Zasób 3

Diphereline SR 11,25 mg

Substancja czynna
Triptorelinum
Postać
proszek i rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny o przedłużonym uwalnianiu do wstrzykiwań
Moc
11,25 mg
Skład
1 fiolka zawiera 11,25 mg tryptoreliny (Triptorelinum) w postaci tryptoreliny pamoinianu Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Substancje pomocnicze
Fiolka z proszkiem: Polimer laktydowo-koglikolidowy Karmeloza sodowa Polisorbat 80 Ampułka z rozpuszczalnikiem: Woda do wstrzykiwań
Wskazania
Rak gruczołu krokowego. Leczenie raka gruczołu krokowego kiedy wymagane jest obniżenie stężenia testosteronu do stężenia charakterystycznego dla braku czynności gruczołów płciowych (stężenia kastracyjnego). Pacjenci, którzy uprzednio nie byli poddawani terapii hormonalnej, lepiej reagują na leczenie tryptoreliną. Przedwczesne dojrzewanie płciowe pochodzenia ośrodkowego (przed 8. rokiem życia u dziewcząt i przed 10. rokiem życia u chłopców).
Dawkowanie
Rak gruczołu krokowego Jedno wstrzyknięcie domięśniowe lub podskórne preparatu o przedłużonym uwalnianiu co 3 miesiące. Czas trwania leczenia: patrz punkt 5.1 U pacjentów z rakiem gruczołu krokowego z przerzutami opornym na kastrację, niepoddającym się leczeniu operacyjnemu, otrzymujących tryptorelinę oraz kwalifikujących się do leczenia inhibitorami biosyntezy androgenów, leczenie tryptoreliną powinno być kontynuowane. Przedwczesne dojrzewanie płciowe pochodzenia ośrodkowego Leczenie dzieci za pomocą tryptoreliny powinno odbywać się pod wszechstronnym nadzorem endokrynologa dziecięcego albo pediatry lub endokrynologa z doświadczeniem w leczeniu przedwczesnego dojrzewania płciowego pochodzenia ośrodkowego. Dzieci o masie ciała powyżej 20 kg: jedno wstrzyknięcie domięśniowe produktu Diphereline SR 11,25 mg podawane co 3 miesiące. Leczenie należy przerwać w okolicy fizjologicznego wieku dojrzewania płciowego u chłopców i dziewcząt. Nie należy kontynuować leczenia u dziewcząt, u których wiek kostny przekracza 12 lat. Istnieją ograniczone dane dotyczące optymalnego czasu odstawienia leczenia w oparciu o wiek kostny u chłopców, jednakże zaleca się przerwanie leczenia u chłopców, u których wiek kostny wynosi 2 13-14 lat. Produktu leczniczego Diphereline SR 11,25 mg nie należy wstrzykiwać dożylnie. Podanie podskórne nie było badane u kobiet i dzieci.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na GnRH, jej analogi lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 (patrz punkt 4.8).
Działania niepożądane
Ogólna tolerancja u mężczyzn (patrz punkt 4.4) Ponieważ pacjenci z miejscowo zaawansowanym lub przerzutowym zależnym od hormonów rakiem gruczołu krokowego są zazwyczaj osobami w starszym wieku i występują u nich inne choroby typowe dla wieku podeszłego, działania niepożądane leku zgłosiło ponad 90% pacjentów uczestniczących w badaniach klinicznych, ocena istnienia związku przyczynowego między stosowanym lekiem a występującym objawem jest trudna. Podobnie jak w przypadku leczenia z udziałem innych agonistów GnRH lub po kastracji chirurgicznej, najczęściej obserwowane działania niepożądane związane z leczeniem tryptoreliną spowodowane były przewidywanym działaniem farmakologicznym. Działania te obejmowały uderzenia gorąca i spadek libido. Wszystkie zdarzenia niepożądane z wyjątkiem reakcji immuno-alergicznych (rzadko) oraz odczynów w miejscu podania wstrzyknięcia (<5%), są związane ze zmianą stężenia testosteronu. Uznano, że zgłoszone następujące działania niepożądane były prawdopodobnie związane ze stosowaniem tryptoreliny. O większości z nich wiadomo, że są związane z biochemiczną lub chirurgiczną kastracją. Częstość występowania działań niepożądanych została sklasyfikowana w następujący sposób: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1000 do <1/100.); rzadko (≥1/10000 do <1/1000). 5 Klasyfikacja Bardzo Często Niezbyt często Rzadko Dodatkowe układów często działania i narządów niepożądane stwierdzone w okresie po wprowadzeniu do obrotu Częstość występowania nieznana Zaburzenia krwi Trombocytoza i układu chłonnego Zaburzenia serca Kołatanie serca Wydłużenie odstępu QT* (patrz punkt 4.4 i 4.5) Zaburzenia ucha Szum w uszach i błędnika Zawroty głowy Zaburzenia oka Upośledzenie Nieprawidłowe widzenia uczucie w obrębie oczu Zaburzenia widzenia Zaburzenia Uczucie Ból brzucha Wzdęcia żołądka i jelit suchości w Zaparcie Zaburzenia jamie ustnej Biegunka smaku Nudności Wymioty Wzdęcia z oddawaniem wiatrów Zaburzenia ogólne Osłabienie Odczyn w Letarg Ból w klatce Złe i stany w miejscu miejscu Obrzęki obwodowe piersiowej samopoczucie podania wstrzyknięcia Ból Trudność w (w tym rumień, Dreszcze utrzymaniu zapalenie i ból) Senność pozycji stojącej Obrzęk Objawy grypopodobne Gorączka Zaburzenia układu Nadwrażliwość Reakcja Wstrząs immunologicznego anafilaktyczna anafilaktyczny Zakażenia Zapalenie jamy i zarażenia nosowej pasożytnicze i gardła Badania Zwiększenie Zwiększona Zwiększona diagnostyczne masy ciała aktywność aktywność aminotransferazy fosfatazy alaninowej alkalicznej Zwiększona we krwi aktywność aminotransferazy asparginowej Wzrost stężenia kreatyniny we krwi Wzrost ciśnienia 6 Klasyfikacja Bardzo Często Niezbyt często Rzadko Dodatkowe układów często działania i narządów niepożądane stwierdzone w okresie po wprowadzeniu do obrotu Częstość występowania nieznana tętniczego krwi Wzrost stężenia mocznika we krwi Zwiększona aktywność gamma- glutamylotransferazy Spadek masy ciała Zaburzenia Jadłowstręt metabolizmu Cukrzyca i odżywiania Dna Hiperlipidemia Zwiększenie apetytu Zaburzenia Ból pleców Ból Ból stawów Sztywność mięśniowo- mięśniowo- Ból kości stawów szkieletowe i szkieletowy Skurcze mięśni Obrzęk stawów tkanki łącznej Ból kończyn Osłabienie mięśniowe Sztywność Ból mięśniowy układu mięśniowo- szkieletowego Zapalenie kości i stawów Zaburzenia układu Parestezje w Zawroty głowy Parestezje Zaburzenia nerwowego kończynach Ból głowy pamięci dolnych Zaburzenia Zmniejsze- Depresja* Bezsenność Stan splątania Niepokój psychiczne nie libido Utrata libido Drażliwość Zmniejszenie Zaburzenia aktywności nastroju* Euforyczny nastrój Zaburzenia nerek Moczenie nocne Nietrzymanie i dróg moczowych Zatrzymanie moczu moczu Zaburzenia układu Zaburzenia Ból miednicy Ginekomastia rozrodczego i erekcji Ból sutków piersi (w tym (gruczołów brak piersiowych) wytrysku, Atrofia jąder zaburzenia Ból jąder wytrysku) Zaburzenia układu Duszność Duszność oddechowego, Krwawienie z nosa w pozycji klatki piersiowej leżącej i śródpiersia 7 Klasyfikacja Bardzo Często Niezbyt często Rzadko Dodatkowe układów często działania i narządów niepożądane stwierdzone w okresie po wprowadzeniu do obrotu Częstość występowania nieznana Zaburzenia skóry i Nadmierna Trądzik Powstawanie Obrzęk tkanki podskórnej potliwość Łysienie pęcherzy naczynioruchowy Rumień Plamica Świąd Wysypka Pokrzywka Zaburzenia Uderzenia Nadciśnienie Spadek naczyniowe gorąca tętnicze ciśnienia * Częstość występowania podano na podstawie częstości występowania wspólnej dla całej klasy agonistów GnRH Tryptorelina powoduje przemijający wzrost stężenia krążącego testosteronu w ciągu pierwszego tygodnia po pierwszej iniekcji postaci o przedłużonym uwalnianiu. Przy takim początkowym wzroście stężenia krążącego testosteronu u niewielkiego odsetka pacjentów (≤ 5%) może dojść do przemijającego nasilenia podmiotowych i przedmiotowych objawów raka gruczołu krokowego (przejściowe zaostrzenie objawów nowotworu), które zwykle objawia się nasileniem objawów ze strony układu moczowego (< 2%) oraz bólu związanego z obecnością przerzutów (5%), które można leczyć objawowo. Objawy te są przemijające i zwykle ustępują w ciągu jednego-dwóch tygodni. W pojedynczych przypadkach wystąpiło zaostrzenie objawów choroby, objawiające się niedrożnością cewki moczowej lub uciskiem (kompresją) rdzenia kręgowego, związaną z obecnością przerzutów. Dlatego pacjentów z przerzutami do kręgosłupa i (lub) niedrożnością górnego lub dolnego odcinka dróg moczowych należy ściśle obserwować w pierwszych tygodniach terapii (patrz punkt 4.4). Stosowanie analogów GnRH w terapii raka gruczołu krokowego może wiązać się ze zwiększoną utratą masy kostnej i może prowadzić do osteoporozy oraz zwiększonego ryzyka złamań kości. Ogólna tolerancja u dzieci (patrz punkt 4.4) Jak zaobserwowano przy stosowaniu innych analogów GnRH, najczęściej stwierdzanymi w badaniach klinicznych działaniami niepożądanymi, związanymi z leczeniem tryptoreliną były działania związane z oczekiwanymi działaniami farmakologicznymi analogów GnRH. Działania te obejmowały krwawienie z dróg rodnych, w tym plamienie. Zgłaszano następujące działania niepożądane, uważane za związane w sposób co najmniej prawdopodobny z leczeniem tryptoreliną. Częstość występowania działań niepożądanych zdefiniowano w następujący sposób: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100). 8 Klasyfikacja układów Bardzo często Często Niezbyt często Dodatkowe i narządów działania niepożądane stwierdzone w okresie po wprowadzeniu do obrotu Częstość występowania nieznana Zaburzenia oka Upośledzenie Zaburzone widzenia widzenie Zaburzenia żołądka Ból brzucha Wymioty i jelit Zaparcia Nudności Zaburzenia ogólne Odczyn Złe samopoczucie i stany w miejscu w miejscu podania wstrzyknięcia (w tym ból, zaczerwienienie oraz stan zapalny w miejscu wstrzyknięcia) Zaburzenia układu Reakcja Wstrząs immunologicznego nadwrażliwości anafilaktyczny (obserwowany u dorosłych mężczyzn i kobiet) Badania Zwiększenie Wzrost stężenia diagnostyczne masy ciała prolaktyny we krwi Wzrost ciśnienia tętniczego Zaburzenia Otyłość i odżywiania Zaburzenia Ból szyi Ból mięśni mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej Zaburzenia układu Ból głowy Zaburzenia Zmiany nastroju Chwiejność psychiczne emocjonalna Depresja Nerwowość Zaburzenia układu Krwawienie Ból piersi rozrodczego i piersi z pochwy (w tym krwawienie z pochwy, krwawienie 9 z odstawienia, krwawienie z macicy, upławy, krwawienie z pochwy, w tym plamienie) Zaburzenia układu Krwawienie z nosa oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Choroby skóry Trądzik Świąd Obrzęk i tkanki podskórnej Wysypka naczynioruchowy Pokrzywka Zaburzenia Uderzenia gorąca Nadciśnienie naczyniowe tętnicze W pierwszym miesiącu po wstrzyknięciu może wystąpić krwawienie z pochwy. U pacjentów leczonych za pomocą analogu GnRH zgłaszano zwiększenie liczby limfocytów. Ta wtórna limfocytoza jest najwyraźniej związana z kastracją indukowaną przez analogi GnRH i wydaje się wskazywać, że hormony płciowe są włączone w proces inwolucji grasicy. Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
Nie prowadzono badań nad wpływem produktu leczniczego na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednakże, zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być upośledzona, jeśli u pacjenta wystąpią zawroty głowy, senność i zaburzenia widzenia, będące działaniami niepożądanymi leczenia lub wynikające z choroby podstawowej.
Interakcje
Należy zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego podawania tryptoreliny z lekami wpływającymi na wydzielanie gonadotropin; zaleca się kontrolowanie stanu hormonalnego pacjenta. Ponieważ deprywacja androgenowa może wydłużać odstęp QT, należy starannie rozważyć jednoczesne stosowanie produktu leczniczego Diphereline SR 11,25 mg z innymi produktami wydłużającymi odstęp QT lub produktami leczniczymi powodującymi zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes takimi, jak leki antyarytmiczne z grupy IA (np. chinidyna, dizopiramid) lub z grupy III (np. amiodaron, sotalol, dofetylid, ibutylid), metadon, moksyfloksacyna, leki przeciwpsychotyczne itp. (patrz punkt 4.4).
Ostrzeżenia
Stosowanie analogów GnRH może zmniejszać gęstość mineralną kości. U mężczyzn wstępne dane wskazują, że stosowanie bisfosfonianów w skojarzeniu z analogami GnRH może zmniejszyć utratę gęstości kości. Zachowanie szczególnej ostrożności jest konieczne u pacjentów z dodatkowymi czynnikami ryzyka osteoporozy (np. przewlekłe nadużywanie alkoholu, palenie papierosów, długoterminowa terapia lekami zmniejszającymi gęstość mineralną kości, np. leki przeciwdrgawkowe lub kortykosteroidy, dodatni wywiad rodzinny w kierunku osteoporozy, niedożywienie). W rzadkich przypadkach stosowanie analogów GnRH może ujawnić obecność wcześniej nierozpoznanego gruczolaka wywodzącego się z komórek gonadotropowych przysadki. U pacjentów tych może wystąpić udar przysadki, objawiający się nagłym bólem głowy, wymiotami, zaburzeniami widzenia i porażeniem mięśni oka. Istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia epizodu depresyjnego (z możliwymi przypadkami ciężkiej depresji) u pacjentów będących w trakcie leczenia agonistami hormonu uwalniającego gonadotropinę, takich jak tryptorelina. Pacjentów należy odpowiednio poinformować i leczyć w zależności od występujących objawów. Pacjenci z depresją powinni być ściśle kontrolowani podczas terapii. Rak gruczołu krokowego Na początku leczenia tryptorelina, podobnie jak inne analogi GnRH, powoduje przemijający wzrost stężenia testosteronu w surowicy. W rezultacie w pierwszych tygodniach leczenia w izolowanych przypadkach okazjonalnie rozwijało się przemijające nasilenie przedmiotowych i podmiotowych objawów raka gruczołu krokowego. W początkowej fazie leczenia należy rozważyć dodatkowe podanie odpowiedniego antyandrogenu, aby przełamać początkowy wzrost stężenia testosteronu w surowicy i nasilenie objawów klinicznych. U niewielkiej liczby pacjentów może dojść do przejściowego nasilenia podmiotowych i przedmiotowych objawów raka gruczołu krokowego (przejściowe zaostrzenie objawów nowotworu) i przejściowego nasilenia bólu związanego z chorobą nowotworową (ból związany z przerzutami), które można leczyć objawowo. Podobnie jak w przypadku innych analogów GnRH obserwowano izolowane przypadki ucisku (kompresji) rdzenia kręgowego lub niedrożności cewki moczowej. Jeżeli rozwinie się ucisk (kompresja) rdzenia kręgowego lub niewydolność nerek, należy wdrożyć standardowe leczenie, a w ekstremalnych przypadkach należy rozważyć wykonanie pilnej orchidektomii (wycięcie jądra). W pierwszych tygodniach leczenia wskazane jest staranne monitorowanie terapii, szczególnie u pacjentów z przerzutami do kręgosłupa, narażonych na ryzyko ucisku rdzenia kręgowego oraz u pacjentów z niedrożnością układu moczowego. Po kastracji chirurgicznej tryptorelina nie indukuje dalszego zmniejszenia stężenia testosteronu w surowicy. 3 Długotrwała deprywacja androgenu, zarówno po obustronnej orchidektomii (wycięcie jądra), jak i po podaniu analogów GnRH, związana jest ze zwiększonym ryzykiem utraty masy kostnej i może prowadzić do osteoporozy oraz wzrostu ryzyka złamań kości. Deprywacja androgenowa może wydłużać odstęp QT. U pacjentów z występującym w wywiadzie wydłużeniem odstępu QT lub z czynnikami ryzyka jego wystąpienia, jak również u pacjentów otrzymujących leczenie towarzyszące, które może powodować wydłużenie odstępu QT (patrz punk 4.5), lekarz powinien oszacować stosunek korzyści do ryzyka, w tym możliwość wystąpienia zaburzeń rytmu serca typu torsade de pointes, przed włączeniem produktu leczniczego Diphereline SR 11,25 mg. Ponadto, w badaniach epidemiologicznych obserwowano, że u pacjentów może dojść do zmian metabolicznych (np. nietolerancja glukozy) lub może zwiększać się ryzyko choroby układu krążenia w czasie terapii z deprywacją androgenu. Jednakże prospektywne dane nie potwierdziły związku pomiędzy analogami GnRH i wzrostem śmiertelności z przyczyn sercowych. Pacjentów z dużym ryzykiem chorób metabolicznych i chorób układu krążenia należy starannie ocenić przed włączeniem leczenia i w odpowiedni sposób kontrolować w czasie terapii z deprywacją androgenu. Podawanie tryptoreliny w dawkach terapeutycznych powoduje supresję osi przysadkowo-gonadalnej. Normalna funkcja powraca zwykle po zaprzestaniu leczenia. Dlatego testy diagnostyczne gonadalnej funkcji przysadki w czasie leczenia i po zaprzestaniu terapii za pomocą analogów mogą być mylące. Na początku leczenia stwierdza się przemijające zwiększenie aktywności fosfatazy kwaśnej. W czasie leczenia zaleca się: − okresowe sprawdzanie stężenia testosteronu we krwi, które nie powinno przekraczać 1 ng/ml, − przeprowadzać ocenę reakcji układu kostnego za pomocą scyntygrafii i (lub) tomografii komputerowej, natomiast ocenę reakcji gruczołu krokowego na leczenie przeprowadza się za pomocą USG i (lub) tomografii komputerowej oraz badania klinicznego i per rectum. Dzieci i młodzież Przedwczesne dojrzewanie płciowe pochodzenia ośrodkowego Leczenie u dzieci z postępującymi guzami mózgu powinno w każdym przypadku być poprzedzone staranną analizą ryzyka i korzyści. U dziewcząt początkowa stymulacja jajników po rozpoczęciu leczenia, w wyniku którego dochodzi do zmniejszenia stężenia estrogenów, może prowadzić w pierwszym miesiącu leczenia do krwawień z dróg rodnych o łagodnym do umiarkowanego nasileniu. Po zaprzestaniu leczenia pojawią się charakterystyczne objawy dojrzewania. Informacje dotyczące płodności w przyszłości są nadal ograniczone. U większości dziewcząt regularne miesiączki występują przeciętnie po roku od zakończenia terapii. Należy wykluczyć pseudo-przedwczesne dojrzewanie płciowe (guz lub przerost gonad lub nadnerczy) oraz niezależne od gonadotropin przedwczesne dojrzewanie płciowe (toksykoza jądrowa, rodzinny przerost komórek Leydiga). W czasie terapii za pomocą analogów GnRH z powodu przedwczesnego dojrzewania płciowego pochodzenia ośrodkowego może dojść do zmniejszenia gęstości mineralnej kości. Jednakże po przerwaniu leczenia gromadzenie masy kostnej jest zachowane, a leczenie nie wydaje się wpływać na szczytową masę kostną w późnym okresie dojrzewania. 4 Po odstawieniu leczenia analogami GnRH można zaobserwować złuszczanie głowy kości udowej. Według sugerowanej teorii małe stężenia estrogenów w czasie leczenia analogami GnRH osłabiają chrząstkę nasadową. Zwiększenie szybkości wzrostu po zaprzestaniu leczenia powoduje w rezultacie zmniejszenie siły koniecznej do przemieszczenia chrząstki.
Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Produkt Diphereline SR 11,25 mg nie jest wskazany do stosowania u kobiet.
Właściwości farmakokinetyczne
Po domięśniowym wstrzyknięciu preparatu Diphereline SR 11,25 mg pacjentom z rakiem gruczołu krokowego maksymalne stężenie tryptoreliny w osoczu jest obserwowane w ciągu 3 godzin od wstrzyknięcia. Po spadku stężenia, które trwa przez pierwszy miesiąc, poziom tryptoreliny pozostaje stały do 90 dnia po podaniu. Właściwości farmakokinetyczne po podskórnym wstrzyknięciu Diphereline SR 11,25 mg u mężczyzn są zbliżone do obserwowanych po wstrzyknięciu domięśniowym: maksymalne stężenie tryptoreliny w osoczu następuje gwałtownie po podaniu (mediana T max wynosi od 2,0 do 4,5 h, bez względu na drogę podania - podskórna/domięśniowa), zaś tryptorelina jest uwalniana w sposób ciągły przez okres 91 dni. Po trzech miesiącach od podania podskórnego lub domięśniowego śladowe poziomy tryptoreliny (C min ) były zbliżone (0,062 ng/ml dla drogi podskórnej, 0,032-0,063 ng/ml dla drogi domięśniowej). 12 W związku z tym stężenie testosteronu odpowiadające kastracji występuje po około 20 dniach od chwili wstrzyknięcia preparatu i utrzymuje się na podobnym poziomie przez okres uwalniania substancji czynnej.
Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: analogi gonadoliberyny; tryptorelina; kod ATC: L02 AE 04 Tryptorelina substancja czynna produktu Diphereline SR 11,25 mg to syntetyczny dekapeptyd, analog naturalnego hormonu GnRH - gonadoliberyny. Długotrwałe podawanie tryptoreliny, po początkowej stymulacji, powoduje zahamowanie wydzielania hormonów gonadotropowych, co w konsekwencji prowadzi do zahamowania czynności gonad (jąder i jajników). 10 Podawanie jednej dawki preparatu może na początku leczenia doprowadzić do wzrostu stężenia LH i FSH we krwi (początkowa aktywacja), a w konsekwencji do zwiększenia poziomu testosteronu. Kontynuacja leczenia doprowadza do zmniejszenia stężenia LH i FSH, a w konsekwencji do obniżenia stężenia hormonów steroidowych w ciągu 20 dni do poziomu odpowiadającego kastracji. Stan ten zależy od czasu podawania preparatu. Rak gruczołu krokowego Po podaniu drogą podskórną lub domięśniową u mężczyzn uzyskano zbliżone wyniki (tj. osiągnięcie kastracyjnego poziomu testosteronu w ciągu ok. 20 dni oraz jego utrzymania przez okres 3 miesięcy od podania). Podanie Diphereline SR 11,25 mg pacjentom z zaawansowanym rakiem gruczołu krokowego w postaci iniekcji podskórnej w łącznej liczbie 2 dawek (6 miesięcy) skutkowało osiągnięciem kastracyjnego poziomu testosteronu w pierwszym miesiącu i jego utrzymaniem w 6. miesiącu. Po czterech tygodniach u 97,6% pacjentów uzyskano kastracyjny poziom testosteronu (poziom testosteronu < 50 ng/dL) (95% CI: [93,2; 99,5]), przy czym u 96,6% pacjentów kastracyjny poziom testosteronu utrzymał się w 6. miesiącu (95% CI: [91,6; 99,1]). Prawdopodobieństwo uzyskania kastracyjnego poziomy testosteronu u pacjenta w pierwszym miesiącu terapii i jego utrzymania się przy każdym pomiarze do 6. miesiąca wyniosło 96% (95% CI: [0,92; 0,99]) (patrz rys. 1). Rys. 1 Wykres Kaplana-Meiera prawdopodobieństwa obniżenia poziomu testosteronu do < 50 ng/dL od dnia 29. do dnia 183. po podaniu podskórnym. Produkt leczniczy Diphereline SR 11,25 mg jest skuteczny w uzyskaniu supresji testosteronu (patrz tabela 1). Tabela 1. Poziomy testosteronu w surowicy po podaniu podskórnym. Średnia ± SD (ng/dl) Bazowa 341,68 ±150,19 1. mies. 18,43 ± 16,75 3. mies. 10,69 ± 7,42 6. mies. 8,40 ±5,98 Dodatkowo zbadano proporcję pacjentów z poziomem testosteronu <20 ng/dL. Między 2. i 6. miesiącem odsetek pacjentów z poziomem testosteronu w surowicy <20 ng/dL przekraczał 90%. 11 Prawdopodobieństwo uzyskania poziomu testosteronu < 20 ng/dL do 6. miesiąca wyniosło 90% (95% CI: [0,85; 0,95]) w populacji ITT. Mediana poziomu PSA obniżyła się znacznie po pierwszym podaniu tryptoreliny. Poziom PSA obniżył się o 64,2% w 1. miesiącu i o 96,0% w 6. miesięcu. Mediana poziomu PSA utrzymywała się w normalnym zakresie 0-4 ng/ml od 2. miesiąca do końca badania. W randomizowanym badaniu III fazy z udziałem 970 pacjentów z miejscowo zaawansowanym rakiem gruczołu krokowego (T2c – T4) badano, czy radioterapia w połączeniu z krótkotrwałą deprywacją androgenu (6 miesięcy, n = 483) jest równoważna radioterapii powiązanej z długotrwałą deprywacją androgenu (3 lata, n = 487). Tryptorelina podawana była u 62,2% pacjentów, zaś inni agoniści GnRH u 37,8% pacjentów. W badaniu nie stosowano stratyfikacji pod względem typu agonisty GnRH. Ogólnie, całkowita śmiertelność po 5 latach w grupie „krótkotrwałego leczenia hormonalnego” i „długotrwałego leczenia hormonalnego” wyniosła odpowiednio 19,0% i 15,2%, a względne ryzyko 1,42 (przedział ufności [CI] 95,71% = 1,79; 95,71% CI = [1,09; 1,85], p = 0,65 dla równoważności leczenia i p = 0,0082 dla testu post-hoc różnicy między grupami terapeutycznymi). Pięcioletnia śmiertelność wyraźnie związana z gruczołem krokowym w grupie „krótkotrwałego leczenia hormonalnego” i „długotrwałego leczenia hormonalnego” wyniosła odpowiednio 4,78% i 3,2%, a ryzyko względne 1,71 (95% CI [1,14 do 2,57], p = 0,002). Analiza post-hoc przeprowadzona pod względem całkowitej śmiertelności w podgrupie otrzymującej tryptorelinę wykazała tendencję w tym samym kierunku leczenia (ryzyko względne dla krótkotrwałego leczenia 1,28; 95,71% CI = [0,89; 1,84], p = 0,38 i p = 0,08 odpowiednio dla testów post-hoc równoważności leczenia i różnicy między grupami terapeutycznymi). Badanie to wskazuje, że skojarzenie radioterapii i długotrwałej deprywacji androgenu (3 lata) jest korzystniejsze wobec skojarzenia radioterapii i krótkotrwałej deprywacji androgenu (6 miesięcy). Dzieci i młodzież – przedwczesne dojrzewanie płciowe Zahamowanie nadmiernej aktywności gonadotropowej przysadki u obu płci manifestuje się supresją wydzielania estradiolu i testosteronu, zmniejszeniem szczytowego stężenia LH oraz poprawą współczynnika wzrost dla wieku/wiek kostny. Początkowa stymulacja gonad może spowodować niewielkie krwawienie z narządów rodnych wymagające leczenia medroksyprogesteronem lub octanem cyproteronu. U pacjentów z rakiem gruczołu krokowego z przerzutami opornym na kastrację, badania kliniczne potwierdzają korzyść z włączenia inhibitorów biosyntezy androgenów, takich jak octan abirateronu do leczenia analogami GnRH, takimi jak tryptorelina.
Przedawkowanie
W przypadku przedawkowania wskazane jest leczenie objawowe.
Ulotka
Pobierz
Dostępne jako preparat:
Dostępne w opakowaniach:
    Pytania dotyczące leku:

    Co wchodzi w skład leku Diphereline SR 11,25 mg?

    1 fiolka zawiera 11,25 mg tryptoreliny (Triptorelinum) w postaci tryptoreliny pamoinianu Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

    Jakie są wskazania do stosowania leku Diphereline SR 11,25 mg?

    Rak gruczołu krokowego. Leczenie raka gruczołu krokowego kiedy wymagane jest obniżenie stężenia testosteronu do stężenia charakterystycznego dla braku czynności gruczołów płciowych (stężenia kastracyjnego). Pacjenci, którzy uprzednio nie byli poddawani terapii hormonalnej, lepiej reagują na leczenie tryptoreliną. Przedwczesne dojrzewanie płciowe pochodzenia ośrodkowego (przed 8. rokiem życia u dziewcząt i przed 10. rokiem życia u chłopców).

    Jak często zażywać lek Diphereline SR 11,25 mg?

    Rak gruczołu krokowego Jedno wstrzyknięcie domięśniowe lub podskórne preparatu o przedłużonym uwalnianiu co 3 miesiące. Czas trwania leczenia: patrz punkt 5.1 U pacjentów z rakiem gruczołu krokowego z przerzutami opornym na kastrację, niepoddającym się leczeniu operacyjnemu, otrzymujących tryptorelinę oraz kwalifikujących się do leczenia inhibitorami biosyntezy androgenów, leczenie tryptoreliną powinno być kontynuowane. Przedwczesne dojrzewanie płciowe pochodzenia ośrodkowego Leczenie dzieci za pomocą tryptoreliny powinno odbywać się pod wszechstronnym nadzorem endokrynologa dziecięcego albo pediatry lub endokrynologa z doświadczeniem w leczeniu przedwczesnego dojrzewania płciowego pochodzenia ośrodkowego. Dzieci o masie ciała powyżej 20 kg: jedno wstrzyknięcie domięśniowe produktu Diphereline SR 11,25 mg podawane co 3 miesiące. Leczenie należy przerwać w okolicy fizjologicznego wieku dojrzewania płciowego u chłopców i dziewcząt. Nie należy kontynuować leczenia u dziewcząt, u których wiek kostny przekracza 12 lat. Istnieją ograniczone dane dotyczące optymalnego czasu odstawienia leczenia w oparciu o wiek kostny u chłopców, jednakże zaleca się przerwanie leczenia u chłopców, u których wiek kostny wynosi 2 13-14 lat. Produktu leczniczego Diphereline SR 11,25 mg nie należy wstrzykiwać dożylnie. Podanie podskórne nie było badane u kobiet i dzieci.

    Kiedy nie przyjmować leku Diphereline SR 11,25 mg?

    Nadwrażliwość na GnRH, jej analogi lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 (patrz punkt 4.8).

    Kiedy nie powinno się stosować leku Diphereline SR 11,25 mg?

    Nadwrażliwość na GnRH, jej analogi lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 (patrz punkt 4.8).

    Jakie są działania niepożądane leku Diphereline SR 11,25 mg?

    Ogólna tolerancja u mężczyzn (patrz punkt 4.4) Ponieważ pacjenci z miejscowo zaawansowanym lub przerzutowym zależnym od hormonów rakiem gruczołu krokowego są zazwyczaj osobami w starszym wieku i występują u nich inne choroby typowe dla wieku podeszłego, działania niepożądane leku zgłosiło ponad 90% pacjentów uczestniczących w badaniach klinicznych, ocena istnienia związku przyczynowego między stosowanym lekiem a występującym objawem jest trudna. Podobnie jak w przypadku leczenia z udziałem innych agonistów GnRH lub po kastracji chirurgicznej, najczęściej obserwowane działania niepożądane związane z leczeniem tryptoreliną spowodowane były przewidywanym działaniem farmakologicznym. Działania te obejmowały uderzenia gorąca i spadek libido. Wszystkie zdarzenia niepożądane z wyjątkiem reakcji immuno-alergicznych (rzadko) oraz odczynów w miejscu podania wstrzyknięcia (<5%), są związane ze zmianą stężenia testosteronu. Uznano, że zgłoszone następujące działania niepożądane były prawdopodobnie związane ze stosowaniem tryptoreliny. O większości z nich wiadomo, że są związane z biochemiczną lub chirurgiczną kastracją. Częstość występowania działań niepożądanych została sklasyfikowana w następujący sposób: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1000 do <1/100.); rzadko (≥1/10000 do <1/1000). 5 Klasyfikacja Bardzo Często Niezbyt często Rzadko Dodatkowe układów często działania i narządów niepożądane stwierdzone w okresie po wprowadzeniu do obrotu Częstość występowania nieznana Zaburzenia krwi Trombocytoza i układu chłonnego Zaburzenia serca Kołatanie serca Wydłużenie odstępu QT* (patrz punkt 4.4 i 4.5) Zaburzenia ucha Szum w uszach i błędnika Zawroty głowy Zaburzenia oka Upośledzenie Nieprawidłowe widzenia uczucie w obrębie oczu Zaburzenia widzenia Zaburzenia Uczucie Ból brzucha Wzdęcia żołądka i jelit suchości w Zaparcie Zaburzenia jamie ustnej Biegunka smaku Nudności Wymioty Wzdęcia z oddawaniem wiatrów Zaburzenia ogólne Osłabienie Odczyn w Letarg Ból w klatce Złe i stany w miejscu miejscu Obrzęki obwodowe piersiowej samopoczucie podania wstrzyknięcia Ból Trudność w (w tym rumień, Dreszcze utrzymaniu zapalenie i ból) Senność pozycji stojącej Obrzęk Objawy grypopodobne Gorączka Zaburzenia układu Nadwrażliwość Reakcja Wstrząs immunologicznego anafilaktyczna anafilaktyczny Zakażenia Zapalenie jamy i zarażenia nosowej pasożytnicze i gardła Badania Zwiększenie Zwiększona Zwiększona diagnostyczne masy ciała aktywność aktywność aminotransferazy fosfatazy alaninowej alkalicznej Zwiększona we krwi aktywność aminotransferazy asparginowej Wzrost stężenia kreatyniny we krwi Wzrost ciśnienia 6 Klasyfikacja Bardzo Często Niezbyt często Rzadko Dodatkowe układów często działania i narządów niepożądane stwierdzone w okresie po wprowadzeniu do obrotu Częstość występowania nieznana tętniczego krwi Wzrost stężenia mocznika we krwi Zwiększona aktywność gamma- glutamylotransferazy Spadek masy ciała Zaburzenia Jadłowstręt metabolizmu Cukrzyca i odżywiania Dna Hiperlipidemia Zwiększenie apetytu Zaburzenia Ból pleców Ból Ból stawów Sztywność mięśniowo- mięśniowo- Ból kości stawów szkieletowe i szkieletowy Skurcze mięśni Obrzęk stawów tkanki łącznej Ból kończyn Osłabienie mięśniowe Sztywność Ból mięśniowy układu mięśniowo- szkieletowego Zapalenie kości i stawów Zaburzenia układu Parestezje w Zawroty głowy Parestezje Zaburzenia nerwowego kończynach Ból głowy pamięci dolnych Zaburzenia Zmniejsze- Depresja* Bezsenność Stan splątania Niepokój psychiczne nie libido Utrata libido Drażliwość Zmniejszenie Zaburzenia aktywności nastroju* Euforyczny nastrój Zaburzenia nerek Moczenie nocne Nietrzymanie i dróg moczowych Zatrzymanie moczu moczu Zaburzenia układu Zaburzenia Ból miednicy Ginekomastia rozrodczego i erekcji Ból sutków piersi (w tym (gruczołów brak piersiowych) wytrysku, Atrofia jąder zaburzenia Ból jąder wytrysku) Zaburzenia układu Duszność Duszność oddechowego, Krwawienie z nosa w pozycji klatki piersiowej leżącej i śródpiersia 7 Klasyfikacja Bardzo Często Niezbyt często Rzadko Dodatkowe układów często działania i narządów niepożądane stwierdzone w okresie po wprowadzeniu do obrotu Częstość występowania nieznana Zaburzenia skóry i Nadmierna Trądzik Powstawanie Obrzęk tkanki podskórnej potliwość Łysienie pęcherzy naczynioruchowy Rumień Plamica Świąd Wysypka Pokrzywka Zaburzenia Uderzenia Nadciśnienie Spadek naczyniowe gorąca tętnicze ciśnienia * Częstość występowania podano na podstawie częstości występowania wspólnej dla całej klasy agonistów GnRH Tryptorelina powoduje przemijający wzrost stężenia krążącego testosteronu w ciągu pierwszego tygodnia po pierwszej iniekcji postaci o przedłużonym uwalnianiu. Przy takim początkowym wzroście stężenia krążącego testosteronu u niewielkiego odsetka pacjentów (≤ 5%) może dojść do przemijającego nasilenia podmiotowych i przedmiotowych objawów raka gruczołu krokowego (przejściowe zaostrzenie objawów nowotworu), które zwykle objawia się nasileniem objawów ze strony układu moczowego (< 2%) oraz bólu związanego z obecnością przerzutów (5%), które można leczyć objawowo. Objawy te są przemijające i zwykle ustępują w ciągu jednego-dwóch tygodni. W pojedynczych przypadkach wystąpiło zaostrzenie objawów choroby, objawiające się niedrożnością cewki moczowej lub uciskiem (kompresją) rdzenia kręgowego, związaną z obecnością przerzutów. Dlatego pacjentów z przerzutami do kręgosłupa i (lub) niedrożnością górnego lub dolnego odcinka dróg moczowych należy ściśle obserwować w pierwszych tygodniach terapii (patrz punkt 4.4). Stosowanie analogów GnRH w terapii raka gruczołu krokowego może wiązać się ze zwiększoną utratą masy kostnej i może prowadzić do osteoporozy oraz zwiększonego ryzyka złamań kości. Ogólna tolerancja u dzieci (patrz punkt 4.4) Jak zaobserwowano przy stosowaniu innych analogów GnRH, najczęściej stwierdzanymi w badaniach klinicznych działaniami niepożądanymi, związanymi z leczeniem tryptoreliną były działania związane z oczekiwanymi działaniami farmakologicznymi analogów GnRH. Działania te obejmowały krwawienie z dróg rodnych, w tym plamienie. Zgłaszano następujące działania niepożądane, uważane za związane w sposób co najmniej prawdopodobny z leczeniem tryptoreliną. Częstość występowania działań niepożądanych zdefiniowano w następujący sposób: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100). 8 Klasyfikacja układów Bardzo często Często Niezbyt często Dodatkowe i narządów działania niepożądane stwierdzone w okresie po wprowadzeniu do obrotu Częstość występowania nieznana Zaburzenia oka Upośledzenie Zaburzone widzenia widzenie Zaburzenia żołądka Ból brzucha Wymioty i jelit Zaparcia Nudności Zaburzenia ogólne Odczyn Złe samopoczucie i stany w miejscu w miejscu podania wstrzyknięcia (w tym ból, zaczerwienienie oraz stan zapalny w miejscu wstrzyknięcia) Zaburzenia układu Reakcja Wstrząs immunologicznego nadwrażliwości anafilaktyczny (obserwowany u dorosłych mężczyzn i kobiet) Badania Zwiększenie Wzrost stężenia diagnostyczne masy ciała prolaktyny we krwi Wzrost ciśnienia tętniczego Zaburzenia Otyłość i odżywiania Zaburzenia Ból szyi Ból mięśni mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej Zaburzenia układu Ból głowy Zaburzenia Zmiany nastroju Chwiejność psychiczne emocjonalna Depresja Nerwowość Zaburzenia układu Krwawienie Ból piersi rozrodczego i piersi z pochwy (w tym krwawienie z pochwy, krwawienie 9 z odstawienia, krwawienie z macicy, upławy, krwawienie z pochwy, w tym plamienie) Zaburzenia układu Krwawienie z nosa oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Choroby skóry Trądzik Świąd Obrzęk i tkanki podskórnej Wysypka naczynioruchowy Pokrzywka Zaburzenia Uderzenia gorąca Nadciśnienie naczyniowe tętnicze W pierwszym miesiącu po wstrzyknięciu może wystąpić krwawienie z pochwy. U pacjentów leczonych za pomocą analogu GnRH zgłaszano zwiększenie liczby limfocytów. Ta wtórna limfocytoza jest najwyraźniej związana z kastracją indukowaną przez analogi GnRH i wydaje się wskazywać, że hormony płciowe są włączone w proces inwolucji grasicy. Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

    Czy lek Diphereline SR 11,25 mg wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?

    Nie prowadzono badań nad wpływem produktu leczniczego na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednakże, zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być upośledzona, jeśli u pacjenta wystąpią zawroty głowy, senność i zaburzenia widzenia, będące działaniami niepożądanymi leczenia lub wynikające z choroby podstawowej.

    Czy przyjmując Diphereline SR 11,25 mg mogę prowadzić auto?

    Nie prowadzono badań nad wpływem produktu leczniczego na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednakże, zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być upośledzona, jeśli u pacjenta wystąpią zawroty głowy, senność i zaburzenia widzenia, będące działaniami niepożądanymi leczenia lub wynikające z choroby podstawowej.

    Czy Diphereline SR 11,25 mg mogę przyjmować w ciąży?

    Produkt Diphereline SR 11,25 mg nie jest wskazany do stosowania u kobiet.

    Czy Diphereline SR 11,25 mg jest bezpieczny w czasie karmienia?

    Produkt Diphereline SR 11,25 mg nie jest wskazany do stosowania u kobiet.

    Czy Diphereline SR 11,25 mg wpływa na płodność?

    Produkt Diphereline SR 11,25 mg nie jest wskazany do stosowania u kobiet.