo. Bezwzględne zmniejszenie ryzyka wyrażonego w postaci odsetka zdarzeń na 1000 pacjento-lat wynosiło 8,8. Całkowita śmiertelność w grupie wysokiego ryzyka pozostawała niezmieniona (p=0,193). W przypadku analizy post hoc podgrupy wysokiego ryzyka (łącznie 9302 pacjentów) z początkową wartością ryzyka SCORE wynoszącą ≥ 5% (z ekstrapolacją umożliwiającą włączenie pacjentów w wieku >65 lat), stwierdzono znaczące zmniejszenie występowania kombinacji punktów końcowych (zgon w wyniku incydentu sercowo-naczyniowego, udar mózgu i zawał serca) (p=0,0003) w grupie przyjmującej rozuwastatynę, w porównaniu z grupą placebo. Bezwzględne zmniejszenie ryzyka wyrażonego w postaci odsetka zdarzeń na 1000 pacjento- lat wynosiło 5,1. Całkowita śmiertelność w grupie wysokiego ryzyka pozostawała niezmieniona (p=0,076). W badaniu JUPITER, 6,6% pacjentów przyjmujących rozuwastatynę oraz 6,2% z grupy placebo przerwało stosowanie leków ze względu na działania niepożądane. Najczęstszym działaniami niepożądanymi prowadzącym do przerwania leczenia były: mialgia (0.3% rozuwastatyna, 0.2% placebo), ból brzucha (0.03% rozuwastatyna, 0.02% placebo) i wysypka (0.02% rozuwastatyna, 0.03% placebo). Najczęstszymi działaniami niepożądanymi występującymi z większą lub równą częstością w porównaniu z placebo były: zakażenie układu moczowego (8.7% rozuwastatyna, 8.6% placebo), zapalenie nosogardzieli (7.6% rozuwastatyna, 7.2% placebo), ból pleców (7.6% rozuwastatyna, 6.9% placebo) oraz mialgia (7.6% rozuwastatyna, 6.6% placebo). Populacja pediatryczna 15 W randomizowanym, wieloośrodkowym badaniu z zastosowaniem placebo i podwójnie ślepej próby, trwającym 12 tygodni (n=176, 97 chłopców i 79 dziewcząt), po którym następowała 40-tygodniowa (n=173, 96 chłopców i 77 dziewcząt) faza otwarta, podczas której dostosowywano dawkę, pacjenci w wieku 10-17 lat (fazy II-V w skali Tannera, dziewczęta, przynajmniej rok po pierwszej miesiączce) z heterozygotyczną rodzinną hipercholesterolemią otrzymywali rozuwastatynę w dawce 5, 10 lub 20 mg na dobę lub placebo przez 12 tygodni, a następnie wszyscy uczestnicy badania przyjmowali rozuwastatynę codziennie przez 40 tygodni. W momencie rozpoczęcia badania, ok. 30% pacjentów było w wieku 10-13 lat, a ok. 17%, 18%, 40%, i 25% było odpowiednio w II, III, IV i V fazie dojrzałości w skali Tannera. Stężenie LDL-C uległo zmniejszeniu o 38,3%, 44,6% i 50,0% po zastosowaniu rozuwastatyny w dawce odpowiednio 5, 10 i 20 mg, w porównaniu z 0,7% w grupie placebo. W momencie zakończenia 40-tygodniowej fazy otwartej, podczas której dostosowywano dawkę do uzyskania pożądanego efektu, przy dawce maksymalnej 20 mg raz na dobę, u 70 spośród 173 pacjentów (40,5%) uzyskano docelowe stężenie LDL-C mniejsze niż 2,8 mmol/l. Po 52 tygodniach leczenia nie stwierdzono wpływu na wzrost, wagę, BMI lub dojrzewanie płciowe (patrz punkt 4.4). Badanie to (n=176) nie służyło do porównania rzadkich działań niepożądanych produktu leczniczego. Rozuwastatynę badano również w ramach 2-letniego otwartego badania klinicznego polegającego na zwiększaniu dawki do dawki docelowej, przeprowadzonego u 198 dzieci z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną w wieku od 6 do 17 lat (88 chłopców oraz 110 dziewcząt, stadium rozwojowe <II-V wg skali Tannera). U wszystkich pacjentów dawka początkowa wynosiła 5 mg rozuwastatyny jeden raz na dobę. U pacjentów w wieku od 6 do 9 lat (n=64) dozwolone było zwiększenie dawki maksymalnie do 10 mg jeden raz na dobę, a u pacjentów w wieku od 10 do 17 lat (n=134) maksymalnie do 20 mg jeden raz na dobę. Po 24 miesiącach leczenia rozuwastatyną średnie procentowe zmniejszenie stężenia frakcji LDL cholesterolu (LDL-C) względem wartości wyjściowych obliczone metodą najmniejszych kwadratów (LS mean) wynosiło -43% (wartość wyjściowa: 236 mg/dl; miesiąc 24: 133 mg/dl). W każdej grupie wiekowej średnie procentowe zmniejszenie stężenia LDL-C względem wartości wyjściowych obliczone metodą najmniejszych kwadratów (LS mean) wynosiło: -43% (wartość wyjściowa: 234 mg/ dl; miesiąc 24: 124 mg/dl); -45% (wartość wyjściowa: 234 mg/dl, 124 mg/dl); oraz -35% (wartość wyjściowa: 241 mg/dl; miesiąc 24: 153 mg/dl), odpowiednio w grupach wiekowych: od 6 do <10 lat; od 10 do <14 lat; oraz od 14 do <18 lat. Podczas stosowania rozuwastatyny w dawkach 5 mg, 10 mg oraz 20 mg osiągnięto również statystycznie istotne średnie zmiany względem wartości wyjściowych następujących drugorzędowych zmiennych w postaci lipidów i lipoprotein: HDL-C, TC, non-HDL-C, LDL-C/HDL-C, TC/HDL- C, TG/HDL-C, non HDL C/HDL-C, ApoB, ApoB/ApoA-1. Zmiana każdej z tych zmiennych prowadziła w kierunku potwierdzającym polepszenie profilu lipidowego. Zmiany te utrzymywały się przez 2 lata. Po 24 miesiącach leczenia nie stwierdzono wpływu na wzrost, masę ciała, indeks BMI lub dojrzałość płciową (patrz punkt 4.4). Europejska Agencja ds. Leków uchyliła zobowiązanie do przedłożenia wyników badań z zastosowaniem rozuwastatyny u dzieci w wieku od 0 do poniżej 18 lat w leczeniu homozygotycznej hipercholesterolemii rodzinnej, pierwotnej mieszanej dyslipidemii oraz w zapobieganiu incydentów sercowo-naczyniowych (informacje dotyczące stosowania u dzieci zamieszczono w punkcie 4.2).
Przedawkowanie
Nie ma specyficznego leczenia w przypadku przedawkowania leku. Jeżeli to nastąpi, należy zastosować leczenie objawowe i wspomagające, w razie potrzeby zastosować pomocnicze zabiegi pierwszej pomocy. Konieczne jest monitorowanie czynności wątroby oraz aktywności CK. Hemodializa nie jest w tym przypadku skutecznym sposobem leczenia.
Ulotka
Pobierz
Dostępne jako preparat:
Dostępne w opakowaniach:
    Pytania dotyczące leku:

    Co wchodzi w skład leku Rosuvastatin Teva?

    Każda tabletka powlekana Rosuvastatin Teva, 5 mg zawiera 5 mg rozuwastatyny (w postaci rozuwastatyny wapniowej). Każda tabletka powlekana Rosuvastatin Teva, 10 mg zawiera 10 mg rozuwastatyny (w postaci rozuwastatyny wapniowej). Każda tabletka powlekana Rosuvastatin Teva, 20 mg zawiera 20 mg rozuwastatyny (w postaci rozuwastatyny wapniowej). Każda tabletka powlekana Rosuvastatin Teva, 40 mg, zawiera 40 mg rozuwastatyny (w postaci rozuwastatyny wapniowej). Substancja(e) pomocnicze o znanym działaniu: Rosuvastatin Teva, 5 mg: laktoza bezwodna (54,97 mg w każdej tabletce) i żółcień pomarańczowa FCF (0,022 mg w każdej tabletce). Rosuvastatin Teva, 10 mg: laktoza bezwodna (52,36 mg w każdej tabletce) i azorubina (lak aluminiowy, 0,005 mg w każdej tabletce). Rosuvastatin Teva, 20 mg: laktoza bezwodna (104,72 mg w każdej tabletce) i azorubina (lak aluminiowy, 0,009 mg w każdej tabletce). Rosuvastatin Teva, 40 mg: laktoza bezwodna (94,30 mg w każdej tabletce) i azorubina (lak aluminiowy, 0,009 mg w każdej tabletce). Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

    Jakie są wskazania do stosowania leku Rosuvastatin Teva?

    Leczenie hipercholesterolemii U dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku ≥6 lat lub starszych z pierwotną hipercholesterolemią (typu IIa, w tym heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną) lub mieszaną dyslipidemią (typu IIb) jako 1 leczenie dodatkowe do diety w przypadku, gdy odpowiedź na dietę lub inne niefarmakologiczne sposoby leczenia (np. ćwiczenia fizyczne, zmniejszenie masy ciała) jest niewystarczające. U pacjentów z rodzinną homozygotyczną hipercholesterolemią jako leczenie uzupełniające dietę lub inne rodzaje leczenia zmniejszającego stężenie lipidów (np. afereza LDL) lub w przypadku gdy tego typu leczenie jest nieodpowiednie. Zapobieganie zdarzeniom sercowo-naczyniowym Zapobieganie poważnym zdarzeniom sercowo-naczyniowym u pacjentów, u których stwierdzono duże ryzyko wystąpienia pierwszego zdarzenia sercowo-naczyniowego (patrz punkt 5.1), jako uzupełnienie działań mających na celu zmniejszenie innych czynników ryzyka.

    Jak często zażywać lek Rosuvastatin Teva?

    Przed rozpoczęciem i w czasie leczenia pacjent powinien stosować dietę mającą na celu zmniejszenie stężenia cholesterolu. Dawkowanie należy ustalać indywidualnie, zgodnie z obowiązującymi zaleceniami zależnie od celu terapii oraz reakcji pacjenta na leczenie. Produkt leczniczy Rosuvastatin Teva może być zażywany o każdej porze dnia, z pokarmem lub bez pokarmu. Leczenie hipercholesterolemii Zalecana dawka początkowa to 5 lub 10 mg, doustnie, raz na dobę zarówno u pacjentów, którzy nie byli wcześniej leczeni innymi lekami z grupy statyn, jak również u leczonych innymi inhibitorami reduktazy HMG-CoA. W trakcie ustalania dawki początkowej u każdego pacjenta należy wziąć pod uwagę stężenie cholesterolu, czynniki ryzyka wystąpienia chorób układu sercowo-naczyniowego, jak również ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (patrz poniżej). Jeśli jest to konieczne, po 4 tygodniach leczenia dawkę można zwiększyć (patrz punkt 5.1). Z powodu zwiększonej częstości występowania działań niepożądanych po podaniu dawki 40 mg w porównaniu ze stosowaniem mniejszych dawek (patrz punkt 4.8), ostateczne zwiększenie dawki do 40 mg można rozważyć jedynie u pacjentów z ciężką hipercholesterolemią, należących do grupy wysokiego ryzyka wystąpienia chorób układu sercowo-naczyniowego (szczególnie pacjenci z rodzinną hipercholesterolemią), u których nie uzyskano spodziewanego celu terapii po zastosowaniu dawki 20 mg oraz którym zapewniona zostanie rutynowa kontrola (patrz punkt 4.4). Zaleca się, aby leczenie dawką 40 mg było prowadzone pod kontrolą specjalisty. Zapobieganie zdarzeniom sercowo-naczyniowym W badaniach nad zmniejszeniem ryzyka wystąpienia zdarzeń sercowo-naczyniowych stosowano dawkę 20 mg na dobę (patrz punkt 5.1). Dzieci i młodzież Leczenie dzieci i młodzieży powinno być prowadzone przez lekarza specjalistę. Dzieci i młodzież w wieku od 6 do 17 lat (w fazie ˂II-V wg skali Tannera) U dzieci i młodzieży z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną zwykle stosowana dawka początkowa to 5 mg na dobę. • U dzieci w wieku od 6 do 9 lat z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną zakres zwykle stosowanych dawek to 5 – 10 mg doustnie raz na dobę. Nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania dawek większych niż 10 mg w tej grupie wiekowej. • U dzieci w wieku od 10 do 17 lat z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną zakres zwykle stosowanych dawek to 5 – 20 mg doustnie raz na dobę. Nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania dawek większych niż 20 mg w tej grupie wiekowej. Zwiększanie dawki powinno odbywać się na podstawie indywidualnej odpowiedzi i tolerancji dzieci na leczenie, jak zalecają rekomendacje dotyczące leczenia dzieci i młodzieży (patrz punkt 4.4). 2 Przed rozpoczęciem leczenia rozuwastatyną u dzieci i młodzieży należy zastosować standardową dietę obniżającą stężenie cholesterolu; stosowanie diety należy kontynuować podczas leczenia rozuwastatyną. Doświadczenie dotyczące stosowania rozuwastatyny u dzieci z homozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną jest ograniczone do niewielkiej liczby dzieci w wieku pomiędzy 8 a 17 lat. Tabletki 40 mg nie są przeznaczone do stosowania u dzieci i młodzieży. Dzieci w wieku poniżej 6 lat Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania rozuwastatyny u dzieci w wieku poniżej 6 lat nie były badane. Dlatego nie zaleca się stosowania rozuwastatyny do stosowania u dzieci w wieku poniżej 6 lat. Pacjenci w podeszłym wieku Zalecana dawka początkowa u pacjentów w wieku powyżej 70 lat wynosi 5 mg (patrz punkt 4.4). Nie ma konieczności zmiany dawki produktu leczniczego w zależności od wieku pacjenta. Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością nerekNie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek. Zalecana dawka początkowa u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny <60 ml/min) wynosi 5 mg. Stosowanie dawki 40 mg jest przeciwwskazane u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek. Stosowanie rozuwastatyny w jakiejkolwiek dawce jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (patrz punkt 4.3 i 5.2). Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością wątrobyNie stwierdzono zwiększenia ekspozycji ustrojowej na rozuwastatynę u pacjentów z 7 punktami lub mniejszą liczbą punktów w skali Child- Pugh. Jednakże u pacjentów z 8 lub 9 punktami w skali Child-Pugh obserwowano zwiększenie ekspozycji ustrojowej na rozuwastatynę (patrz punkt 5.2). U tych pacjentów należy rozważyć ocenę czynności nerek (patrz punkt 4.4). Nie ma danych dotyczących stosowania produktu leczniczego u pacjentów z grupy powyżej 9 punktów w skali Child-Pugh. Stosowanie rozuwastatyny jest przeciwwskazane u pacjentów z czynną chorobą wątroby (patrz punkt 4.3). U pacjentów pochodzących z Azji stwierdzano zwiększoną ekspozycję ustrojową na rozuwastatynę (patrz punkt 4.3, 4.4 i 5.2). U pacjentów pochodzenia azjatyckiego zalecana dawka początkowa wynosi 5 mg. Stosowanie dawki 40 mg jest przeciwwskazane u tych pacjentów. Polimorfizm genetyczny Znane są konkretne typy polimorfizmu genetycznego, które mogą prowadzić do zwiększonej ekspozycji na rozuwastatynę (patrz punkt 5.2). U pacjentów, u których występuje tego typu polimorfizm zalecane jest stosowanie mniejszej dawki dobowej rozuwastatyny. Dawkowanie u pacjentów z czynnikami predysponującymi do miopatii Zalecana dawka początkowa u pacjentów z czynnikami predysponującymi do miopatii wynosi 5 mg (patrz punkt 4.4). Stosowanie dawki 40 mg jest przeciwwskazane u niektórych pacjentów z tej grupy (patrz punkt 4.3). Terapia współistniejąca Rozuwastatyna jest substratem dla różnych białek transportujących (np. OATP1B1 oraz BCRP). Ryzyko miopatii (w tym rabdomiolizy) jest zwiększone, gdy rozuwastatyna jest podawana równocześnie z pewnymi produktami leczniczymi, które mogą zwiększać stężenie rozuwastatyny w osoczu z powodu interakcji z tymi białkami transportującymi (np. z cyklosporyną oraz niektórymi inhibitorami proteaz, w tym rytonawiru w połączeniu z atazanawirem, lopinawirem i (lub) typranawirem; patrz punkty 4.4 i 4.5). Gdy jest to możliwe, należy rozważyć zastosowanie leków alternatywnych, a jeżeli konieczne, rozważyć czasowe zaprzestanie leczenia rozuwastatyną. W sytuacjach, gdy stosowanie tych produktów leczniczych równocześnie z rozuwastatyną jest 3 niemożliwe do uniknięcia, należy uważnie rozważyć korzyści i zagrożenia wynikające z leczenia skojarzonego oraz rozważyć zmianę dawkowania rozuwastatyny (patrz punkt 4.5).

    Kiedy nie przyjmować leku Rosuvastatin Teva?

    Rozuwastatyna jest przeciwwskazana: • u pacjentów z nadwrażliwością na rozuwastatynę lub jakąkolwiek z substancji pomocniczych wymienionych w punkcie 6.1. • u pacjentów z czynną chorobą wątroby, w tym z niewyjaśnioną, trwale zwiększoną aktywnością aminotransferaz w surowicy i ponad 3-krotnym zwiększeniem aktywności którejkolwiek z nich powyżej górnej granicy normy (GGN), • u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min), • u pacjentów z miopatią, • u pacjentów jednocześnie leczonych cyklosporyną, • u pacjentek w ciąży, w okresie karmienia piersią i u pacjentek w wieku rozrodczym nie stosujących skutecznych metod zapobiegania ciąży. Stosowanie produktu leczniczego w dawce 40 mg jest przeciwwskazane u pacjentów z czynnikami predysponującymi do występowania miopatii lub rabdomiolizy. Należą do nich: • umiarkowane zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny <60 ml/min), • niedoczynność tarczycy, • genetycznie uwarunkowane choroby mięśni u pacjenta lub członków jego rodziny, • wystąpienie objawów uszkodzenia mięśni po zastosowaniu innego inhibitora reduktazy HMG- CoA lub leku z grupy fibratów, • nadużywanie alkoholu, • sytuacje, w których może dojść do zwiększenia stężenia substancji czynnej w osoczu, • pochodzenie z Azji, • jednoczesne stosowanie leków z grupy fibratów. (patrz punkty 4.4, 4.5 i 5.2)

    Kiedy nie powinno się stosować leku Rosuvastatin Teva?

    Rozuwastatyna jest przeciwwskazana: • u pacjentów z nadwrażliwością na rozuwastatynę lub jakąkolwiek z substancji pomocniczych wymienionych w punkcie 6.1. • u pacjentów z czynną chorobą wątroby, w tym z niewyjaśnioną, trwale zwiększoną aktywnością aminotransferaz w surowicy i ponad 3-krotnym zwiększeniem aktywności którejkolwiek z nich powyżej górnej granicy normy (GGN), • u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min), • u pacjentów z miopatią, • u pacjentów jednocześnie leczonych cyklosporyną, • u pacjentek w ciąży, w okresie karmienia piersią i u pacjentek w wieku rozrodczym nie stosujących skutecznych metod zapobiegania ciąży. Stosowanie produktu leczniczego w dawce 40 mg jest przeciwwskazane u pacjentów z czynnikami predysponującymi do występowania miopatii lub rabdomiolizy. Należą do nich: • umiarkowane zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny <60 ml/min), • niedoczynność tarczycy, • genetycznie uwarunkowane choroby mięśni u pacjenta lub członków jego rodziny, • wystąpienie objawów uszkodzenia mięśni po zastosowaniu innego inhibitora reduktazy HMG- CoA lub leku z grupy fibratów, • nadużywanie alkoholu, • sytuacje, w których może dojść do zwiększenia stężenia substancji czynnej w osoczu, • pochodzenie z Azji, • jednoczesne stosowanie leków z grupy fibratów. (patrz punkty 4.4, 4.5 i 5.2)

    Jakie są działania niepożądane leku Rosuvastatin Teva?

    Działania niepożądanie związane ze stosowaniem rozuwastatyny są na ogół łagodne i przemijające. Mniej niż 4% pacjentów leczonych rozuwastatyną, biorących udział w kontrolowanych badaniach klinicznych, musiało zakończyć udział w badaniu ze względu na wystąpienie działań niepożądanych. Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych Poniższa tabela zawiera profil działań niepożądanych rozuwastatyny opracowany na podstawie danych uzyskanych w badaniach klinicznych oraz licznych danych otrzymanych po wprowadzeniu leku do obrotu. Wymienione działania niepożądane uporządkowano na podstawie częstości występowania oraz klasyfikacji układów i narządów. Częstość działań niepożądanych określono następująco: często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1000 do <1/100); rzadko (≥1/10000 do <1/1000); bardzo rzadko (<1/10000); nieznana (częstość nie może być ustalona na podstawie dostępnych danych). Tabela 2. Wykaz działań niepożądanych opracowany na podstawie danych uzyskanych w badaniach klinicznych oraz po wprowadzeniu leku do obrotu. Niezbyt układów i Często Rzadko Bardzo rzadko Nie znana często narządów Zaburzenia krwi i Trombocyto- układu chłonnego penia Zaburzenia układu Reakcje immunologicznego nadwrażliwości ,w tym obrzęk naczyniorucho wy 1 Zaburzenia Cukrzyca Zaburzenia Depresja Zaburzenia układu Ból głowy Polineuropatia Neuropatia nerwowego Zawroty Zanik pamięci obwodowa głowy Zaburzenia snu (w tym bezsenność i koszmary senne) Zaburzenia układu Kaszel oddechowego, Duszność klatki piersiowej i śródpiersia 11 Klasyfikacja Niezbyt układów i Często Rzadko Bardzo rzadko Nie znana często narządów Zaburzenia Zaparcie Zapalenie Biegunka żołądka i jelit Nudności trzustki Ból brzucha Zaburzenia Zwiększone Żółtaczka wątroby i dróg stężenie Zapalenie żółciowych transaminaz wątroby wątrobowych Zaburzenia skóry i Świąd Zespół tkanki podskórnej Wysypka Stevensa- Pokrzywka Johnsona Zaburzenia Mialgia Miopatia (w Artralgia Immunozale mięśniowo- tym zapalenie żna szkieletowe i mięśni) miopatia tkanki łącznej Rabdomioliza martwicza Zaburzenia czynności ścięgien, niekiedy z powikłania mi w wyniku zerwania Zaburzenia nerek i Krwiomocz dróg moczowych Zaburzenia układu Ginekomastia rozrodczego i Zaburzenia ogólne Astenia Obrzęk i stany w miejscu Częstość występowania będzie zależna od obecności lub braku czynników ryzyka (stężenie glukozy na czczo ≥ 5,6 mmol/l, BMI >30 kg/m2, zwiększone stężenie trójglicerydów, nadciśnienie w wywiadzie) Wydaje się, że tak jak w przypadku innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA, częstość występowania działań niepożądanych zależy od dawki. Działanie na nerki: U pacjentów leczonych rozuwastatyną obserwowano występowanie proteinurii, głównie pochodzenia kanalikowego, stwierdzanej testem paskowym. Podczas leczenia dawkami 10 lub 20 mg u mniej niż 1% pacjentów i u 3% pacjentów leczonych dawką 40 mg stwierdzano występowanie białka w moczu od „brak” lub „śladowe” do „++” lub więcej w teście paskowym. Po zastosowaniu dawki 20 mg stwierdzano występowanie białka w moczu od „brak” lub „śladowe” do „+” nieznacznie częściej. W większości przypadków proteinuria zmniejsza się lub przemija podczas leczenia. Przegląd danych z badań klinicznych oraz dotychczasowe dane po wprowadzeniu do obrotu nie wskazują, aby proteinuria miała związek z wystąpieniem ostrej lub postępującej choroby nerek. Zaobserwowano występowanie hematurii u pacjentów leczonych rozuwastatyną, natomiast badania kliniczne wykazały, że częstość jej występowania jest mała. 12 Działanie na mięśnie szkieletowe: U pacjentów leczonych rozuwastatyną, szczególnie w dawkach większych niż 20 mg, stwierdzano występowanie działania na mięśnie szkieletowe, np. bólów mięśni, miopatii (w tym zapalenia mięśni) oraz rzadko rabdomiolizy z lub bez niewydolności nerek. U pacjentów leczonych rozuwastatyną stwierdzano zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej zależne od dawki; w większości przypadków było ono łagodne, bezobjawowe i przemijające. W razie zwiększenia aktywności kinazy kreatynowej (>5xGGN) należy przerwać leczenie (patrz punkt 4.4). Działanie na wątrobę: U niewielkiej liczby pacjentów leczonych rozuwastatyną obserwowano, podobnie jak po zastosowaniu innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA, zwiększenie aktywności aminotransferaz zależne od dawki; w większości przypadków było ono łagodne, bezobjawowe i przemijające. W przypadku stosowania niektórych statyn odnotowano następujące działania niepożądane: - Zaburzenia seksualne - Wyjątkowe przypadki występowania śródmiąższowej choroby płuc, szczególnie podczas długotrwałego leczenia (patrz punkt 4.4) - Odnotowane przypadki występowania rabdomiolizy, ciężkich zaburzeń czynności nerek i ciężkich zaburzeń czynności wątroby (głównie zwiększonego stężenia aminotransferaz wątrobowych) są częstsze po zastosowaniu dawki 40 mg. Dzieci i młodzież W 52-tygodniowym badaniu klinicznym u dzieci i młodzieży zaobserwowano, większy niż u dorosłych, wzrost aktywności kinazy kreatynowej CK (> 10xULN) oraz bóle mięśni po ćwiczeniach lub zwiększonej aktywności fizycznej (patrz punkt 4.4). Pod innymi względami, profil bezpieczeństwa rozuwastatyny był podobny u dzieci i młodzieży jak u dorosłych. Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: ndl@urpl.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

    Czy lek Rosuvastatin Teva wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?

    Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu rozuwastatyny na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Na podstawie właściwości farmakodynamicznych można sądzić, że rozuwastatyna nie powinna wywierać takiego wpływu. W czasie leczenia mogą wystąpić zawroty głowy, co należy wziąć pod uwagę podczas prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.

    Czy przyjmując Rosuvastatin Teva mogę prowadzić auto?

    Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu rozuwastatyny na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Na podstawie właściwości farmakodynamicznych można sądzić, że rozuwastatyna nie powinna wywierać takiego wpływu. W czasie leczenia mogą wystąpić zawroty głowy, co należy wziąć pod uwagę podczas prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.

    Czy Rosuvastatin Teva mogę przyjmować w ciąży?

    Stosowanie rozuwastatyny w ciąży i okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane. Pacjentki w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczne metody zapobiegania ciąży. Ze względu na to, że cholesterol oraz inne produkty jego przemiany są niezbędne do prawidłowego rozwoju płodu, potencjalne ryzyko stosowania inhibitorów reduktazy HMG-CoA przewyższa korzyści wynikające z leczenia kobiet w ciąży. Wyniki badań wykonanych na zwierzętach dostarczają ograniczonych dowodów toksycznego wpływu na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Jeśli podczas 10 leczenia produktem leczniczym Rosuvastatin Teva pacjentka zajdzie w ciążę, należy niezwłocznie przerwać leczenie. Rozuwastatyna jest wydzielana z mlekiem karmiących samic szczura. Nie ma danych dotyczących wydzielania z mlekiem kobiet karmiących (patrz punkt 4.3).

    Czy Rosuvastatin Teva jest bezpieczny w czasie karmienia?

    Stosowanie rozuwastatyny w ciąży i okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane. Pacjentki w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczne metody zapobiegania ciąży. Ze względu na to, że cholesterol oraz inne produkty jego przemiany są niezbędne do prawidłowego rozwoju płodu, potencjalne ryzyko stosowania inhibitorów reduktazy HMG-CoA przewyższa korzyści wynikające z leczenia kobiet w ciąży. Wyniki badań wykonanych na zwierzętach dostarczają ograniczonych dowodów toksycznego wpływu na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Jeśli podczas 10 leczenia produktem leczniczym Rosuvastatin Teva pacjentka zajdzie w ciążę, należy niezwłocznie przerwać leczenie. Rozuwastatyna jest wydzielana z mlekiem karmiących samic szczura. Nie ma danych dotyczących wydzielania z mlekiem kobiet karmiących (patrz punkt 4.3).

    Czy Rosuvastatin Teva wpływa na płodność?

    Stosowanie rozuwastatyny w ciąży i okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane. Pacjentki w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczne metody zapobiegania ciąży. Ze względu na to, że cholesterol oraz inne produkty jego przemiany są niezbędne do prawidłowego rozwoju płodu, potencjalne ryzyko stosowania inhibitorów reduktazy HMG-CoA przewyższa korzyści wynikające z leczenia kobiet w ciąży. Wyniki badań wykonanych na zwierzętach dostarczają ograniczonych dowodów toksycznego wpływu na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Jeśli podczas 10 leczenia produktem leczniczym Rosuvastatin Teva pacjentka zajdzie w ciążę, należy niezwłocznie przerwać leczenie. Rozuwastatyna jest wydzielana z mlekiem karmiących samic szczura. Nie ma danych dotyczących wydzielania z mlekiem kobiet karmiących (patrz punkt 4.3).