FexoGen
- Substancja czynna
- Fexofenadini hydrochloridum
- Postać
- tabletki powlekane
- Moc
- 180 mg
- Skład
- Każda tabletka zawiera 180 mg feksofenadyny chlorowodorku, co odpowiada 168 mg feksofenadyny. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
- Substancje pomocnicze
- Rdzeń tabletki Celuloza mikrokrystaliczna Kroskarmeloza sodowa Skrobia kukurydziana Powidon K30 Magnezu stearynian Otoczka: Opadry 03C52662: Hypromeloza 6 cP Tytanu dwutlenek (E 171) Makrogol 400 Makrogol 4000 Żelaza tlenek żółty (E 172)
- Wskazania
- Łagodzenie objawów przewlekłej pokrzywki idiopatycznej.
- Dawkowanie
- Dorośli i dzieci w wieku 12 lat i starsze: Zalecaną dawką feksofenadyny chlorowodorku u dorosłych i dzieci w wieku 12 lat i starszych jest 180 mg raz na dobę, przyjmowane przed posiłkiem. Feksofenadyna jest aktywnym farmakologicznie metabolitem terfenadyny. Dzieci w wieku poniżej 12 lat: Nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania feksofenadyny chlorowodorku w dawce 180 mg u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Grupy szczególnego ryzyka: Badania z udziałem pacjentów należących do szczególnych grup ryzyka (osoby w podeszłym wieku, pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby) wykazują, że nie ma konieczności dostosowania dawki feksofenadyny chlorowodorku w tych grupach pacjentów.
- Przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
- Działania niepożądane
- U dorosłych następujące działania niepożądane były zgłaszane w badaniach klinicznych, z częstością podobną do występującej w grupie placebo: Zaburzenia układu nerwowego Często (>1/100, <1/10): ból głowy, senność, zawroty głowy Zaburzenia żołądka i jelit Często (>1/100, <1/10): nudności Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Niezbyt często ((>1/1000, <1/100): zmęczenie Następujące działania niepożądane u dorosłych były zgłaszane w ramach nadzoru nad bezpieczeństwem produktu leczniczego po jego wprowadzeniu do obrotu. Częstotliwość, z jaką występują nie jest znana (nie można oszacować na podstawie dostępnych danych): Zaburzenia układu immunologicznego reakcje nadwrażliwości z objawami, takimi jak obrzęk naczynioruchowy, ucisk w klatce piersiowej, duszność, zaczerwienienie i uogólniona anafilaksja Zaburzenia psychiczne bezsenność, zaburzenia snu, nerwowość, koszmary senne Zaburzenia serca Tachykardia, kołatanie serca Zaburzenia żołądka i jelit Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej wysypka, pokrzywka, świąd W kontrolowanych badaniach klinicznych, działania niepożądane częste występowały z podobną częstotliwością do obserwowanej w grupie placebo. Działania niepożądane, które zgłaszano z częstością mniejszą niż 1% i podobną do częstości ich występowania podczas stosowania placebo, były również rzadko zgłaszane w okresie po wprowadzeniu leku do obrotu.
- Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
- Biorąc pod uwagę profil farmakodynamiczny i opisywane działania niepożądane jest mało prawdopodobne, aby feksofenadyny chlorowodorek miał wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. W obiektywnych testach wykazano, że feksofenadyny chlorowodorek nie ma istotnego wpływu na czynność ośrodkowego układu nerwowego. Oznacza to, że pacjenci mogą prowadzić pojazdy i wykonywać czynności wymagające koncentracji. Aby jednak zidentyfikować szczególnie wrażliwe osoby, u których może wystąpić nietypowa reakcja na lek, zaleca się sprawdzenie reakcji pacjenta na feksofenadynę przed prowadzeniem przez niego pojazdu lub wykonywaniem skomplikowanych czynności.
- Interakcje
- Feksofenadyny chlorowodorek nie ulega biotransformacji w wątrobie i dlatego nie wchodzi w interakcje z innymi produktami leczniczymi poprzez mechanizm wątrobowy. Stwierdzono, że podawanie feksofenadyny chlorowodorku jednocześnie z erytromycyną lub ketokonazolem powoduje 2-3 krotne zwiększenie stężenia feksofenadyny w osoczu. Zmianom tym nie towarzyszyły żadne efekty mające wpływu na odstęp QT i nie miały wpływu na zwiększenie występowania działań niepożądanych w porównaniu z sytuacją, gdy każdy z tych leków podawany jest oddzielnie. Badania na zwierzętach wykazały, że zwiększenie stężenia feksofenadyny w osoczu obserwowane po jednoczesnym podaniu tego leku z erytromycyną lub ketokonazolem spowodowane jest prawdopodobnie zwiększonym wchłanianiem w przewodzie pokarmowym oraz, odpowiednio, albo zmniejszonym wydalaniem z żółcią, albo zmniejszonym wydzielaniem w przewodzie pokarmowym. Nie stwierdzono interakcji między feksofenadyny chlorowodorkiem i omeprazolem. Jednak podanie leku zobojętniającego sok żołądkowy, zawierającego wodorotlenek glinu i magnezu na 15 minut przed zażyciem feksofenadyny chlorowodorku powodowało zmniejszenie biodostępności feksofenadyny, najprawdopodobniej w wyniku wiązania w przewodzie pokarmowym. Zaleca się zachowanie 2- godzinnej przerwy między podaniem feksofenadyny chlorowodorku i podaniem leków zobojętniających sok żołądkowy, zawierających wodorotlenek glinu i magnezu. Testy alergiczne: Należy przerwać stosowanie feksofenadyny chlorowodorku na trzy dni przed wykonaniem testów alergicznych (punktowy test skórny).
- Ostrzeżenia
- Tak jak w przypadku większości nowych leków, dane dotyczące stosowania produktu u osób w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby są ograniczone. Należy zachować ostrożność stosując feksofenadynę w tych grupach pacjentów. Pacjentów z przebytą lub występującą obecnie chorobą układu sercowo-naczyniowego należy ostrzec, że leki przeciwhistaminowe, jako grupa leków, są związane z występowaniem działań niepożądanych, tachykardii i kołatania serca (patrz punkt 4.8).
- Wpływ na płodność, ciążę i laktację
- Ciąża Nie ma odpowiednich danych dotyczących stosowania feksofenadyny chlorowodorku u kobiet w ciąży. Ograniczone badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka i (lub) płodu, przebieg porodu i rozwój pourodzeniowy (patrz punkt 5.3). Nie należy stosować feksofenadyny chlorowodorku w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Karmienie piersią Nie ma danych na temat zawartości feksofenadyny chlorowodorku w mleku kobiecym po podaniu leku. Jednak kiedy podawano terfenadynę matkom karmiącym piersią, stwierdzano przenikanie feksofenadyny do mleka matki. W związku z tym nie zaleca się stosowania feksofenadyny chlorowodorku u kobiet karmiących piersią.
- Właściwości farmakokinetyczne
- Feksofenadyna szybko wchłania się po podaniu doustnym. Tmax osiągane jest po upływie około 1-3 godzin po podaniu. Podczas stosowania dawki 180 mg raz na dobę średnia wartość Cmax (stężenie maksymalne) wynosi około 494 ng/ml. Feksofenadyna wiąże się z białkami osocza w około 60-70%. Feksofenadyna nie podlega istotnemu metabolizmowi (wątrobowemu lub pozawątrobowemu) i jest jedyną główną substancją stwierdzaną w moczu i w kale zwierząt i ludzi. Po podaniu wielokrotnym profil stężenia feksofenadyny w osoczu wykazuje dwuwykładniczy spadek z okresem półtrwania eliminacji w fazie końcowej wynoszącym od 11 do 15 godzin. Farmakokinetyka feksofenadyny po podaniu jednorazowym i wielokrotnym jest liniowa dla dawek doustnych do 120 mg dwa razy na dobę. Dawka 240 mg dwa razy na dobę powodowała nieco większe (8,8%) niż wprost proporcjonalne zwiększenie pola pod krzywą zależności stężenia leku od czasu w stanie stacjonarnym. To wskazuje, że w zakresie dawek dobowych od 40 mg do 240 mg farmakokinetyka feksofenadyny jest praktycznie liniowa. Przypuszcza się, że główną drogą eliminacji jest wydalanie z żółcią, natomiast do 10% podanej dawki wydala się w postaci niezmienionej z moczem.
- Właściwości farmakodynamiczne
- Grupa farmakoterapeutyczna: Leki przeciwhistaminowe do stosowania ogólnego, kod ATC: R06A X26 Feksofenadyna jest lekiem przeciwhistaminowym, działającym na receptory H1, pozbawionym działania sedatywnego. Feksofenadyna jest farmakologicznie aktywnym metabolitem terfenadyny. Testy prowokacyjne z histaminą przeprowadzane u ludzi, którym feksofenadynę podawano raz i dwa razy na dobę wykazały, że działanie przeciwhistaminowe leku rozpoczyna się w ciągu godziny po podaniu, osiąga maksimum w 6. godzinie i utrzymuje się co najmniej 24 godziny. Po 28 dniach leczenia nie stwierdzano rozwoju tolerancji na lek. Stwierdzano występowanie pozytywnej zależności dawka-odpowiedź w zakresie dawek doustnych od 10 mg do 130 mg. W tym modelu działania przeciwhistaminowego wykazano, że dla uzyskania stałego działania utrzymującego się przez 24 godziny konieczne było zastosowanie leku w dawkach co najmniej 130 mg. Maksymalne hamowanie indukowanej reakcji skórnej przekroczyło 80%. U pacjentów z sezonowym alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa, których leczono chlorowodorkiem feksofenadyny w dawkach do 240 mg dwa razy na dobę przez 2 tygodnie, nie obserwowano zmian odstępu QTc w porównaniu z placebo. Nie stwierdzano również istotnych zmian odstępu QTc, w porównaniu z placebo, u zdrowych ochotników przyjmujących feksofenadynę w dawkach do 60 mg dwa razy na dobę przez 6 miesięcy, 400 mg dwa razy na dobę przez 6,5 dnia i 240 mg raz na dobę przez rok. Feksofenadyna w stężeniach 32 razy większych od stężeń terapeutycznych u ludzi nie miała wpływu na wolne kanały potasowe sklonowane z komórek ludzkiego mięśnia sercowego. Feksofenadyna (5-10 mg/kg mc., podanie doustne) hamowała indukowany antygenem skurcz oskrzeli u uczulonych świnek morskich, a w stężeniach większych niż terapeutyczne (10-100 μM) hamowała uwalnianie histaminy z mastocytów otrzewnej.
- Przedawkowanie
- Po przedawkowaniu chlorowodorku feksofenadyny zgłaszano zawroty głowy, senność, zmęczenie i suchość w jamie ustnej. U dzieci którym podawano do 60 mg dwa razy dziennie przez dwa tygodnie i u zdrowych dorosłych, którym podawano dawki pojedyncze do 800 mg lub dawki do 690 mg dwa razy dziennie przez 1 miesiąc lub 240 mg raz dziennie przez okres 1 roku, nie obserwowano rozwoju klinicznie istotnych działań niepożądanych, w porównaniu z placebo. Nie ustalono maksymalnej tolerowanej dawki feksofenadyny chlorowodorku. W celu usunięcia niewchłoniętego leku należy rozważyć zastosowanie standardowych metod. Zaleca się leczenie objawowe i podtrzymujące. Hemodializa nie usuwa skutecznie feksofenadyny chlorowodorku z krwi
- Ulotka
- Pobierz
- Dostępne jako preparat:
- Dostępne w opakowaniach:
- Pytania dotyczące leku:
Co wchodzi w skład leku FexoGen?
Każda tabletka zawiera 180 mg feksofenadyny chlorowodorku, co odpowiada 168 mg feksofenadyny. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Jakie są wskazania do stosowania leku FexoGen?
Łagodzenie objawów przewlekłej pokrzywki idiopatycznej.
Jak często zażywać lek FexoGen?
Dorośli i dzieci w wieku 12 lat i starsze: Zalecaną dawką feksofenadyny chlorowodorku u dorosłych i dzieci w wieku 12 lat i starszych jest 180 mg raz na dobę, przyjmowane przed posiłkiem. Feksofenadyna jest aktywnym farmakologicznie metabolitem terfenadyny. Dzieci w wieku poniżej 12 lat: Nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania feksofenadyny chlorowodorku w dawce 180 mg u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Grupy szczególnego ryzyka: Badania z udziałem pacjentów należących do szczególnych grup ryzyka (osoby w podeszłym wieku, pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby) wykazują, że nie ma konieczności dostosowania dawki feksofenadyny chlorowodorku w tych grupach pacjentów.
Kiedy nie przyjmować leku FexoGen?
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Kiedy nie powinno się stosować leku FexoGen?
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Jakie są działania niepożądane leku FexoGen?
U dorosłych następujące działania niepożądane były zgłaszane w badaniach klinicznych, z częstością podobną do występującej w grupie placebo: Zaburzenia układu nerwowego Często (>1/100, <1/10): ból głowy, senność, zawroty głowy Zaburzenia żołądka i jelit Często (>1/100, <1/10): nudności Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Niezbyt często ((>1/1000, <1/100): zmęczenie Następujące działania niepożądane u dorosłych były zgłaszane w ramach nadzoru nad bezpieczeństwem produktu leczniczego po jego wprowadzeniu do obrotu. Częstotliwość, z jaką występują nie jest znana (nie można oszacować na podstawie dostępnych danych): Zaburzenia układu immunologicznego reakcje nadwrażliwości z objawami, takimi jak obrzęk naczynioruchowy, ucisk w klatce piersiowej, duszność, zaczerwienienie i uogólniona anafilaksja Zaburzenia psychiczne bezsenność, zaburzenia snu, nerwowość, koszmary senne Zaburzenia serca Tachykardia, kołatanie serca Zaburzenia żołądka i jelit Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej wysypka, pokrzywka, świąd W kontrolowanych badaniach klinicznych, działania niepożądane częste występowały z podobną częstotliwością do obserwowanej w grupie placebo. Działania niepożądane, które zgłaszano z częstością mniejszą niż 1% i podobną do częstości ich występowania podczas stosowania placebo, były również rzadko zgłaszane w okresie po wprowadzeniu leku do obrotu.
Czy lek FexoGen wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?
Biorąc pod uwagę profil farmakodynamiczny i opisywane działania niepożądane jest mało prawdopodobne, aby feksofenadyny chlorowodorek miał wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. W obiektywnych testach wykazano, że feksofenadyny chlorowodorek nie ma istotnego wpływu na czynność ośrodkowego układu nerwowego. Oznacza to, że pacjenci mogą prowadzić pojazdy i wykonywać czynności wymagające koncentracji. Aby jednak zidentyfikować szczególnie wrażliwe osoby, u których może wystąpić nietypowa reakcja na lek, zaleca się sprawdzenie reakcji pacjenta na feksofenadynę przed prowadzeniem przez niego pojazdu lub wykonywaniem skomplikowanych czynności.
Czy przyjmując FexoGen mogę prowadzić auto?
Biorąc pod uwagę profil farmakodynamiczny i opisywane działania niepożądane jest mało prawdopodobne, aby feksofenadyny chlorowodorek miał wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. W obiektywnych testach wykazano, że feksofenadyny chlorowodorek nie ma istotnego wpływu na czynność ośrodkowego układu nerwowego. Oznacza to, że pacjenci mogą prowadzić pojazdy i wykonywać czynności wymagające koncentracji. Aby jednak zidentyfikować szczególnie wrażliwe osoby, u których może wystąpić nietypowa reakcja na lek, zaleca się sprawdzenie reakcji pacjenta na feksofenadynę przed prowadzeniem przez niego pojazdu lub wykonywaniem skomplikowanych czynności.
Czy FexoGen mogę przyjmować w ciąży?
Ciąża Nie ma odpowiednich danych dotyczących stosowania feksofenadyny chlorowodorku u kobiet w ciąży. Ograniczone badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka i (lub) płodu, przebieg porodu i rozwój pourodzeniowy (patrz punkt 5.3). Nie należy stosować feksofenadyny chlorowodorku w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Karmienie piersią Nie ma danych na temat zawartości feksofenadyny chlorowodorku w mleku kobiecym po podaniu leku. Jednak kiedy podawano terfenadynę matkom karmiącym piersią, stwierdzano przenikanie feksofenadyny do mleka matki. W związku z tym nie zaleca się stosowania feksofenadyny chlorowodorku u kobiet karmiących piersią.
Czy FexoGen jest bezpieczny w czasie karmienia?
Ciąża Nie ma odpowiednich danych dotyczących stosowania feksofenadyny chlorowodorku u kobiet w ciąży. Ograniczone badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka i (lub) płodu, przebieg porodu i rozwój pourodzeniowy (patrz punkt 5.3). Nie należy stosować feksofenadyny chlorowodorku w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Karmienie piersią Nie ma danych na temat zawartości feksofenadyny chlorowodorku w mleku kobiecym po podaniu leku. Jednak kiedy podawano terfenadynę matkom karmiącym piersią, stwierdzano przenikanie feksofenadyny do mleka matki. W związku z tym nie zaleca się stosowania feksofenadyny chlorowodorku u kobiet karmiących piersią.
Czy FexoGen wpływa na płodność?
Ciąża Nie ma odpowiednich danych dotyczących stosowania feksofenadyny chlorowodorku u kobiet w ciąży. Ograniczone badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka i (lub) płodu, przebieg porodu i rozwój pourodzeniowy (patrz punkt 5.3). Nie należy stosować feksofenadyny chlorowodorku w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Karmienie piersią Nie ma danych na temat zawartości feksofenadyny chlorowodorku w mleku kobiecym po podaniu leku. Jednak kiedy podawano terfenadynę matkom karmiącym piersią, stwierdzano przenikanie feksofenadyny do mleka matki. W związku z tym nie zaleca się stosowania feksofenadyny chlorowodorku u kobiet karmiących piersią.