Zasób 3

Clindamycin-MIP 300

Substancja czynna
Clindamycinum
Postać
tabletki powlekane
Moc
300 mg
Skład
1 tabletka powlekana Clindamycin-MIP 300 zawiera 300 mg klindamycyny (Clindamycinum) w postaci 344 mg klindamycyny chlorowodorku. 1 tabletka powlekana Clindamycin-MIP 600 zawiera 600 mg klindamycyny (Clindamycinum) w postaci 688 mg klindamycyny chlorowodorku. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Substancje pomocnicze
Celuloza mikrokrystaliczna Krzemionka koloidalna bezwodna Magnezu stearynian Skład otoczki: Eudragit E 12,5% Tytanu dwutlenek (E 171) Magnezu stearynian
Wskazania
Zakażenia bakteryjne spowodowane szczepami wrażliwymi na klindamycynę: - zakażenia kości i stawów; - zakażenia ucha, nosa oraz gardła; - zakażenia w obrębie zębów i odzębowe zapalenia kości szczęki i żuchwy; - zakażenia dolnych dróg oddechowych; - zakażenia w obrębie jamy brzusznej; - zakażenia w obrębie miednicy i żeńskich narządów płciowych; - zakażenia skóry i tkanek miękkich; - płonica. W przypadku ciężkiego zakażenia zaleca się zastosowanie produktu leczniczego w postaci dożylnej zamiast doustnej.
Dawkowanie
W zależności od ciężkości i lokalizacji zakażenia u dzieci w wieku powyżej 5 lat stosuje się od 8 mg do 25 mg klindamycyny na kilogram masy ciała. Dawkę dobową podaje się w 3 lub 4 dawkach podzielonych. Tabletki powlekane nie są odpowiednie do stosowania u dzieci w wieku poniżej 5-6 lat, które mogą mieć trudności w połknięciu leku. W przypadku podawania dzieciom klindamycyny w postaci tabletek powlekanych często nie można uzyskać precyzyjnego dawkowania. 1 Dorośli W zależności od ciężkości i lokalizacji zakażenia u dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 14 lat stosuje się od 600 mg do 1,8 g klindamycyny na dobę. Dawkę dobową podaje się w 3 lub 4 dawkach podzielonych. W razie konieczności zastosowania dawki mniejszej niż 1,2 g na dobę a także u dzieci w wieku poniżej 14 lat należy zastosować produkt leczniczy z mniejszą zawartością substancji czynnej. Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością wątroby U pacjentów ze średnio ciężką lub ciężką niewydolnością wątroby okres półtrwania klindamycyny w surowicy jest wydłużony. Jeżeli klindamycynę podaje się co 8 godzin, zmniejszenie dawki nie jest zwykle konieczne. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby należy kontrolować stężenie leku w osoczu krwi. W zależności od wyników, może być konieczne zmniejszenie dawki lub wydłużenie odstępu między poszczególnymi dawkami. Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością nerek U pacjentów z niewydolnością nerek okres półtrwania jest wydłużony. Zmniejszenie dawki nie jest konieczne w przypadku lekkiej lub średnio ciężkiej niewydolności. Jednak u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek lub bezmoczem należy kontrolować stężenie leku w osoczu krwi – w zależności od wyników tych badań może być konieczne zmniejszenie dawki lub wydłużenie odstępu między poszczególnymi dawkami od 8 do 12 godzin. Dawkowanie u pacjentów poddawanych hemodializie Hemodializa nie usuwa klindamycyny z krwi, dlatego nie są konieczne dodatkowe dawki przed rozpoczęciem dializy lub po dializie. Sposób podawania Tabletkę należy połknąć popijając płynem (np. szklanką wody). Produkt leczniczy można przyjmować niezależnie od posiłków.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na klindamycynę lub linkomycynę (z powodu alergii krzyżowej) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Działania niepożądane
Działania niepożądane podzielono zgodnie z częstością występowania, przedstawioną w poniższej tabeli: Niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100) Rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000) Bardzo rzadko (<1/10 000) 3 Zaburzenia krwi i układu chłonnego Rzadko: małopłytkowość, leukopenia, eozynofilia, neutropenia, granulocytopenia. Występują rzadko i są przemijające, mogą mieć podłoże toksyczne lub alergiczne. Zaburzenia układu immunologicznego Rzadko: odropodobna wysypka, swędzenie i pokrzywka. Bardzo rzadko: obrzęki (obrzęk Quinckego, obrzęki stawów), gorączka polekowa, rumień wielopostaciowy (np. zespół Stevensa-Johnsona), zespół Lyella, wstrząs anafilaktyczny. Powyższe reakcje mogą pojawić się już po pierwszym podaniu leku (patrz także punkt 4.4). Zaburzenia układu nerwowego Rzadko: blokada nerwowo-mięśniowa. Bardzo rzadko: zmiany smaku i zapachu. Zaburzenia żołądka i jelit Niezbyt często: bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka o lekkim przebiegu. Wszystkie te objawy zależą od dawki i ustępują w trakcie terapii lub po jej zakończeniu. Może również dojść do zapalenia przełyku, języka lub błony śluzowej jamy ustnej. Bardzo rzadko: rzekomobłoniaste zapalenie jelit (patrz także punkt 4.4). Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Rzadko: przemijające niewielkie podwyższenie aktywności aminotransferaz w surowicy. Bardzo rzadko: przemijające zapalenie wątroby z żółtaczką cholestatyczną. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Bardzo rzadko: świąd, złuszczające i pęcherzowe zapalenie skóry. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej Bardzo rzadko: zapalenie wielostawowe. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Bardzo rzadko: zapalenie pochwy. Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych {aktualny adres, nr telefonu i faksu ww. Departamentu} e-mail: adr@urpl.gov.pl
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
Clindamycin-MIP nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Interakcje
Klindamycyny nie należy stosować jednocześnie z antybiotykami makrolidowymi (np. erytromycyną), z powodu antagonistycznego działania obserwowanego in vitro. Drobnoustroje oporne na linkomycynę wykazują również oporność na klindamycynę (tzw. oporność krzyżowa). Klindamycyna ma właściwości hamowania przewodnictwa nerwowo-mięśniowego, co może wzmacniać działanie środków zwiotczających (np. eteru, tubokuraryny, halogenku pankuroniowego). Dlatego podczas operacji może dojść do nieoczekiwanych sytuacji zagrożenia życia pacjenta. Skuteczność antykoncepcyjnych środków hormonalnych podczas jednoczesnego stosowania z klindamycyną nie jest pewna. Dlatego też w czasie leczenia klindamycyną należy stosować dodatkowe środki antykoncepcyjne.
Ostrzeżenia
Clindamycin-MIP w tabletkach powlekanych należy stosować ze szczególną ostrożnością w następujących przypadkach: - zaburzenia czynności wątroby; - zaburzenia przewodnictwa nerwowo-mięśniowego (np. myasthenia gravis i choroba Parkinsona), - przebyte wcześniej choroby żołądka i jelit (np. wcześniejsze zapalenie jelita grubego). Stosowanie w okresie ciąży i laktacji – patrz punkt 4.6. W trakcie długotrwałego (dłuższego niż 3 tygodnie) stosowania produktu leczniczego wskazana jest okresowa kontrola obrazu krwi, czynności wątroby oraz nerek. Długotrwałe i wielokrotne stosowanie klindamycyny może prowadzić do zakażenia i nadmiernego rozwoju opornych bakterii lub drożdżaków, zwłaszcza w obrębie skóry lub błon śluzowych. Może wystąpić rzekomobłoniaste zapalenie jelit spowodowane toksynami nadmiernie namnożonych w jelicie pałeczek Clostridium difficile. Należy wówczas odstawić lek i w zależności od ciężkości przebiegu zapalenia zastosować skuteczny antybiotyk lub chemioterapeutyk oraz w razie konieczności odpowiednie leczenie objawowe. Leki hamujące perystaltykę jelit są przeciwwskazane. 2 W przypadku wstrząsu anafilaktycznego należy odstawić lek i zapewnić odpowiednią pomoc medyczną (np. adrenomimetyki, leki antyhistaminowe, kortykosteroidy lub w razie konieczności, oddech kontrolowany). Klindamycynę zwykle można stosować u pacjentów uczulonych na penicylinę. Występowanie reakcji alergicznych na klindamycynę u osób uczulonych na penicylinę (tzw. alergia krzyżowa) zwykle nie występuje z powodu strukturalnych różnic pomiędzy obiema substancjami. W pojedynczych przypadkach obserwowano jednak anafilaksję podczas leczenia klindamycyną pacjentów z alergią na penicylinę. Należy to wziąć pod uwagę przed rozpoczęciem leczenia klindamycyną pacjentów uczulonych na penicylinę. Klindamycyny nie należy stosować w leczeniu ostrych wirusowych zakażeń dróg oddechowych. Klindamycyna nie osiąga stężenia terapeutycznego w płynie mózgowo-rdzeniowym, dlatego leku Clindamycin-MIP nie należy stosować w leczeniu zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych.
Wpływ na płodność, ciążę i laktację
W badaniach przeprowadzonych u ludzi nie wykryto teratogennego działania leku. Należy jednak starannie rozważyć współczynnik korzyści i zagrożeń wynikających ze stosowania klindamycyny podczas ciąży i karmienia piersią. Klindamycyna przenika do mleka kobiecego. U noworodka karmionego piersią może wystąpić nadwrażliwość, biegunka oraz zakażenie drożdżakami.
Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie Po podaniu doustnym chlorowodorek klindamycyny wchłania się z przewodu pokarmowego szybko i niemal w pełni. Maksymalne stężenie w osoczu jest osiągane w czasie 45 do 60 minut, ale jeżeli lek podaje się jednocześnie z pokarmem, czas wchłaniania może wydłużyć się do około 2 godzin. Po jednorazowej dawce doustnej 150 mg (na czczo) maksymalne stężenie wynosi 1,9–3,9 µg/ml, natomiast po dawce 300 mg – 2,8–3,4 µg/ml. Wiązanie klindamycyny z proteinami osocza zależy od stężenia i w zakresie stężeń występujących w czasie leczenia wynosi od 60 do 94%. Klindamycyna osiąga stężenie terapeutyczne w większości tkanek (np. kościach, górnych i dolnych drogach oddechowych) i płynów ustrojowych oprócz płynu mózgowo-rdzeniowego. Przenika łatwo przez barierę łożyskową i do mleka. Klindamycyna jest metabolizowana głównie w wątrobie. Niektóre metabolity są mikrobiologicznie czynne. Induktory enzymów wątrobowych skracają okres półtrwania klindamycyny w organizmie. Okres półtrwania klindamycyny w surowicy wynosi około 3 godzin u dorosłych i około 2 godzin u dzieci. W przypadku zaburzonej czynności nerek i średniej lub ciężkiej niewydolności wątroby okres półtrwania wydłuża się. Klindamycyna jest wydalana z organizmu w 2/3 z kałem i 1/3 z moczem. Klindamycyna nie jest usuwana podczas hemodializy.
Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbakteryjne do stosowania wewnętrznego; linkozamidy; 4 kod ATC: J01FF01 Klindamycyna jest półsyntetyczną pochodną linkomycyny. Należy do grupy linkozamidów, które jako piranozydy nie wykazują podobieństwa do innych antybiotyków. W zależności od wrażliwości drobnoustroju i stężenia antybiotyku klindamycyna może działać bakteriostatycznie lub bakteriobójczo. Klindamycyna działa na takie drobnoustroje, jak: gronkowce (Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis), Streptococcus pneumoniae (u pneumokoków opornych na penicylinę wykryto częściową oporność na klindamycynę), Streptococcus pyogenes z grupy A, Streptococcus viridans, Bacteroides spp., Fusobacterium spp., Actinomycetes spp., Peptococcus spp., Peptostreptococcus spp., Propionibacterium, Mycoplasma hominis. Wrażliwość bakterii Clostridium spp. jest różna, niektóre gatunki są oporne na klindamycynę. Oporność wtórna rozwija się rzadko. Do szczepów opornych należą Enterococcus spp. (E. faecalis, E. faecium), Neisseria spp. (np. N. gonorrhoeae, N. meningitidis), Haemophilus spp., Escherichia coli, Klebsiella, Enterobacter, Serratia, Proteus spp., Pseudomonas, Salmonella, Shigella i Nocardia. Występuje całkowita oporność krzyżowa patogenów na klindamycynę i linkomycynę oraz częściowa oporność krzyżowa na klindamycynę i erytromycynę. Spektrum działania klindamycyny i oporność drobnoustrojów: Wrażliwość bakterii Wartości MIC klindamycyny według DIN 58940 wynoszą: Dla bakterii wrażliwych ≤1 mg/l Dla bakterii średnio wrażliwych 2 – 4 mg/l Dla bakterii opornych ≥8 mg/l Nabyta oporność poszczególnych gatunków może zmieniać się w zależności od miejsca geograficznego i czasu. Dlatego należy uwzględnić lokalną wrażliwość drobnoustrojów, szczególnie w przypadku leczenia ciężkich zakażeń. Dane w prezentowanej tabeli obrazują oporność bardziej precyzyjnie niż w powyższym tekście i powinny być interpretowane wraz z nim. Tabela 1: Występowanie oporności bakterii na klindamycynę * przypadki zanotowane w Niemczech; bez gwiazdki – oporność w krajach europejskich. W przypadku gdy w poniższej tabeli nie podano wartości liczbowej w procentach, przyjmuje się, że wrażliwość lub oporność szczepów bakteryjnych jest zgodna z wartością MIC. Gatunek Europejski stopień oporności (%) Bakterie wrażliwe Tlenowe Gram-dodatnie Listeria monocytogenes Staphylococcus aureus 6,9 – 10,1* Staphylococcus epidermidis 34,8 – 39,7 Staphylococcus haemolyticus 18,9 – 40,0* Staphylococcus hominis 22,2 Staphylococcus saprophyticus 1,4 Streptococcus pneumoniae PEN-S 0 – 4,3 Streptococcus pneumoniae PEN-I 3 – 23 Streptococcus pneumoniae PEN-R 6,7 – 46,5 Streptococcus alfa-nonhaemolyticus 0 – 12,2 Streptococcus beta-haemolyticus z grupy A 0 – 4,3 5 Streptococcus beta-haemolyticus z grupy B, C i G 4,6 Peptostreptococcous spp. Porphyromonas gingivalis Prevotella spp. Bakterie średnio wrażliwe Tlenowe Gram-dodatnie Staphylococcus aureus MET-R 52,3 – 89,1 Staphylococcus epidermidis MET-R 53,7 – 54,1 Staphylococcus haemolyticus MET-R 42,2* Bacteroides caccae Bacteroides distasonis Bacteroides fragilis 2,5 - 49 Bacteroides thetaiotaomicron Bacteroides vulgatus Clostridium spp. Fusobacterium spp. Tlenowe Gram-dodatnie Corynebacterium jeikeium Enterococcus faecalis Enterococcus faecium PEN-S, PEN-I, PEN-R: Wrażliwe, pośrednio oporne i oporne izolaty MET-R: Metycylinooporny izolat
Przedawkowanie
Objawy przedawkowania i zatrucia klindamycyną nie są znane. W przypadku przedawkowania leku podanego doustnie (tabletki powlekane) zalecane jest płukanie żołądka. Klindamycyny nie można usunąć z krwi poprzez dializę lub dializą otrzewnową. Specyficzne antidotum nie jest znane.
Ulotka
Pobierz
Dostępne jako preparat:
Dostępne w opakowaniach:
    Pytania dotyczące leku:

    Co wchodzi w skład leku Clindamycin-MIP 300?

    1 tabletka powlekana Clindamycin-MIP 300 zawiera 300 mg klindamycyny (Clindamycinum) w postaci 344 mg klindamycyny chlorowodorku. 1 tabletka powlekana Clindamycin-MIP 600 zawiera 600 mg klindamycyny (Clindamycinum) w postaci 688 mg klindamycyny chlorowodorku. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

    Jakie są wskazania do stosowania leku Clindamycin-MIP 300?

    Zakażenia bakteryjne spowodowane szczepami wrażliwymi na klindamycynę: - zakażenia kości i stawów; - zakażenia ucha, nosa oraz gardła; - zakażenia w obrębie zębów i odzębowe zapalenia kości szczęki i żuchwy; - zakażenia dolnych dróg oddechowych; - zakażenia w obrębie jamy brzusznej; - zakażenia w obrębie miednicy i żeńskich narządów płciowych; - zakażenia skóry i tkanek miękkich; - płonica. W przypadku ciężkiego zakażenia zaleca się zastosowanie produktu leczniczego w postaci dożylnej zamiast doustnej.

    Jak często zażywać lek Clindamycin-MIP 300?

    W zależności od ciężkości i lokalizacji zakażenia u dzieci w wieku powyżej 5 lat stosuje się od 8 mg do 25 mg klindamycyny na kilogram masy ciała. Dawkę dobową podaje się w 3 lub 4 dawkach podzielonych. Tabletki powlekane nie są odpowiednie do stosowania u dzieci w wieku poniżej 5-6 lat, które mogą mieć trudności w połknięciu leku. W przypadku podawania dzieciom klindamycyny w postaci tabletek powlekanych często nie można uzyskać precyzyjnego dawkowania. 1 Dorośli W zależności od ciężkości i lokalizacji zakażenia u dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 14 lat stosuje się od 600 mg do 1,8 g klindamycyny na dobę. Dawkę dobową podaje się w 3 lub 4 dawkach podzielonych. W razie konieczności zastosowania dawki mniejszej niż 1,2 g na dobę a także u dzieci w wieku poniżej 14 lat należy zastosować produkt leczniczy z mniejszą zawartością substancji czynnej. Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością wątroby U pacjentów ze średnio ciężką lub ciężką niewydolnością wątroby okres półtrwania klindamycyny w surowicy jest wydłużony. Jeżeli klindamycynę podaje się co 8 godzin, zmniejszenie dawki nie jest zwykle konieczne. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby należy kontrolować stężenie leku w osoczu krwi. W zależności od wyników, może być konieczne zmniejszenie dawki lub wydłużenie odstępu między poszczególnymi dawkami. Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością nerek U pacjentów z niewydolnością nerek okres półtrwania jest wydłużony. Zmniejszenie dawki nie jest konieczne w przypadku lekkiej lub średnio ciężkiej niewydolności. Jednak u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek lub bezmoczem należy kontrolować stężenie leku w osoczu krwi – w zależności od wyników tych badań może być konieczne zmniejszenie dawki lub wydłużenie odstępu między poszczególnymi dawkami od 8 do 12 godzin. Dawkowanie u pacjentów poddawanych hemodializie Hemodializa nie usuwa klindamycyny z krwi, dlatego nie są konieczne dodatkowe dawki przed rozpoczęciem dializy lub po dializie. Sposób podawania Tabletkę należy połknąć popijając płynem (np. szklanką wody). Produkt leczniczy można przyjmować niezależnie od posiłków.

    Kiedy nie przyjmować leku Clindamycin-MIP 300?

    Nadwrażliwość na klindamycynę lub linkomycynę (z powodu alergii krzyżowej) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

    Kiedy nie powinno się stosować leku Clindamycin-MIP 300?

    Nadwrażliwość na klindamycynę lub linkomycynę (z powodu alergii krzyżowej) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

    Jakie są działania niepożądane leku Clindamycin-MIP 300?

    Działania niepożądane podzielono zgodnie z częstością występowania, przedstawioną w poniższej tabeli: Niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100) Rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000) Bardzo rzadko (<1/10 000) 3 Zaburzenia krwi i układu chłonnego Rzadko: małopłytkowość, leukopenia, eozynofilia, neutropenia, granulocytopenia. Występują rzadko i są przemijające, mogą mieć podłoże toksyczne lub alergiczne. Zaburzenia układu immunologicznego Rzadko: odropodobna wysypka, swędzenie i pokrzywka. Bardzo rzadko: obrzęki (obrzęk Quinckego, obrzęki stawów), gorączka polekowa, rumień wielopostaciowy (np. zespół Stevensa-Johnsona), zespół Lyella, wstrząs anafilaktyczny. Powyższe reakcje mogą pojawić się już po pierwszym podaniu leku (patrz także punkt 4.4). Zaburzenia układu nerwowego Rzadko: blokada nerwowo-mięśniowa. Bardzo rzadko: zmiany smaku i zapachu. Zaburzenia żołądka i jelit Niezbyt często: bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka o lekkim przebiegu. Wszystkie te objawy zależą od dawki i ustępują w trakcie terapii lub po jej zakończeniu. Może również dojść do zapalenia przełyku, języka lub błony śluzowej jamy ustnej. Bardzo rzadko: rzekomobłoniaste zapalenie jelit (patrz także punkt 4.4). Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Rzadko: przemijające niewielkie podwyższenie aktywności aminotransferaz w surowicy. Bardzo rzadko: przemijające zapalenie wątroby z żółtaczką cholestatyczną. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Bardzo rzadko: świąd, złuszczające i pęcherzowe zapalenie skóry. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej Bardzo rzadko: zapalenie wielostawowe. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Bardzo rzadko: zapalenie pochwy. Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych {aktualny adres, nr telefonu i faksu ww. Departamentu} e-mail: adr@urpl.gov.pl

    Czy lek Clindamycin-MIP 300 wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?

    Clindamycin-MIP nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

    Czy przyjmując Clindamycin-MIP 300 mogę prowadzić auto?

    Clindamycin-MIP nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

    Czy Clindamycin-MIP 300 mogę przyjmować w ciąży?

    W badaniach przeprowadzonych u ludzi nie wykryto teratogennego działania leku. Należy jednak starannie rozważyć współczynnik korzyści i zagrożeń wynikających ze stosowania klindamycyny podczas ciąży i karmienia piersią. Klindamycyna przenika do mleka kobiecego. U noworodka karmionego piersią może wystąpić nadwrażliwość, biegunka oraz zakażenie drożdżakami.

    Czy Clindamycin-MIP 300 jest bezpieczny w czasie karmienia?

    W badaniach przeprowadzonych u ludzi nie wykryto teratogennego działania leku. Należy jednak starannie rozważyć współczynnik korzyści i zagrożeń wynikających ze stosowania klindamycyny podczas ciąży i karmienia piersią. Klindamycyna przenika do mleka kobiecego. U noworodka karmionego piersią może wystąpić nadwrażliwość, biegunka oraz zakażenie drożdżakami.

    Czy Clindamycin-MIP 300 wpływa na płodność?

    W badaniach przeprowadzonych u ludzi nie wykryto teratogennego działania leku. Należy jednak starannie rozważyć współczynnik korzyści i zagrożeń wynikających ze stosowania klindamycyny podczas ciąży i karmienia piersią. Klindamycyna przenika do mleka kobiecego. U noworodka karmionego piersią może wystąpić nadwrażliwość, biegunka oraz zakażenie drożdżakami.