Zasób 3

Metajodobenzyloguanidyna 131 I (MIBG- 131 I) do terapii

Substancja czynna
Iobenguani (131 I) solutio iniectabilis ad usum therapeuticum
Postać
roztwór do wstrzykiwań
Moc
370-740 MBq/ml
Skład
Jobenguan (131I): 370 - 740 MBq/ml Substancje pomocnicze o znanym działaniu: Alkohol benzylowy - 10 mg/ml Sodu chlorek - 0,026 – 9 mg/ml Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Substancje pomocnicze
- sodu pirosiarczyn - miedzi (II) siarczan pięciowodny - sodu octan trójwodny - kwas octowy - alkohol benzylowy - sodu chlorek - woda do wstrzykiwań
Wskazania
Leczenie izotopowe guzów nowotworowych gromadzących jobenguan. Są nimi nowotwory wywodzące się embriologicznie z komórek grzebienia nerwowego: guz chromochłonny, nerwiak zarodkowy oraz inne nowotwory neuroendokrynne: rak rdzeniasty tarczycy, rakowiak.
Dawkowanie
Stosuje się dwa sposoby doboru aktywności terapeutycznej jobenguanu (131I). Można podać: • indywidualnie dobraną na podstawie badań dozymetrycznych aktywność terapeutyczną. Aktywność, jak również odstępy czasu pomiędzy możliwymi wielokrotnymi podaniami radiofarmaceutyku uzależnione są głównie od masy guza nowotworowego oraz stopnia upośledzenia czynności szpiku kostnego i nerek. Im szybsza progresja guza, tym krótszy powinien być odstęp czasu pomiędzy kolejnymi dawkami. • stałą aktywność terapeutyczną (wynosi ona zwykle 3,7 – 11,1 GBq). • zalecane dawki terapeutyczne są identyczne dla dzieci (nie wolno podawać ich wcześniakom i noworodkom) i dorosłych. U osób starszych nie jest wymagane specjalne dawkowanie. Dawka terapeutyczna podawana jest dożylnie, zwykle w powolnym wlewie dożylnym w ciągu 1,5 – 4 godz. Około 1 h przed podaniem należy rozmrozić fiolkę zawierającą -jobenguan (131) poprzez umieszczenie jej wraz z ołowianym pojemnikiem osłonowym w łaźni wodnej o temperaturze nieprzekraczającej 50°C. Po rozmrożeniu, bezpośrednio przed podaniem drogą wlewu dożylnego zalecane jest rozcieńczenie dawki za pomocą 50 ml jałowego roztworu soli fizjologicznej. 1/12
Przeciwwskazania
Bezwzględne: • nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 • stwierdzona, podejrzewana lub nie wykluczona ciąża (patrz punkt 4.6) • karmienie piersią, • krótki oczekiwany czas przeżycia pacjenta (poniżej 3 miesięcy), z wyjątkiem chorych z nowotworowym bólem kości nie poddającym się innemu leczeniu, • niewydolność nerek wymagająca dializoterapii. Względne: • szybko postępująca niewydolność nerek (GFR < 30ml/min.) • postępujące uszkodzenie szpiku kostnego i/lub upośledzenie czynności nerek w wyniku wcześniejszego leczenia, • supresja szpiku kostnego z: - leukocytozą poniżej 3,0×109/l, - trombocytozą poniżej 100×109/l • nieakceptowane ryzyko medyczne związane z koniecznością izolacji chorego, • ciężkie przypadki nietrzymania moczu. Produkt zawiera alkohol benzylowy: 10 mg/ml, dlatego też nie wolno go podawać wcześniakom ani noworodkom.
Działania niepożądane
Narażenie na promieniowanie jonizujące, w przypadku każdego pacjenta, musi być uzasadnione korzyścią wynikającą z przeprowadzonego leczenia. Podana aktywność powinna być taka, aby dawka promieniowania otrzymana przez pacjenta była możliwie niska, przy uzyskaniu pożądanego efektu terapeutycznego. Częstotliwość występowania działań niepożądanych przedstawia się następująco: Bardzo często (>1/100) często (>/100 do <1/10), niezbyt często (>1/1 000 do <1/100), rzadko (>1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych). Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: Nieznana (częstość nie może być określona na wzrost podatności na zakażenia. podstawie dostępnych danych) Nowotwory łagodne, złośliwe i Nieznana (częstość nie może być określona na nieokreślone (w tym torbiele i polipy): podstawie dostępnych danych) Białaczki, wtórne nowotwory złośliwe Zaburzenia krwi i układu chłonnego: Nieznana (częstość nie może być określona na zahamowanie czynności szpiku kostnego, podstawie dostępnych danych) niedokrwistość, trombocytopenia, neutropenia. Zaburzenia endokrynologiczne: Nieznana (częstość nie może być określona na niedoczynność tarczycy, mogąca prowadzić podstawie dostępnych danych) do opóźnienia wzrostu u dzieci, nadczynność tarczycy. Zaburzenia Nieznana (częstość nie może być określona na żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty. podstawie dostępnych danych) ………………… (jest też tutaj „zaburzenia ślinianek” ale może pominąc w tym miejscu – jest w następnym polu poniżej Urazy, zatrucia i powikłania po Nieznana (częstość nie może być określona na zabiegach podstawie dostępnych danych) Uraz popromienny (w tym ból związany z promieniowaniem, śródmiąższowa choroba płuc, przemijające zapalenie ślinianek, hipogonadyzm, niewydolność jajników) Zaburzenia naczyniowe Nieznana częstość (nie można jej oszacować na Wzrost ciśnienia tętniczego, napadowe podstawie dostepnych danych zaczerwienienie skóry Narażenie na promieniowanie jonizujące jest związane z ryzykiem wywołania chorób nowotworowych i wad wrodzonych. 7/12 Generalnie, niemożliwe jest odróżnienie wczesnych efektów popromiennych, objawów związanych z podaniem jobenguanu i objawów wynikających z podania dużej objętości płynów u pacjentów, którzy już wcześniej byli leczeni cytostatykami posiadającymi zbliżone działania niepożądane. Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem: Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
Nie został opisany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Interakcje
Następujące leki powodują lub oczekuje się, że powodują wydłużenie retencji lub obniżenie wychwytu jobenguanu w guzach pochodzących z grzebienia nerwowego.Również inne leki mogą wchodzić w interakcje ale brak na nie jak dotąd formalnych dowodów: • Nifedypina (bloker kanałów wapniowych) powoduje wydłużenie retencji jobenguanu. Obniżenie wychwytu zostało zaobserwowane podczas stosowania dawek terapeutycznych następujących leków: • leki przeciwnadciśnieniowe: rezerpina, labetalol, blokery kanałów wapniowych (diltiazem, nifedypina, werapamil) • leki sympatykomimetyczne (obecne w lekach donosowych obkurczających błonę śluzową, takie jak fenylefryna, efedryna lub fenylpropanolamina • kokaina • trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, takie jak amitryptylina i pochodne, imipramina i pochodne, doksepina, amoksapine i loksapina. Jak się uważa wymienione poniżej leki hamują gromadzenie jobenguanu, nie zostało to jednak, jak dotąd, formalnie udokumentowane: 3/12 • leki przeciwnadciśnieniowe działające na drodze blokady neuronów adrenergicznych (betanidyna, debryzochina, bretylium and guanetydyna). • leki przeciwdepresyjne, takie jak maprotylina i trazodon. Przyjmowanie tych leków należy przerwać przed podjęciem leczenia (zwykle na czas odpowiadający czterem biologicznym okresom półtrwania). Leki przeciwwymiotne: Należy zwrócić uwagę na wybór leków przeciwwymiotnych, które są często podawane w celu zahamowania nudności, zwykle towarzyszących podaniom jobenguanu w dawkach terapeutycznych. Leki przeciwwymiotne będące antagonistami receptora dopaminowego/serotoninowego nie wpływają na wychwyt jobenguanu w dawkach stosowanych w praktyce klinicznej. Szeroką listę leków, które wchodzą lub mogą wchodzić w interakcje z jobenguanem przedstawiono w tabeli poniżej. Tabela. Interakcje lekowe jobenguanu (131I)oraz sugerowany okres odstawienia leku przed podaniem aktywności terapeutycznej jobenguanu (131I) (na podstawie EANM procedure guidelines for 131I- meta-iodobenzylguanidine (131I-MIBG) therapy) Leki stosowane w chorobach układu sercowo-naczyniowego i leki Leki przeciwarytmiczne stosowane w zaburzeniach rytmu pochodzenia komorowego Amiodaron Odstawienie jest trudne Leki α- i β-adrenolityczne Labetalol 72 h Leki blokujące neurony adrenergiczne Tosylan bretylium 48 h Guanetydyna 48 h Rezerpina 48 h Leki α-adrenolityczne Fenoksybenzamina (i.v.) 15 dni Antagoniści kanałów wapniowych Amlodypina 48 h Diltiazem 24 h Felodypina 48 h Isradypina 48 h Lacydypina 48 h Lerkanidypina 48 h Nikardypina 48 h Nifedypina 24 h Nimodypine 24 h Nisoldypine 48 h Verapamil 48 h Leki sympatykomimetyczne działające inotropowo dodatnio Dobutamina 24 h Dopamina 24 h Dopekamina 24 h 4/12 Leki sympatykomimetyczne powodujące skurcz naczyń Efedryna 24 h Metaraminol 24 h Norepinefryna 24 h Fenylefryna 24 h Leki pobudzające receptor α2 (leki sympatykomimetyczne) Salbutamol 24 h Terbutalina 24 h Eformoterol 24 h Bambuterol 24 h Fenoterol 24 h Salmeterol 24 h Inne leki adrenergiczne Orcyprenalina 24 h Leki udrożniające nos o działaniu ogólnym i miejscowym oraz stosowane w kaszlu i przeziębieniu Pseudoefedryna 48 h Fenylefryna 48 h Efedryna 24 h Ksylometazolina 24 h Oksymetazolina 24 h Sympatykomimetyki stosowane w jaskrze Brimonydina 48 h Dipiwefryna 48 h Leki stosowane w neurologii Leki przeciwpsychotyczne (neuroleptyki) Chlorpromazyna 24 h Benperidol 48 h Flupentixol 48 h, lub 1 miesiąc dla formy depot Flufenazyna 24 h, lub 1 miesiąc dla formy depot Haloperidol 48 h, lub 1 miesiąc dla formy depot Lewomepromazyna 72 h Perycyjazyna 48 h Perfenazyna 24 h Pimozyd 72 h Pipotiazyna 1 miesiąc dla formy depot Prochlorperazyna 24 h Promazyna 24 h Sulpiryd 48 h Tiorydazyna 24 h Trifluoperazyna 48 h Zuklopentiksol 48 h, lub 1 miesiąc dla formy depot Amisulpryd 72 h Klozapina 7 dni Olanzapina 7 – 10 dni Kwetiapina 48 h Rysperydon 5 dni lub 1 miesiąc dla formy depot 5/12 Sertindol 15 dni Zotepina 5 dni Leki przeciwhistaminowe o działaniu sedatywnym Prometazyna 24 h Analgetyki opioidowe Tramadol 24 h Trójcykliczne leki przeciwdepresyjne Amitryptylina 48 h Amoksapina 48 h Klomipramina 24 h Dosulepina 24 h Doksepina 24 h Imipramina 24 h Lofepramina 48 h Nortryptylina 24 h Trimipramina 48 h Pochodne trójcyklicznych leków przeciwdepresyjnych Maprotylina 48 h Mianseryna 48 h Trazolon 48 h Wenlafaksyna 48 h Mirtazepina 8 dni Reboksetyna 3 dni Leki psychostymulujące Amfetaminy np. deksamfetamina 48 h Atomoksetyna 5 dni Metylfenidat 48 h Modafinil 72 h Kokaina 24 h Kofeina 24 h
Ostrzeżenia
Produkt zawiera alkohol benzylowy. U dzieci do 3 roku życia alkohol benzylowy może powodować reakcje rzekomoanafilaktyczne i toksyczne • Uszkodzeniu ulec mogą prawidłowe tkanki sąsiadujące z napromieniowaną tkanką nowotworową (może to prowadzić np. do dysfunkcji gonad u pacjentów z przerzutami do miednicy). • U pacjentów leczonych chemioterapeutykami może dojść do sumowania działania toksycznego (np. zwłóknienie płuc, hipogonadyzm hipergonadotropowy). • U dzieci leczonych jobenguanem (131I) istnieje ryzyko rozwoju trwałej niedoczynności tarczycy, spowolnienia wzrostu i hipogonadyzmu hipergonadotropowego. Podczas kontroli po leczeniu dzieci należy zatem zwracać uwagę na ich stan hormonalny. • Blokadę tarczycy za pomocą preparatów stabilnego jodu należy rozpocząć na-48 – 24 godziny przed podaniem jobenguanu (131I) i kontynuować przez 10-15 dni (zalecenie Eur. Tow. Med. Nukl. 2008 r.) Blokada za pomocą jodku potasu, jodanu potasu lub płynu Lugola musi być prowadzona z zachowaniem dawki odpowiadającej 100 mg jodu na dzień. Blokadę za pomocą nadchloranu potasu można osiągnąć podając około 400 mg/dzień. • Należy dbać o właściwe nawodnienie pacjenta przez co najmniej 24 h po podaniu radiofarmaceutyku . • W pierwszym tygodniu należy przeprowadzać kontrolne badania krwi co dwa dni, następnie raz w tygodniu przez okres jednego miesiąca po podaniu leku. • Zaleca się, choć nie jest to konieczne, wykonywanie scyntygrafii całego ciała przez około 1 tydzień w celu badania biodystrybucji preparatu i ilościowej oceny jego wychwytu w zmianach nowotworowych. • Można rozważać powtarzanie leczenia w odstępach 6 – 8 miesięcy. Donoszono o podaniu łącznych aktywności do 29,6 GBq; czynnikiem ograniczającym jest toksyczny wpływ leku na szpik kostny. 2/12 • (Przed podaniem preparatu należy upewnić się, że łatwo dostępne są leki pozwalające na obniżenie ciśnienia tętniczego w trybie pilnym. • Gromadzenie jobenguanu w ziarnistościach chromafinowych może wiązać się (rzadko) z szybkim uwalnianiem noradrenaliny, co z kolei może powodować przełom nadciśnieniowy, choć ryzyko tego rodzaju działania niepożądanego jest oceniane jako niezwykle małe. Stwarza to jednak konieczność stałej obserwacji pacjenta podczas podawania leku. U niektórych pacjentów wskazane może być stałe monitorowanie zarówno ekg jak i ciśnienia tętniczego. • U pacjentów, u których podczas diagnostyki uwidoczniono gromadzenie 131I jobenguanu w szpiku kostnym, może dojść do supresji szpiku po podaniu dawki terapeutycznej. • Podanie dużej dawki promieniotwórczego jodu może prowadzić do znacznego zagrożenia dla środowiska. • Należy przedsięwziąć niezbędne środki ostrożności w celu uniknięcia skażeń aktywnością wydaloną przez pacjenta. • Ze względów związanych z ochroną radiologiczną po podaniu dawek terapeutycznych, zaleca się unikać bliskiego kontaktu między matką a dzieckiem przez okres co najmniej jednego tygodnia. • Podawanie dawek terapeutycznych produktu u pacjentów ze znaczną niewydolnością nerek wymaga szczególnej ostrożności w odniesieniu do podawanej aktywności. • Dawki dla pacjentów, którzy przeszli wcześniejsze leczenie cytostatykami (m.in. cisplatyną), w wyniku którego mogło dojść do pogorszenia czynności nerek, muszą być odpowiednio zmienione. • Zasadniczym działaniem niepożądanym u dzieci jest trombocytopenia (izolowana) lub supresja szpiku kostnego, tym większa im większe jest zajęcie szpiku kostnego przez zmiany nowotworowe. • Napromieniowanie pacjenta po podaniu terapeutycznej aktywności preparatu może zwiększać ryzyko zachorowania na choroby nowotworowe i częstość mutacji. W każdym przypadku należy upewnić się, że ryzyko związane z promieniowaniem jest mniejsze niż ryzyko związane z chorobą jako taką. Substancje pomocnicze: Produkt zawiera: • Alkohol benzylowy: 10 mg/ml. U dzieci do 3 roku życia alkohol benzylowy może powodować reakcje rzekomoanafilaktyczne i toksyczne. • Sód: 3,54 mg/ml. Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów, kontrolujących zawartość sodu w diecie.
Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Podanie jobenguanu (131I) jest przeciwwskazane w przypadku potwierdzonej lub podejrzewanej ciąży lub gdy nie można jej wykluczyć (patrz punkt 4.3). Jeżeli zachodzi konieczność podania preparatu kobiecie w wieku rozrodczym, konieczne jest ustalenie, czy nie jest ona w ciąży. Jeśli u kobiety nie wystąpiła miesiączka w przewidywanym terminie, należy uznać, że jest ona w ciąży do chwili, gdy ciąża nie zostanie wykluczona. Kobiety, u których zastosowano leczenie jodkiem sodu [131I] należy poinformować, żeby NIE zachodziły w ciążę przez co najmniej 4 miesiące od daty zastosowania terapii. Karmienie piersią Przed podaniem radiofarmaceutyku kobiecie karmiącej piersią należy rozważyć możliwość odroczenia podania izotopu promieniotwórczego do chwili zakończenia przez matkę karmienia piersią i wybrać najkorzystniejszy sposób postępowania. Przed podaniem Jobenguanu (131I) należy zakończyć karmienie piersią. 6/12
Właściwości farmakokinetyczne
Jobenguan jest w dużym stopniu wydalany w postaci niezmienionej przez nerki. Wciągu 4 dni wydalane jest 70 – 90% podanej dawki. W moczu wykryto również następujące produkty jego katabolizmu: 131I-jodki, kwas 131I-metajodohipuranowy, 131I-hydroksy-jodobenzyloguanidyna i kwas 131I-metajodobenzoesowy. Substancje te stanowią około 5 do 15% podanej dawki. 8/12 Jobenguan jest szybko gromadzony przez wątrobę (33% podanej dawki) i znacznie mniej w płucach (3 %), mięśniu sercowym (0,8%), śledzionie (0,6%) i śliniankach (0,4%). Prawidłowe nadnercza wychwytują jobenguan na tyle słabo, że nie uwidaczniają się na scyntygramach wykonanych po podaniu jobenguanu (131I). Wychwyt radiofarmaceutyku w przerośniętych nadnerczach jest wysoki.
Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Inne radiofarmaceutyki terapeutyczne, jobenguan (131I) kod ATC: V10X A02 Wśród różnych aromatycznych pochodnych guanidyny, rekomenduje się jobenguan (131I) ze względu na jej niski wychwyt wątrobowy oraz wysoką stabilność w warukach in vivo. Transport jobenguanu przez błony komórkowe komórek wywodzących się z grzebienia nerwowego jest procesem aktywnym dla niskich stężeń preparatu (jak przy dawkach diagnostycznych). Mechanizm wychwytu może być zahamowany przez inhibitory jak np.: kokaina czy dezipramina. Przy podawaniu preparatu w wyższych stężeniach (jak w dawkach terapeutycznych) również proces dyfuzji biernej staje się istotnym mechanizmem transportu substancji. Nie jest jasne czy fakt ten ma jakiekolwiek znaczenie w dozymetrii. W wyniku późniejszego transportu aktywnego przynajmniej część jobenguanu zgromadzonego w przestrzeni wewnątrzkomórkowej, substancji przekazywana jest do ziarnistości magazynujących w komórce.
Przedawkowanie
Objawy przedawkowania iobenguanu są wynikiem uwalniania adrenaliny. Objawy te są krótkotrwałe i wymagają środków mających na celu obniżenie ciśnienia krwi. Uzyskuje się to przez szybkie wstrzyknięcie szybko działającego leku blokującego receptory alfa-adrenergiczne (fentolamina) a następnie beta-blokera (propranolol). Ze względu na nerkową drogę eliminacji niezbędne jest utrzymywanie odpowiedniej diurezy w celu zmniejszenia napromieniowania pacjenta.
Ulotka
Pobierz
Dostępne jako preparat:
Dostępne w opakowaniach:
    Pytania dotyczące leku:

    Co wchodzi w skład leku Metajodobenzyloguanidyna 131 I (MIBG- 131 I) do terapii?

    Jobenguan (131I): 370 - 740 MBq/ml Substancje pomocnicze o znanym działaniu: Alkohol benzylowy - 10 mg/ml Sodu chlorek - 0,026 – 9 mg/ml Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

    Jakie są wskazania do stosowania leku Metajodobenzyloguanidyna 131 I (MIBG- 131 I) do terapii?

    Leczenie izotopowe guzów nowotworowych gromadzących jobenguan. Są nimi nowotwory wywodzące się embriologicznie z komórek grzebienia nerwowego: guz chromochłonny, nerwiak zarodkowy oraz inne nowotwory neuroendokrynne: rak rdzeniasty tarczycy, rakowiak.

    Jak często zażywać lek Metajodobenzyloguanidyna 131 I (MIBG- 131 I) do terapii?

    Stosuje się dwa sposoby doboru aktywności terapeutycznej jobenguanu (131I). Można podać: • indywidualnie dobraną na podstawie badań dozymetrycznych aktywność terapeutyczną. Aktywność, jak również odstępy czasu pomiędzy możliwymi wielokrotnymi podaniami radiofarmaceutyku uzależnione są głównie od masy guza nowotworowego oraz stopnia upośledzenia czynności szpiku kostnego i nerek. Im szybsza progresja guza, tym krótszy powinien być odstęp czasu pomiędzy kolejnymi dawkami. • stałą aktywność terapeutyczną (wynosi ona zwykle 3,7 – 11,1 GBq). • zalecane dawki terapeutyczne są identyczne dla dzieci (nie wolno podawać ich wcześniakom i noworodkom) i dorosłych. U osób starszych nie jest wymagane specjalne dawkowanie. Dawka terapeutyczna podawana jest dożylnie, zwykle w powolnym wlewie dożylnym w ciągu 1,5 – 4 godz. Około 1 h przed podaniem należy rozmrozić fiolkę zawierającą -jobenguan (131) poprzez umieszczenie jej wraz z ołowianym pojemnikiem osłonowym w łaźni wodnej o temperaturze nieprzekraczającej 50°C. Po rozmrożeniu, bezpośrednio przed podaniem drogą wlewu dożylnego zalecane jest rozcieńczenie dawki za pomocą 50 ml jałowego roztworu soli fizjologicznej. 1/12

    Kiedy nie przyjmować leku Metajodobenzyloguanidyna 131 I (MIBG- 131 I) do terapii?

    Bezwzględne: • nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 • stwierdzona, podejrzewana lub nie wykluczona ciąża (patrz punkt 4.6) • karmienie piersią, • krótki oczekiwany czas przeżycia pacjenta (poniżej 3 miesięcy), z wyjątkiem chorych z nowotworowym bólem kości nie poddającym się innemu leczeniu, • niewydolność nerek wymagająca dializoterapii. Względne: • szybko postępująca niewydolność nerek (GFR < 30ml/min.) • postępujące uszkodzenie szpiku kostnego i/lub upośledzenie czynności nerek w wyniku wcześniejszego leczenia, • supresja szpiku kostnego z: - leukocytozą poniżej 3,0×109/l, - trombocytozą poniżej 100×109/l • nieakceptowane ryzyko medyczne związane z koniecznością izolacji chorego, • ciężkie przypadki nietrzymania moczu. Produkt zawiera alkohol benzylowy: 10 mg/ml, dlatego też nie wolno go podawać wcześniakom ani noworodkom.

    Kiedy nie powinno się stosować leku Metajodobenzyloguanidyna 131 I (MIBG- 131 I) do terapii?

    Bezwzględne: • nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 • stwierdzona, podejrzewana lub nie wykluczona ciąża (patrz punkt 4.6) • karmienie piersią, • krótki oczekiwany czas przeżycia pacjenta (poniżej 3 miesięcy), z wyjątkiem chorych z nowotworowym bólem kości nie poddającym się innemu leczeniu, • niewydolność nerek wymagająca dializoterapii. Względne: • szybko postępująca niewydolność nerek (GFR < 30ml/min.) • postępujące uszkodzenie szpiku kostnego i/lub upośledzenie czynności nerek w wyniku wcześniejszego leczenia, • supresja szpiku kostnego z: - leukocytozą poniżej 3,0×109/l, - trombocytozą poniżej 100×109/l • nieakceptowane ryzyko medyczne związane z koniecznością izolacji chorego, • ciężkie przypadki nietrzymania moczu. Produkt zawiera alkohol benzylowy: 10 mg/ml, dlatego też nie wolno go podawać wcześniakom ani noworodkom.

    Jakie są działania niepożądane leku Metajodobenzyloguanidyna 131 I (MIBG- 131 I) do terapii?

    Narażenie na promieniowanie jonizujące, w przypadku każdego pacjenta, musi być uzasadnione korzyścią wynikającą z przeprowadzonego leczenia. Podana aktywność powinna być taka, aby dawka promieniowania otrzymana przez pacjenta była możliwie niska, przy uzyskaniu pożądanego efektu terapeutycznego. Częstotliwość występowania działań niepożądanych przedstawia się następująco: Bardzo często (>1/100) często (>/100 do <1/10), niezbyt często (>1/1 000 do <1/100), rzadko (>1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych). Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: Nieznana (częstość nie może być określona na wzrost podatności na zakażenia. podstawie dostępnych danych) Nowotwory łagodne, złośliwe i Nieznana (częstość nie może być określona na nieokreślone (w tym torbiele i polipy): podstawie dostępnych danych) Białaczki, wtórne nowotwory złośliwe Zaburzenia krwi i układu chłonnego: Nieznana (częstość nie może być określona na zahamowanie czynności szpiku kostnego, podstawie dostępnych danych) niedokrwistość, trombocytopenia, neutropenia. Zaburzenia endokrynologiczne: Nieznana (częstość nie może być określona na niedoczynność tarczycy, mogąca prowadzić podstawie dostępnych danych) do opóźnienia wzrostu u dzieci, nadczynność tarczycy. Zaburzenia Nieznana (częstość nie może być określona na żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty. podstawie dostępnych danych) ………………… (jest też tutaj „zaburzenia ślinianek” ale może pominąc w tym miejscu – jest w następnym polu poniżej Urazy, zatrucia i powikłania po Nieznana (częstość nie może być określona na zabiegach podstawie dostępnych danych) Uraz popromienny (w tym ból związany z promieniowaniem, śródmiąższowa choroba płuc, przemijające zapalenie ślinianek, hipogonadyzm, niewydolność jajników) Zaburzenia naczyniowe Nieznana częstość (nie można jej oszacować na Wzrost ciśnienia tętniczego, napadowe podstawie dostepnych danych zaczerwienienie skóry Narażenie na promieniowanie jonizujące jest związane z ryzykiem wywołania chorób nowotworowych i wad wrodzonych. 7/12 Generalnie, niemożliwe jest odróżnienie wczesnych efektów popromiennych, objawów związanych z podaniem jobenguanu i objawów wynikających z podania dużej objętości płynów u pacjentów, którzy już wcześniej byli leczeni cytostatykami posiadającymi zbliżone działania niepożądane. Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem: Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

    Czy lek Metajodobenzyloguanidyna 131 I (MIBG- 131 I) do terapii wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?

    Nie został opisany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

    Czy przyjmując Metajodobenzyloguanidyna 131 I (MIBG- 131 I) do terapii mogę prowadzić auto?

    Nie został opisany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

    Czy Metajodobenzyloguanidyna 131 I (MIBG- 131 I) do terapii mogę przyjmować w ciąży?

    Ciąża Podanie jobenguanu (131I) jest przeciwwskazane w przypadku potwierdzonej lub podejrzewanej ciąży lub gdy nie można jej wykluczyć (patrz punkt 4.3). Jeżeli zachodzi konieczność podania preparatu kobiecie w wieku rozrodczym, konieczne jest ustalenie, czy nie jest ona w ciąży. Jeśli u kobiety nie wystąpiła miesiączka w przewidywanym terminie, należy uznać, że jest ona w ciąży do chwili, gdy ciąża nie zostanie wykluczona. Kobiety, u których zastosowano leczenie jodkiem sodu [131I] należy poinformować, żeby NIE zachodziły w ciążę przez co najmniej 4 miesiące od daty zastosowania terapii. Karmienie piersią Przed podaniem radiofarmaceutyku kobiecie karmiącej piersią należy rozważyć możliwość odroczenia podania izotopu promieniotwórczego do chwili zakończenia przez matkę karmienia piersią i wybrać najkorzystniejszy sposób postępowania. Przed podaniem Jobenguanu (131I) należy zakończyć karmienie piersią. 6/12

    Czy Metajodobenzyloguanidyna 131 I (MIBG- 131 I) do terapii jest bezpieczny w czasie karmienia?

    Ciąża Podanie jobenguanu (131I) jest przeciwwskazane w przypadku potwierdzonej lub podejrzewanej ciąży lub gdy nie można jej wykluczyć (patrz punkt 4.3). Jeżeli zachodzi konieczność podania preparatu kobiecie w wieku rozrodczym, konieczne jest ustalenie, czy nie jest ona w ciąży. Jeśli u kobiety nie wystąpiła miesiączka w przewidywanym terminie, należy uznać, że jest ona w ciąży do chwili, gdy ciąża nie zostanie wykluczona. Kobiety, u których zastosowano leczenie jodkiem sodu [131I] należy poinformować, żeby NIE zachodziły w ciążę przez co najmniej 4 miesiące od daty zastosowania terapii. Karmienie piersią Przed podaniem radiofarmaceutyku kobiecie karmiącej piersią należy rozważyć możliwość odroczenia podania izotopu promieniotwórczego do chwili zakończenia przez matkę karmienia piersią i wybrać najkorzystniejszy sposób postępowania. Przed podaniem Jobenguanu (131I) należy zakończyć karmienie piersią. 6/12

    Czy Metajodobenzyloguanidyna 131 I (MIBG- 131 I) do terapii wpływa na płodność?

    Ciąża Podanie jobenguanu (131I) jest przeciwwskazane w przypadku potwierdzonej lub podejrzewanej ciąży lub gdy nie można jej wykluczyć (patrz punkt 4.3). Jeżeli zachodzi konieczność podania preparatu kobiecie w wieku rozrodczym, konieczne jest ustalenie, czy nie jest ona w ciąży. Jeśli u kobiety nie wystąpiła miesiączka w przewidywanym terminie, należy uznać, że jest ona w ciąży do chwili, gdy ciąża nie zostanie wykluczona. Kobiety, u których zastosowano leczenie jodkiem sodu [131I] należy poinformować, żeby NIE zachodziły w ciążę przez co najmniej 4 miesiące od daty zastosowania terapii. Karmienie piersią Przed podaniem radiofarmaceutyku kobiecie karmiącej piersią należy rozważyć możliwość odroczenia podania izotopu promieniotwórczego do chwili zakończenia przez matkę karmienia piersią i wybrać najkorzystniejszy sposób postępowania. Przed podaniem Jobenguanu (131I) należy zakończyć karmienie piersią. 6/12