Zasób 3

Liprox

Substancja czynna
Lovastatinum
Postać
tabletki
Moc
20 mg
Skład
Jedna tabletka zawiera 20 mg lowastatyny (Lovastatinum). Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza jednowodna 40 mg Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Substancje pomocnicze
-
Wskazania
-
Dawkowanie
-
Przeciwwskazania
-
Działania niepożądane
-
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
-
Interakcje
-
Ostrzeżenia
W trakcie leczenia niektórymi statynami zgłaszano następujące działania niepożądane:  Utrata pamięci  Zaburzenia seksualne  Cukrzyca: częstość występowania zależna od obecności lub braku czynników ryzyka (stężenie glukozy na czczo ≥ 5,6 mmol/L, BMI>30 kg/m2, podwyższone stężenie trójglicerydów, nadciśnienie tętnicze w wywiadzie). 8 Dzieci i młodzież Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania lowastatyny (w dawkach 10 mg, 20 mg i 40 mg na dobę) oceniono w kontrolowanych badaniach z udziałem 100 dzieci w wieku 10-17 lat z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną. Badanie z udziałem dorastających chłopców trwało 48 tygodni, a badanie z udziałem dziewcząt, u których pierwsza miesiączka wystąpiła co najmniej rok wcześniej, trwało 24 tygodnie. Dawek większych niż 40 mg nie badano w tej grupie pacjentów. Profil bezpieczeństwa stosowania lowastatyny u dzieci (uzyskany z ograniczonych badań klinicznych) był zasadniczo podobny do profilu u osób dorosłych, z wyjątkiem statystycznie istotnego obniżenia stężenia hormonu luteinizującego (LH) u dorastających dziewcząt leczonych lowastatyną. Nie wykryto żadnego wpływu lowastatyny na wzrost lub dojrzałość płciową dorastających chłopców ani na długość cyklu menstruacyjnego u dziewcząt (patrz punkty 4.4 oraz 5.1). Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku. 4.9. Przedawkowanie Dotychczas nie ma szczególnych sposobów leczenia przedawkowania lowastatyny. Należy zastosować ogólne zasady leczenia ostrych zatruć i monitorować czynność wątroby. Nie wiadomo, czy lowastatyna i jej metabolity są usuwane z krwi za pomocą dializy. Pięciu zdrowych ochotników przyjęło lowastatynę w dawce do 200 mg jednorazowo bez klinicznie istotnych objawów niepożądanych. Zanotowano kilka przypadków nieumyślnego przedawkowania lowastatyny. U żadnej z tych osób nie wystąpiły specyficzne objawy i wszyscy powrócili do zdrowia bez powikłań. Maksymalna przyjęta dawka wynosiła 5-6 g. 5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE 5.1. Właściwości farmakodynamiczne Kod i grupa farmakoterapeutyczna według klasyfikacji: Środki modyfikujące stężenie lipidów. Inhibitory reduktazy HMG-CoA. Kod ATC: C 10 AA 02 Lowastatyna jest nieczynną laktonową postacią odpowiedniego kwasu hydroksylowego, będącego bardzo silnym inhibitorem syntezy endogennego cholesterolu: jest środkiem zmniejszającym stężenie cholesterolu. 9 Po wchłonięciu w przewodzie pokarmowym lowastatyna jest szybko hydrolizowana do β-hydroksykwasu, który jest inhibitorem kompetycyjnym reduktazy 3-hydroksy-3-metyloglutarylo- koenzymu A (HMG-CoA). Enzym ten katalizuje jeden z początkowych, wpływających na szybkość syntezy etapów biosyntezy cholesterolu w organizmie. W badaniach klinicznych wykazano, że lowastatyna zmniejsza całkowite stężenie cholesterolu w osoczu oraz stężenie cholesterolu zawartego we frakcji LDL (lipoproteiny o małej gęstości) i we frakcji VLDL (lipoproteiny o bardzo małej gęstości). Ponadto lowastatyna w średnim stopniu zwiększa stężenie cholesterolu zawartego we frakcji HDL (lipoproteiny o dużej gęstości) oraz zmniejsza stężenie triglicerydów w osoczu. Aktywna postać lowastatyny jest specyficznym inhibitorem reduktazy HMG-CoA- enzymu, który katalizuje przemianę HMG-CoA do mewalonianu. Przemiana HMG-CoA do mewalonianu jest jednym z początkowych etapów biosyntezy cholesterolu, co powoduje, że podczas leczenia lowastatyną nie trzeba obawiać się gromadzenia potencjalnie toksycznych steroli. Ponadto HMG-CoA jest szybko przekształcany powtórnie do acetylo-koenzymu A, który uczestniczy w wielu procesach biosyntezy w organizmie. Zbadano skuteczność lowastatyny w leczeniu pierwotnej hipercholesterolemii u chorych, u których stosowanie jedynie diety nie było wystarczające. Lowastatyna skutecznie zmniejszała stężenie cholesterolu całkowitego oraz cholesterolu-LDL u osób z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną i z innymi postaciami hipercholesterolemii, a także hiperlipoproteinemią mieszaną w przypadkach, gdy głównym objawem jest zwiększenie stężenia cholesterolu. Wyraźną poprawę stwierdzono w ciągu 2 tygodni, natomiast maksymalny skutek działania leku występował w ciągu 4-6 tygodni. Utrzymywał się w czasie kontynuowania leczenia. Po odstawieniu lowastatyny stężenie cholesterolu całkowitego powracało do wartości sprzed leczenia. Lowastatyna jest substancją skutecznie działającą u chorych z pierwotną hipercholesterolemią, u których występuje również cukrzyca typu I (insulinozależna) wyrównana przez insulinoterapię lub cukrzyca typu II (insulinoniezależna). Zmniejszenie stężenia lipidów w osoczu było porównywalne do notowanego u chorych bez cukrzycy. Lowastatyna nie wpływa na stężenie glukozy we krwi. W badaniach klinicznych lowastatyna stosowana w skojarzeniu z kolestypolem lub w monoterapii hamowała rozwój miażdżycy tętnic wieńcowych. Skuteczność leczenia miażdżycy tętnic wieńcowych za pomocą lowastatyny określono w trzech, trwających 2-2,5 roku, randomizowanych badaniach kontrolowanych placebo z podwójnie ślepą próbą. Wszyscy chorzy mieli miażdżycę tętnic wieńcowych stwierdzoną w angiogramach techniką ilościowej angiografii ocenionej komputerowo (QCA). W badaniach pod nazwą ACAPS oceniono wpływ leczenia lowastatyną na miażdżycę tętnic szyjnych ocenianą ultrasonograficznie (B-mode) u chorych z wczesnymi zmianami bez objawów klinicznych, ze średnim stężeniem cholesterolu całkowitego w surowicy wynoszącym 235 mg/dl (6,1 mmol/l) i bez stwierdzonej choroby niedokrwiennej serca. Badaniem ultrasonograficznym oceniono średnią zmianę maksymalnej grubości błony środkowo-wewnętrznej 12 segmentów tętnic szyjnych u każdego pacjenta po 3 latach terapii w stosunku do początku badania. Stwierdzono istotną regresję zmian w tętnicach szyjnych u chorych przyjmujących lowastatynę w porównaniu do grupy kontrolnej przyjmującej placebo. Wśród chorych leczonych lowastatyną stwierdzono o 64% mniejszą liczbę przypadków poważnych zaburzeń ze strony układu sercowo-naczyniowego niż w grupie otrzymującej placebo (odpowiednio 1,1% i 3,0%; p=0,04) oraz 88% zmniejszenie całkowitej liczby zgonów (odpowiednio 0,2% i 1,7%; p=0,02). Dzieci i młodzież W kontrolowanym placebo badaniu prowadzonym metodą podwójnie ślepej próby, 132 chłopców w wieku od 10 do 17 lat z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną (u których początkowe stężenie cholesterolu-LDL wynosiło 189-500 mg/dl) podzielono losowo na dwie grupy, którym podawano lowastatynę (n=67) lub placebo (n=65) przez 48 tygodni. Dawka lowastatyny podawanej raz na dobę, wieczorem, wynosiła 10 mg przez pierwsze 8 tygodni, 20 mg przez kolejne 8 tygodni, a następnie 40 mg przez pozostały okres badania. Stwierdzono, że lowastatyna w sposób znaczący 10 zmniejsza średnią wartość początkowego stężenia cholesterolu całkowitego o 19,3 %, średnie stężenie cholesterolu-LDL o 24,2% oraz średnie stężenie apolipoproteiny B o 21%. Podobne rezultaty uzyskano w innym, kontrolowanym placebo badaniu prowadzonym metodą podwójnie ślepej próby z udziałem 54 dziewcząt w wieku od 10 do 17 lat, u których pierwsza miesiączka wystąpiła co najmniej rok wcześniej, z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną (u których początkowe stężenie cholesterolu-LDL wynosiło 160-400 mg/dl) podzielonych losowo na dwie grupy, którym podawano lowastatynę (n=35) lub placebo (n=19) przez 24 tygodnie. Dawka lowastatyny podawanej raz na dobę, wieczorem, wynosiła 20 mg przez pierwsze 4 tygodnie, a następnie 40 mg przez pozostały okres badania. Stwierdzono, że lowastatyna w sposób znaczący zmniejsza średnią wartość początkowego stężenia cholesterolu całkowitego o 22,4 %, średnie stężenie cholesterolu-LDL o 29,2%, średnie stężenie apolipoproteiny B o 24,4% oraz medianę stężenia trójglicerydów o 22,7%. Nie badano bezpieczeństwa i skuteczności stosowania lowastatyny w dawkach powyżej 40 mg na dobę u dzieci. Nie ustalono długoterminowej skuteczności stosowania leczenia lowastatyną w dzieciństwie ukierunkowanego na zmniejszenie zachorowalności i śmiertelności wśród osób dorosłych. 5.2. Właściwości farmakokinetyczne Lowastatyna jest laktonem, który in vivo łatwo ulega hydrolizie do odpowiedniego β-hydroksykwasu, silnego inhibitora reduktazy HMG-CoA. Hamowanie reduktazy HMG-CoA stanowi podstawę do przeprowadzenia badań farmakokinetycznych metabolitów (β-hydroksykwasów), określanych jako czynne inhibitory. Po hydrolizie zasadowej bada się ogólną aktywność inhibitorów (suma inhibitorów czynnych oraz ukrytych) w osoczu po podaniu lowastatyny. Po podaniu doustnym lowastatyny znakowanej węglem 14C, 10% dawki jest wydalane w moczu i 83% z kałem. Ten ostatni wskaźnik odpowiada wchłoniętym metabolitom leku wydalanym z żółcią oraz lekowi niewchłoniętemu. Na czterech gatunkach zwierząt przeprowadzono testy, które wykazały, że wchłonięciu ulega około 30% dawki doustnej w porównaniu z dawką referencyjną podaną dożylnie. Badania na psach wykazały, że dostępność wchłoniętego leku w krążeniu ogólnym jest ograniczona na skutek znacznego wychwytu lowastatyny w wątrobie (efekt pierwszego przejścia) – pierwotnym miejscu działania leku i w następstwie wydalania metabolitów leku z żółcią. W badaniu z udziałem 4 pacjentów z hipercholesterolemią, którym podano lek w pojedynczej dawce stwierdzono, że mniej niż 5% dawki doustnej lowastatyny przenika do krążenia ogólnego jako czynne inhibitory. Lowastatyna i jej metabolit- β-hydroksykwas, są w znacznym stopniu wiązane z białkami osocza (powyżej 95%). Badania na zwierzętach wykazały, że lowastatyna przenika przez barierę krew-mózg i łożysko. Głównymi czynnymi metabolitami lowastatyny występującymi w osoczu krwi u człowieka są: β-hydroksykwas lowastatyny oraz jego pochodne 6’-hydroksy, 6’-hydroksymetylo oraz 6’-eksometyleno. Maksymalne stężenie inhibitorów czynnych i inhibitorów ogółem stwierdzono po 2 do 4 godzinach od przyjęcia dawki. Stężenie inhibitorów w osoczu wykazywało zależność liniową w zakresie dawek lowastatyny do 120 mg. W przypadku podawania pacjentom lowastatyny raz na dobę stężenie w stanie stacjonarnym występowało pomiędzy 2. a 3. dniem stosowania leku, a stężenia inhibitorów czynnych i inhibitorów ogółem stanowiły 1,5 wartości uzyskiwanych po podaniu pojedynczej dawki lowastatyny. Po podaniu lowastatyny na czczo osoczowe stężenia inhibitorów czynnych i inhibitorów ogółem stanowiły 2/3 wartości stężeń uzyskiwanych w przypadku podania lowastatyny bezpośrednio po standardowym posiłku. Po podaniu pojedynczej dawki lowastatyny pacjentom z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny 10-30 ml/min) stwierdzono około 2-krotnie większe stężenie inhibitorów ogółem w porównaniu z osobami zdrowymi. 5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie 11 Dawka LD50 lowastatyny podanej myszom dożołądkowo wynosi 1000 mg/kg (> 15 g/m2). U psów stwierdzono, iż dopiero dawka  60 mg/kg m.c./dobę wywiera efekt neurotoksyczny. Dawka ta wywołuje stężenie leku we krwi psów 30 razy wyższe aniżeli dawka 80 mg/dobę u ludzi. Badania karcynogenezy, mutagenezy i zdolności reprodukcyjnej U myszy, którym podawano 20 i 100 mg/kg m.c./dobę nie stwierdzono zwiększonej zapadalności na nowotwory. Po dawkach 300 do 500 mg/kg m.c./dobę obserwowano zwiększenie częstości występowania nowotworów wątroby i gruczolaków płuc. Nie stwierdzono mutagennego działania lowastatyny na szczepy Salmonella typhimurium, ani uszkodzenia materiału genetycznego w hepatocytach szczurów i myszy. Nie zaobserwowano negatywnego wpływu lowastatyny na zdolności reprodukcyjne szczurów, jednakże u psów dawka 20 mg/kg m.c./dobę wywoływała atrofię jąder, zmniejszenie spermatogenezy i degenerację spermatocytów. 6. DANE FARMACEUTYCZNE 6.1. Wykaz substancji pomocniczych Celuloza mikrokrystaliczna Laktoza jednowodna Skrobia żelowana Magnezu stearynian Indygotyna (E 132) 6.2. Niezgodności farmaceutyczne Nie dotyczy. 6.3. Okres ważności 2 lata 6.4. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania Przechowywać w temperaturze poniżej 25oC. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem. 6.5. Rodzaj i zawartość opakowania Pudełko tekturowe zawierające 28 tabletek pakowanych w blistry PVC/Aluminium. 6.6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania Bez specjalnych wymagań. 7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU Biofarm Sp. z o.o. ul. Wałbrzyska 13 60-198 Poznań Tel. +48 61 66 51 500 12 8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU Pozwolenie nr 8423 9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 24 listopada 2000 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 29 października 2010 10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
Wpływ na płodność, ciążę i laktację
-
Właściwości farmakokinetyczne
-
Właściwości farmakodynamiczne
-
Przedawkowanie
-
Ulotka
Pobierz
Dostępne jako preparat:
Dostępne w opakowaniach:
  • 28 tabl.: Rp - lek na receptę
Pytania dotyczące leku:

Co wchodzi w skład leku Liprox?

Jedna tabletka zawiera 20 mg lowastatyny (Lovastatinum). Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza jednowodna 40 mg Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Jakie są wskazania do stosowania leku Liprox?

-

Jak często zażywać lek Liprox?

-

Kiedy nie przyjmować leku Liprox?

-

Kiedy nie powinno się stosować leku Liprox?

-

Jakie są działania niepożądane leku Liprox?

-

Czy lek Liprox wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?

-

Czy przyjmując Liprox mogę prowadzić auto?

-

Czy Liprox mogę przyjmować w ciąży?

-

Czy Liprox jest bezpieczny w czasie karmienia?

-

Czy Liprox wpływa na płodność?

-