• KarbicombitabletkiKrka, d.d., Novo mesto

Co wchodzi w skład leku Karbicombi?

Karbicombi, 8 mg + 12,5 mg, tabletki Każda tabletka zawiera 8 mg kandesartanu cyleksetylu (Candesartanum cilexetili) i 12,5 mg hydrochlorotiazydu (Hydrochlorothiazidum). Karbicombi, 16 mg + 12,5 mg, tabletki Każda tabletka zawiera 16 mg kandesartanu cyleksetylu (Candesartanum cilexetili) i 12,5 mg hydrochlorotiazydu (Hydrochlorothiazidum). Karbicombi, 32 mg + 12,5 mg, tabletki Każda tabletka zawiera 32 mg kandesartanu cyleksetylu (Candesartanum cilexetili) i 12,5 mg hydrochlorotiazydu (Hydrochlorothiazidum). Karbicombi, 32 mg + 25 mg, tabletki Każda tabletka zawiera 32 mg kandesartanu cyleksetylu (Candesartanum cilexetili) i 25 mg hydrochlorotiazydu (Hydrochlorothiazidum). Substancja pomocnicza o znanym działaniu: 8 mg+12,5 mg 16 mg+12,5 mg 32 mg+12,5 mg 32 mg+25 mg Laktoza 73,06 mg 65,46 mg 142,79 mg 130,91 mg Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Jakie są wskazania do stosowania leku Karbicombi?

Karbicombi wskazany jest w: - leczeniu nadciśnienia tętniczego pierwotnego u dorosłych pacjentów, u których nie osiągnięto optymalnej kontroli ciśnienia tętniczego krwi podczas monoterapii kandesartanem cyleksetylu lub hydrochlorotiazydem.

Jak często zażywać lek Karbicombi?

Dawkowanie w nadciśnieniu tętniczym Zalecana dawka początkowa produktu leczniczego Karbicombi to jedna tabletka raz na dobę. Zaleca się stopniowe zwiększanie dawki poszczególnych składników (kandesartanu cyleksetylu i hydrochlorotiazydu). Jeśli jest to właściwe ze względów klinicznych, można rozważyć bezpośrednią zmianę monoterapii na stosowanie produktu leczniczego Karbicombi. Zaleca się stopniowe zwiększanie dawki kandesartanu cyleksetylu podczas zmiany z monoterapii hydrochlorotiazydem. Produkt leczniczy Karbicombi może być stosowany u pacjentów, u których nie osiągnięto optymalnej kontroli ciśnienia tętniczego podczas monoterapii kandesartanem cyleksetylu lub hydrochlorotiazydem. Pełne działanie przeciwnadciśnieniowe uzyskuje się zazwyczaj w ciągu 4 tygodni od rozpoczęcia leczenia. Specjalne grupy pacjentów Pacjenci w podeszłym wieku Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów w podeszłym wieku. Zmniejszona objętość krwi krążącej U pacjentów z ryzykiem niedociśnienia tętniczego (np. u pacjentów ze zmniejszoną objętością krwi krążącej) zaleca się stopniowe zwiększanie dawki kandesartanu cyleksetylu (w tej grupie pacjentów należy rozważyć początkową dawkę 4 mg kandesartanu cyleksetylu). Zaburzenia czynności nerek U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny ≥30- 80 ml/min/1,73 m2 pow. ciała) zaleca się stopniowe zwiększanie dawki. Karbicombi jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min/1,73 m2 pow. ciała) (patrz punkt 4.3). Zaburzenia czynności wątroby U pacjentów łagodną do umiarkowanej przewlekłą chorobą wątroby zaleca się stopniowe zwiększanie dawki kandesartanu cyleksetylu. Karbicombi jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby i (lub) zastojem żółci (patrz punkt 4.3). Dzieci i młodzież Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego Karbicombi u dzieci poniżej w wieku 18 lat. Brak dostępnych danych. Sposób podawania Podanie doustne. Produkt leczniczy Karbicombi może być przyjmowany z posiłkiem lub niezależnie od posiłków. Pokarm nie wpływa na biodostępność kandesartanu. Brak klinicznie istotnych interakcji między hydrochlorotizaydem a przyjmowanym pokarmem. 2

Kiedy nie przyjmować leku Karbicombi?

- Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 lub na substancje czynne będące pochodnymi sulfonamidu. Hydrochlorotiazyd jest substancją czynną będącą pochodną sulfonamidu. - Drugi i trzeci trymestr ciąży (patrz punkty 4.4 i 4.6). - Ciężkie zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min/1,73 m2 powierzchni ciała). - Ciężkie zaburzenia czynności wątroby i (lub) zastój żółci (cholestaza). - Oporna na leczenie hipokaliemia i hiperkalcemia. - Dna moczanowa. - Jednoczesne stosowanie produktu leczniczego Karbicombi z produktami zawierającymi aliskiren jest przeciwwskazane u pacjentów z cukrzycą lub zaburzeniem czynności nerek (współczynnik filtracji kłębuszkowej, GFR <60 ml/min/1,73 m2) (patrz punkty 4.5 i 5.1).

Kiedy nie powinno się stosować leku Karbicombi?

- Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 lub na substancje czynne będące pochodnymi sulfonamidu. Hydrochlorotiazyd jest substancją czynną będącą pochodną sulfonamidu. - Drugi i trzeci trymestr ciąży (patrz punkty 4.4 i 4.6). - Ciężkie zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min/1,73 m2 powierzchni ciała). - Ciężkie zaburzenia czynności wątroby i (lub) zastój żółci (cholestaza). - Oporna na leczenie hipokaliemia i hiperkalcemia. - Dna moczanowa. - Jednoczesne stosowanie produktu leczniczego Karbicombi z produktami zawierającymi aliskiren jest przeciwwskazane u pacjentów z cukrzycą lub zaburzeniem czynności nerek (współczynnik filtracji kłębuszkowej, GFR <60 ml/min/1,73 m2) (patrz punkty 4.5 i 5.1).

Jakie są działania niepożądane leku Karbicombi?

Działania niepożądane występujące w kontrolowanych badaniach klinicznych nad Karbicombi były łagodne i przemijające. Odsetek pacjentów, którzy musieli przerwać leczenie z powodu działań niepożądanych, był podobny w grupie leczonej Karbicombi (2,3-3,3%) i w grupie placebo (2,7-4.3%). W badaniach klinicznych nad Karbicombi działania niepożądane były ograniczone do tych, które zgłaszano wcześniej podczas stosowania kandesartanu cyleksetylu i (lub) hydrochlorotiazydu. Tabela poniżej przedstawia działania niepożądane zgłaszane podczas badań klinicznych z zastosowaniem kandesatanu cyleksetylu i po wprowadzeniu do obrotu. W analizie połączonych danych z badań klinicznych z udziałem pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, działania niepożądane kandesartanu cyleksetylu określono przy założeniu częstości występowania zdarzeń niepożądanych po stosowaniu kandesartanu cyleksetylu o co najmniej 1% większej niż po stosowaniu placebo: W punkcie 4.8 zastosowano następujące definicje częstości występowania działań niepożądanych: - Bardzo często (1/10) - Często (1/100 do <1/10) - Niezbyt często (1/1000 do <1/100) - Rzadko (1/10 000 do <1/1000) - Bardzo rzadko (<1/10 000) - Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) 8 Klasyfikacja Częstość Działanie niepożądane układów/narządów Zakażenia i zarażenia Często Zakażenia układu oddechowego pasożytnicze Zaburzenia krwi i układu Bardzo rzadko Leukopenia, neutropenia i agranulocytoza chłonnego Zaburzenia metabolizmu i Bardzo rzadko Hiperkaliemia, hiponatremia odżywiania Zaburzenia układu nerwowego Często Zawroty głowy/zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, bóle głowy Zaburzenia układu Bardzo rzadko Kaszel oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Zaburzenia żołądka i jelit Bardzo rzadko Nudności Nieznana Biegunka Zaburzenia wątroby i dróg Bardzo rzadko Zwiększenie aktywności enzymów żółciowych wątrobowych, zaburzenie czynności wątroby lub zapalenie wątroby Zaburzenia skóry i tkanki Bardzo rzadko Obrzęk naczynioruchowy, wysypka, pokrzywka, podskórnej świąd Zaburzenia mięśniowo- Bardzo rzadko Bóle pleców, bóle stawów, bóle mięśni szkieletowe i tkanki łącznej Zaburzenia nerek i dróg Bardzo rzadko Zaburzenie czynności nerek, w tym moczowych niewydolność nerek u nadwrażliwych pacjentów (patrz punkt 4.4) Tabela poniżej przestawia działania niepożądane po stosowaniu hydrochlorotiazydu w monoterapii, zazwyczaj w dawkach 25 mg lub większych. Klasyfikacja Częstość Działanie niepożądane układów/narządów Nowotwory łagodne, złośliwe i Nieznana Nieczerniakowe nowotwory złośliwe skóry (rak nieokreślone (w tym torbiele i podstawnokomórkowy i rak polipy) kolczystokomórkowy skóry)1 Zaburzenia krwi i układu Rzadko Leukopenia, neutropenia/agranulocytoza, chłonnego małopłytkowość, niedokrwistość aplastyczna, zahamowanie czynności szpiku kostnego, niedokrwistość hemolityczna Zaburzenia układu Rzadko Reakcje anafilaktyczne Zaburzenia metabolizmu i Często Hiperglikaemia, hiperurykemia, zaburzenia odżywiania równowagi elektrolitowej (w tym hiponatremia i hipokaliemia) Zaburzenia psychiczne Rzadko Zaburzenia snu, depresja, niepokój Zaburzenia układu nerwowego Często Uczucie ,,pustki w głowie’’, zawroty głowy 9 pochodzenia błędnikowego Rzadko Parestezje Zaburzenia oka Rzadko Przemijające niewyraźne widzenie Nieznana Ostra krótkowzroczność, ostra jaskra zamkniętego kąta Zaburzenia serca Rzadko Zaburzenia rytmu serca Zaburzenia naczyniowe Niezbyt często Niedociśnienie ortostatyczne Rzadko Martwicze zapalenie tętnic (zapalenie naczyń, zapalenie naczyń skórnych) Zaburzenia układu Rzadko Niewydolność oddechowa (w tym zapalenie oddechowego, klatki piersiowej i pęcherzyków płucnych i obrzęk płuc) śródpiersia Zaburzenia żołądka i jelit Niezbyt często Jadłowstręt, zmniejszenie łaknienia, podrażnienie żołądka, biegunka, zaparcia Rzadko Zapalenie trzustki Zaburzenia wątroby i dróg Rzadko Żółtaczka (wewnątrzwątrobowa żółtaczka żółciowych cholestatyczna) Zaburzenia skóry i tkanki Niezbyt często Wysypka, pokrzywka, reakcje nadwrażliwości na podskórnej światło Rzadko Martwica toksyczno-rozpływna naskórka Nieznana Toczeń rumieniowaty układowy, toczeń rumieniowaty skórny Zaburzenia mięśniowo- Rzadko Kurcze mięśni szkieletowe i tkanki łącznej Zaburzenia nerek i dróg Często Cukromocz Rzadko Zaburzenia czynności nerek i śródmiąższowe zapalenie nerek Zaburzenia ogólne i stany w Często Osłabienie miejscu podania Rzadko Gorączka Badania diagnostyczne Często Zwiększenia stężenia cholesterolu i trójglicerydów Rzadko Zwiększenia stężenia azotu mocznikowego (ang. BUN) i kreatyniny w surowicy Nieczerniakowe nowotwory złośliwe skóry. Na podstawie danych dostępnych z badań epidemiologicznych stwierdzono związek między łączną dawką HCTZ a występowaniem NMSC (patrz również punkty 4.4 i 5.1). Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa 10 Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl Działania niepożądane można również zgłaszać podmiotowi odpowiedzialnemu.

Czy lek Karbicombi wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?

Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu produktu leczniczego Karbicombi na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn. Podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn należy wziąć pod uwagę, że podczas przyjmowania produktu leczniczego Karbicombi mogą niekiedy wystąpić zawroty głowy lub zmęczenie.

Czy przyjmując Karbicombi mogę prowadzić auto?

Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu produktu leczniczego Karbicombi na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn. Podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn należy wziąć pod uwagę, że podczas przyjmowania produktu leczniczego Karbicombi mogą niekiedy wystąpić zawroty głowy lub zmęczenie.

Czy Karbicombi mogę przyjmować w ciąży?

Ciąża Antagoniści receptora angiotensyny II (AIIRAs) Nie zaleca się stosowania AIIRAs podczas pierwszego trymestru ciąży (patrz punkt 4.4). Stosowanie AIIRAs jest przeciwwskazane w drugim i trzecim trymestrze ciąży (patrz punkt 4.3 i 4.4). Dane epidemiologiczne dotyczące działania teratogennego po narażeniu na inhibitory ACE podczas pierwszego trymestru ciąży nie są jednoznaczne; jednakże nie można wykluczyć niewielkiego wzrostu ryzyka. Chociaż nie ma danych z kontrolowanych badań epidemiologicznych dotyczących ryzyka związanego z zastosowaniem AIIRAs, podobne ryzyko może występować również dla tej klasy leków. O ile kontynuacja leczenia AIIRAs nie jest niezbędna, u pacjentek planujących ciążę należy zastosować inne leki przeciwnadciśnieniowe o ustalonym bezpieczeństwie stosowania w okresie ciąży. W przypadku stwierdzenia ciąży, AIIRAs należy natychmiast odstawić i, jeśli to konieczne, zastosować leczenie alternatywne. Wiadomo, że stosowanie AIIRAs podczas drugiego i trzeciego trymestru ciąży ma toksyczny wpływ na rozwój płodu (pogorszenie czynności nerek, małowodzie, opóźnienie kostnienia czaszki) oraz noworodka (niewydolność nerek, niedociśnienie, hiperkaliemia) (patrz punkt 5.3). W przypadku, gdy narażenie na AIIRAs miało miejsce od drugiego trymestru ciąży, zaleca się wykonanie ultrasonograficznego badania czaszki i czynności nerek płodu. Dzieci, których matki przyjmowały AIIRAs, powinny być poddane dokładnej obserwacji w związku z możliwością wystąpienia niedociśnienia (patrz punkt 4.3 i 4.4). 7 Doświadczenie ze stosowaniem hydrochlorotiazydu w czasie ciąży, zwłaszcza w pierwszym trymestrze, jest ograniczone. Badania na zwierzętach nie są wystarczające. Hydrochlorotiazyd przenika przez łożysko. W oparciu o farmakologiczny mechanizm działania hydrochlorotiazydu, stosowanie go w drugim i trzecim trymestrze może niekorzystnie wpływać na perfuzję płodowo-łożyskową oraz może powodować takie działania u płodu i noworodka, jak żółtaczka, zaburzenia równowagi elektrolitowej i małopłytkowość. Hydrochlorotiazydu nie należy stosować w obrzęku ciążowym, nadciśnieniu ciążowym lub stanie przedrzucawkowym ze względu na ryzyko zmniejszenia objętości osocza i hipoperfuzję łożyska, przy braku korzystnego wpływu na przebieg choroby. Hydrochlorotiazydu nie należy stosować w nadciśnieniu tętniczym pierwotnym u kobiet ciężarnych, z wyjątkiem rzadkich sytuacji, gdy nie można zastosować żadnego innego leku. Karmienie piersią Antagoniści receptora angiotensyny II (AIIRAs) Ze względu na brak danych dotyczących stosowania produktu leczniczego Karbicombi podczas karmienia piersią, nie zaleca się jego stosowania w tym okresie. Wskazana jest zmiana leczenia na alternatywne o lepiej ustalonym profilu bezpieczeństwa podczas karmienia piersią, szczególnie podczas karmienia noworodków i wcześniaków. Hydrochlorotiazyd w niewielkich ilościach wydzielany jest do mleka kobiet karmiących piersią. Tiazydy podawane w dużych dawkach powodują zwiększoną diurezę, która może hamować produkcję mleka. Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Karbicombi w czasie karmienia piersią. Jeśli produkt leczniczy Karbicombi jest stosowany w czasie karmienia piersią, należy stosować możliwe najmniejszą jego dawkę.

Czy Karbicombi jest bezpieczny w czasie karmienia?

Ciąża Antagoniści receptora angiotensyny II (AIIRAs) Nie zaleca się stosowania AIIRAs podczas pierwszego trymestru ciąży (patrz punkt 4.4). Stosowanie AIIRAs jest przeciwwskazane w drugim i trzecim trymestrze ciąży (patrz punkt 4.3 i 4.4). Dane epidemiologiczne dotyczące działania teratogennego po narażeniu na inhibitory ACE podczas pierwszego trymestru ciąży nie są jednoznaczne; jednakże nie można wykluczyć niewielkiego wzrostu ryzyka. Chociaż nie ma danych z kontrolowanych badań epidemiologicznych dotyczących ryzyka związanego z zastosowaniem AIIRAs, podobne ryzyko może występować również dla tej klasy leków. O ile kontynuacja leczenia AIIRAs nie jest niezbędna, u pacjentek planujących ciążę należy zastosować inne leki przeciwnadciśnieniowe o ustalonym bezpieczeństwie stosowania w okresie ciąży. W przypadku stwierdzenia ciąży, AIIRAs należy natychmiast odstawić i, jeśli to konieczne, zastosować leczenie alternatywne. Wiadomo, że stosowanie AIIRAs podczas drugiego i trzeciego trymestru ciąży ma toksyczny wpływ na rozwój płodu (pogorszenie czynności nerek, małowodzie, opóźnienie kostnienia czaszki) oraz noworodka (niewydolność nerek, niedociśnienie, hiperkaliemia) (patrz punkt 5.3). W przypadku, gdy narażenie na AIIRAs miało miejsce od drugiego trymestru ciąży, zaleca się wykonanie ultrasonograficznego badania czaszki i czynności nerek płodu. Dzieci, których matki przyjmowały AIIRAs, powinny być poddane dokładnej obserwacji w związku z możliwością wystąpienia niedociśnienia (patrz punkt 4.3 i 4.4). 7 Doświadczenie ze stosowaniem hydrochlorotiazydu w czasie ciąży, zwłaszcza w pierwszym trymestrze, jest ograniczone. Badania na zwierzętach nie są wystarczające. Hydrochlorotiazyd przenika przez łożysko. W oparciu o farmakologiczny mechanizm działania hydrochlorotiazydu, stosowanie go w drugim i trzecim trymestrze może niekorzystnie wpływać na perfuzję płodowo-łożyskową oraz może powodować takie działania u płodu i noworodka, jak żółtaczka, zaburzenia równowagi elektrolitowej i małopłytkowość. Hydrochlorotiazydu nie należy stosować w obrzęku ciążowym, nadciśnieniu ciążowym lub stanie przedrzucawkowym ze względu na ryzyko zmniejszenia objętości osocza i hipoperfuzję łożyska, przy braku korzystnego wpływu na przebieg choroby. Hydrochlorotiazydu nie należy stosować w nadciśnieniu tętniczym pierwotnym u kobiet ciężarnych, z wyjątkiem rzadkich sytuacji, gdy nie można zastosować żadnego innego leku. Karmienie piersią Antagoniści receptora angiotensyny II (AIIRAs) Ze względu na brak danych dotyczących stosowania produktu leczniczego Karbicombi podczas karmienia piersią, nie zaleca się jego stosowania w tym okresie. Wskazana jest zmiana leczenia na alternatywne o lepiej ustalonym profilu bezpieczeństwa podczas karmienia piersią, szczególnie podczas karmienia noworodków i wcześniaków. Hydrochlorotiazyd w niewielkich ilościach wydzielany jest do mleka kobiet karmiących piersią. Tiazydy podawane w dużych dawkach powodują zwiększoną diurezę, która może hamować produkcję mleka. Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Karbicombi w czasie karmienia piersią. Jeśli produkt leczniczy Karbicombi jest stosowany w czasie karmienia piersią, należy stosować możliwe najmniejszą jego dawkę.

Czy Karbicombi wpływa na płodność?

Ciąża Antagoniści receptora angiotensyny II (AIIRAs) Nie zaleca się stosowania AIIRAs podczas pierwszego trymestru ciąży (patrz punkt 4.4). Stosowanie AIIRAs jest przeciwwskazane w drugim i trzecim trymestrze ciąży (patrz punkt 4.3 i 4.4). Dane epidemiologiczne dotyczące działania teratogennego po narażeniu na inhibitory ACE podczas pierwszego trymestru ciąży nie są jednoznaczne; jednakże nie można wykluczyć niewielkiego wzrostu ryzyka. Chociaż nie ma danych z kontrolowanych badań epidemiologicznych dotyczących ryzyka związanego z zastosowaniem AIIRAs, podobne ryzyko może występować również dla tej klasy leków. O ile kontynuacja leczenia AIIRAs nie jest niezbędna, u pacjentek planujących ciążę należy zastosować inne leki przeciwnadciśnieniowe o ustalonym bezpieczeństwie stosowania w okresie ciąży. W przypadku stwierdzenia ciąży, AIIRAs należy natychmiast odstawić i, jeśli to konieczne, zastosować leczenie alternatywne. Wiadomo, że stosowanie AIIRAs podczas drugiego i trzeciego trymestru ciąży ma toksyczny wpływ na rozwój płodu (pogorszenie czynności nerek, małowodzie, opóźnienie kostnienia czaszki) oraz noworodka (niewydolność nerek, niedociśnienie, hiperkaliemia) (patrz punkt 5.3). W przypadku, gdy narażenie na AIIRAs miało miejsce od drugiego trymestru ciąży, zaleca się wykonanie ultrasonograficznego badania czaszki i czynności nerek płodu. Dzieci, których matki przyjmowały AIIRAs, powinny być poddane dokładnej obserwacji w związku z możliwością wystąpienia niedociśnienia (patrz punkt 4.3 i 4.4). 7 Doświadczenie ze stosowaniem hydrochlorotiazydu w czasie ciąży, zwłaszcza w pierwszym trymestrze, jest ograniczone. Badania na zwierzętach nie są wystarczające. Hydrochlorotiazyd przenika przez łożysko. W oparciu o farmakologiczny mechanizm działania hydrochlorotiazydu, stosowanie go w drugim i trzecim trymestrze może niekorzystnie wpływać na perfuzję płodowo-łożyskową oraz może powodować takie działania u płodu i noworodka, jak żółtaczka, zaburzenia równowagi elektrolitowej i małopłytkowość. Hydrochlorotiazydu nie należy stosować w obrzęku ciążowym, nadciśnieniu ciążowym lub stanie przedrzucawkowym ze względu na ryzyko zmniejszenia objętości osocza i hipoperfuzję łożyska, przy braku korzystnego wpływu na przebieg choroby. Hydrochlorotiazydu nie należy stosować w nadciśnieniu tętniczym pierwotnym u kobiet ciężarnych, z wyjątkiem rzadkich sytuacji, gdy nie można zastosować żadnego innego leku. Karmienie piersią Antagoniści receptora angiotensyny II (AIIRAs) Ze względu na brak danych dotyczących stosowania produktu leczniczego Karbicombi podczas karmienia piersią, nie zaleca się jego stosowania w tym okresie. Wskazana jest zmiana leczenia na alternatywne o lepiej ustalonym profilu bezpieczeństwa podczas karmienia piersią, szczególnie podczas karmienia noworodków i wcześniaków. Hydrochlorotiazyd w niewielkich ilościach wydzielany jest do mleka kobiet karmiących piersią. Tiazydy podawane w dużych dawkach powodują zwiększoną diurezę, która może hamować produkcję mleka. Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Karbicombi w czasie karmienia piersią. Jeśli produkt leczniczy Karbicombi jest stosowany w czasie karmienia piersią, należy stosować możliwe najmniejszą jego dawkę.