Zasób 3

Pramolan

Substancja czynna
Opipramolum
Postać
tabletki powlekane
Moc
50 mg
Skład
Każda tabletka powlekana zawiera 50 mg opipramolu dichlorowodorku (Opipramoli dihydrochloridum). Substancje pomocnicze o znanym działaniu: laktoza jednowodna, żółcień pomarańczowa, lak (E110) i żółcień chinolinowa, lak (E104). Każda tabletka zawiera 0,84 mg laktozy jednowodnej. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Substancje pomocnicze
Rdzeń tabletki: Celuloza mikrokrystaliczna Powidon K 30 Krzemionka koloidalna bezwodna Magnezu stearynian Otoczka: Tytanu dwutlenek (E171) Laktoza jednowodna Żółcień chinolinowa, lak (E104) Indygotyna, lak (E132) Żółcień pomarańczowa, lak (E110)
Wskazania
Zaburzenia lękowe uogólnione i zaburzenia występujące pod postacią somatyczną.
Dawkowanie
Leczenie musi zawsze przebiegać pod nadzorem lekarza. Dorośli Zwykle u dorosłych dawka wynosi 50 mg opipramolu dichlorowodorku rano i w południe oraz 100 mg opipramolu dichlorowodorku wieczorem. W zależności od skuteczności i tolerancji leku przez pacjenta, dawkę można zmniejszyć do 50 mg lub 100 mg opipramolu dichlorowodorku i podawać raz na dobę, na noc lub dawkę można zwiększyć do 100 mg opipramolu dichlorowodorku i podawać do trzech razy na dobę. Dzieci w wieku powyżej 6 lat Dzieciom w wieku powyżej 6 lat podaje się 3 mg opipramolu dichlorowodorku na kilogram masy ciała. Maksymalnie 100 mg na dobę. Ponieważ doświadczenie w stosowaniu opipramolu u dzieci jest niewielkie, to zalecenie dotyczące dawkowania należy traktować tylko jako wskazówkę. Sposób podawania Tabletki powlekane należy przyjmować podczas posiłku lub bezpośrednio po posiłkach, popijając wodą. Ponieważ działanie opipramolu nie pojawia się natychmiast, a zmiany nastroju występują stopniowo, produkt leczniczy należy stosować systematycznie przez co najmniej 2 tygodnie. 1 Zalecany średni czas leczenia wynosi od 1 do 2 miesięcy.
Przeciwwskazania
 Nadwrażliwość na substancję czynną, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.  Ostre zatrucie alkoholem, lekami nasennymi, przeciwbólowymi i psychotropowymi.  Ostre zatrzymanie moczu.  Ostre delirium.  Nieleczona jaskra z wąskim kątem.  Rozrost gruczołu krokowego z zaleganiem moczu.  Niedrożność jelita porażenna.  Wcześniej istniejący blok przedsionkowo-komorowy wyższego stopnia lub nadkomorowe i komorowe zaburzenia przewodzenia.  Jednoczesne stosowanie opipramolu z inhibitorami MAO (patrz punkt 4.5).
Działania niepożądane
Częstość występowania działań niepożądanych sklasyfikowano zgodnie z konwencją MedDRA. Klasyfikacja Często (≥1/100 Niezbyt często Rzadko Bardzo rzadko układów i do <1/10) (≥1/1 000 do (≥1/10 000 do (<1/10 000) narządów <1/100) <1/1 000) 3 Zaburzenia krwi Zmiany Agranulocytoza i układu parametrów krwi, chłonnego szczególnie leukopenia Zaburzenia Szczególnie na Zawroty głowy, Stany pobudzenia, Mózgowe napady układu początku leczenia senność, zaburzenia bóle głowy, drgawkowe, nerwowego zmęczenie, suchość oddawania moczu, parestezje, zaburzenia błony śluzowej zaburzenia szczególnie motoryczne jamy ustnej, akomodacji, u pacjentów w (akatyzja, uczucie zatkanego drżenie, podeszłym wieku, dyskinezy), ataksja, nosa zwiększenie masy stany splątania polineuropatie, ciała, odczucie i delirium, nagła jaskra, stany pragnienia szczególnie niepokoju związane z nagłym odstawieniem lub długotrwałym stosowaniem dużych dawek opipramolu, pobudzenie, pocenie się, zaburzenia snu Zaburzenia serca Szczególnie na Tachykardia, Stany zapaści, początku leczenia palpitacje zaburzenia niedociśnienie przewodzenia, i ortostatyczne nasilenie istniejącej spadki ciśnienia niewydolności serca Zaburzenia żołądka Zaparcia Zaburzenia i jelit żołądkowo- jelitowe, zaburzenia smaku, niedrożność jelit porażenna, szczególnie w przypadku nagłego odstawienia opipramolu lub długotrwałego leczenia dużymi dawkami, nudności, wymioty 4 Zaburzenia Okresowo Ciężkie zaburzenia wątroby i dróg zwiększona czynności wątroby, żółciowych aktywność po długotrwałym enzymów leczeniu żółtaczka wątrobowych i przewlekłe uszkodzenie wątroby Zaburzenia skóry Skórne Obrzęki Wypadanie włosów i tkanki podskórnej reakcje alergiczne (wysypka, pokrzywka) Zaburzenia nerek Zatrzymanie moczu i dróg moczowych Zaburzenia układu Zaburzenia Mlekotok rozrodczego ejakulacji, i piersi zaburzenia erekcji Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
Zdolność reakcji może ulec zmianie podczas prawidłowego stosowania opipramolu dichlorowodorku tak, że zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być zaburzona, zwłaszcza w połączeniu z alkoholem.
Interakcje
Leczenie opipramolem nie wyklucza zastosowania terapii skojarzonej z neuroleptykami, lekami nasennymi i uspokajającymi (np. benzodiazepinami). Należy jednak wziąć pod uwagę, że podczas jednoczesnego leczenia może nasilić się kilka specyficznych efektów, zwłaszcza ośrodkowe działania hamujące. To samo dotyczy sedacji po znieczuleniu ogólnym. Działanie szczególnie silnych leków antycholinergicznych, takich jak leki stosowane w chorobie Parkinsona i fenotiazyny, może ulec nasileniu. Jednoczesne leczenie inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny i opipramolem może prowadzić do addytywnego wpływu tych leków na układ serotoninergiczny. 2 W przypadku stosowania fluoksetyny i fluwoksaminy może wystąpić zwiększenie stężeń w osoczu trójpierścieniowych leków psychotropowych i związane z tym nasilenie działań niepożądanych. Jeśli to konieczne, należy zmniejszyć dawkę opipramolu. Jednoczesne stosowanie z alkoholem może powodować senność. Przed rozpoczęciem leczenia opipramolem, co najmniej 14 dni wcześniej należy odstawić inhibitory MAO. Tak samo, opipramol należy odstawić przed włączeniem do leczenia inhibitorów MAO. Jednoczesne stosowanie beta-adrenolityków (np. propranolol), leków przeciwarytmicznych klasy Ic, trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych oraz leków wpływających na mikrosomalny układ enzymów wątrobowych może prowadzić do zmiany stężenia w osoczu zarówno tych leków jak i opipramolu. Barbiturany i leki przeciwdrgawkowe mogą zmniejszać stężenie opipramolu w osoczu, a zatem i zmniejszać działanie terapeutyczne opipramolu. Jednoczesne podawanie neuroleptyków (np. haloperydol, rysperydon) może zwiększać stężenie opipramolu w osoczu. Jeśli to konieczne, należy dokonać odpowiedniej zmiany.
Ostrzeżenia
Opipramolu nie należy stosować w przypadku rozrostu gruczołu krokowego bez zalegania moczu, ujawnionej choroby wątroby i nerek, zwiększonej tendencji do występowania drgawek (np. uszkodzenie mózgu różnego pochodzenia, padaczka, alkoholizm), niewydolności naczyń mózgowych i wcześniej występującego uszkodzenia serca, szczególnie z zaburzeniami przewodzenia. U pacjentów z wcześniej istniejącym blokiem przedsionkowo-komorowym pierwszego stopnia lub innymi zaburzeniami przewodzenia należy stosować opipramol tylko wtedy, kiedy jest wykonywane częste badanie EKG (w przypadku bloku przedsionkowo-komorowego wyższego stopnia patrz punkt 4.3). Bardzo rzadko mogą wystąpić zmiany w obrazie krwi (neutropenia, agranulocytoza), dlatego podczas leczenia opipramolem należy kontrolować morfologię krwi, szczególnie w przypadku, gdy u pacjenta wystąpi gorączka, infekcje grypopodobne czy ból gardła. Opipramol może powodować reakcje nadwrażliwości, w tym reakcje opóźnione. Jeżeli wystąpią reakcje alergiczne skóry, leczenie opipramolem należy zakończyć. Podczas długotrwałego leczenia zaleca się, aby badać czynność wątroby. Pramolan zawiera laktozę. Produkt nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy- galaktozy. Pramolan zawiera żółcień pomarańczową, lak i żółcień chinolinową, lak. Produkt może powodować reakcje alergiczne.
Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Nie ma danych dotyczących działania opipramolu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie pozwalają na wyciągnięcie wniosków dotyczących szkodliwego działania opipramolu na rozwój embrionalny lub płodność (patrz punkt 5.3). U kobiet w ciąży, szczególnie w pierwszym trymestrze, opipramol należy stosować tylko wtedy, kiedy jest to bezwzględnie konieczne. Karmienie piersią Opipramolu nie należy stosować w okresie karmienia piersią, ponieważ substancja czynna w niewielkich ilościach przenika do mleka. Jeśli stosowanie opipramolu jest bezwzględnie wskazane, należy zaprzestać karmienia piersią.
Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie Po podaniu doustnym opipramol wchłania się szybko i całkowicie. Wiązanie z białkami osocza wynosi około 91%. Objętość dystrybucji wynosi około 10 l/kg a okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi około 11 godzin. Częściowy metabolizm do dehydroksyetyloopipramolu zachodzi podczas pierwszego przejścia przez wątrobę. Opipramol jest głównie metabolizowany przez izoenzym CYP2D6. U pacjentów z niedoborem CYP2D6 (wolno metabolizujących) maksymalne stężenie opipramolu w osoczu może być nawet 2,5 razy większe niż u ludzi z prawidłowym metabolizmem. Jednakże w przypadku długotrwałego stosowania okres półtrwania w fazie eliminacji nie jest wydłużony, więc nawet u pacjentów wolno metabolizujących nie należy oczekiwać kumulacji opipramolu.
Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwdepresyjne; nieselektywne inhibitory wychwytu zwrotnego monoaminy, kod ATC: N06A A05 Mechanizm działania Opipramol wykazuje duże powinowactwo do receptorów sigma (typ 1 i typ 2) i działa antagonistycznie na receptory histaminowe typu 1. Powinowactwo do receptorów serotoninowych typu 2A, dopaminowych typu 2 i receptorów alfa- adrenergicznych jest mniejsze. W przeciwieństwie do strukturalnie podobnych trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, opipramol ma małą aktywność antycholinergiczną i nie hamuje wychwytu zwrotnego serotoniny ani noradrenaliny. Opipramol poprzez receptory sigma moduluje układ NMDA. W badaniach na zwierzętach wykazano zapobieganie utracie neuronów spowodowanej niedokrwieniem regionu hipokampa. Obrót metaboliczny dopaminy jest zwiększony. Podobne właściwości modulujące opisano dla ligandów sigma w układzie serotoninergicznym i noradrenergicznym. Opipramol, podobnie jak inne bardziej selektywne ligandy sigma, jest aktywny w farmakologicznych modelach behawioralnych, co jest wskaźnikiem działania anksjolitycznego. Wykazuje porównywalnie mniejszą aktywność w teście pływania u szczurów, stosowanym jako metoda skriningowa dla potencjalnych leków przeciwdepresyjnych. U ludzi opipramol wykazuje działanie uspokajające, przeciwlękowe i poprawiające nastrój.
Przedawkowanie
Objawy przedawkowania Senność, bezsenność, zawroty głowy, niepokój, śpiączka, osłupienie, przemijające stany splątania, wzrastający niepokój, ataksja, drgawki, oliguria, anuria, tachykardia/bradykardia, arytmia, blok przedsionkowo-komorowy, niedociśnienie, wstrząs, depresja oddechowa, rzadko zatrzymanie akcji serca. Leczenie przedawkowania Brak swoistego antidotum dla opipramolu. Substancję należy usunąć przez wywołanie wymiotów i (lub) płukanie żołądka. Pacjenta należy hospitalizować. Należy podtrzymywać czynności życiowe. Należy monitorować czynność układu sercowo - naczyniowego przez co najmniej 48 godzin. W przypadku przedawkowania należy zastosować następujące leczenie:  niewydolność oddechowa: intubacja i sztuczna wentylacja;  ciężkie niedociśnienie: ułożenie pacjenta we właściwej pozycji, środki zwiększające objętość osocza, dopamina lub dobutamina we wlewie kroplowym;  arytmia serca: leczenie indywidualne; jeśli konieczne zastosować rozrusznik serca, uzupełnienie niskiego poziomu potasu i leczenie możliwej kwasicy;  drgawki: diazepam w iniekcji dożylnej lub inny lek przeciwdrgawkowy, jak fenobarbital lub paraldehyd (uwaga: możliwe nasilenie istniejącej niewydolności oddechowej, niedociśnienia lub śpiączki przez te substancje);  dializa lub hemodializa są nieskuteczne. 5 Ponieważ dzieci są bardziej niż dorośli wrażliwe na ostre przedawkowanie trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych lub uspokajających i obserwowano u nich ciężkie zdarzenia niepożądane, należy przedsięwziąć wszystkie możliwe środki, aby uniknąć przedawkowania. Niemniej jednak, jeśli dojdzie do przedawkowania, objawy przedawkowania należy potraktować poważnie i starannie leczyć.
Ulotka
Pobierz
Dostępne w opakowaniach:
  • 20 tabl.: Rp - lek na receptę
Pytania dotyczące leku:

Co wchodzi w skład leku Pramolan?

Każda tabletka powlekana zawiera 50 mg opipramolu dichlorowodorku (Opipramoli dihydrochloridum). Substancje pomocnicze o znanym działaniu: laktoza jednowodna, żółcień pomarańczowa, lak (E110) i żółcień chinolinowa, lak (E104). Każda tabletka zawiera 0,84 mg laktozy jednowodnej. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Jakie są wskazania do stosowania leku Pramolan?

Zaburzenia lękowe uogólnione i zaburzenia występujące pod postacią somatyczną.

Jak często zażywać lek Pramolan?

Leczenie musi zawsze przebiegać pod nadzorem lekarza. Dorośli Zwykle u dorosłych dawka wynosi 50 mg opipramolu dichlorowodorku rano i w południe oraz 100 mg opipramolu dichlorowodorku wieczorem. W zależności od skuteczności i tolerancji leku przez pacjenta, dawkę można zmniejszyć do 50 mg lub 100 mg opipramolu dichlorowodorku i podawać raz na dobę, na noc lub dawkę można zwiększyć do 100 mg opipramolu dichlorowodorku i podawać do trzech razy na dobę. Dzieci w wieku powyżej 6 lat Dzieciom w wieku powyżej 6 lat podaje się 3 mg opipramolu dichlorowodorku na kilogram masy ciała. Maksymalnie 100 mg na dobę. Ponieważ doświadczenie w stosowaniu opipramolu u dzieci jest niewielkie, to zalecenie dotyczące dawkowania należy traktować tylko jako wskazówkę. Sposób podawania Tabletki powlekane należy przyjmować podczas posiłku lub bezpośrednio po posiłkach, popijając wodą. Ponieważ działanie opipramolu nie pojawia się natychmiast, a zmiany nastroju występują stopniowo, produkt leczniczy należy stosować systematycznie przez co najmniej 2 tygodnie. 1 Zalecany średni czas leczenia wynosi od 1 do 2 miesięcy.

Kiedy nie przyjmować leku Pramolan?

 Nadwrażliwość na substancję czynną, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.  Ostre zatrucie alkoholem, lekami nasennymi, przeciwbólowymi i psychotropowymi.  Ostre zatrzymanie moczu.  Ostre delirium.  Nieleczona jaskra z wąskim kątem.  Rozrost gruczołu krokowego z zaleganiem moczu.  Niedrożność jelita porażenna.  Wcześniej istniejący blok przedsionkowo-komorowy wyższego stopnia lub nadkomorowe i komorowe zaburzenia przewodzenia.  Jednoczesne stosowanie opipramolu z inhibitorami MAO (patrz punkt 4.5).

Kiedy nie powinno się stosować leku Pramolan?

 Nadwrażliwość na substancję czynną, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.  Ostre zatrucie alkoholem, lekami nasennymi, przeciwbólowymi i psychotropowymi.  Ostre zatrzymanie moczu.  Ostre delirium.  Nieleczona jaskra z wąskim kątem.  Rozrost gruczołu krokowego z zaleganiem moczu.  Niedrożność jelita porażenna.  Wcześniej istniejący blok przedsionkowo-komorowy wyższego stopnia lub nadkomorowe i komorowe zaburzenia przewodzenia.  Jednoczesne stosowanie opipramolu z inhibitorami MAO (patrz punkt 4.5).

Jakie są działania niepożądane leku Pramolan?

Częstość występowania działań niepożądanych sklasyfikowano zgodnie z konwencją MedDRA. Klasyfikacja Często (≥1/100 Niezbyt często Rzadko Bardzo rzadko układów i do <1/10) (≥1/1 000 do (≥1/10 000 do (<1/10 000) narządów <1/100) <1/1 000) 3 Zaburzenia krwi Zmiany Agranulocytoza i układu parametrów krwi, chłonnego szczególnie leukopenia Zaburzenia Szczególnie na Zawroty głowy, Stany pobudzenia, Mózgowe napady układu początku leczenia senność, zaburzenia bóle głowy, drgawkowe, nerwowego zmęczenie, suchość oddawania moczu, parestezje, zaburzenia błony śluzowej zaburzenia szczególnie motoryczne jamy ustnej, akomodacji, u pacjentów w (akatyzja, uczucie zatkanego drżenie, podeszłym wieku, dyskinezy), ataksja, nosa zwiększenie masy stany splątania polineuropatie, ciała, odczucie i delirium, nagła jaskra, stany pragnienia szczególnie niepokoju związane z nagłym odstawieniem lub długotrwałym stosowaniem dużych dawek opipramolu, pobudzenie, pocenie się, zaburzenia snu Zaburzenia serca Szczególnie na Tachykardia, Stany zapaści, początku leczenia palpitacje zaburzenia niedociśnienie przewodzenia, i ortostatyczne nasilenie istniejącej spadki ciśnienia niewydolności serca Zaburzenia żołądka Zaparcia Zaburzenia i jelit żołądkowo- jelitowe, zaburzenia smaku, niedrożność jelit porażenna, szczególnie w przypadku nagłego odstawienia opipramolu lub długotrwałego leczenia dużymi dawkami, nudności, wymioty 4 Zaburzenia Okresowo Ciężkie zaburzenia wątroby i dróg zwiększona czynności wątroby, żółciowych aktywność po długotrwałym enzymów leczeniu żółtaczka wątrobowych i przewlekłe uszkodzenie wątroby Zaburzenia skóry Skórne Obrzęki Wypadanie włosów i tkanki podskórnej reakcje alergiczne (wysypka, pokrzywka) Zaburzenia nerek Zatrzymanie moczu i dróg moczowych Zaburzenia układu Zaburzenia Mlekotok rozrodczego ejakulacji, i piersi zaburzenia erekcji Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Czy lek Pramolan wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?

Zdolność reakcji może ulec zmianie podczas prawidłowego stosowania opipramolu dichlorowodorku tak, że zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być zaburzona, zwłaszcza w połączeniu z alkoholem.

Czy przyjmując Pramolan mogę prowadzić auto?

Zdolność reakcji może ulec zmianie podczas prawidłowego stosowania opipramolu dichlorowodorku tak, że zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być zaburzona, zwłaszcza w połączeniu z alkoholem.

Czy Pramolan mogę przyjmować w ciąży?

Ciąża Nie ma danych dotyczących działania opipramolu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie pozwalają na wyciągnięcie wniosków dotyczących szkodliwego działania opipramolu na rozwój embrionalny lub płodność (patrz punkt 5.3). U kobiet w ciąży, szczególnie w pierwszym trymestrze, opipramol należy stosować tylko wtedy, kiedy jest to bezwzględnie konieczne. Karmienie piersią Opipramolu nie należy stosować w okresie karmienia piersią, ponieważ substancja czynna w niewielkich ilościach przenika do mleka. Jeśli stosowanie opipramolu jest bezwzględnie wskazane, należy zaprzestać karmienia piersią.

Czy Pramolan jest bezpieczny w czasie karmienia?

Ciąża Nie ma danych dotyczących działania opipramolu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie pozwalają na wyciągnięcie wniosków dotyczących szkodliwego działania opipramolu na rozwój embrionalny lub płodność (patrz punkt 5.3). U kobiet w ciąży, szczególnie w pierwszym trymestrze, opipramol należy stosować tylko wtedy, kiedy jest to bezwzględnie konieczne. Karmienie piersią Opipramolu nie należy stosować w okresie karmienia piersią, ponieważ substancja czynna w niewielkich ilościach przenika do mleka. Jeśli stosowanie opipramolu jest bezwzględnie wskazane, należy zaprzestać karmienia piersią.

Czy Pramolan wpływa na płodność?

Ciąża Nie ma danych dotyczących działania opipramolu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie pozwalają na wyciągnięcie wniosków dotyczących szkodliwego działania opipramolu na rozwój embrionalny lub płodność (patrz punkt 5.3). U kobiet w ciąży, szczególnie w pierwszym trymestrze, opipramol należy stosować tylko wtedy, kiedy jest to bezwzględnie konieczne. Karmienie piersią Opipramolu nie należy stosować w okresie karmienia piersią, ponieważ substancja czynna w niewielkich ilościach przenika do mleka. Jeśli stosowanie opipramolu jest bezwzględnie wskazane, należy zaprzestać karmienia piersią.