Davercin
- Substancja czynna
- Erythromycinum
- Postać
- granulat do sporządzania zawiesiny doustnej
- Moc
- 150 mg/5 ml
- Skład
- 1 ml przygotowanej zawiesiny zawiera 30 mg cyklicznego 11,12- węglanu erytromycyny (Erythromycini cyclocarbonas). Substancje pomocnicze o znanym działaniu: sacharoza, żółcień chinolinowa (E 104). Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
- Substancje pomocnicze
- Karmeloza sodowa Disodu wodorofosforan bezwodny Substancja poprawiająca smak i zapach wiśniowa Substancja poprawiająca smak i zapach karmelowa Lecytyna sojowa Żółcień chinolinowa (E 104)
- Wskazania
- Davercin stosuje się w niżej podanych zakażeniach: zakażenia dróg oddechowych, np. zapalenie płuc wywołane przez Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia pneumoniae; krztusiec (wywoływany przez Bordetella pertussis) u niemowląt i małych dzieci, również zapobieganie zakażeniu pałeczką krztuśca (u osób mających bezpośredni kontakt z chorym); zapalenie cewki moczowej wywołane przez Chlamydia trachomatis, Ureaplasma urealyticum; zakażenia przewodu pokarmowego wywołane przez Campylobacter jejuni, Campylobacter coli; łupież rumieniowaty (wywoływany przez Corynebacterium minutissimum); wrzód miękki (wywoływany przez Haemophilus ducreyi); zakażenia skóry i tkanek miękkich wywołane przez szczepy Staphylococcus aureus niewrażliwe na penicyliny oraz u pacjentów uczulonych na antybiotyki z grupy penicylin. Cykliczny węglan erytromycyny uważany jest za antybiotyk alternatywny w przypadku nadwrażliwości na penicyliny w paciorkowcowym zapaleniu gardła, płonicy (Streptococcus pyogenes), zakażeniach wywoływanych przez Streptococcus pneumoniae, błonicy (Corynebacterium diphtheriae), różycy (Erysipelothrix rusiopathiae), rzeżączce (Neisseria gonorrhoeae), wczesnej kile (Treponema pallidum), w zapobieganiu bakteryjnemu zapaleniu wsierdzia u chorych poddanych zabiegom stomatologicznym. Przed rozpoczęciem leczenia należy wziąć pod uwagę miejscowe oficjalne wytyczne dotyczące stosowania antybiotyków.
- Dawkowanie
- Dawka zależy od rozpoznania klinicznego i mikrobiologicznego oraz od ogólnego stanu pacjenta. Dorośli Dawka początkowa wynosi zwykle 750 mg (5 miarek). Następnie podaje się 525 mg (3,5 miarki) co 12 godzin. W ciężkich zakażeniach dawkę można zwiększyć do 2 g na dobę, w dwóch dawkach podzielonych po 1 g (7 miarek), podawanych co 12 godzin. Dawka początkowa wynosi zwykle 30 mg/kg mc. Następnie podaje się 15 mg/kg mc. co 12 godzin. Czas leczenia Po ustąpieniu objawów klinicznych lek należy podawać jeszcze przez 2 do 3 dni. U pacjentów z niewydolnością wątroby konieczne jest zmniejszenie dawki. Sposób podawania Przed każdym pobraniem zawiesinę należy energicznie wstrząsnąć. 5 ml zawiesiny (1 miarka) zawiera 150 mg cyklicznego węglanu erytromycyny. Produkt podaje się na czczo, 1 godzinę przed lub 2 godziny po posiłku.
- Przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na cykliczny węglan erytromycyny lub inne antybiotyki makrolidowe, lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 Ciężka niewydolnoś wątroby Cyklicznego węglanu erytromycyny nie należy podawać pacjentom otrzymującym astemizol, terfenadynę, cyzapryd, karbamazepinę lub ketokonazol.
- Działania niepożądane
- 3 Ztw_16.12.13 zmPRAC_08_01_18 v2 Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: podczas przedłużonego lub powtórnego leczenia cyklicznym węglanem erytromycyny może dojść do nadkażenia niewrażliwymi na lek bakteriami lub grzybami. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: bardzo rzadko u niektórych pacjentów może pojawić się agranulocytoza. Reakcje uczuleniowe: występują rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000) i najczęściej dotyczą pacjentów uczulonych na wiele różnych alergenów, którym podaje się duże dawki leku, zwłaszcza parenteralnie. Należą do nich: zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: pokrzywka, wysypki skórne, zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy, martwica toksyczno-rozpływna naskórka; częstość nieznana: ostra uogólniona osutka krostkowa (ang. AGEP) zaburzenia układu immunologicznego: anafilaksja. W przypadku wystąpienia którejś z powyżej przedstawionych reakcji uczuleniowych należy natychmiast odstawić lek. Zaburzenia ucha i błędnika: sporadycznie u niektórych pacjentów mogą wystąpić zaburzenia słuchu (szumy uszne, głuchota), zwłaszcza po podaniu dużych dawek leku i (lub) u pacjentów z niewydolnością wątroby i nerek. Zaburzenia te zwykle mijają po odstawieniu leku. Zaburzenia serca: sporadycznie może wystąpić arytmia (częstoskurcz komorowy, zaburzenia typu torsades de pointes), kołatanie serca. Zaburzenia żołądka i jelit: bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka – najczęściej pojawiają się po podaniu dużych dawek leku. Rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego obserwowano bardzo rzadko. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych w surowicy krwi. Cholestatyczne zapalenie wątroby, niewydolność wątroby obserwowano rzadko. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: śródmiąższowe zapalenie nerek obserwowano bardzo rzadko. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: zawroty 4 głowy, stany splątania, omamy, koszmary nocne, zapalenie trzustki obserwowano bardzo rzadko. Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C; 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
- Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
- Brak danych o ujemnym wpływie produktu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych.
- Interakcje
- 2 Cykliczny węglan erytromycyny podawany jednocześnie z lekami metabolizowanymi z udziałem cytochromu P-450 powoduje zwiększenie ich stężenia w surowicy; niekiedy może być konieczna modyfikacja dawki tych leków. Cykliczny węglan erytromycyny: podawany z teofiliną – powoduje zwiększenie jej stężenia w surowicy, co prowadzi do nasilenia toksyczności. Podczas jednoczesnego podawania obu leków należy monitorować stężenie teofiliny w surowicy i w razie konieczności odpowiednio zmniejszyć dawkę; podawany z digoksyną – zwiększa jej stężenie w surowicy; podawany z cyklosporyną – zwiększa jej stężenie i nasila nefrotoksyczność; podawany z fenytoiną, alfentanylem lub benzodiazepinami - może nasilać ich toksyczność; podawany z lekami przeciwzakrzepowymi (np. warfaryną), zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku, może znacznie wydłużyć czas protrombinowy i zwiększyć ryzyko krwawienia. Podczas jednoczesnego stosowania cyklicznego węglanu erytromycyny i warfaryny należy regularnie kontrolować czas protrombinowy; podawany z ergotaminą lub dihydroergotaminą – może spowodować objawy ostrego zatrucia alkaloidami sporyszu w postaci skurczu naczyń obwodowych i zaburzeń czucia; podawany z terfenadyną i astemizolem – zwiększa ich stężenie we krwi, co może się stać przyczyną groźnych zaburzeń rytmu serca. Ponadto podawanie cyklicznego węglanu erytromycyny: z doustnymi środkami antykoncepcyjnymi – zmniejsza ich skuteczność oraz zwiększa ryzyko hepatotoksyczności; z cyzaprydem – powoduje zwiększenie stężenia cyzaprydu w surowicy krwi, co może wpłynąć na zapis EKG w postaci wydłużenia odstępu QT i być zapowiedzią groźnych komorowych zaburzeń rytmu serca.
- Ostrzeżenia
- Podobnie jak w przypadku innych makrolidów, notowano występowanie rzadkich ciężkich reakcji alergicznych, w tym ostrej uogólnionej osutki krostkowej (ang. AGEP). Jeśli wystąpi reakcja alergiczna, należy odstawić lek i wdrożyć odpowiednie leczenie. Lekarz powinien mieć świadomość, że po przerwaniu leczenia objawowego może dojść do nawrotu objawów alergicznych. Cykliczny węglan erytromycyny należy ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością wątroby, lub otrzymujących jednocześnie leki potencjalnie hepatotoksyczne. Często konieczne jest zmniejszenie dawki i w miarę możliwości monitorowanie stężenia leku w surowicy. Podczas długotrwałego leczenia wskazane jest wykonanie badań czynności wątroby. Podczas stosowania antybiotyków makrolidowych opisywano rzekomobłoniaste zapalenie jelit. Jeśli podczas stosowania lub po zakończeniu leczenia cyklicznym węglanem erytromycyny wystąpi ciężka biegunka, należy rozważyć możliwość wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelit. W przypadku stwierdzenia rzekomobłoniastego zapalenia jelit konieczne jest niezwłoczne przerwanie podawania antybiotyku i zastosowanie odpowiedniego leczenia. Przeciwwskazane jest podawanie leków hamujących perystaltykę jelit lub innych działających zapierająco. Ze względu na zawartość sacharozy, produktu nie powinni stosować pacjenci z rzadkimi, dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy. Davercin może powodować reakcje alergiczne ze względu na zawartość żółcieni chinolinowej.
- Wpływ na płodność, ciążę i laktację
- Ciąża Z uwagi na brak dobrze udokumentowanych badań przeprowadzonych u kobiet ciężarnych, cykliczny węglan erytromycyny można podawać kobietom w ciąży jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności. Karmienie piersią Cykliczny węglan erytromycyny przenika przez łożysko i do mleka matki. Lek można podawać kobietom karmiącym piersią jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności. Płodność Badania przeprowadzone na ciężarnych samicach szczurów, otrzymujących doustnie od 7. do 20. dnia ciąży, cykliczny węglan erytromycyny w dawce 50 mg/kg mc. nie wykazały teratogennego ani embriotoksycznego działania leku na pierwszą i drugą generację zwierząt. Również u myszy i królików doustnie podawany cykliczny węglan erytromycyny, w dawkach wielokrotnie wyższych od przeciętnie stosowanych u ludzi, nie miał wpływu na zapłodnienie, nie powodował uszkodzeń płodu oraz nie wpływał na przebieg ciąży u badanych zwierząt.
- Właściwości farmakokinetyczne
- Cykliczny węglan erytromycyny jest bardziej oporny na działanie soku żołądkowego niż erytromycyna. Pokarm w żołądku opóźnia jego wchłanianie. Maksymalne stężenie we krwi po doustnym, jednorazowym podaniu 500 mg mieści się w przedziale od 0,58 do 1,93 μg/ml i występuje po około 3 godzinach. Cykliczny węglan erytromycyny charakteryzuje wolniejsze tempo eliminacji, co umożliwia rzadsze dawkowanie leku. Okres półtrwania wynosi 9,5 godziny. Z białkami krwi wiąże się w około 78%. Cykliczny węglan erytromycyny dobrze przenika do większości tkanek i narządów. W uchu środkowym i migdałkach podniebiennych osiąga stężenie zbliżone do osiąganego w surowicy krwi. Stężenie terapeutyczne leku obserwuje się również w płynach opłucnowym i otrzewnowym. W tkance płucnej i wydzielinie oskrzelowej osiąga 4krotnie wyższe stężenie niż erytromycyna. Przenika przez łożysko i do mleka. Cykliczny węglan erytromycyny wykazuje również zdolność przenikania do wnętrza komórek. Nie przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego ani płynu stawowego. Cykliczny węglan erytromycyny wydalany jest w postaci niezmienionej głównie z żółcią i kałem, zaś tylko w około 2,5% z moczem. Lek nie ulega dializie podczas zabiegów dializy otrzewnowej i hemodializy.
- Właściwości farmakodynamiczne
- Grupa farmakoterapeutyczna: lek przeciwbakteryjny do stosowania ogólnego; antybiotyk makrolidowy. Kod ATC: J 01 FA 01 Cykliczny węglan erytromycyny jest antybiotykiem makrolidowym, pochodną erytromycyny A. Modyfikacja erytromycyny A polegająca m.in. na węglanowej cyklizacji układu dwóch grup hydroksylowch w pozycji 11 i 12 aglikonu powoduje, że cykliczny węglan erytromycyny, działa dwukrotnie silniej przeciwbakteryjnie niż substancja macierzysta, wykazuje większą trwałość w kwaśnym środowisku soku żołądkowego, charakteryzuje się lepszą wchłanialnością z przewodu pokarmowego oraz mniejszą toksycznością. Ponadto w mniejszym stopniu wiąże się z białkami osocza, jest wolniej wydalany z organizmu, a jego biologiczny okres półtrwania jest 3-krotnie dłuższy niż erytromycyny. Cykliczny węglan erytromycyny wykazuje właściwości bakteriostatyczne. Mechanizm działania Mechanizm działania przeciwbakteryjnego polega na blokowaniu biosyntezy białka przez odwracalne wiązanie z podjednostką 50 S rybosomu i zaburzaniu wydłużania łańcucha polipeptydowego. Cykliczny węglan erytromycyny blokuje aktywne centrum rybosomu poprzez wiązanie ze specyficznym białkiem L4. Białko to współdziała z białkiem L27 w wiązaniu peptydylo-t-RNA do rybosomu w miejscu „P”. Przyłączenie cząsteczki erytromycyny lub jej pochodnej w miejscu peptydylowym rybosomu uniemożliwia więc reakcję transpeptydacji i wydłużenie łańcucha polipeptydowego, co w konsekwencji prowadzi do zahamowania syntezy białka w komórce. 5 Ztw_16.12.13 zmPRAC_08_01_18 v2 Aktywność przeciwbakteryjna cyklicznego węglanu erytromycyny zwiększa się wraz ze wzrostem pH, aż do wartości 8,5. W roztworach o pH poniżej 5 aktywność leku gwałtownie się zmniejsza. Drobnoustroje wrażliwe bakterie Gram-dodatnie Corynebacterium diphtheriae, Corynebacterium minutissimum, Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes bakterie Gram-ujemne Bordetella pertussis, Legionella pneumophila, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Moraxella catarrhalis, Campylobacter spp., Mycoplasma pneumoniae, Ureaplasma urealyticum, Treponema pallidum, Chlamydia spp., Clostridium spp. Cykliczny węglan erytromycyny działa również na Helicobacter pylori. Ze względu na zmienną wrażliwość Haemophilus influenzae antybiotyku nie należy stosować w leczeniu zakażeń dróg oddechowych wywołanych przez te bakterie. Cykliczny węglan erytromycyny jest nieskuteczny w zwalczaniu zakażeń wywołanych przez grzyby, wirusy, drożdżaki.
- Przedawkowanie
- Objawami przedawkowania cyklicznego węglanu erytromycyny są zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, biegunka, ból brzucha) oraz zaburzenia słuchu. W przypadku przedawkowania należy przerwać leczenie antybiotykiem, monitorować podstawowe czynności życiowe (oddech, tętno, ciśnienie tętnicze) i w razie konieczności zastosować leczenie objawowe. Cykliczny węglan erytromycyny nie jest usuwany z organizmu w procesie hemodializy lub dializy otrzewnowej.
- Ulotka
- Pobierz
- Dostępne jako preparat:
- Dostępne w opakowaniach:
- Pytania dotyczące leku:
Co wchodzi w skład leku Davercin?
1 ml przygotowanej zawiesiny zawiera 30 mg cyklicznego 11,12- węglanu erytromycyny (Erythromycini cyclocarbonas). Substancje pomocnicze o znanym działaniu: sacharoza, żółcień chinolinowa (E 104). Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Jakie są wskazania do stosowania leku Davercin?
Davercin stosuje się w niżej podanych zakażeniach: zakażenia dróg oddechowych, np. zapalenie płuc wywołane przez Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia pneumoniae; krztusiec (wywoływany przez Bordetella pertussis) u niemowląt i małych dzieci, również zapobieganie zakażeniu pałeczką krztuśca (u osób mających bezpośredni kontakt z chorym); zapalenie cewki moczowej wywołane przez Chlamydia trachomatis, Ureaplasma urealyticum; zakażenia przewodu pokarmowego wywołane przez Campylobacter jejuni, Campylobacter coli; łupież rumieniowaty (wywoływany przez Corynebacterium minutissimum); wrzód miękki (wywoływany przez Haemophilus ducreyi); zakażenia skóry i tkanek miękkich wywołane przez szczepy Staphylococcus aureus niewrażliwe na penicyliny oraz u pacjentów uczulonych na antybiotyki z grupy penicylin. Cykliczny węglan erytromycyny uważany jest za antybiotyk alternatywny w przypadku nadwrażliwości na penicyliny w paciorkowcowym zapaleniu gardła, płonicy (Streptococcus pyogenes), zakażeniach wywoływanych przez Streptococcus pneumoniae, błonicy (Corynebacterium diphtheriae), różycy (Erysipelothrix rusiopathiae), rzeżączce (Neisseria gonorrhoeae), wczesnej kile (Treponema pallidum), w zapobieganiu bakteryjnemu zapaleniu wsierdzia u chorych poddanych zabiegom stomatologicznym. Przed rozpoczęciem leczenia należy wziąć pod uwagę miejscowe oficjalne wytyczne dotyczące stosowania antybiotyków.
Jak często zażywać lek Davercin?
Dawka zależy od rozpoznania klinicznego i mikrobiologicznego oraz od ogólnego stanu pacjenta. Dorośli Dawka początkowa wynosi zwykle 750 mg (5 miarek). Następnie podaje się 525 mg (3,5 miarki) co 12 godzin. W ciężkich zakażeniach dawkę można zwiększyć do 2 g na dobę, w dwóch dawkach podzielonych po 1 g (7 miarek), podawanych co 12 godzin. Dawka początkowa wynosi zwykle 30 mg/kg mc. Następnie podaje się 15 mg/kg mc. co 12 godzin. Czas leczenia Po ustąpieniu objawów klinicznych lek należy podawać jeszcze przez 2 do 3 dni. U pacjentów z niewydolnością wątroby konieczne jest zmniejszenie dawki. Sposób podawania Przed każdym pobraniem zawiesinę należy energicznie wstrząsnąć. 5 ml zawiesiny (1 miarka) zawiera 150 mg cyklicznego węglanu erytromycyny. Produkt podaje się na czczo, 1 godzinę przed lub 2 godziny po posiłku.
Kiedy nie przyjmować leku Davercin?
Nadwrażliwość na cykliczny węglan erytromycyny lub inne antybiotyki makrolidowe, lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 Ciężka niewydolnoś wątroby Cyklicznego węglanu erytromycyny nie należy podawać pacjentom otrzymującym astemizol, terfenadynę, cyzapryd, karbamazepinę lub ketokonazol.
Kiedy nie powinno się stosować leku Davercin?
Nadwrażliwość na cykliczny węglan erytromycyny lub inne antybiotyki makrolidowe, lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 Ciężka niewydolnoś wątroby Cyklicznego węglanu erytromycyny nie należy podawać pacjentom otrzymującym astemizol, terfenadynę, cyzapryd, karbamazepinę lub ketokonazol.
Jakie są działania niepożądane leku Davercin?
3 Ztw_16.12.13 zmPRAC_08_01_18 v2 Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: podczas przedłużonego lub powtórnego leczenia cyklicznym węglanem erytromycyny może dojść do nadkażenia niewrażliwymi na lek bakteriami lub grzybami. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: bardzo rzadko u niektórych pacjentów może pojawić się agranulocytoza. Reakcje uczuleniowe: występują rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000) i najczęściej dotyczą pacjentów uczulonych na wiele różnych alergenów, którym podaje się duże dawki leku, zwłaszcza parenteralnie. Należą do nich: zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: pokrzywka, wysypki skórne, zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy, martwica toksyczno-rozpływna naskórka; częstość nieznana: ostra uogólniona osutka krostkowa (ang. AGEP) zaburzenia układu immunologicznego: anafilaksja. W przypadku wystąpienia którejś z powyżej przedstawionych reakcji uczuleniowych należy natychmiast odstawić lek. Zaburzenia ucha i błędnika: sporadycznie u niektórych pacjentów mogą wystąpić zaburzenia słuchu (szumy uszne, głuchota), zwłaszcza po podaniu dużych dawek leku i (lub) u pacjentów z niewydolnością wątroby i nerek. Zaburzenia te zwykle mijają po odstawieniu leku. Zaburzenia serca: sporadycznie może wystąpić arytmia (częstoskurcz komorowy, zaburzenia typu torsades de pointes), kołatanie serca. Zaburzenia żołądka i jelit: bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka – najczęściej pojawiają się po podaniu dużych dawek leku. Rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego obserwowano bardzo rzadko. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych w surowicy krwi. Cholestatyczne zapalenie wątroby, niewydolność wątroby obserwowano rzadko. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: śródmiąższowe zapalenie nerek obserwowano bardzo rzadko. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: zawroty 4 głowy, stany splątania, omamy, koszmary nocne, zapalenie trzustki obserwowano bardzo rzadko. Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C; 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Czy lek Davercin wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?
Brak danych o ujemnym wpływie produktu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych.
Czy przyjmując Davercin mogę prowadzić auto?
Brak danych o ujemnym wpływie produktu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych.
Czy Davercin mogę przyjmować w ciąży?
Ciąża Z uwagi na brak dobrze udokumentowanych badań przeprowadzonych u kobiet ciężarnych, cykliczny węglan erytromycyny można podawać kobietom w ciąży jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności. Karmienie piersią Cykliczny węglan erytromycyny przenika przez łożysko i do mleka matki. Lek można podawać kobietom karmiącym piersią jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności. Płodność Badania przeprowadzone na ciężarnych samicach szczurów, otrzymujących doustnie od 7. do 20. dnia ciąży, cykliczny węglan erytromycyny w dawce 50 mg/kg mc. nie wykazały teratogennego ani embriotoksycznego działania leku na pierwszą i drugą generację zwierząt. Również u myszy i królików doustnie podawany cykliczny węglan erytromycyny, w dawkach wielokrotnie wyższych od przeciętnie stosowanych u ludzi, nie miał wpływu na zapłodnienie, nie powodował uszkodzeń płodu oraz nie wpływał na przebieg ciąży u badanych zwierząt.
Czy Davercin jest bezpieczny w czasie karmienia?
Ciąża Z uwagi na brak dobrze udokumentowanych badań przeprowadzonych u kobiet ciężarnych, cykliczny węglan erytromycyny można podawać kobietom w ciąży jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności. Karmienie piersią Cykliczny węglan erytromycyny przenika przez łożysko i do mleka matki. Lek można podawać kobietom karmiącym piersią jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności. Płodność Badania przeprowadzone na ciężarnych samicach szczurów, otrzymujących doustnie od 7. do 20. dnia ciąży, cykliczny węglan erytromycyny w dawce 50 mg/kg mc. nie wykazały teratogennego ani embriotoksycznego działania leku na pierwszą i drugą generację zwierząt. Również u myszy i królików doustnie podawany cykliczny węglan erytromycyny, w dawkach wielokrotnie wyższych od przeciętnie stosowanych u ludzi, nie miał wpływu na zapłodnienie, nie powodował uszkodzeń płodu oraz nie wpływał na przebieg ciąży u badanych zwierząt.
Czy Davercin wpływa na płodność?
Ciąża Z uwagi na brak dobrze udokumentowanych badań przeprowadzonych u kobiet ciężarnych, cykliczny węglan erytromycyny można podawać kobietom w ciąży jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności. Karmienie piersią Cykliczny węglan erytromycyny przenika przez łożysko i do mleka matki. Lek można podawać kobietom karmiącym piersią jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności. Płodność Badania przeprowadzone na ciężarnych samicach szczurów, otrzymujących doustnie od 7. do 20. dnia ciąży, cykliczny węglan erytromycyny w dawce 50 mg/kg mc. nie wykazały teratogennego ani embriotoksycznego działania leku na pierwszą i drugą generację zwierząt. Również u myszy i królików doustnie podawany cykliczny węglan erytromycyny, w dawkach wielokrotnie wyższych od przeciętnie stosowanych u ludzi, nie miał wpływu na zapłodnienie, nie powodował uszkodzeń płodu oraz nie wpływał na przebieg ciąży u badanych zwierząt.