Zasób 3

Donesyn

Substancja czynna
Donepezili hydrochloridum
Postać
tabletki powlekane
Moc
5 mg
Skład
Donesyn, 5 mg, tabletki powlekane Każda tabletka powlekana zawiera 5,22 mg chlorowodorku donepezylu jednowodnego, co odpowiada 5 mg chlorowodorku donepezylu (Donepezili hydrochloridum), co odpowiada 4,56 mg donepezylu. Donesyn, 10 mg, tabletki powlekane Każda tabletka powlekana zawiera 10,44 mg chlorowodorku donepezylu jednowodnego, co odpowiada 10 mg chlorowodorku donepezylu (Donepezili hydrochloridum), co odpowiada 9,12 mg donepezylu. Substancja pomocnicza o znanym działaniu: Donesyn, 5 mg, tabletki powlekane Każda tabletka powlekana zawiera 91 mg laktozy. Donesyn, 10 mg, tabletki powlekane Każda tabletka powlekana zawiera 182 mg laktozy. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Substancje pomocnicze
Rdzeń tabletki Laktoza jednowodna Celuloza mikrokrystaliczna Karboksymetyloskrobia sodowa (typ A) Magnezu stearynian Hypromeloza (HPMC 2910) Laktoza jednowodna Makrogol 4000 Tytanu dwutlenek (E171) Żelaza tlenek żółty (E172) - jedynie dla produktu leczniczego Donesyn, 10 mg, tabletki powlekane
Wskazania
Chlorowodorek donepezylu jest wskazany do objawowego leczenia łagodnej do umiarkowanie ciężkiej postaci otępienia w chorobie Alzheimera.
Dawkowanie
Dorośli/osoby w podeszłym wieku Leczenie jest rozpoczynane od dawki 5 mg na dobę (dawkowanie raz na dobę). Tabletki chlorowodorku donepezylu powinny być przyjmowane doustnie, wieczorem, tuż przed położeniem się spać. Dawka 5 mg na dobę powinna być utrzymywana przez co najmniej miesiąc w celu umożliwienia oceny najwcześniejszej odpowiedzi klinicznej na leczenie i umożliwienia osiągnięcia stężeń chlorowodorku donepezylu w stanie stacjonarnym. Po dokonaniu klinicznej oceny leczenia w dawce 5 mg na dobę po miesiącu, dawka chlorowodorku donepezylu może być zwiększona do 10 mg na dobę (dawkowanie raz na dobę). Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 10 mg. Dawki większe od 10 mg/dobę nie były badane w badaniach klinicznych. W przypadku dawek, które nie mogą być zrealizowane/nie są praktyczne przy użyciu tej mocy tabletki, dostępne są inne moce tego produktu leczniczego. Leczenie powinno być rozpoczynane i nadzorowane przez lekarza posiadającego doświadczenie w diagnozowaniu i leczeniu otępienia w chorobie Alzheimera. Diagnoza powinna być stawiana zgodnie z przyjętymi wytycznymi (np. DSM IV, ICD 10). Leczenie chlorowodorkiem donepezylu powinno być rozpoczynane jedynie wtedy, gdy dostępny jest opiekun, który będzie regularnie nadzorował przyjmowanie produktu leczniczego przez pacjenta. Leczenie podtrzymujące może być kontynuowane tak długo, jak długo istnieje korzyść terapeutyczna dla pacjenta. Dlatego korzyść kliniczna stosowania chlorowodorku donepezylu powinna być regularnie weryfikowana. W przypadku braku dowodów na dalsze działanie terapeutyczne leku należy rozważyć jego odstawienie. Nie można przewidzieć indywidualnej odpowiedzi na chlorowodorek donepezylu. W czasie odstawiania leku widoczne jest stopniowe zanikanie korzystnego działania chlorowodorku donepezylu. Niewydolność nerek i wątroby Podobny shemat dawkowania może być zastosowany u pacjentów z niewydolnością nerek, ponieważ ten stan chorobowy nie wpływa na klirens chlorowodorku donepezylu. Z uwagi na możliwe większe stężenia w przypadku łagodnej do umiarkowanej niewydolności wątroby (patrz punkt 5.2), zwiększanie dawki powinno się odbywać zgodnie z indywidualną tolerancją. Nie ma danych dotyczących pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Dzieci i młodzież Chlorowodorek donepezylu nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną, pochodne piperydyny lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Działania niepożądane
Do najczęstszych działań niepożądanych należą biegunka, skurcze mięśni, zmęczenie, nudności, wymioty i bezsenność. Działania niepożądane częstsze niż pojedyncze przypadki są wymienione poniżej według klasyfikacji układów i narządów oraz częstości występowania. Częstości są definiowane w następujący sposób: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000) i nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych). Klasyfikacja Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko Bardzo rzadko układów i narządów Zakażenia i -przeziębienie zarażenia pasożytnicze Zaburzenia -anoreksja metabolizmu i odżywiania - omamy** - pobudzenie** -agresywne zachowanie** -nietypowe sny i koszmary senne** Zaburzenia układu - omdlenie* -drgawki* -objawy złośliwy zespół nerwowego - zawroty głowy pozapiramidowe neuroleptyczny - bezsenność Zaburzenia serca - bradykardia - blok zatokowo- przedsionkowy - blok przedsionkowo- komorowy Zaburzenia - biegunka - wymioty - krwotok żołądka i jelit - nudności - zaburzenia żołądkowo- brzuszne jelitowy - wrzody żołądka i dwunastnicy Zaburzenia -zaburzenia wątroby i dróg wątroby, w tym żółciowych zapalenie wątroby*** Zaburzenia skóry - wysypka i tkanki -świąd podskórnej Zaburzenia - skurcze mięśni -rabdomioliza**** mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej Zaburzenia nerek - nietrzymanie i dróg moczu Zaburzenia - bóle głowy - zmęczenie ogólne i stany w - ból miejscu podania Badania -niewielkie diagnostyczne zwiększenie aktywności mięśniowej kinazy kreatynowej Urazy, zatrucia i - wypadki powikłania po * W przypadku badania pacjentów pod kątem omdlenia lub drgawek należy brak pod uwagę możliwość bloku serca lub długich pauz spowodowanych zahamowaniem zatokowym (patrz punkt 4.4). ** Zgłaszano przypadki omamów, nietypowych snów, koszmarów sennych, pobudzenia i agresywnego zachowania ustępującego po zmniejszeniu dawki lub odstawieniu leku. *** W razie niewyjaśnionej dysfunkcji wątroby należy rozważyć odstawienie chlorowodorku donepezylu. **** Rabdomiolizę notowano niezależnie od złośliwego zespołu neuroleptycznego i w ścisłym związku czasowym z rozpoczęciem leczenia donepezilem lub zwiększeniem jego dawki. Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C PL-02 222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
Chlorowodorek donepezylu wywiera niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Otępienie może spowodować zaburzenie zdolności prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Ponadto, chlorowodorek donepezylu może powodować zmęczenie, zawroty głowy i skurcze mięśni, głównie w przypadku rozpoczynania leczenia lub zwiększania dawki. Lekarz prowadzący powinien rutynowo oceniać zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania złożonych urządzeń mechanicznych przez pacjentów otrzymujących chlorowodorek donepezylu.
Interakcje
Chlorowodorek donepezylu i (lub) którykolwiek z jego metabolitów nie hamują metabolizmu teofiliny, warfaryny, cymetydyny ani digoksyny u ludzi. Na metabolizm chlorowodorku donepezylu nie wpływa jednoczesne podawanie digoksyny ani cymetydyny. Badania in vitro wykazały, że izoenzymy cytochromu P450, 3A4 i w małym stopniu 2D6, biorą udział w metabolizmie chlorowodorku donepezylu. Badania interakcji produktu leczniczego przeprowadzone in vitro wykazały, że ketokonazol i chinidyna, inhibitory odpowiednio CYP3A4 i CYP2D6, hamują metabolizm chlorowodorku donepezylu. Z tego względu te i inne inhibitory CYP3A4, takie jak itrakonazol i erytromycyna, oraz inhibitory CYP2D6, takie jak fluoksetyna, mogą hamować metabolizm chlorowodorku donepezylu. W badaniu z udziałem zdrowych ochotników ketokonazol zwiększał średnie stężenie chlorowodorku donepezylu o około 30%. Induktory enzymów, takie jak ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina i alkohol, mogą zmniejszać stężenie chlorowodorku donepezylu. Ponieważ wielkość efektu hamującego lub indukującego nie jest znana, takie skojarzenia produktu leczniczego powinny być stosowane ostrożnie. Chlorowodorek donepezylu ma możliwość interferowania z lekami o aktywności antycholinergicznej. Występuje również możliwość działania synergistycznego w przypadku jednoczesnego stosowania leków, takich jak sukcynylocholina, inne leki blokujące płytkę nerwowo-mięśniową lub agoniści cholinergiczni lub leki beta-adrenolityczne, które wywierają wpływ na przewodnictwo w sercu.
Ostrzeżenia
Stosowanie chlorowodorku donepezylu u pacjentów z ciężką postacią otępienia w chorobie Alzheimera, innymi typami otępienia lub innymi typami zaburzeń pamięci (np. związane z wiekiem pogorszenie funkcji poznawczych) nie było badane. Chlorowodorek donepezylu, jako inhibitor cholinoesterazy, może nasilać zwiotczenie mięśni wywołane przez pochodne sukcynylocholiny w czasie znieczulenia. Choroby układu krążenia Z uwagi na swoje działanie farmakologiczne, inhibitory cholinoesterazy mogą wywierać działanie wagotoniczne na częstość akcji serca (np. bradykardia). Możliwość takiego działania może być szczególnie ważna w przypadku pacjentów z zespołem chorego węzła zatokowego lub innymi nadkomorowymi zaburzeniami przewodnictwa, takimi jak blok zatokowo-przedsionkowy lub blok przedsionkowo-komorowy. Istnieją doniesienia na temat występowania omdlenia i drgawek. W wypadku badania takich pacjentów, należy brać pod uwagę możliwość bloku serca lub długich pauz wynikających z zahamowania zatokowego. Zaburzenia żołądkowo-jelitowe Pacjenci ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia wrzodów, np. pacjenci z chorobą wrzodową w wywiadzie lub pacjenci otrzymujący jednocześnie niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), powinni być monitorowani odnośnie wystąpienia objawów. Jednakże badania kliniczne z zastosowaniem chlorowodorku donepezylu nie wykazały zwiększenia częstości występowania choroby wrzodowej ani krwawienia żołądkowo-jelitowego w porównaniu do placebo. Układ moczowo-płciowy Cholinomimetyki mogą powodować zablokowanie odpływu moczu z pęcherza, chociaż nie obserwowano tego w badaniach klinicznych z chlorowodorkiem donepezylu. Zaburzenia neurologiczne Drgawki: uważa się, że cholinomimetyki mają pewien potencjał wywoływania drgawek uogólnionych. Jednakże aktywność drgawkowa może być także objawem choroby Alzheimera. Cholinomimetyki mogą mieć potencjał nasilania lub indukowania objawów pozapiramidowych. Złośliwy zespół neuroleptyczny Złośliwy zespół neuroleptyczny (ZZN) jest stanem potencjalnego zagrożenia życia, charakteryzującym się takimi objawami, jak bardzo wysoka gorączka, sztywność mięśni, niestabilność autonomicznego układu nerwowego, zaburzenia świadomości oraz zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatyninowej. Zgłaszano rzadkie przypadki ZZN związanego z przyjmowaniem donepezylu, szczególnie u pacjentów otrzymujących jednocześnie leki przeciwpsychotyczne. Dodatkowe objawy mogą obejmować mioglobinurię (rabdomioliza) oraz ostrą niewydolność nerek. Jeżeli u pacjenta wystąpią objawy podmiotowe i przedmiotowe wskazujące na ZZN lub wysoka gorączka o niewyjaśnionej przyczynie, bez innych klinicznych objawów ZZN, należy przerwać leczenie. Choroby płuc Z uwagi na działania cholinomimetyczne, należy zachować ostrożność w przypadku przepisywania inhibitorów cholinoesterazy pacjentom z astmą oskrzelową lub obturacyjną chorobą płuc w wywiadzie. Należy unikać podawania chlorowodorku donepezylu w skojarzeniu z innymi inhibitorami acetylocholinoesterazy, agonistami lub antagonistami układu cholinergicznego. Ciężka niewydolność wątroby Brak danych dotyczących pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Śmiertelność w badaniach klinicznych nad otępieniem naczyniowym Trzy badania kliniczne trwające 6 miesięcy zostały przeprowadzone z udziałem osób spełniających kryteria NINDS-AIREN odnośnie prawdopodobnego lub możliwego otępienia naczyniowego. Kryteria NINDS-AIREN zostały opracowane w celu identyfikacji pacjentów, u których otępienie wydaje się mieć wyłącznie przyczyny naczyniowe i wyłączenia pacjentów z chorobą Alzheimera. W pierwszym badaniu częstość zgonów wynosiła 2/198 (1,0%) podczas stosowania chlorowodorku donepezylu w dawce 5 mg, 5/206 (2,4%) podczas stosowania chlorowodorku donepezylu w dawce 10 mg i 7/199 (3,5%) podczas stosowania placebo. W drugim badaniu częstość zgonów wynosiła 4/208 (1,9%) podczas stosowania chlorowodorku donepezylu w dawce 5 mg, 3/215 (1,4%) podczas stosowania chlorowodorku donepezylu w dawce 10 mg i 1/193 (0,5%) podczas stosowania placebo. W trzecim badaniu częstość zgonów wynosiła 11/648 (1,7%) podczas stosowania chlorowodorku donepezylu w dawce 5 mg i 0/326 (0%) podczas stosowania placebo. Częstość zgonów w trzech badaniach dotyczących otępienia naczyniowego w połączonej grupie chlorowodorku donepezylu (1,7%) była liczbowo większa niż w grupie placebo (1,1%), jednakże ta różnica nie była istotna statystycznie. Większość zgonów pacjentów przyjmujących chlorowodorek donepezylu lub placebo wydaje się wynikać z różnych przyczyn naczyniowych, których można się spodziewać w tej populacji osób w podeszłym wieku z podstawową chorobą naczyniową. Analiza wszystkich poważnych zdarzeń naczyniowych nie zakończonych i zakończonych zgonem nie wykazała różnic w częstości ich występowania w grupie chlorowodorku donepezylu w porównaniu do grupy placebo. W zebranych badaniach dotyczących choroby Alzheimera (n=4146) i po połączeniu tych badań nad chorobą Alzheimera z innymi badaniami dotyczącymi otępienia, w tym z badaniami nad otępieniem naczyniowym (ogółem n=6888), częstość zgonów w grupach placebo liczbowo była większa niż częstość zgonów w grupach chlorowodorku donepezylu. Substancje pomocnicze Ten produkt leczniczy zawiera laktozę. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi problemami nietolerancji galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub złym wchłanianiem glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego leku.
Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Brak odpowiednich danych odnośnie stosowania chlorowodorku donepezylu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego, lecz wykazały toksyczność około- i poporodową (patrz punkt 5.3). Potencjalne zagrożenie dla ludzi jest nieznane. Chlorowodorku donepezylu nie powinno się stosować w okresie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. Karmienie piersią Chlorowodorek donepezylu jest wydzielany z mlekiem szczurów. Nie wiadomo, czy chlorowodorek donepezylu jest wydzielany z mlekiem kobiet i nie przeprowadzono badań u kobiet w okresie laktacji. Dlatego kobiety otrzymujące chlorowodorek donepezylu nie powinny karmić piersią.
Właściwości farmakokinetyczne
Maksymalne stężenia w osoczu występują około 3 do 4 godziny po podaniu doustnym. Stężenia w osoczu i pole pod krzywą zwiększają się proporcjonalnie do dawki. Okres półtrwania w końcowej fazie rozmieszczania wynosi około 70 godzin, tak więc wielokrotne podawanie pojedynczych dawek dobowych powoduje stopniowe osiąganie stanu stacjonarnego. Przybliżony stan stacjonarny jest osiągany w ciągu 3 tygodni od rozpoczęcia leczenia. Po osiągnięciu stanu stacjonarnego stężenie chlorowodorku donepezylu w osoczu i związane z tym działanie farmakodynamiczne wykazują niewielką zmienność w ciągu doby. Pokarm nie wpływał na absorpcję chlorowodorku donepezylu. Chlorowodorek donepezylu ulega w około 95% wiązaniu z białkami osocza ludzkiego. Brak informacji na temat wiązania czynnego metabolitu 6-O-demetylodonepezylu z białkami osocza. Dystrybucja chlorowodorku donepezylu w różnych tkankach organizmu nie została ostatecznie zbadana. Jednakże w badaniu równowagi masowej przeprowadzonym u zdrowych ochotników płci męskiej, 240 godzin po podaniu pojedynczej dawki 5 mg chlorowodorku donepezylu znakowanego C, około 28% znacznika nie zostało odzyskane. To sugeruje, że chlorowodorek donepezylu i (lub) jego metabolity mogą utrzymywać się w organizmie dłużej niż 10 dni. Metabolizm/wydalanie Chlorowodorek donepezylu jest wydalany z moczem zarówno w postaci niezmienionej, jak i ulega metabolizowaniu przez układ cytochromu P450 do wielu metabolitów, z których nie wszystkie zidentyfikowano. Po podaniu pojedynczej dawki 5 mg chlorowodorku donepezylu znakowanego 14C, radioaktywność osocza wyrażona jako procent podanej dawki lokalizowała się głównie w formie niezmienionego chlorowodorku donepezylu (30%), 6-O-demetylodonepezylu (11% - tylko metabolit, który wykazuje aktywność podobną do aktywności chlorowodorku donepezylu), cis-N-tlenek donepezylu (9%), 5-O-demetylodonepezylu (7%) i koniugatu glukuronidu i 5-O-demetylodonepezylu (3%). Około 57% całkowitej radioaktywności odzyskano z moczem (17% jako niezmieniony chlorowodorek donepezylu) i 14,5% odzyskano z kałem, co sugeruje biotransformację i wydalanie w moczu jako główne drogi eliminacji. Brak danych sugerujących recyrkulację jelitowo-wątrobową chlorowodorku donepezylu i (lub) któregokolwiek z jego metabolitów. Stężenia chlorowodorku donepezylu w osoczu zmniejszają się z okresem półtrwania wynoszącym około 70 godzin. Płeć, rasa i palenie tytoniu nie wywierają klinicznie istotnego wpływu na stężenia chlorowodorku donepezylu w osoczu. Właściwości farmakokinetyczne chloroworodku donepezylu nie były formalnie badane u zdrowych osób w podeszłym wieku ani u pacjentów z chorobą Alzheimera lub otępieniem naczyniowym. Jednak średnie stężenia w osoczu u pacjentów dokładnie odpowiadały stężeniom u młodych zdrowych ochotników. Pacjenci z łagodną do umiarkowanej niewydolnością wątroby mieli zwiększone stężenia chlorowodorku donepezylu w stanie stacjonarnym; średnia wartość AUC była większa o 48% a średnia wartość Cmax - o 39% (patrz punkt 4.2).
Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwko otępieniu, leki antycholinoesterazowe Kod ATC: N06DA02 Chlorowodorek donepezylu jest swoistym i odwracalnym inhibitorem acetylocholinoesterazy, głównej cholinoesterazy w mózgu. Chlorowodorek donepezylu jest in vitro ponad 1000 razy silniejszym inhibitorem tego enzymu niż butyrylocholinoesterazy - enzymu, który jest obecny głównie poza ośrodkowym układem nerwowym. Otępienie w chorobie Alzheimera U pacjentów z otępieniem w chorobie Alzheimera uczestniczących w badaniach klinicznych, podawanie chlorowodorku donepezylu w pojedynczych dawkach 5 mg lub 10 mg na dobę powodowało zahamowanie aktywności acetylocholinoestrazy w stanie stacjonarnym (na podstawie pomiarów w błonach erytrocytów), wynoszące odpowiednio 63,6% i 77,3% po podaniu dawki. Wykazano, że zahamowanie acetylocholinoesterazy (AChE) w krwinkach czerwonych przez chlorowodorek donepezylu koreluje ze zmianami w punktacji ADAS-cog, wrażliwej skali do badania wybranych aspektów poznawczych. Potencjał chlorowodorku donepezylu odnośnie zmiany przebiegu podstawowej patologii układu nerwowego nie był badany. Tak więc chlorowodorek donepezylu nie może być uznawany jako lek wywierający jakikolwiek wpływ na postęp choroby. Skuteczność leczenia chlorowodorkiem donepezylu była badana w czterech badaniach klinicznych kontrolowanych placebo: 2 badaniach trwających 6 miesięcy i 2 badaniach trwających 1 rok. W badaniu klinicznym trwającym 6 miesięcy dokonano analizy na końcu leczenia chlorowodorkiem donepezylu przy użyciu połączenia trzech kryteriów skuteczności: skala ADAS-Cog (miara czynności poznawczych), skala Clinician Interview Based Impression of Change with Caregiver Input (miara czynności ogólnych) i Activities of Daily Living Subscale skali Clinical Dementia Rating Scale (miara zdolności społecznych, domowych i hobbystycznych oraz higieny osobistej). Pacjenci, którzy spełniali kryteria wymienione niżej, byli uważani za osoby odpowiadające na leczenie. Odpowiedź = Poprawa w skali ADAS-Cog o co najmniej 4 punkty Brak pogorszenia w sakli CIBIC+ Brak pogorszenia w punktacji Activities of Daily Living Subscale w skali Clinical Dementia Rating % odpowiedzi Populacja leczona Populacja oceniana n = 365 n = 352 Grupa placebo 10% 10% Grupa chlorowodorku 18%* 18%* donepezylu tabletki 5 mg Grupa chlorowodorku 21%* 22%** donepezylu tabletki 10 mg *p <0,05 ** p<0,01 Chlorowodorek donepezylu powodował zależny od dawki, istotny statystycznie, wzrost odsetka pacjentów, którzy zostali uznani za osoby odpowiadające na leczenie.
Przedawkowanie
Szacowana średnia dawka śmiertelna chlorowodorku donepezylu po podaniu pojedynczej dawki doustnej u myszy i szczurów wynosi odpowiednio 45 i 32 mg/kg mc. lub około 225 i 160 razy więcej niż maksymalna zalecana dawka u człowieka, wynosząca 10 mg na dobę. U zwierząt obserwowano związane z dawką oznaki stymulacji cholinergicznej, do których należały zmniejszenie ruchów spontanicznych, pozycja leżąca na brzuchu, chwiejny chód, łzawienie, drgawki kloniczne, depresja oddechowa, ślinienie, zwężenie źrenic, drgania pęczkowe mięśni i obniżona temperatura powłok ciała. Przedawkowanie inhibitorów cholinoesterazy może powodować przełom cholinergiczny, charakteryzujący się nasilonymi nudnościami, wymiotami, ślinieniem, poceniem się, bradykardią, niedociśnieniem, depresją oddechową, zapaścią i drgawkami. Możliwe jest nasilone osłabienie mięśni i może to spowodować zgon, jeśli dotyczy mięśni oddechowych. Jak w przypadku każdego przedawkowania, należy zastosować ogólne środki wspomagające. Trzeciorzędowe leki antycholinergiczne, takie jak atropina, mogą być zastosowane jako antidotum dla chlorowodorku donepezylu. Zalecane jest dożylne podawanie siarczanu atropiny w dawce dostosowanej do efektu: dawka początkowa to 1,0 do 2,0 mg i.v., kolejne dawki zależnie od odpowiedzi klinicznej. Atypowe odpowiedzi dotyczące ciśnienia krwi i częstości akcji serca opisywano w przypadku innych cholinomimetyków, gdy były podawane w skojarzeniu z czwartorzędowymi lekami antycholinergicznymi, takimi jak glikopirolan. Nie wiadomo, czy chlorowodorek donepezylu i (lub) jego metabolity mogą być usuwane drogą dializy (hemodializy, dializy otrzewnowej lub hemofiltracji).
Ulotka
Pobierz
Dostępne jako preparat:
Dostępne w opakowaniach:
    Pytania dotyczące leku:

    Co wchodzi w skład leku Donesyn?

    Donesyn, 5 mg, tabletki powlekane Każda tabletka powlekana zawiera 5,22 mg chlorowodorku donepezylu jednowodnego, co odpowiada 5 mg chlorowodorku donepezylu (Donepezili hydrochloridum), co odpowiada 4,56 mg donepezylu. Donesyn, 10 mg, tabletki powlekane Każda tabletka powlekana zawiera 10,44 mg chlorowodorku donepezylu jednowodnego, co odpowiada 10 mg chlorowodorku donepezylu (Donepezili hydrochloridum), co odpowiada 9,12 mg donepezylu. Substancja pomocnicza o znanym działaniu: Donesyn, 5 mg, tabletki powlekane Każda tabletka powlekana zawiera 91 mg laktozy. Donesyn, 10 mg, tabletki powlekane Każda tabletka powlekana zawiera 182 mg laktozy. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

    Jakie są wskazania do stosowania leku Donesyn?

    Chlorowodorek donepezylu jest wskazany do objawowego leczenia łagodnej do umiarkowanie ciężkiej postaci otępienia w chorobie Alzheimera.

    Jak często zażywać lek Donesyn?

    Dorośli/osoby w podeszłym wieku Leczenie jest rozpoczynane od dawki 5 mg na dobę (dawkowanie raz na dobę). Tabletki chlorowodorku donepezylu powinny być przyjmowane doustnie, wieczorem, tuż przed położeniem się spać. Dawka 5 mg na dobę powinna być utrzymywana przez co najmniej miesiąc w celu umożliwienia oceny najwcześniejszej odpowiedzi klinicznej na leczenie i umożliwienia osiągnięcia stężeń chlorowodorku donepezylu w stanie stacjonarnym. Po dokonaniu klinicznej oceny leczenia w dawce 5 mg na dobę po miesiącu, dawka chlorowodorku donepezylu może być zwiększona do 10 mg na dobę (dawkowanie raz na dobę). Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 10 mg. Dawki większe od 10 mg/dobę nie były badane w badaniach klinicznych. W przypadku dawek, które nie mogą być zrealizowane/nie są praktyczne przy użyciu tej mocy tabletki, dostępne są inne moce tego produktu leczniczego. Leczenie powinno być rozpoczynane i nadzorowane przez lekarza posiadającego doświadczenie w diagnozowaniu i leczeniu otępienia w chorobie Alzheimera. Diagnoza powinna być stawiana zgodnie z przyjętymi wytycznymi (np. DSM IV, ICD 10). Leczenie chlorowodorkiem donepezylu powinno być rozpoczynane jedynie wtedy, gdy dostępny jest opiekun, który będzie regularnie nadzorował przyjmowanie produktu leczniczego przez pacjenta. Leczenie podtrzymujące może być kontynuowane tak długo, jak długo istnieje korzyść terapeutyczna dla pacjenta. Dlatego korzyść kliniczna stosowania chlorowodorku donepezylu powinna być regularnie weryfikowana. W przypadku braku dowodów na dalsze działanie terapeutyczne leku należy rozważyć jego odstawienie. Nie można przewidzieć indywidualnej odpowiedzi na chlorowodorek donepezylu. W czasie odstawiania leku widoczne jest stopniowe zanikanie korzystnego działania chlorowodorku donepezylu. Niewydolność nerek i wątroby Podobny shemat dawkowania może być zastosowany u pacjentów z niewydolnością nerek, ponieważ ten stan chorobowy nie wpływa na klirens chlorowodorku donepezylu. Z uwagi na możliwe większe stężenia w przypadku łagodnej do umiarkowanej niewydolności wątroby (patrz punkt 5.2), zwiększanie dawki powinno się odbywać zgodnie z indywidualną tolerancją. Nie ma danych dotyczących pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Dzieci i młodzież Chlorowodorek donepezylu nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży.

    Kiedy nie przyjmować leku Donesyn?

    Nadwrażliwość na substancję czynną, pochodne piperydyny lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

    Kiedy nie powinno się stosować leku Donesyn?

    Nadwrażliwość na substancję czynną, pochodne piperydyny lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

    Jakie są działania niepożądane leku Donesyn?

    Do najczęstszych działań niepożądanych należą biegunka, skurcze mięśni, zmęczenie, nudności, wymioty i bezsenność. Działania niepożądane częstsze niż pojedyncze przypadki są wymienione poniżej według klasyfikacji układów i narządów oraz częstości występowania. Częstości są definiowane w następujący sposób: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000) i nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych). Klasyfikacja Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko Bardzo rzadko układów i narządów Zakażenia i -przeziębienie zarażenia pasożytnicze Zaburzenia -anoreksja metabolizmu i odżywiania - omamy** - pobudzenie** -agresywne zachowanie** -nietypowe sny i koszmary senne** Zaburzenia układu - omdlenie* -drgawki* -objawy złośliwy zespół nerwowego - zawroty głowy pozapiramidowe neuroleptyczny - bezsenność Zaburzenia serca - bradykardia - blok zatokowo- przedsionkowy - blok przedsionkowo- komorowy Zaburzenia - biegunka - wymioty - krwotok żołądka i jelit - nudności - zaburzenia żołądkowo- brzuszne jelitowy - wrzody żołądka i dwunastnicy Zaburzenia -zaburzenia wątroby i dróg wątroby, w tym żółciowych zapalenie wątroby*** Zaburzenia skóry - wysypka i tkanki -świąd podskórnej Zaburzenia - skurcze mięśni -rabdomioliza**** mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej Zaburzenia nerek - nietrzymanie i dróg moczu Zaburzenia - bóle głowy - zmęczenie ogólne i stany w - ból miejscu podania Badania -niewielkie diagnostyczne zwiększenie aktywności mięśniowej kinazy kreatynowej Urazy, zatrucia i - wypadki powikłania po * W przypadku badania pacjentów pod kątem omdlenia lub drgawek należy brak pod uwagę możliwość bloku serca lub długich pauz spowodowanych zahamowaniem zatokowym (patrz punkt 4.4). ** Zgłaszano przypadki omamów, nietypowych snów, koszmarów sennych, pobudzenia i agresywnego zachowania ustępującego po zmniejszeniu dawki lub odstawieniu leku. *** W razie niewyjaśnionej dysfunkcji wątroby należy rozważyć odstawienie chlorowodorku donepezylu. **** Rabdomiolizę notowano niezależnie od złośliwego zespołu neuroleptycznego i w ścisłym związku czasowym z rozpoczęciem leczenia donepezilem lub zwiększeniem jego dawki. Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C PL-02 222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl

    Czy lek Donesyn wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?

    Chlorowodorek donepezylu wywiera niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Otępienie może spowodować zaburzenie zdolności prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Ponadto, chlorowodorek donepezylu może powodować zmęczenie, zawroty głowy i skurcze mięśni, głównie w przypadku rozpoczynania leczenia lub zwiększania dawki. Lekarz prowadzący powinien rutynowo oceniać zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania złożonych urządzeń mechanicznych przez pacjentów otrzymujących chlorowodorek donepezylu.

    Czy przyjmując Donesyn mogę prowadzić auto?

    Chlorowodorek donepezylu wywiera niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Otępienie może spowodować zaburzenie zdolności prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Ponadto, chlorowodorek donepezylu może powodować zmęczenie, zawroty głowy i skurcze mięśni, głównie w przypadku rozpoczynania leczenia lub zwiększania dawki. Lekarz prowadzący powinien rutynowo oceniać zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania złożonych urządzeń mechanicznych przez pacjentów otrzymujących chlorowodorek donepezylu.

    Czy Donesyn mogę przyjmować w ciąży?

    Ciąża Brak odpowiednich danych odnośnie stosowania chlorowodorku donepezylu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego, lecz wykazały toksyczność około- i poporodową (patrz punkt 5.3). Potencjalne zagrożenie dla ludzi jest nieznane. Chlorowodorku donepezylu nie powinno się stosować w okresie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. Karmienie piersią Chlorowodorek donepezylu jest wydzielany z mlekiem szczurów. Nie wiadomo, czy chlorowodorek donepezylu jest wydzielany z mlekiem kobiet i nie przeprowadzono badań u kobiet w okresie laktacji. Dlatego kobiety otrzymujące chlorowodorek donepezylu nie powinny karmić piersią.

    Czy Donesyn jest bezpieczny w czasie karmienia?

    Ciąża Brak odpowiednich danych odnośnie stosowania chlorowodorku donepezylu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego, lecz wykazały toksyczność około- i poporodową (patrz punkt 5.3). Potencjalne zagrożenie dla ludzi jest nieznane. Chlorowodorku donepezylu nie powinno się stosować w okresie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. Karmienie piersią Chlorowodorek donepezylu jest wydzielany z mlekiem szczurów. Nie wiadomo, czy chlorowodorek donepezylu jest wydzielany z mlekiem kobiet i nie przeprowadzono badań u kobiet w okresie laktacji. Dlatego kobiety otrzymujące chlorowodorek donepezylu nie powinny karmić piersią.

    Czy Donesyn wpływa na płodność?

    Ciąża Brak odpowiednich danych odnośnie stosowania chlorowodorku donepezylu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego, lecz wykazały toksyczność około- i poporodową (patrz punkt 5.3). Potencjalne zagrożenie dla ludzi jest nieznane. Chlorowodorku donepezylu nie powinno się stosować w okresie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. Karmienie piersią Chlorowodorek donepezylu jest wydzielany z mlekiem szczurów. Nie wiadomo, czy chlorowodorek donepezylu jest wydzielany z mlekiem kobiet i nie przeprowadzono badań u kobiet w okresie laktacji. Dlatego kobiety otrzymujące chlorowodorek donepezylu nie powinny karmić piersią.