Zasób 3

Doxazosin XR Genoptim

Substancja czynna
Doxazosinum
Postać
tabletki o przedłużonym uwalnianiu
Moc
4 mg
Skład
Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 4 mg doksazosyny (Doxazosinum) w postaci doksazosyny mezylanu. Pełny wykaz substancji pomocniczych: patrz punkt 6.1.
Substancje pomocnicze
Rdzeń tabletki Mieszanka tlenków polietylenu: Polietylenu tlenek (MW 900 000) Polietylenu tlenek (MW 200 000) Celuloza mikrokrystaliczna All-rac-α-Tokoferol Krzemionka koloidalna bezwodna Sodu stearylofumaran Kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1) dyspersja 30% Krzemionka koloidalna uwodniona Makrogol (MW 1300-1600) Tytanu dwutlenek (E171)
Wskazania
- Nadciśnienie tętnicze samoistne. - Leczenie objawowe łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.
Dawkowanie
Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłków. Tabletki trzeba połykać w całości, popijając wystarczającą ilością płynu. Tabletek nie należy żuć, dzielić lub rozgniatać. Zalecana dawka maksymalna wynosi 8 mg doksazosyny jeden raz na dobę. Samoistne nadciśnienie tętnicze Dorośli: Zwykle stosuje się 4 mg doksazosyny jeden raz na dobę. Czas do uzyskania optymalnego efektu może wynosić do 4 tygodni. W razie konieczności dawkę doksazosyny można zwiększyć do 8 mg jeden raz na dobę. Doksazosynę można stosować jako jedyny lek lub w skojarzeniu z innym produktem leczniczym, np. tiazydowym lekiem moczopędnym, lekiem beta-adrenolitycznym, antagonistą wapnia lub inhibitorem konwertazy angiotensyny (ACE). Leczenie objawowe łagodnego rozrostu gruczołu krokowego Dorośli: Zazwyczaj stosuje się 4 mg doksazosyny jeden raz na dobę. W razie konieczności dawkę doksazosyny można zwiększyć do 8 mg jeden raz na dobę. Doksazosynę można stosować u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego (ang. benign prostatic hyperplasia - BPH) i zwiększonym lub prawidłowym ciśnieniem tętniczym, gdyż lek nie powoduje klinicznie istotnych zmian ciśnienia tętniczego u pacjentów z prawidłowymi wartościami tego parametru. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym obydwa stany chorobowe leczone są jednocześnie. Pacjenci w podeszłym wieku Stosuje się taką samą dawkę, jak u osób dorosłych. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek Ze względu na brak zmian w farmakokinetyce u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek oraz brak oznak świadczących o nasilaniu przez doksazosynę istniejących zaburzeń czynności nerek, u pacjentów z tej grupy można stosować zwykłą dawkę (patrz punkt 4.4). Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby U pacjentów z objawami zaburzeń czynności wątroby doksazosynę należy stosować ze szczególną ostrożnością. Ze względu na brak doświadczenia klinicznego u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, stosowanie doksazosyny u tych pacjentów nie jest zalecane (patrz punkt 4.4). Populacja pediatryczna Stosowanie doksazosyny nie jest zalecane u dzieci i młodzieży ze względu na brak doświadczenia klinicznego.
Przeciwwskazania
 Rozpoznana nadwrażliwość na chinazoliny (np. prazosynę, terazosynę, doksazosynę) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.  Niedociśnienie ortostatyczne w wywiadzie.  Łagodny rozrost gruczołu krokowego z zastojem w obrębie górnych dróg moczowych, przewlekłe zakażenia dróg moczowych lub kamica pęcherza moczowego.  Niedrożność w obrębie przewodu pokarmowego w wywiadzie, niedrożność przełyku lub dowolnego stopnia zwężenie światła przewodu pokarmowego.  Karmienie piersią (patrz punkt 4.6)1  Niedociśnienie tętnicze2 Stosowanie doksazosyny w monoterapii jest przeciwwskazane u pacjentów z nietrzymaniem moczu z przepełnienia lub z bezmoczem z postępującą niewydolnością nerek lub bez postępującej niewydolności nerek. Tylko we wskazaniu “Nadciśnienie tętnicze” Tylko we wskazaniu „Łagodny rozrost gruczołu krokowego”
Działania niepożądane
Podczas stosowania doksazosyny obserwowano i opisano działania niepożądane, które występowały z następującą częstością: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1000 do <1/100); rzadko (≥1/10 000 do <1/1000); bardzo rzadko (<1/10 000) Klasyfikacja Często (≥1/100 Niezbyt często Bardzo rzadko Częstość układów i do <1/10) (≥1/1000 do (<1/10 000) nieznana narządów <1/100) Zakażenia Zakażenie dróg i zarażenia oddechowych, pasożytnicze zakażenie dróg moczowych Zaburzenia krwi i Leukopenia, układu chłonnego trombocytopenia Zaburzenia Polekowa reakcja układu alergiczna Zaburzenia Jadłowstręt, metabolizmu dna moczanowa, i odżywiania zwiększone łaknienie Zaburzenia Niepokój, Pobudzenie, psychiczne depresja, nerwowość bezsenność Zaburzenia Zawroty głowy, Incydent Zawroty głowy układu ból głowy, mózgowo- wywołane nerwowego senność naczyniowy, zmianą niedoczulica, położenia ciała, omdlenie, parestezje drżenie Zaburzenia oka Niewyraźne Śródoperacyjny widzenie zespół wiotkiej tęczówki (patrz punkt 4.4) Zaburzenia ucha i Zawroty głowy Szumy uszne błędnika pochodzenia błędnikowego Zaburzenia serca Kołatanie serca, Dławica Bradykardia, tachykardia piersiowa, zaburzenia zawał mięśnia rytmu serca sercowego Zaburzenia Niedociśnienie Uderzenia naczyniowe tętnicze, gorąca niedociśnienie ortostatyczne Zaburzenia Zapalenie Krwawienie Skurcz oskrzeli układu oskrzeli, z nosa oddechowego, kaszel, klatki piersiowej duszność, i śródpiersia zapalenie błony śluzowej nosa Zaburzenia Ból brzucha, Zaparcie, Zaburzenia smaku żołądka i jelit niestrawność, biegunka, suchość błony wzdęcie, śluzowej jamy wymioty, ustnej, zapalenie żołądka nudności i jelit Zaburzenia Nieprawidłowe Zastój żółci, wątroby i dróg wyniki badań zapalenie żółciowych czynności wątroby, wątroby żółtaczka Zaburzenia skóry Świąd Wysypka Łysienie, i tkanki plamica, podskórnej pokrzywka Zaburzenia Ból pleców, Ból stawów Kurcze mięśni, mięśniowo- bóle mięśniowe osłabienie szkieletowe mięśni i tkanki łącznej Zaburzenia nerek Zapalenie Dyzuria, Zaburzenia i dróg moczowych pęcherza hematuria, oddawania moczowego, częste oddawanie moczu, nietrzymanie moczu nokturia, moczu poliuria, zwiększona diureza Zaburzenia Impotencja Ginekomastia, Wytrysk układu priapizm wsteczny rozrodczego i Zaburzenia ogólne Astenia, Ból, Uczucie i stany w miejscu ból w klatce obrzęk twarzy zmęczenia, podania piersiowej, złe objawy samopoczucie grypopodobne, obrzęki obwodowe Badania Zwiększenie diagnostyczne masy ciała Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301/faks: + 48 22 49 21 309/e-mail: ndl@urpl.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
mechanicznych w ruchu Możliwe jest osłabienie zdolności obsługiwania urządzeń mechanicznych lub prowadzenia pojazdów, zwłaszcza na początku leczenia.
Interakcje
Jednoczesne podawanie inhibitorów fosfodiesterazy typu 5 (np. syldenafilu, tadalafilu, wardenafilu) i doksazosyny może u niektórych pacjentów powodować objawowe niedociśnienie tętnicze (patrz punkt 4.4). Nie przeprowadzono badań z zastosowaniem doksazosyny w postaci o przedłużonym uwalnianiu. Większość doksazosyny w osoczu (98%) związana jest z białkami. Badania in vitro osocza ludzkiego wskazują, że doksazosyna nie wpływa na wiązanie z białkami digoksyny, warfaryny, fenytoiny lub indometacyny. W badaniach klinicznych konwencjonalną doksazosynę podawano bez żadnych niepożądanych interakcji lekowych z tiazydowymi lekami moczopędnymi, furosemidem, beta-adrenolitykami, niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, antybiotykami, doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi, lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego i lekami przeciwzakrzepowymi. Jednak nie ma danych pochodzących z formalnych badań interakcji międzylekowych. Doksazosyna zwiększa działanie hipotensyjne innych leków alfa-adrenolitycznych i innych leków przeciwnadciśnieniowych. W otwartym, randomizowanym, kontrolowanym placebo badaniu u 22 zdrowych ochotników płci męskiej podanie doksazosyny w pojedynczej dawce 1 mg w pierwszym dniu czterodniowego schematu doustnego podawania cymetydyny (400 mg dwa razy na dobę) spowodowało zwiększenie wartości AUC doksazosyny o 10%. Jednocześnie nie stwierdzono statystycznie znamiennych zmian jej wartości Cmax i średniego okresu półtrwania. Zwiększenie przez cymetydynę średniej wartości AUC dla doksazosyny o 10% mieści się w ramach zmienności międzyosobniczej (27%) dla średniej wartości AUC dla doksazosyny po podaniu placebo.
Ostrzeżenia
Informacja, której należy udzielić pacjentowi Pacjent powinien być poinformowany, że tabletki doksazosyny należy połykać w całości. Nie należy ich żuć, dzielić ani kruszyć. W niektórych postaciach leku o przedłużonym uwalnianiu substancję czynną pokrywa obojętna, niewchłanialna otoczka, której zadaniem jest kontrolowanie uwalniania leku w dłuższym czasie. Po przejściu przez przewód pokarmowy pusty szkielet tabletki zostaje wydalony. Pacjentów należy poinformować, że w kale można sporadycznie zaobserwować taką pozostałość wyglądem przypominającą tabletkę. Nieprawidłowo krótki czas pasażu przez przewód pokarmowy (np. na skutek chirurgicznej resekcji) może spowodować niepełne wchłanianie. Wobec długiego okresu półtrwania doksazosyny kliniczne znaczenie tego faktu nie jest jasne. Rozpoczęcie leczenia Na skutek działania doksazosyny blokującego receptory alfa-adrenergiczne u pacjentów może wystąpić niedociśnienie ortostatyczne, objawiające się zawrotami głowy i osłabieniem lub (rzadko) utratą przytomności (omdleniem), zwłaszcza podczas rozpoczynania leczenia. Z tego względu dla ostrożności na początku leczenia należy kontrolować ciśnienie tętnicze w celu zminimalizowania możliwości działania ortostatycznego. Pacjentów należy ostrzec, aby unikali sytuacji, w których zawroty głowy lub osłabienie występujące na początku leczenia doksazosyną mogłyby spowodować uraz. Stosowanie u pacjentów z ostrymi chorobami serca Podobnie, jak w przypadku każdego rozszerzającego naczynia krwionośne leku przeciwnadciśnieniowego, doradza się ostrożność podczas stosowania doksazosyny u pacjentów z następującymi ostrymi chorobami związanymi z sercem: - obrzękiem płuc na skutek zwężenia zastawki aortalnej lub mitralnej - niewydolnością serca z dużym rzutem serca - prawokomorową niewydolnością serca na skutek zatorowości płucnej lub płynu w osierdziu - niewydolnością lewokomorową z niskim ciśnieniem napełniania. Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby Podobnie, jak w przypadku każdego leku całkowicie metabolizowanego w wątrobie, doksazosynę należy stosować szczególnie ostrożnie u pacjentów z dowiedzionymi zaburzeniami czynności wątroby. Ze względu na brak doświadczenia klinicznego u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, nie zaleca się stosowania leku w tej grupie. Stosowanie z inhibitorami fosfodiesterazy typu 5 (PDE-5) Jednoczesne podawanie doksazosyny z inhibitorami fosfodiesterazy typu 5 (tj. syldenafil, tadalafil i wardenafil) wymaga ostrożności ze względu na wazodylatacyjne działanie obu leków i może u niektórych pacjentów powodować objawowe niedociśnienie tętnicze. W celu zmniejszenia ryzyka niedociśnienia ortostatycznego zaleca się rozpoczęcie leczenia inhibitorem fosfodiesterazy typu 5 tylko wtedy, gdy stan pacjenta został ustabilizowany lekiem alfa-adrenolitycznym. Ponadto zaleca się, aby leczenie inhibitorem fosfodiesterazy typu 5 rozpoczynać możliwie najmniejszą dawką i zachowywać 6-godzinną przerwę od przyjęcia doksazosyny. Nie przeprowadzono badań z zastosowaniem doksazosyny o przedłużonym uwalnianiu. Stosowanie u pacjentów poddawanych chirurgicznemu usunięciu zaćmy U niektórych pacjentów w trakcie lub po leczeniu doksazosyną, podczas chirurgicznego leczenia zaćmy obserwowano wystąpienie śródoperacyjnego zespołu wiotkiej tęczówki (ang. Intraoperative Floppy Iris Syndrome – IFIS, odmiana zespołu małej źrenicy). Istnieją również pojedyncze doniesienia w związku z innymi lekami alfa-1-adrenolitycznymi i nie można wykluczyć, że takie działanie jest typowe dla tej klasy leków. IFIS może prowadzić do nasilonych powikłań w przebiegu operacji zaćmy, dlatego przed zabiegiem należy poinformować operującego okulistę o stosowaniu w przeszłości lub obecnie leku alfa-1-adrenolitycznego. W obserwacjach prowadzonych po wprowadzeniu do obrotu leków alfa-adrenolitycznych, w tym doksazosyny, notowano przypadki przedłużonej erekcji i priapizmu, związane ze stosowaniem tych substancji. Jeśli priapizm nie będzie natychmiast leczony, może dojść do uszkodzenia tkanki prącia i trwałej utraty potencji, dlatego pacjent powinien natychmiast skorzystać z pomocy medycznej.
Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża We wskazaniu “Nadciśnienie tętnicze” Ze względu na brak wystarczających i dobrze kontrolowanych badań dotyczących stosowania doksazosyny u kobiet w ciąży nie jest znane jej bezpieczeństwo w okresie ciąży. Dlatego doksazosynę można stosować w tym czasie wyłącznie wtedy, gdy możliwa korzyść przeważa nad ryzykiem. Wprawdzie w badaniach na zwierzętach nie wykazano działania teratogennego, jednak po podaniu skrajnie dużych dawek obserwowano u nich zmniejszoną przeżywalność płodów (patrz punkt 5.3). Karmienie piersią Stosowanie doksazosyny w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane, gdyż lek kumuluje się w mleku samic szczura w okresie laktacji i brak danych o przenikaniu doksazosyny do mleka kobiecego. Innym rozwiązaniem jest przerwanie karmienia piersią, jeśli leczenie doksazosyną jest konieczne (patrz punkt 5.3). We wskazaniu „Łagodny rozrost gruczołu krokowego” Ten punkt nie ma zastosowania.
Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie Po podaniu doustnym dawek terapeutycznych, doksazosyna zawarta w produkcie Doxazosin XR Genoptim jest dobrze wchłaniana, a maksymalne stężenia we krwi osiągane są stopniowo w ciągu 6 do 8 godzin po podaniu dawki. Maksymalne stężenie w osoczu stanowi około 1/3 stężenia uzyskiwanego po podaniu takiej samej dawki w postaci tabletek o natychmiastowym uwalnianiu. Minimalne stężenia po 24 godzinach są jednak zbliżone. Właściwości farmakokinetyczne doksazosyny powodują niewielkie wahania stężenia w osoczu. Stosunek stężenia maksymalnego do minimalnego dla doksazosyny w tabletkach o przedłużonym uwalnianiu wynosi mniej niż 1/2 tej wartości dla tabletek o natychmiastowym uwalnianiu. W stanie stacjonarnym względna biodostępność doksazosyny w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu wynosiła 54% w porównaniu z postacią o natychmiastowym uwalnianiu dla dawki 4 mg i 59% dla dawki 8 mg. Około 98% doksazosyny jest związane z białkami osocza. Doksazosyna jest w znacznym stopniu metabolizowana i tylko mniej niż 5% wydalane jest w postaci niezmienionej. Doksazosyna jest metabolizowana głównie na drodze O-demetylacji i hydroksylacji. Usuwanie leku z osocza przebiega dwufazowo. Okres półtrwania w końcowej fazie eliminacji wynosi 22 godziny, co umożliwia dawkowanie leku jeden raz na dobę. Osoby w podeszłym wieku Badania farmakokinetyczne z zastosowaniem doksazosyny u osób w podeszłym wieku wykazały brak istotnych zmian w porównaniu z pacjentami młodszymi. Zaburzenia czynności nerek Badania farmakokinetyczne z zastosowaniem doksazosyny u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie wykazały zmian w stosunku do pacjentów z prawidłową czynnością nerek. Zaburzenia czynności wątroby Istnieje tylko ograniczona liczba danych dotyczących pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i wpływu leków o znanym działaniu na metabolizm wątrobowy (np. cymetydyny). W badaniu klinicznym z udziałem 12 osób z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby, podanie pojedynczej dawki doksazosyny powodowało zwiększenie wartości AUC o 43% i zmniejszenie klirensu dawki doustnej o około 40%. Leczenie doksazosyną pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby powinno być ostrożne (patrz punkt 4.4).
Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: antagoniści receptora alfa-adrenergicznego Kod ATC: C02CA04 Nadciśnienie tętnicze Podanie doksazosyny pacjentom z nadciśnieniem tętniczym powoduje klinicznie istotne obniżenie ciśnienia tętniczego na skutek zmniejszenia systemowego oporu naczyniowego. Uważa się, że efekt ten jest wynikiem wybiórczego zablokowania receptorów alfa-1-adrenergicznych zlokalizowanych w układzie naczyniowym. Przy dawkowaniu raz na dobę klinicznie istotne zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi utrzymuje się przez całą dobę (24 godziny) po podaniu leku. U większości pacjentów kontrolę ciśnienia tętniczego uzyskuje się po zastosowaniu doksazosyny w dawce początkowej 4 mg. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym zmniejszenie ciśnienia tętniczego podczas leczenia doksazosyną było zbliżone w pozycji siedzącej i stojącej. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, leczonych doksazosyną w postaci tabletek o natychmiastowym uwalnianiu, można zmienić leczenie na tabletki o przedłużonym uwalnianiu bez utraty skuteczności i tolerancji leku. W razie konieczności można zwiększyć dawkę. Podczas długotrwałego leczenia doksazosyną nie obserwowano przyzwyczajenia, a w rzadkich przypadkach stwierdzano zwiększenie aktywności reninowej osocza i tachykardię. Doksazosyna ma korzystny wpływ na profil lipidów we krwi ze znacznym zwiększeniem stosunku cholesterolu HDL do cholesterolu całkowitego (o około 4 do 13% wartości wyjściowych) oraz znacznym zmniejszeniem stężenia glicerydów całkowitych i cholesterolu całkowitego. Kliniczne znaczenie tych obserwacji nie jest dotąd znane. Wykazano, że leczenie doksazosyną powoduje cofanie się przerostu lewej komory serca, hamowanie agregacji płytek krwi, a także zwiększenie działania tkankowego aktywatora plazminogenu. Kliniczne znaczenie tych obserwacji jest nadal niewyjaśnione. Ponadto doksazosyna zwiększa wrażliwość na insulinę u pacjentów ze zmniejszoną wrażliwością na działanie tego hormonu. Również w tym przypadku znaczenie kliniczne tego działania nie jest znane. Wykazano, że doksazosyna nie wywołuje szkodliwych skutków metabolicznych i może być stosowana u pacjentów ze współistniejącą astmą, cukrzycą, dysfunkcją lewej komory serca lub dną moczanową. Rozrost gruczołu krokowego Podawanie doksazosyny pacjentom z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego powoduje znaczącą poprawę parametrów urodynamicznych i złagodzenie objawów dzięki wybiórczej blokadzie receptorów alfa-1-adrenergicznych zlokalizowanych w warstwie mięśniowej i torebce gruczołu krokowego oraz szyi pęcherza moczowego. U większości pacjentów z rozrostem gruczołu krokowego objawy udaje się kontrolować za pomocą dawki początkowej. Wykazano, że doksazosyna jest skutecznym blokerem receptorów alfa-1-adrenergicznych podtypu 1A, które stanowią ponad 70% podtypów receptorów adrenergicznych znajdujących się w gruczole krokowym. W przedziale dawek zalecanych doksazosyna wywiera niewielki wpływ lub nie wpływa na ciśnienie tętnicze u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego i prawidłowym ciśnieniem tętniczym.
Przedawkowanie
Jeśli przedawkowanie spowodowało niedociśnienie tętnicze, pacjenta należy niezwłocznie ułożyć na plecach, z głową ułożoną niżej. W indywidualnych przypadkach, jeśli zostanie to uznane za właściwe, należy zastosować inne postępowanie podtrzymujące. Ponieważ doksazosyna jest silnie związana z białkami osocza, dializa nie jest wskazana.
Ulotka
Pobierz
Dostępne w opakowaniach:
  • 30 tabl.: Rp - lek na receptę
Pytania dotyczące leku:

Co wchodzi w skład leku Doxazosin XR Genoptim?

Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 4 mg doksazosyny (Doxazosinum) w postaci doksazosyny mezylanu. Pełny wykaz substancji pomocniczych: patrz punkt 6.1.

Jakie są wskazania do stosowania leku Doxazosin XR Genoptim?

- Nadciśnienie tętnicze samoistne. - Leczenie objawowe łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.

Jak często zażywać lek Doxazosin XR Genoptim?

Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłków. Tabletki trzeba połykać w całości, popijając wystarczającą ilością płynu. Tabletek nie należy żuć, dzielić lub rozgniatać. Zalecana dawka maksymalna wynosi 8 mg doksazosyny jeden raz na dobę. Samoistne nadciśnienie tętnicze Dorośli: Zwykle stosuje się 4 mg doksazosyny jeden raz na dobę. Czas do uzyskania optymalnego efektu może wynosić do 4 tygodni. W razie konieczności dawkę doksazosyny można zwiększyć do 8 mg jeden raz na dobę. Doksazosynę można stosować jako jedyny lek lub w skojarzeniu z innym produktem leczniczym, np. tiazydowym lekiem moczopędnym, lekiem beta-adrenolitycznym, antagonistą wapnia lub inhibitorem konwertazy angiotensyny (ACE). Leczenie objawowe łagodnego rozrostu gruczołu krokowego Dorośli: Zazwyczaj stosuje się 4 mg doksazosyny jeden raz na dobę. W razie konieczności dawkę doksazosyny można zwiększyć do 8 mg jeden raz na dobę. Doksazosynę można stosować u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego (ang. benign prostatic hyperplasia - BPH) i zwiększonym lub prawidłowym ciśnieniem tętniczym, gdyż lek nie powoduje klinicznie istotnych zmian ciśnienia tętniczego u pacjentów z prawidłowymi wartościami tego parametru. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym obydwa stany chorobowe leczone są jednocześnie. Pacjenci w podeszłym wieku Stosuje się taką samą dawkę, jak u osób dorosłych. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek Ze względu na brak zmian w farmakokinetyce u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek oraz brak oznak świadczących o nasilaniu przez doksazosynę istniejących zaburzeń czynności nerek, u pacjentów z tej grupy można stosować zwykłą dawkę (patrz punkt 4.4). Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby U pacjentów z objawami zaburzeń czynności wątroby doksazosynę należy stosować ze szczególną ostrożnością. Ze względu na brak doświadczenia klinicznego u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, stosowanie doksazosyny u tych pacjentów nie jest zalecane (patrz punkt 4.4). Populacja pediatryczna Stosowanie doksazosyny nie jest zalecane u dzieci i młodzieży ze względu na brak doświadczenia klinicznego.

Kiedy nie przyjmować leku Doxazosin XR Genoptim?

 Rozpoznana nadwrażliwość na chinazoliny (np. prazosynę, terazosynę, doksazosynę) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.  Niedociśnienie ortostatyczne w wywiadzie.  Łagodny rozrost gruczołu krokowego z zastojem w obrębie górnych dróg moczowych, przewlekłe zakażenia dróg moczowych lub kamica pęcherza moczowego.  Niedrożność w obrębie przewodu pokarmowego w wywiadzie, niedrożność przełyku lub dowolnego stopnia zwężenie światła przewodu pokarmowego.  Karmienie piersią (patrz punkt 4.6)1  Niedociśnienie tętnicze2 Stosowanie doksazosyny w monoterapii jest przeciwwskazane u pacjentów z nietrzymaniem moczu z przepełnienia lub z bezmoczem z postępującą niewydolnością nerek lub bez postępującej niewydolności nerek. Tylko we wskazaniu “Nadciśnienie tętnicze” Tylko we wskazaniu „Łagodny rozrost gruczołu krokowego”

Kiedy nie powinno się stosować leku Doxazosin XR Genoptim?

 Rozpoznana nadwrażliwość na chinazoliny (np. prazosynę, terazosynę, doksazosynę) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.  Niedociśnienie ortostatyczne w wywiadzie.  Łagodny rozrost gruczołu krokowego z zastojem w obrębie górnych dróg moczowych, przewlekłe zakażenia dróg moczowych lub kamica pęcherza moczowego.  Niedrożność w obrębie przewodu pokarmowego w wywiadzie, niedrożność przełyku lub dowolnego stopnia zwężenie światła przewodu pokarmowego.  Karmienie piersią (patrz punkt 4.6)1  Niedociśnienie tętnicze2 Stosowanie doksazosyny w monoterapii jest przeciwwskazane u pacjentów z nietrzymaniem moczu z przepełnienia lub z bezmoczem z postępującą niewydolnością nerek lub bez postępującej niewydolności nerek. Tylko we wskazaniu “Nadciśnienie tętnicze” Tylko we wskazaniu „Łagodny rozrost gruczołu krokowego”

Jakie są działania niepożądane leku Doxazosin XR Genoptim?

Podczas stosowania doksazosyny obserwowano i opisano działania niepożądane, które występowały z następującą częstością: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1000 do <1/100); rzadko (≥1/10 000 do <1/1000); bardzo rzadko (<1/10 000) Klasyfikacja Często (≥1/100 Niezbyt często Bardzo rzadko Częstość układów i do <1/10) (≥1/1000 do (<1/10 000) nieznana narządów <1/100) Zakażenia Zakażenie dróg i zarażenia oddechowych, pasożytnicze zakażenie dróg moczowych Zaburzenia krwi i Leukopenia, układu chłonnego trombocytopenia Zaburzenia Polekowa reakcja układu alergiczna Zaburzenia Jadłowstręt, metabolizmu dna moczanowa, i odżywiania zwiększone łaknienie Zaburzenia Niepokój, Pobudzenie, psychiczne depresja, nerwowość bezsenność Zaburzenia Zawroty głowy, Incydent Zawroty głowy układu ból głowy, mózgowo- wywołane nerwowego senność naczyniowy, zmianą niedoczulica, położenia ciała, omdlenie, parestezje drżenie Zaburzenia oka Niewyraźne Śródoperacyjny widzenie zespół wiotkiej tęczówki (patrz punkt 4.4) Zaburzenia ucha i Zawroty głowy Szumy uszne błędnika pochodzenia błędnikowego Zaburzenia serca Kołatanie serca, Dławica Bradykardia, tachykardia piersiowa, zaburzenia zawał mięśnia rytmu serca sercowego Zaburzenia Niedociśnienie Uderzenia naczyniowe tętnicze, gorąca niedociśnienie ortostatyczne Zaburzenia Zapalenie Krwawienie Skurcz oskrzeli układu oskrzeli, z nosa oddechowego, kaszel, klatki piersiowej duszność, i śródpiersia zapalenie błony śluzowej nosa Zaburzenia Ból brzucha, Zaparcie, Zaburzenia smaku żołądka i jelit niestrawność, biegunka, suchość błony wzdęcie, śluzowej jamy wymioty, ustnej, zapalenie żołądka nudności i jelit Zaburzenia Nieprawidłowe Zastój żółci, wątroby i dróg wyniki badań zapalenie żółciowych czynności wątroby, wątroby żółtaczka Zaburzenia skóry Świąd Wysypka Łysienie, i tkanki plamica, podskórnej pokrzywka Zaburzenia Ból pleców, Ból stawów Kurcze mięśni, mięśniowo- bóle mięśniowe osłabienie szkieletowe mięśni i tkanki łącznej Zaburzenia nerek Zapalenie Dyzuria, Zaburzenia i dróg moczowych pęcherza hematuria, oddawania moczowego, częste oddawanie moczu, nietrzymanie moczu nokturia, moczu poliuria, zwiększona diureza Zaburzenia Impotencja Ginekomastia, Wytrysk układu priapizm wsteczny rozrodczego i Zaburzenia ogólne Astenia, Ból, Uczucie i stany w miejscu ból w klatce obrzęk twarzy zmęczenia, podania piersiowej, złe objawy samopoczucie grypopodobne, obrzęki obwodowe Badania Zwiększenie diagnostyczne masy ciała Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301/faks: + 48 22 49 21 309/e-mail: ndl@urpl.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Czy lek Doxazosin XR Genoptim wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?

mechanicznych w ruchu Możliwe jest osłabienie zdolności obsługiwania urządzeń mechanicznych lub prowadzenia pojazdów, zwłaszcza na początku leczenia.

Czy przyjmując Doxazosin XR Genoptim mogę prowadzić auto?

mechanicznych w ruchu Możliwe jest osłabienie zdolności obsługiwania urządzeń mechanicznych lub prowadzenia pojazdów, zwłaszcza na początku leczenia.

Czy Doxazosin XR Genoptim mogę przyjmować w ciąży?

Ciąża We wskazaniu “Nadciśnienie tętnicze” Ze względu na brak wystarczających i dobrze kontrolowanych badań dotyczących stosowania doksazosyny u kobiet w ciąży nie jest znane jej bezpieczeństwo w okresie ciąży. Dlatego doksazosynę można stosować w tym czasie wyłącznie wtedy, gdy możliwa korzyść przeważa nad ryzykiem. Wprawdzie w badaniach na zwierzętach nie wykazano działania teratogennego, jednak po podaniu skrajnie dużych dawek obserwowano u nich zmniejszoną przeżywalność płodów (patrz punkt 5.3). Karmienie piersią Stosowanie doksazosyny w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane, gdyż lek kumuluje się w mleku samic szczura w okresie laktacji i brak danych o przenikaniu doksazosyny do mleka kobiecego. Innym rozwiązaniem jest przerwanie karmienia piersią, jeśli leczenie doksazosyną jest konieczne (patrz punkt 5.3). We wskazaniu „Łagodny rozrost gruczołu krokowego” Ten punkt nie ma zastosowania.

Czy Doxazosin XR Genoptim jest bezpieczny w czasie karmienia?

Ciąża We wskazaniu “Nadciśnienie tętnicze” Ze względu na brak wystarczających i dobrze kontrolowanych badań dotyczących stosowania doksazosyny u kobiet w ciąży nie jest znane jej bezpieczeństwo w okresie ciąży. Dlatego doksazosynę można stosować w tym czasie wyłącznie wtedy, gdy możliwa korzyść przeważa nad ryzykiem. Wprawdzie w badaniach na zwierzętach nie wykazano działania teratogennego, jednak po podaniu skrajnie dużych dawek obserwowano u nich zmniejszoną przeżywalność płodów (patrz punkt 5.3). Karmienie piersią Stosowanie doksazosyny w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane, gdyż lek kumuluje się w mleku samic szczura w okresie laktacji i brak danych o przenikaniu doksazosyny do mleka kobiecego. Innym rozwiązaniem jest przerwanie karmienia piersią, jeśli leczenie doksazosyną jest konieczne (patrz punkt 5.3). We wskazaniu „Łagodny rozrost gruczołu krokowego” Ten punkt nie ma zastosowania.

Czy Doxazosin XR Genoptim wpływa na płodność?

Ciąża We wskazaniu “Nadciśnienie tętnicze” Ze względu na brak wystarczających i dobrze kontrolowanych badań dotyczących stosowania doksazosyny u kobiet w ciąży nie jest znane jej bezpieczeństwo w okresie ciąży. Dlatego doksazosynę można stosować w tym czasie wyłącznie wtedy, gdy możliwa korzyść przeważa nad ryzykiem. Wprawdzie w badaniach na zwierzętach nie wykazano działania teratogennego, jednak po podaniu skrajnie dużych dawek obserwowano u nich zmniejszoną przeżywalność płodów (patrz punkt 5.3). Karmienie piersią Stosowanie doksazosyny w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane, gdyż lek kumuluje się w mleku samic szczura w okresie laktacji i brak danych o przenikaniu doksazosyny do mleka kobiecego. Innym rozwiązaniem jest przerwanie karmienia piersią, jeśli leczenie doksazosyną jest konieczne (patrz punkt 5.3). We wskazaniu „Łagodny rozrost gruczołu krokowego” Ten punkt nie ma zastosowania.