Zasób 3

Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml roztwór do infuzji

Substancja czynna
Ciprofloxacinum
Postać
roztwór do infuzji
Moc
400 mg/200 ml
Skład
Każdy ml roztworu do infuzji zawiera 2 mg cyprofloksacyny (Ciprofloxacinum) w postaci wodorosiarczanu. 50 ml roztworu zawiera 100 mg cyprofloksacyny. 100 ml roztworu zawiera 200 mg cyprofloksacyny. 200 ml roztworu zawiera 400 mg cyprofloksacyny. Substancja pomocnicza o znanym działaniu: sód. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Substancje pomocnicze
Sodu chlorek Kwas siarkowy Sodu wodorotlenek do dostosowania pH Woda do wstrzykiwań
Wskazania
Roztwór do infuzji Ciprofloxacin Kabi jest wskazany w leczeniu poniżej wymienionych zakażeń (patrz punkty 4.4 i 5.1). Przed rozpoczęciem leczenia należy zwrócić szczególną uwagę na dostępne informacje dotyczące oporności na cyprofloksacynę. Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych. Pacjenci dorośli ­ Zakażenia dolnych dróg oddechowych wywołane przez bakterie Gram-ujemne: - zaostrzenia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, - zakażenia płucno-oskrzelowe w przebiegu mukowiscydozy lub rozstrzeni oskrzeli, - zapalenie płuc. ­ Przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego. ­ Zaostrzenie przewlekłego zapalenia zatok, szczególnie spowodowane przez bakterie Gram-ujemne. ­ Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek. ­ Bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego. ­ Zapalenie jądra i najądrza, w tym wywołane przez Neisseria gonorrhoeae. ­ Zapalenie narządów miednicy mniejszej, w tym wywołane przez Neisseria gonorrhoeae. Jeżeli podejrzewa się lub rozpozna, że wyżej wymienione zakażenia układu płciowego wywołane są przez Neisseria gonorrhoeae, to szczególnie istotne jest uzyskanie lokalnych danych na temat rozpowszechnienia oporności na cyprofloksacynę i potwierdzenie wrażliwości na podstawie badań laboratoryjnych. ­ Zakażenia układu pokarmowego (np. biegunka podróżnych). ­ Zakażenia jamy brzusznej. ­ Powikłane zakażenia skóry i struktur skórnych / Powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich. ­ Złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego. ­ Zakażenia kości i stawów. ­ Cyprofloksacynę można stosować w leczeniu pacjentów z neutropenią z gorączką, która przypuszczalnie jest wywołana przez zakażenie bakteryjne. ­ Płucna postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po kontakcie z bakteriami i leczenie). Dzieci i młodzież ­ Zakażenia płucno-oskrzelowe wywołane przez Pseudomonas aeruginosa u pacjentów z mukowiscydozą. ­ Powikłane zakażenia układu moczowego i ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek. ­ Płucna postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po kontakcie z bakteriami i leczenie). Cyprofloksacynę można także stosować do leczenia ciężkich zakażeń u dzieci i młodzieży, jeżeli uzna się to za konieczne. Leczenie powinni rozpoczynać wyłącznie lekarze, którzy mają doświadczenie w leczeniu mukowiscydozy i (lub) ciężkich zakażeń u dzieci i młodzieży (patrz punkty 4.4 i 5.1).
Dawkowanie
Dawka zależy od wskazania, ciężkości i miejsca zakażenia, wrażliwości na cyprofloksacynę drobnoustrojów wywołujących zakażenia, czynności nerek pacjenta oraz, u dzieci i młodzieży, od masy ciała. Czas trwania leczenia zależy od ciężkości choroby oraz od jej przebiegu klinicznego i bakteriologicznego. Po początkowym leczeniu dożylnym można zmienić leczenie na doustne - tabletkami lub zawiesiną, jeżeli lekarz uzna to za wskazane ze względów klinicznych. Należy zmienić leczenie dożylne na doustne tak szybko, jak to możliwe. W przypadkach ciężkich zakażeń lub jeśli pacjent nie może przyjąć tabletki (np. jest żywiony pozajelitowo) zaleca się rozpoczęcie leczenia dożylnym podaniem cyprofloksacyny, aż do momentu kiedy możliwa będzie zmiana na leczenie doustne. Podczas leczenia zakażeń wywołanych przez niektóre bakterie (np. Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter lub Staphylococcus spp.) może być konieczne podawanie większych dawek cyprofloksacyny oraz stosowanie w skojarzeniu z innymi odpowiednimi lekami przeciwbakteryjnymi. W zależności od drobnoustroju wywołującego zakażenie, podczas leczenia niektórych zakażeń (np. zapalenie narządów miednicy mniejszej, zakażenia jamy brzusznej, zakażenia u pacjentów z neutropenią i zakażenia kości i stawów) może być konieczne stosowanie cyprofloksacyny w skojarzeniu z innymi odpowiednimi lekami przeciwbakteryjnymi. Pacjenci dorośli Całkowity czas trwania leczenia Dawka dobowa Wskazania (w tym jak najszybsza zmiana w miligramach na leczenie doustne) 400 mg 2 razy na Zakażenia dolnych dróg oddechowych dobę do 400 mg 7 do 14 dni 3 razy na dobę NL/H/0695/001-003/IB/032 2 Zakażenia 400 mg 2 razy na górnych dróg Zaostrzenie przewlekłego zapalenia zatok dobę do 400 mg 7 do 14 dni oddechowych 3 razy na dobę 400 mg 2 razy na Przewlekłe ropne zapalenie ucha dobę do 400 mg 7 do 14 dni Zakażenia środkowego 3 razy na dobę ucha 400 mg 3 razy na Złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego 28 dni do 3 miesięcy dobę 7 do 21 dni, w szczególnych 400 mg 2 razy na okolicznościach (np. ropnie) Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek dobę do 400 mg Zakażenia może być kontynuowane powyżej 3 razy na dobę układu 21 dni moczowego 400 mg 2 razy na Bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego dobę do 400 mg 2 do 4 tygodni (ostre) 3 razy na dobę Zakażenia 400 mg 2 razy na Zapalenie jądra i najądrza oraz zapalenie narządów dobę do 400 mg co najmniej 14 dni narządów miednicy mniejszej płciowych 3 razy na dobę Biegunka wywołana przez bakterie chorobotwórcze, w tym Shigella spp. inne 400 mg 2 razy na niż Shigella dysenteriae typu 1 oraz 1 dzień dobę empiryczne leczenie ciężkiej biegunki Zakażenia podróżnych układu Biegunka wywołana przez Shigella 400 mg 2 razy na 5 dni pokarmowego dysenteriae typu 1 dobę oraz zakażenia 400 mg 2 razy na Biegunka wywołana przez Vibrio cholerae 3 dni jamy dobę brzusznej 400 mg 2 razy na Dur brzuszny 7 dni dobę 400 mg 2 razy na Zakażenia jamy brzusznej wywołane przez dobę do 400 mg 5 do 14 dni bakterie Gram-ujemne 3 razy na dobę 400 mg 2 razy na Powikłane zakażenia skóry i struktur skórnych / Powikłane dobę do 400 mg 7 do 14 dni zakażenia skóry i tkanek miękkich 3 razy na dobę 400 mg 2 razy na Zakażenia kości i stawów dobę do 400 mg maksymalnie 3 miesiące 3 razy na dobę Leczenie pacjentów z neutropenią z gorączką. 400 mg 2 razy na leczenie należy kontynuować Cyprofloksacynę należy podawać w skojarzeniu dobę do 400 mg przez cały okres występowania z odpowiednimi lekami przeciwbakteryjnymi, zgodnie 3 razy na dobę neutropenii z obowiązującymi wytycznymi. Płucna postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po kontakcie i leczenie) u pacjentów, u których konieczne jest leczenie pozajelitowe. 400 mg 2 razy na 60 dni od potwierdzenia kontaktu Jeśli podejrzewa się lub potwierdzi kontakt z laseczką dobę z Bacillus anthracis wąglika, podawanie produktu leczniczego należy rozpocząć jak najszybciej. Dzieci i młodzież Całkowity czas trwania leczenia Wskazania Dawka dobowa w miligramach (w tym jak najszybsza zmiana na leczenie doustne) Zakażenia płucno-oskrzelowe wywołane przez Pseudomonas 10 mg/kg masy ciała 3 razy na dobę, 10 do 14 dni aeruginosa u pacjentów maksymalnie 400 mg na jedną dawkę z mukowiscydozą Powikłane zakażenia układu 6 mg/kg masy ciała 3 razy na dobę do moczowego oraz ostre 10 mg/kg masy ciała 3 razy na dobę, 10 do 21 dni odmiedniczkowe zapalenie nerek maksymalnie 400 mg na jedną dawkę NL/H/0695/001-003/IB/032 3 Płucna postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po kontakcie i leczenie) u pacjentów, u których konieczne jest 10 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę leczenie pozajelitowe; jeśli do 15 mg/kg masy ciała 2 razy na 60 dni od potwierdzenia kontaktu podejrzewa się lub potwierdzi dobę, maksymalnie 400 mg na jedną z Bacillus anthracis kontakt z laseczką wąglika, dawkę podawanie produktu leczniczego należy rozpocząć jak najszybciej Inne ciężkie zakażenia 10 mg/kg masy ciała 3 razy na dobę, zależnie od rodzaju zakażenia maksymalnie 400 mg na jedną dawkę Pacjenci w podeszłym wieku Pacjentom w podeszłym wieku należy podawać dawkę dobraną w zależności od ciężkości zakażenia i klirensu kreatyniny. Zaburzenia czynności nerek i wątroby Zalecane dawki początkowe i podtrzymujące u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek: Klirens kreatyniny Stężenie kreatyniny Dawka dożylna [ml/min/1,73 m2] w surowicy[μmol/l] [mg] >60 <124 patrz typowe dawkowanie 30–60 124 do 168 200-400 mg co 12 godzin <30 >169 200-400 mg co 24 godziny 200-400 mg co 24 godziny Pacjenci poddawani hemodializie >169 (po dializie) Pacjenci poddawani dializie >169 200-400 mg co 24 godziny otrzewnowej U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby nie jest konieczne dostosowanie dawki. Nie przeprowadzono badań dotyczących dawkowania u dzieci z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby. Sposób podawania Przed użyciem należy obejrzeć roztwór do infuzji Ciprofloxacin Kabi. Nie należy podawać produktu leczniczego w przypadku wystąpienia zmętnienia. Cyprofloksacynę należy podawać w infuzji dożylnej. U dzieci czas trwania infuzji wynosi 60 minut. U pacjentów dorosłych czas trwania infuzji produktu leczniczego Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml wynosi 60 minut, a produktu leczniczego Ciprofloxacin Kabi 200 mg/100 ml - 30 minut. Powolna infuzja do dużego naczynia żylnego zminimalizuje dyskomfort pacjenta i zmniejszy ryzyko podrażnienia żył. Roztwór do infuzji można podawać bezpośrednio lub po zmieszaniu z innymi zgodnymi roztworami do infuzji (patrz punkt 6.2). Instrukcja dotycząca rozcieńczania produktu leczniczego przed podaniem, patrz punkt 6.6.
Przeciwwskazania
­ Nadwrażliwość na substancję czynną, inne chinolony lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. ­ Jednoczesne podawanie cyprofloksacyny i tyzanidyny (patrz punkt 4.5). NL/H/0695/001-003/IB/032 4
Działania niepożądane
Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi są nudności, biegunka, wymioty, przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz, wysypka oraz odczyn w miejscu wstrzyknięcia lub infuzji. Poniżej przedstawiono działania niepożądane, pochodzące z badań klinicznych i obserwacji po wprowadzeniu do obrotu cyprofloksacyny (leczenie doustne, dożylne i sekwencyjne), uporządkowane według częstości występowania. Analizę częstości przeprowadzono łącznie dla postaci doustnych i dożylnych cyprofloksacyny. NL/H/0695/001-003/IB/032 11 Częstość nieznana Klasyfikacja Często Niezbyt często Rzadko (nie może być Bardzo rzadko układów ≥1/100 do ≥1/1 000 do ≥1/10 000 do określona na <1/10 000 i narządów <1/10 <1/100 <1/1 000 podstawie dostępnych danych) Zakażenia Nadkażenia i zarażenia grzybicze pasożytnicze Eozynofilia Leukopenia Niedokrwistość Niedokrwistość hemolityczna Neutropenia Agranulocytoza Leukocytoza (zagrażająca Trombocytopenia życiu) Zaburzenia Trombocytoza Pancytopenia krwi i układu (zagrażająca chłonnego życiu) Zahamowanie czynności szpiku kostnego (zagrażające życiu) Reakcje Reakcja alergiczne anafilaktyczna Obrzęk alergiczny Wstrząs Zaburzenia (obrzęk naczynio- anafilaktyczny układu ruchowy) (zagrażający immunologicz- życiu) nego (patrz punkt 4.4) Zespół choroby posurowiczej Zespół nieadekwatnego wydzielania hormonu Zaburzenia antydiuretycznego endokrynologi- (SIADH, ang. czne syndrome of inappropriate secretion of antidiuretic hormone) Zaburzenia Brak łaknienia Hiperglikemia metabolizmu Hipoglikemia i odżywiania (patrz punkt 4.4) Nadmierna Splątanie Reakcje Reakcje aktywność i dezorientacja psychotyczne maniakalne psychomotory- Reakcje lękowe (mogące kończyć Hipomania czna, Niezwykłe sny się pobudzenie Depresja wyobrażeniami (mogące kończyć lub myślami się samobójczymi lub Zaburzenia wyobrażeniami próbą samobójczą psychiczne* lub myślami bądź samobójczymi lub samobójstwem) próbą samobójczą (patrz punkt 4.4) bądź samobójstwem) (patrz punkt 4.4) Omamy NL/H/0695/001-003/IB/032 12 Ból głowy Parestezje Migrena Neuropatia Zawroty głowy i dyzestezje Zaburzenia obwodowa i Zaburzenia snu Niedoczulica koordynacji polineuropatia Zaburzenia Drżenie Zaburzenia chodu (patrz punkt 4.4) Zaburzenia smaku Drgawki Zaburzenia węchu układu (w tym stan Nadciśnienie nerwowego* padaczkowy, wewnątrzczasz- patrz punkt 4.4) kowe i guz Zawroty głowy rzekomy mózgu pochodzenia obwodowego Zaburzenia Zniekształcone Zaburzenia widzenia widzenie kolorów oka* (np. podwójne widzenie) Szumy uszne Zaburzenia Utrata słuchu ucha lub zaburzenie i błędnika* słuchu Tachykardia Arytmia komorowa i torsade de pointes (zgłaszane przeważnie u pacjentów z czynnikami Zaburzenia ryzyka serca wydłużenia odstępu QT) Wydłużenie odstępu QT w EKG (patrz punkty 4.4 i 4.9) Rozszerzenie Zapalenie naczyń Zaburzenia naczyń naczyniowe Niedociśnienie Omdlenia Zaburzenia Duszność (w tym układu stan astmatyczny) oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Nudności Wymioty Zapalenie Zapalenie trzustki Biegunka Bóle żołądka okrężnicy i jelit i bóle związane ze brzucha stosowaniem Zaburzenia Niestrawność antybiotyków żołądka i jelit Wzdęcia (bardzo rzadko mogące zagrażać życiu) (patrz punkt 4.4) Zwiększenie Zaburzenia Martwica wątroby aktywności czynności (bardzo rzadko aminotransferaz wątroby postępująca Zaburzenia Zwiększenie Żółtaczka w zagrażającą wątroby i dróg stężenia cholestatyczna życiu żółciowych bilirubiny Zapalenie niewydolność wątroby wątroby) (patrz punkt 4.4) NL/H/0695/001-003/IB/032 13 Wysypka Reakcje Wybroczyny Ostra uogólniona Świąd wrażliwości na Rumień osutka krostkowa Pokrzywka światło wielopostaciowy (AGEP, ang. (patrz punkt 4.4) Rumień guzowaty Acute Zespół Stevensa- Generalised Johnsona Exanthematous (mogący zagrażać Pustulosis) Zaburzenia życiu) Zespół DRESS skóry i tkanki Toksyczne (polekowa reakcja podskórnej martwicze z eozynofilią oddzielanie się i objawami naskórka (mogące ogólnymi, zagrażać życiu) ang. Drug Reaction with Eosinophilia and Systemic Symptoms) Bóle Ból mięśni Osłabienie mięśni mięśniowo- Zapalenie stawów Zapalenie szkieletowe Zwiększone ścięgien Zaburzenia (np. ból napięcie i kurcze Zerwanie ścięgna mięśniowo- kończyn, mięśni (głównie ścięgna szkieletowe ból pleców, Achillesa) (patrz i tkanki ból klatki punkt 4.4) łącznej* piersiowej) Nasilenie Bóle stawów objawów miastenii (patrz punkt 4.4) Zaburzenia Niewydolność czynności nerek nerek Krwiomocz Występowanie Zaburzenia kryształów nerek i dróg w moczu moczowych (patrz punkt 4.4) Kanalikowo- śródmiąższowe zapalenie nerek Reakcje Osłabienie Obrzęk w miejscu Gorączka Pocenie się Zaburzenia wstrzyknięcia (nadmierna ogólne i stany i infuzji potliwość) w miejscu (dotyczy podania* podania dożylnego) Zwiększenie Zwiększenie Zwiększenie aktywności aktywności wartości fosfatazy amylazy znormalizo- zasadowej we wanego Badania krwi współczynnika diagnostyczne protrombinowego (u pacjentów, którym podaje się antagonistów witaminy K) * W związku ze stosowaniem chinolonów i fluorochinolonów, w niektórych przypadkach niezależnie od istniejących wcześniej czynników ryzyka, zgłaszano bardzo rzadkie przypadki długotrwałych (utrzymujących się przez miesiące lub lata), zaburzających sprawność i potencjalnie nieodwracalnych ciężkich działań niepożądanych leku, wpływających na różne, czasami liczne układy i narządy oraz zmysły (w tym takie działania, jak zapalenie ścięgien, zerwanie ścięgna, ból stawów, ból kończyn, NL/H/0695/001-003/IB/032 14 zaburzenia chodu, neuropatie związane z parestezjami, depresja, zmęczenie, zaburzenia pamięci, zaburzenia snu i zaburzenia słuchu, wzroku, smaku i węchu) (patrz punkt 4.4). Poniższe działania niepożądane występują z większą częstością w podgrupach pacjentów otrzymujących leczenie dożylne lub sekwencyjne (dożylne, a następnie doustne): Często wymioty, przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz, wysypka Niezbyt trombocytopenia, trombocytemia, splątanie i dezorientacja, omamy, parestezje często i dyzestezje, napady padaczkowe, zawroty głowy pochodzenia obwodowego, zaburzenia widzenia, utrata słuchu, tachykardia, rozszerzenie naczyń, niedociśnienie, przemijające zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka cholestatyczna, niewydolność nerek, obrzęk Rzadko pancytopenia, zahamowanie czynności szpiku kostnego, wstrząs anafilaktyczny, reakcje psychotyczne, migrena, zaburzenia czynności nerwu węchowego, zaburzenia słuchu, zapalenie naczyń, zapalenie trzustki, martwica wątroby, wybroczyny, zerwanie ścięgna Dzieci i młodzież Występowanie wymienionej powyżej artropatii odnosi się do danych zgromadzonych w badaniach u pacjentów dorosłych. U dzieci artropatia występowała często (patrz punkt 4.4). Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: +48 22 49 21 301 faks: +48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
Ze względu na swoje działania neurologiczne, cyprofloksacyna może wpływać na czas reakcji. Z tego względu zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być zaburzona.
Interakcje
Oddziaływanie innych produktów leczniczych na cyprofloksacynę Produkty lecznicze wydłużające odstęp QT Cyprofloksacynę, podobnie jak inne fluorochinolony, należy stosować ostrożnie u pacjentów stosujących produkty lecznicze, które wydłużają odstęp QT (np. leki przeciwarytmiczne klasy IA i III, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, makrolidy, leki przeciwpsychotyczne) (patrz punkt 4.4). Probenecyd zakłóca wydzielanie cyprofloksacyny przez nerki. Jednoczesne podawanie probenecydu i cyprofloksacyny powoduje zwiększenie stężenia cyprofloksacyny w osoczu. Metoklopramid zwiększa szybkość wchłaniania cyprofloksacyny (podawanej doustnie), co skraca czas osiągnięcia maksymalnego stężenia w osoczu. Nie stwierdzono wpływu na dostępność biologiczną cyprofloksacyny. Jednoczesne podawanie cyprofloksacyny i produktów leczniczych zawierających omeprazol powoduje nieznaczne zmniejszenie wartości Cmax i AUC cyprofloksacyny. Oddziaływanie cyprofloksacyny na inne produkty lecznicze Nie podawać tyzanidyny razem z cyprofloksacyną (patrz punkt 4.3). W badaniu klinicznym z udziałem zdrowych osób zaobserwowano zwiększenie stężenia tyzanidyny w osoczu (7-krotne zwiększenie wartości Cmax, zakres: od 4- do 21-krotnego; 10-krotne zwiększenie wartości AUC, zakres: od 6- do 24-krotnego), kiedy podawano ją jednocześnie z cyprofloksacyną. Zwiększone stężenie tyzanidyny w osoczu wiąże się z nasileniem działania obniżającego ciśnienie i uspokajającego. Jednoczesne stosowanie z cyprofloksacyną może hamować transport metotreksatu przez kanaliki nerkowe, co może prowadzić do zwiększenia stężenia metotreksatu w osoczu i zwiększenia ryzyka toksyczności metotreksatu. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania (patrz punkt 4.4). Jednoczesne podawanie cyprofloksacyny i teofiliny może prowadzić do niepożądanego zwiększenia stężenia teofiliny w osoczu i wystąpienia jej działań niepożądanych, które bardzo rzadko mogą NL/H/0695/001-003/IB/032 9 zagrażać życiu lub powodować zgon. Stosując jednocześnie oba produkty lecznicze, należy kontrolować stężenie teofiliny w osoczu i odpowiednio zmniejszać jej dawkę (patrz punkt 4.4). Inne pochodne ksantyn Po jednoczesnym podaniu cyprofloksacyny oraz kofeiny lub pentoksyfiliny (oksypentyfiliny) stwierdzano podwyższone stężenia tych pochodnych ksantyn w osoczu. Jednoczesne podawanie cyprofloksacyny i fenytoiny może powodować zwiększone lub zmniejszone stężenie fenytoiny w osoczu, tak więc zaleca się monitorowanie stężenia produktu leczniczego. Podczas jednoczesnego stosowania produktów leczniczych zawierających cyprofloksacynę i cyklosporynę obserwowano przemijające zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy krwi. Z tego względu u tych pacjentów należy często (dwa razy w tygodniu) kontrolować stężenie kreatyniny w surowicy. Antagoniści witaminy K Jednoczesne stosowanie cyprofloksacyny z antagonistami witaminy K może nasilać ich działanie przeciwzakrzepowe. Ryzyko może się zmieniać w zależności od istniejącego zakażenia, wieku i ogólnego stanu pacjenta, więc trudno jest ocenić, w jakim stopniu zastosowanie fluorochinolonu wpłynie na wartość INR (międzynarodowy współczynnik znormalizowany). Należy często kontrolować wartości INR w trakcie i krótko po zakończeniu leczenia cyprofloksacyną stosowaną jednocześnie z antagonistą witaminy K (np. warfaryna, acenokumarol, fenprokumon, fluindion). W niektórych przypadkach jednoczesne stosowanie cyprofloksacyny i glibenklamidu może nasilać działanie glibenklamidu (hipoglikemia). W badaniach klinicznych wykazano, że jednoczesne stosowanie duloksetyny i silnych inhibitorów izoenzymu CYP450 1A2, np. fluwoksaminy, może spowodować zwiększenie wartości AUC i Cmax duloksetyny. Chociaż brak danych klinicznych dotyczących możliwych interakcji z cyprofloksacyną, podczas jednoczesnego stosowania można oczekiwać podobnego działania (patrz punkt 4.4). W badaniu klinicznym wykazano, że jednoczesne stosowanie ropinirolu i cyprofloksacyny, umiarkowanego inhibitora izoenzymu 1A2 CYP450, powoduje zwiększenie wartości Cmax i AUC ropinirolu odpowiednio o 60% i 84%. Zaleca się obserwację działań niepożądanych związanych z ropinirolem i odpowiednie korygowanie dawki ropinirolu podczas i krótko po zakończeniu leczenia skojarzonego z cyprofloksacyną (patrz punkt 4.4). Wykazano, że u osób zdrowych w wyniku podawania produktów leczniczych zawierających lidokainę jednocześnie z cyprofloksacyną, umiarkowanym inhibitorem izoenzymu CYP450 1A2, klirens lidokainy podawanej dożylnie zmniejsza się o 22%. Chociaż lidokaina była dobrze tolerowana, podczas jednoczesnego stosowania z cyprofloksacyną mogą wystąpić działania niepożądane. Po jednoczesnym podawaniu przez 7 dni 250 mg cyprofloksacyny z klozapiną zwiększały się stężenia klozapiny i N-demetyloklozapiny w osoczu odpowiednio o 29% i 31%. Zaleca się obserwację kliniczną i odpowiednie korygowanie dawki klozapiny podczas i krótko po zakończeniu leczenia skojarzonego z cyprofloksacyną (patrz punkt 4.4). NL/H/0695/001-003/IB/032 10 Syldenafil U osób zdrowych po podaniu doustnej dawki 50 mg syldenafilu i 500 mg cyprofloksacyny, wartości Cmax i AUC syldenafilu zwiększały się około dwukrotnie. Należy więc zachować ostrożność stosując cyprofloksacynę jednocześnie z syldenafilem, biorąc pod uwagę stosunek korzyści do ryzyka. W badaniach klinicznych wykazano, że fluwoksamina, jako silny inhibitor izoenzymu CYP450 1A2, znacząco hamuje metabolizm agomelatyny, co powoduje 60-krotny wzrost ekspozycji na agomelatynę. Pomimo braku dostępnych danych klinicznych dotyczących możliwych interakcji występujących podczas leczenia skojarzonego z cyprofloksacyną, umiarkowanym inhibitorem CYP450 1A2, można spodziewać się występowania podobnego działania (patrz „Cytochrom P450” w punkcie 4.4). Jednoczesne stosowanie z cyprofloksacyną może powodować wzrost stężenia zolpidemu, nie zaleca się więc jednoczesnego stosowania.
Ostrzeżenia
Należy unikać stosowania cyprofloksacyny u pacjentów, u których w przeszłości podczas stosowania produktów zawierających chinolony lub fluorochinolony występowały ciężkie działania niepożądane (patrz punkt 4.8). Leczenie tych pacjentów cyprofloksacyną należy rozpoczynać tylko w przypadku braku alternatywnych metod leczenia i po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka (patrz również punkt 4.3). Długotrwałe, zaburzające sprawność i potencjalnie nieodwracalne ciężkie działania niepożądane leku U pacjentów otrzymujących chinolony i fluorochinolony, niezależnie od ich wieku i istniejących wcześniej czynników ryzyka, zgłaszano bardzo rzadkie przypadki długotrwałych (utrzymujących się przez miesiące lub lata), zaburzających sprawność i potencjalnie nieodwracalnych ciężkich działań niepożądanych leku, wpływających na różne, czasami liczne układy organizmu (mięśniowo- szkieletowy, nerwowy, psychiczny i zmysły). Po wystąpieniu pierwszych objawów przedmiotowych lub podmiotowych jakiegokolwiek ciężkiego działania niepożądanego należy niezwłocznie przerwać stosowanie cyprofloksacyny, a pacjentom należy zalecić skontaktowanie się z lekarzem prowadzącym w celu uzyskania porady. Badania epidemiologiczne wskazują na zwiększone ryzyko tętniaka aorty i rozwarstwienia aorty po przyjęciu fluorochinolonów, zwłaszcza w populacji osób w podeszłym wieku. Z tego względu u pacjentów, u których w wywiadzie rodzinnym stwierdzono występowanie tętniaków oraz pacjentów z wcześniej rozpoznanym tętniakiem aorty i (lub) rozwarstwieniem aorty lub obciążonych innymi czynnikami ryzyka lub stanami predysponującymi do wystąpienia tętniaka aorty i rozwarstwienia aorty (np. zespół Marfana, postać naczyniowa zespołu Ehlersa-Danlosa, zapalenie tętnic Takayasu, olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic, choroba Behceta, nadciśnienie tętnicze, potwierdzona miażdżyca tętnic) fluorochinolony można stosować jedynie po uprzedniej starannej ocenie korzyści i ryzyka oraz po rozważeniu innych możliwości leczenia. Należy pouczyć pacjenta, że jeśli wystąpi u niego nagły ból brzucha, pleców lub ból w klatce piersiowej, należy natychmiast zgłosić się do lekarza w oddziale ratunkowym. Ciężkie zakażenia i zakażenia o etiologii mieszanej z drobnoustrojami Gram-dodatnimi i beztlenowymi Monoterapia cyprofloksacyną nie jest przeznaczona do leczenia ciężkich zakażeń ani zakażeń, które mogą być wywołane przez bakterie Gram-dodatnie i beztlenowe. W takich zakażeniach cyprofloksacynę należy podawać w skojarzeniu z innymi odpowiednimi lekami przeciwbakteryjnymi. Zakażenia paciorkowcami (w tym Streptococcus pneumoniae) Cyprofloksacyna nie jest zalecana do leczenia zakażeń wywołanych przez paciorkowce, ze względu na niewystarczającą skuteczność. Zakażenia układu płciowego Zapalenie jądra i najądrza oraz zapalenie narządów miednicy mniejszej może być wywołane przez oporny na fluorochinolony szczep Neisseria gonorrhoeae. Cyprofloksacynę należy podawać w skojarzeniu z innym lekiem przeciwbakteryjnym, chyba że pewne jest, że zakażenie nie jest wywołane przez Neisseria gonorrhoeae oporne na cyprofloksacynę. Jeśli po 3 dniach leczenia nie zaobserwuje się klinicznej poprawy, należy rozważyć inne sposoby leczenia. Zakażenia jamy brzusznej Dane dotyczące skuteczności cyprofloksacyny w leczeniu zakażeń pooperacyjnych jamy brzusznej są ograniczone. Biegunka podróżnych Wybierając cyprofloksacynę należy wziąć pod uwagę informacje dotyczące oporności na cyprofloksacynę drobnoustrojów występujących w odwiedzanych krajach. Zakażenia kości i stawów NL/H/0695/001-003/IB/032 5 Cyprofloksacynę w leczeniu skojarzonym z innymi lekami przeciwbakteryjnymi należy stosować zgodnie z wynikami badań mikrobiologicznych. Płucna postać wąglika Stosowanie u ludzi ustalono na podstawie danych dotyczących wrażliwości in vitro oraz danych z badań przeprowadzonych na zwierzętach i ograniczonych danych z badań z udziałem ludzi. Podczas leczenia tych zakażeń lekarze powinni się kierować narodowymi i (lub) międzynarodowymi zaleceniami dotyczącymi leczenia wąglika. Zaburzenia widzenia Jeśli u pacjenta wystąpią zaburzenia widzenia lub jakiekolwiek zmiany dotyczące oczu, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem okulistą. Dzieci i młodzież Cyprofloksacynę u dzieci i młodzieży należy stosować zgodnie z dostępnymi oficjalnymi wytycznymi. Leczenie cyprofloksacyną powinni zalecać wyłącznie lekarze, którzy mają doświadczenie w leczeniu mukowiscydozy i (lub) ciężkich zakażeń u dzieci i młodzieży. Udowodniono, że cyprofloksacyna powoduje artropatię obciążonych stawów u niedojrzałych zwierząt. Dane dotyczące bezpieczeństwa, pochodzące z obejmującego podwójnie ślepą próbę, randomizowanego badania, w którym oceniano zastosowanie cyprofloksacyny u dzieci (cyprofloksacyna: n = 335, średni wiek = 6,3 roku; produkty lecznicze porównawcze: n = 349, średni wiek = 6,2 roku; przedział wieku = 1 do 17 lat) wskazały na następującą częstość występowania artropatii przypuszczalnie związanej ze stosowaniem produktu leczniczego (w odróżnieniu od objawów przedmiotowych i podmiotowych związanych ze stawami) do 42. dnia od rozpoczęcia stosowania: 7,2% i 4,6%. Częstość występowania artropatii związanej z produktem leczniczym w ciągu rocznej obserwacji wynosiła odpowiednio 9,0% i 5,7%. Zwiększenie, wraz z upływem czasu, częstości występowania artropatii o przypuszczalnym związku z produktem leczniczym nie było istotne statystycznie pomiędzy grupami. Leczenie można rozpocząć wyłącznie po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka, ze względu na możliwe działania niepożądane dotyczące stawów i (lub) otaczających tkanek (patrz punkt 4.8). Zakażenia płucno-oskrzelowe w przebiegu mukowiscydozy Badania kliniczne obejmowały dzieci i młodzież w wieku od 5 do 17 lat. Doświadczenie w leczeniu dzieci w wieku od 1 do 5 lat jest ograniczone. Powikłane zakażenia układu moczowego oraz odmiedniczkowe zapalenie nerek W zakażeniach układu moczowego należy rozważyć leczenie cyprofloksacyną, jeżeli nie można zastosować innych metod leczenia i decyzje należy oprzeć na wynikach dokumentacji mikrobiologicznej. Badania kliniczne obejmowały dzieci i młodzież w wieku od 1 do 17 lat. Inne specyficzne ciężkie zakażenia W innych ciężkich zakażeniach cyprofloksacynę stosuje się zgodnie z oficjalnymi wytycznymi lub po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka, jeśli nie można zastosować innego leczenia lub w przypadku niepowodzenia leczenia konwencjonalnego oraz kiedy dokumentacja mikrobiologiczna uzasadnia użycie cyprofloksacyny. Nie prowadzono badań klinicznych dotyczących zastosowania cyprofloksacyny w specyficznych ciężkich zakażeniach innych niż wymienione powyżej, więc doświadczenie kliniczne jest ograniczone. Z tego względu zaleca się ostrożność w leczeniu pacjentów z takimi zakażeniami. Nadwrażliwość Po podaniu pojedynczej dawki może wystąpić nadwrażliwość i reakcje alergiczne, w tym anafilaksja i reakcje anafilaktoidalne, mogące stanowić zagrożenie życia (patrz punkt 4.8). Jeśli wystąpią takie reakcje, należy przerwać stosowanie cyprofloksacyny i rozpocząć odpowiednie leczenie. NL/H/0695/001-003/IB/032 6 Układ mięśniowo-szkieletowy Cyprofloksacyny zwykle nie należy stosować u pacjentów z chorobami (zaburzeniami) ścięgien, związanymi z wcześniejszym leczeniem chinolonami. Tym niemniej bardzo rzadko po mikrobiologicznym potwierdzeniu czynnika wywołującego zakażenie i ocenie stosunku korzyści do ryzyka można zalecić tym pacjentom cyprofloksacynę do leczenia niektórych ciężkich zakażeń, szczególnie jeśli standardowe leczenie było nieskuteczne lub występuje oporność bakterii, a dane mikrobiologiczne mogą uzasadniać zastosowanie cyprofloksacyny. Zapalenie ścięgna i zerwanie ścięgna Zapalenie ścięgna i zerwanie ścięgna (zwłaszcza, ale nie tylko, ścięgna Achillesa), czasami obustronne, może wystąpić już w ciągu 48 godzin po rozpoczęciu leczenia chinolonami i fluorochinolonami, a ich występowanie zgłaszano nawet do kilku miesięcy po zakończeniu leczenia. Ryzyko zapalenia ścięgna i zerwania ścięgna jest większe u starszych pacjentów, pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, pacjentów po przeszczepie narządu miąższowego oraz pacjentów leczonych jednocześnie kortykosteroidami. Z tego powodu należy unikać jednoczesnego stosowania kortykosteroidów. Po wystąpieniu pierwszych objawów zapalenia ścięgna (np. bolesny obrzęk, stan zapalny) należy przerwać leczenie cyprofloksacyną i rozważyć alternatywne leczenie. Chorą kończynę (chore kończyny) należy odpowiednio leczyć (np. unieruchomienie). Jeśli wystąpią objawy choroby ścięgien nie należy stosować kortykosteroidów. Wrażliwość na światło Wykazano, że cyprofloksacyna wywołuje reakcje o typie fotowrażliwości. Pacjentom stosującym cyprofloksacynę należy zalecić, aby podczas leczenia unikali bezpośredniego narażenia na intensywne światło słoneczne lub promieniowanie UV (patrz punkt 4.8). Ośrodkowy układ nerwowy Cyprofloksacyna, podobnie jak inne chinolony wywołuje drgawki lub obniża próg drgawkowy. Odnotowano przypadki wystąpienia stanu padaczkowego. Cyprofloksacynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami ośrodkowego układu nerwowego, mogącymi predysponować do wystąpienia drgawek. Jeśli drgawki wystąpią, należy odstawić cyprofloksacynę (patrz punkt 4.8). Nawet po pierwszym podaniu cyprofloksacyny mogą wystąpić reakcje psychotyczne. Rzadko depresja lub psychoza mogą rozwinąć się w wyobrażenia lub myśli samobójcze, kończące się próbą samobójczą lub samobójstwem. W takich sytuacjach należy przerwać stosowanie cyprofloksacyny. Neuropatia obwodowa U pacjentów otrzymujących chinolony i fluorochinolony zgłaszano przypadki polineuropatii czuciowej i czuciowo-ruchowej, powodującej parestezje, niedoczulicę, zaburzenia czucia lub osłabienie. Pacjentom leczonym cyprofloksacyną należy doradzić, aby przed kontynuacją leczenia poinformowali lekarza, jeżeli pojawią się u nich objawy neuropatii, takie jak: ból, pieczenie, mrowienie, zdrętwienie lub osłabienie, aby zapobiec rozwojowi potencjalnie nieodwracalnej choroby (patrz punkt 4.8). Zaburzenia serca Należy zachować ostrożność podczas stosowania fluorochinolonów, w tym cyprofloksacyny, u pacjentów obciążonych czynnikami ryzyka wydłużenia odstępu QT, takimi jak: ­ wrodzony zespół wydłużonego odstępu QT, ­ jednoczesne stosowanie produktów leczniczych wydłużających odstęp QT (np. leki przeciwarytmiczne klasy IA i III, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, makrolidy, leki przeciwpsychotyczne), ­ niewyrównane zaburzenia elektrolitowe (np. hipokaliemia, hipomagnezemia), ­ choroby serca (np. niewydolność serca, zawał mięśnia sercowego, bradykardia). Pacjenci w podeszłym wieku oraz kobiety mogą być bardziej wrażliwi na produkty lecznicze wydłużające odstęp QT. Dlatego też, u tych pacjentów należy zachować ostrożność stosując fluorochinolony, w tym cyprofloksacynę. (Patrz punkt 4.2 Pacjenci w podeszłym wieku i punkty 4.5, 4.8, 4.9). NL/H/0695/001-003/IB/032 7 Dysglikemia W przypadku wszystkich chinolonów opisywano zaburzenia stężenia glukozy we krwi, w tym zarówno hipoglikemię, jak i hiperglikemię (patrz punkt 4.8), zwykle u chorych na cukrzycę poddawanych leczeniu doustnym lekiem hipoglikemizującym (np. glibenklamidem) albo insuliną. Opisywano przypadki śpiączki hipoglikemicznej. U chorych na cukrzycę zaleca się uważne monitorowanie stężenia glukozy we krwi. Układ pokarmowy Wystąpienie ciężkiej i uporczywej biegunki w trakcie lub po zakończeniu leczenia (w tym kilka tygodni po leczeniu) może wskazywać na związane ze stosowaniem antybiotyków zapalenie okrężnicy (zagrażające życiu, z możliwym skutkiem śmiertelnym), wymagające natychmiastowego leczenia (patrz punkt 4.8). W takich przypadkach należy natychmiast przerwać stosowanie cyprofloksacyny i rozpocząć odpowiednie leczenie. Przeciwwskazane są wówczas produkty lecznicze hamujące perystaltykę jelit. Nerki i układ moczowy W związku ze stosowaniem cyprofloksacyny stwierdzano występowanie kryształów w moczu (patrz punkt 4.8). Pacjentów stosujących cyprofloksacynę należy dobrze nawodnić i unikać nadmiernej zasadowości moczu. Zaburzenia czynności nerek Ponieważ cyprofloksacyna jest w znacznym stopniu wydalana w postaci niezmienionej przez nerki, u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek konieczne jest dostosowanie dawki zgodnie z punktem 4.2, aby uniknąć nasilenia działań niepożądanych wskutek kumulacji cyprofloksacyny. Wątroba i drogi żółciowe W związku ze stosowaniem cyprofloksacyny występowała martwica wątroby i zagrażająca życiu niewydolność wątroby (patrz punkt 4.8). Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy choroby wątroby (np. brak łaknienia, żółtaczka, ciemna barwa moczu, świąd lub tkliwość brzucha), leczenie należy przerwać. Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej U pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej podczas leczenia cyprofloksacyną występowały reakcje hemolityczne. Należy unikać stosowania cyprofloksacyny u tych pacjentów, chyba że uzna się, że potencjalna korzyść przeważa nad możliwym ryzykiem. Wówczas należy obserwować, czy u pacjenta nie występują objawy hemolizy. Oporność W trakcie lub po zakończeniu leczenia cyprofloksacyną może być wyizolowany szczep bakteryjny oporny na cyprofloksacynę, mogący nie powodować objawów nadkażenia. W wyniku długotrwałego leczenia lub leczenia zakażeń szpitalnych i (lub) zakażeń wywołanych przez gatunki Staphylococcus i Pseudomonas ryzyko wyselekcjonowania opornych szczepów bakteryjnych może być większe. Cytochrom P450 Cyprofloksacyna hamuje CYP1A2, może więc spowodować zwiększenie stężenia w osoczu jednocześne stosowanych substancji metabolizowanych przez ten enzym (np. teofilina, klozapina, olanzapina, ropinirol, tyzanidyna, duloksetyna, agomelatyna). Jednoczesne stosowanie cyprofloksacyny i tyzanidyny jest przeciwwskazane. Dlatego też należy uważnie obserwować, czy u pacjentów stosujących te substancje jednocześnie z cyprofloksacyną nie występują kliniczne objawy przedawkowania; może też być konieczne oznaczenie stężenia tych substancji (np. teofiliny) w osoczu (patrz punkt 4.5). Nie zaleca się podawania cyprofloksacyny jednocześnie z metotreksatem (patrz punkt 4.5). NL/H/0695/001-003/IB/032 8 Interakcje z badaniami Występująca in vitro aktywność cyprofloksacyny przeciw Mycobacterium tuberculosis może powodować fałszywie ujemne wyniki testów bakteriologicznych w próbach pobranych od pacjentów leczonych aktualnie cyprofloksacyną. Reakcja w miejscu wstrzyknięcia Odnotowano przypadki występowania reakcji w miejscu wstrzyknięcia podczas dożylnego podawania cyprofloksacyny. Reakcje te są częstsze, jeżeli czas infuzji wynosi 30 minut lub krócej. Mogą się pojawiać w postaci miejscowej reakcji skórnej, ustępującej wkrótce po zakończeniu infuzji. Nie ma przeciwwskazań do kolejnego podawania dożylnego, o ile reakcja nie nawraca ani nie nasila się. Obciążenie NaCl 100 ml roztworu do infuzji Ciprofloxacin Kabi zawiera 15,1 mmol (347 mg) sodu. Należy to uwzględnić u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie (pacjenci z zastoinową niewydolnością serca, niewydolnością nerek, zespołem nerczycowym, itp.).
Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Dostępne dane dotyczące podawania cyprofloksacyny kobietom w okresie ciąży nie wskazują, aby wywoływała ona wady rozwojowe lub działała toksycznie na płód i noworodka. Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na reprodukcję. U zwierząt młodych i tuż przed urodzeniem chinolony powodują uszkodzenie niedojrzałych chrząstek stawów. Dlatego też nie można wykluczyć, że produkt leczniczy może powodować uszkodzenie chrząstki stawowej u niedojrzałego organizmu ludzkiego lub płodu (patrz punkt 5.3). Zaleca się unikania stosowania cyprofloksacyny u kobiet w okresie ciąży. Karmienie piersią Cyprofloksacyna przenika do mleka ludzkiego. W związku z ryzykiem uszkodzenia chrząstek stawów nie należy stosować cyprofloksacyny podczas karmienia piersią.
Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie Po dożylnej infuzji cyprofloksacyny średnie maksymalne stężenie w surowicy występowało pod koniec infuzji. Farmakokinetyka cyprofloksacyny była liniowa w zakresie dawek do 400 mg, podawanych dożylnie. Porównanie parametrów farmakokinetycznych w schemacie dawkowania dożylnie dwa razy na dobę i trzy razy na dobę nie wykazało kumulacji cyprofloksacyny ani jej metabolitów. Po 60-minutowej infuzji 200 mg cyprofloksacyny lub po podaniu doustnym 250 mg cyprofloksacyny co 12 godzin pola pod krzywą stężenia w surowicy w funkcji czasu (AUC) były porównywalne. 60-minutowa infuzja 400 mg cyprofloksacyny co 12 godzin była równoważna biologicznie pod względem wartości AUC dawce doustnej 500 mg podawanej co 12 godzin. Po 60-minutowej infuzji dożylnej 400 mg, podawanej co 12 godzin, uzyskano wartość Cmax zbliżoną do wartości stwierdzanej po podaniu dawki doustnej 750 mg. 60-minutowa infuzja 400 mg cyprofloksacyny co 8 godzin była pod względem wartości AUC równoważna dawce doustnej 750 mg podawanej co 12 godzin. NL/H/0695/001-003/IB/032 18 Dystrybucja Cyprofloksacyna w niewielkim stopniu (20-30%) wiąże się z białkami. Cyprofloksacyna występuje w osoczu głównie w postaci niezjonizowanej i charakteryzuje ją duża objętość dystrybucji w stanie równowagi, wynosząca 2-3 l/kg masy ciała. Cyprofloksacyna osiąga wysokie stężenia w różnych tkankach, np.: płuca (płyn nabłonkowy, makrofagi pęcherzykowe, tkanka biopsyjna), zatoki, zmiany zapalne (płyn w pęcherzach indukowanych kantarydyną) i układ moczowo-płciowy (mocz, gruczoł krokowy, endometrium), w których całkowite stężenia przekraczają stężenia w osoczu. Stwierdzono małe stężenia czterech metabolitów, które zidentyfikowano jako: deetylenocyprofloksacyna (M 1), sulfocyprofloksacyna (M 2), oksocyprofloksacyna (M 3) i formylocyprofloksacyna (M 4). Metabolity te wykazują działanie przeciwbakteryjne in vitro, ale w mniejszym stopniu niż związek macierzysty. Cyprofloksacyna umiarkowanie hamuje izoenzymy 1A2 CYP 450. Cyprofloksacyna jest wydalana głównie w postaci niezmienionej, zarówno przez nerki, jak i, w mniejszym stopniu, z kałem. Wydalanie cyprofloksacyny (% dawki) Podanie dożylne Mocz Kał Cyprofloksacyna 61,5 15,2 Metabolity (M1-M4) 9,5 2,6 Klirens nerkowy wynosi od 180 do 300 ml/kg/h, a całkowity klirens wynosi od 480 do 600 ml/kg/h. Cyprofloksacyna podlega zarówno przesączaniu kłębuszkowemu, jak i wydzielaniu kanalikowemu. Ciężkie zaburzenie czynności nerek prowadzi do wydłużenia okresu półtrwania cyprofloksacyny do 12 godzin. Klirens pozanerkowy cyprofloksacyny jest głównie wynikiem aktywnego wydzielania jelitowego i przemian metabolicznych. 1% dawki jest wydzielany drogą żółciową. Cyprofloksacyna występuje w dużych stężeniach w żółci. Dzieci i młodzież Dane farmakokinetyczne pochodzące od pacjentów z populacji dziecięcej są ograniczone. W badaniu z udziałem dzieci wartości Cmax i AUC nie były zależne od wieku (w wieku powyżej jednego roku). Nie obserwowano zauważalnego zwiększenia wartości Cmax i AUC po podaniu wielokrotnym (10 mg/kg mc. trzy razy na dobę). U 10 dzieci z ciężką posocznicą wartość Cmax wynosiła 6,1 mg/l (przedział 4,6-8,3 mg/l) po 1-godzinnej infuzji dożylnej w dawce 10 mg/kg mc. u dzieci w wieku poniżej 1 roku, a u dzieci w wieku od 1 do 5 lat wynosiła 7,2 mg/l (przedział 4,7-11,8 mg/l). Wartości AUC w danych grupach wiekowych wynosiły odpowiednio 17,4 mg·h/l (przedział 11,8-32,0 mg·h/l) i 16,5 mg·h/l (przedział 11,0-23,8 mg·h/l). Wartości te mieszczą się w zakresie opisywanym dla osób dorosłych podczas podawania produktu leczniczego w dawkach terapeutycznych. W oparciu o populacyjną analizę farmakokinetyczną u pacjentów z populacji dziecięcej z różnymi zakażeniami przewiduje się, że średni okres półtrwania u dzieci wynosi około 4-5 godzin, a dostępność biologiczna zawiesiny doustnej mieści się w zakresie od 50 do 80%. NL/H/0695/001-003/IB/032 19
Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: fluorochinolony, kod ATC: J01MA02. Mechanizm działania Działanie bakteriobójcze cyprofloksacyny jako fluorochinolonowego leku przeciwbakteryjnego wynika z hamowania zarówno topoizomerazy typu II (gyrazy DNA), jak i topoizomerazy IV, koniecznych do replikacji, transkrypcji, naprawy i rekombinacji DNA bakterii. Rezultat działania farmakodynamicznego Skuteczność zależy głównie od zależności między maksymalnym stężeniem w osoczu (Cmax) i minimalnym stężeniem cyprofloksacyny hamującym wzrost danego drobnoustroju (MIC) oraz od zależności między polem pod krzywą (AUC) i MIC. Mechanizm oporności W warunkach in vitro oporność na cyprofloksacynę może rozwinąć się w wyniku wielostopniowych mutacji w genach kodujących docelowe miejsca działania: gyrazę DNA i topoizomerazę IV. Stopień oporności krzyżowej pomiędzy cyprofloksacyną a innymi fluorochinolonami wykazuje dużą zmienność. Pojedyncze mutacje nie muszą prowadzić do wystąpienia oporności klinicznej, ale wielokrotne mutacje zwykle powodują oporność kliniczną na wiele substancji czynnych z danej grupy lub na wszystkie z nich. Mechanizmy oporności polegające na zaburzeniu barier przepuszczalności i (lub) czynnym usuwaniu substancji czynnej z wnętrza komórki, mogą mieć zmienny wpływ na wrażliwość na fluorochinolony, co zależy od właściwości fizykochemicznych poszczególnych substancji czynnych z danej grupy i powinowactwa do każdej z substancji czynnych układów transportujących. Wszystkie mechanizmy oporności in vitro występują powszechnie w wyodrębnionych szczepach klinicznych. Na wrażliwość bakterii na cyprofloksacynę mogą wpływać mechanizmy oporności, inaktywujące inne antybiotyki, takie jak zaburzenia barier przepuszczalności (bardzo częste, np. u Pseudomonas aeruginosa) oraz czynne usuwanie z komórki. Występowała oporność plazmidowa kodowana przez geny qnr. Zakres działania przeciwbakteryjnego Wartości graniczne oddzielają szczepy wrażliwe od szczepów o średniej wrażliwości, a te z kolei od szczepów opornych. Stężenia graniczne EUCAST (wersja 7.1 obowiązująca od 10.03.2017) Drobnoustroje Wrażliwe Oporne Enterobacteriaceae S ≤0,25 mg/l R >0,5mg/l Pseudomonas spp.1 S ≤0,5 mg/l R >0,5 mg/l Acinetobacter spp. 1 S ≤1 mg/l R >1 mg/l Staphylococcus spp.1 S ≤1 mg/l R >1 mg/l Haemophilus influenzae S ≤0,06 mg/l R >0,06 mg/l Moraxella catarrhalis S ≤0,5 mg/l R >0,5 mg/l Neisseria gonorrhoeae S ≤0,03 mg/l R >0,06 mg/l Neisseria meningitidis2 S ≤0,03 mg/l R >0,06 mg/l Wartości graniczne niezwiązane S ≤0,25 mg/l R >0,5 mg/l z gatunkiem Wartości graniczne dotyczące leczenia dużymi dawkami (0,4 g × 3 dożylnie) Wartości graniczne dotyczące stosowania w profilaktyce choroby meningokokowej Częstość występowania nabytej oporności niektórych gatunków drobnoustrojów może być różna w zależności od rejonu geograficznego i czasu wyizolowania danego drobnoustroju. Dlatego też, zwłaszcza w przypadku leczenia ciężkich zakażeń, należy brać pod uwagę lokalne dane dotyczące oporności. Jeżeli jest to konieczne należy zwrócić się do eksperta, szczególnie wtedy, gdy ze względu NL/H/0695/001-003/IB/032 16 na lokalną lekooporność przydatność tego produktu leczniczego w niektórych zakażeniach może budzić wątpliwość. Podział poszczególnych gatunków na grupy według wrażliwości na cyprofloksacynę (dla gatunków Streptococcus patrz punkt 4.4) GATUNKI ZWYKLE WRAŻLIWE Tlenowe bakterie Gram-dodatnie Bacillus anthracis (1) Tlenowe bakterie Gram-ujemne Aeromonas spp. Brucella spp. Citrobacter koseri Francisella tularensis Haemophilus ducreyi Haemophilius influenzae* Legionella spp. Moraxella catarrhalis* Neisseria meningitidis Pasteurella spp. Salmonella spp.* Shigella spp.* Vibrio spp. Yersinia pestis Bakterie beztlenowe Mobiluncus Inne bakterie Chlamydia trachomatis($) Chlamydia pneumoniae ($) Mycoplasma hominis ($) Mycoplasma pneumoniae ($) GATUNKI, WŚRÓD KTÓRYCH MOŻE WYSTĄPIĆ PROBLEM OPORNOŚCI NABYTEJ Tlenowe bakterie Gram-dodatnie Enterococcus faecalis ($) Staphylococcus spp. *(2) Tlenowe bakterie Gram-ujemne Acinetobacter baumannii+ Burkholderia cepacia+* Campylobacter spp.+* Citrobacter freundii* Enterobacter aerogenes Enterobacter cloacae* Escherichia coli* Klebsiella oxytoca Klebsiella pneumoniae* Morganella morganii* Neisseria gonorrhoeae* Proteus mirabilis* Proteus vulgaris* Providencia spp. Pseudomonas aeruginosa* Pseudomonas fluorescens Serratia marcescens* Bakterie beztlenowe Peptostreptococcus spp. Propionibacterium acnes NL/H/0695/001-003/IB/032 17 GATUNKI OPORNE Tlenowe bakterie Gram-dodatnie Actinomyces Enteroccus faecium Listeria monocytogenes Tlenowe bakterie Gram-ujemne Stenotrophomonas maltophilia Bakterie beztlenowe Z wyjątkiem wymienionych powyżej Inne bakterie Mycoplasma genitalium Ureaplasma urealitycum * Wykazano skuteczność kliniczną wrażliwych szczepów w zatwierdzonych wskazaniach do stosowania. + Współczynnik oporności ≥50% w jednym lub więcej krajów UE. ($): Naturalna średnia wrażliwość bakterii bez nabytych mechanizmów oporności. (1): Przeprowadzono badania na zwierzętach doświadczalnych, u których wywołano zakażenie podając drogą wziewną przetrwalniki Bacillus anthracis; badania te wykazały, że rozpoczęcie antybiotykoterapii wkrótce po kontakcie chroni przed wystąpieniem choroby, jeżeli leczenie trwa do czasu zmniejszenia się liczby przetrwalników w organizmie poniżej dawki zakażającej. Zalecenia dotyczące stosowania u ludzi przygotowano głównie na podstawie danych wrażliwości in vitro oraz danych z badań na zwierzętach w połączeniu z ograniczoną liczbą danych ze stosowania u ludzi. Uważa się, że dwumiesięczne podawanie osobom dorosłym cyprofloksacyny w dawce 500 mg dwa razy na dobę skutecznie zapobiega zakażeniu wąglikiem u ludzi. Lekarz prowadzący leczenie powinien brać pod uwagę krajowe i (lub) międzynarodowe dokumenty określające wspólne stanowisko na temat leczenia wąglika. (2): Metycylinooporne szczepy S. aureus są bardzo często oporne na fluorochinolony. Współczynnik występowania oporności na metycylinę u wszystkich gatunków gronkowca wynosi około 20 do 50% i jest zwykle większy u szczepów wyizolowanych z zakażeń szpitalnych.
Przedawkowanie
Przedawkowanie po zastosowaniu 12 g prowadziło do wystąpienia lekkich objawów toksyczności. Ostre przedawkowanie po przyjęciu 16 g wywoływało ostrą niewydolność nerek. Objawy przedawkowania to: zawroty głowy, drżenie, ból głowy, zmęczenie, drgawki, omamy, splątanie, dyskomfort w jamie brzusznej, zaburzenie czynności nerek i wątroby oraz występowanie kryształów w moczu i krwiomocz. Notowano przemijające działanie toksyczne na nerki. Oprócz rutynowych działań ratunkowych np. opróżnianie komór serca, a następnie podanie węgla aktywowanego, zaleca się monitorowanie czynności nerek, w tym pH moczu i – w razie konieczności – zakwaszanie moczu, aby zapobiec powstawaniu kryształów w moczu. Leki zobojętniające kwas, zawierające wapń lub magnez, mogą teoretycznie zmniejszać wchłanianie cyprofloksacyny po przedawkowaniu. Tylko niewielka ilość cyprofloksacyny (<10%) jest eliminowana podczas hemodializy lub dializy otrzewnowej. W przypadku przedawkowania należy zastosować leczenie objawowe. Należy monitorować EKG z uwagi na możliwość wystąpienia wydłużenia odstępu QT. NL/H/0695/001-003/IB/032 15
Ulotka
Pobierz
Dostępne jako preparat:
Dostępne w opakowaniach:
    Pytania dotyczące leku:

    Co wchodzi w skład leku Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml roztwór do infuzji?

    Każdy ml roztworu do infuzji zawiera 2 mg cyprofloksacyny (Ciprofloxacinum) w postaci wodorosiarczanu. 50 ml roztworu zawiera 100 mg cyprofloksacyny. 100 ml roztworu zawiera 200 mg cyprofloksacyny. 200 ml roztworu zawiera 400 mg cyprofloksacyny. Substancja pomocnicza o znanym działaniu: sód. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

    Jakie są wskazania do stosowania leku Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml roztwór do infuzji?

    Roztwór do infuzji Ciprofloxacin Kabi jest wskazany w leczeniu poniżej wymienionych zakażeń (patrz punkty 4.4 i 5.1). Przed rozpoczęciem leczenia należy zwrócić szczególną uwagę na dostępne informacje dotyczące oporności na cyprofloksacynę. Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych. Pacjenci dorośli ­ Zakażenia dolnych dróg oddechowych wywołane przez bakterie Gram-ujemne: - zaostrzenia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, - zakażenia płucno-oskrzelowe w przebiegu mukowiscydozy lub rozstrzeni oskrzeli, - zapalenie płuc. ­ Przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego. ­ Zaostrzenie przewlekłego zapalenia zatok, szczególnie spowodowane przez bakterie Gram-ujemne. ­ Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek. ­ Bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego. ­ Zapalenie jądra i najądrza, w tym wywołane przez Neisseria gonorrhoeae. ­ Zapalenie narządów miednicy mniejszej, w tym wywołane przez Neisseria gonorrhoeae. Jeżeli podejrzewa się lub rozpozna, że wyżej wymienione zakażenia układu płciowego wywołane są przez Neisseria gonorrhoeae, to szczególnie istotne jest uzyskanie lokalnych danych na temat rozpowszechnienia oporności na cyprofloksacynę i potwierdzenie wrażliwości na podstawie badań laboratoryjnych. ­ Zakażenia układu pokarmowego (np. biegunka podróżnych). ­ Zakażenia jamy brzusznej. ­ Powikłane zakażenia skóry i struktur skórnych / Powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich. ­ Złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego. ­ Zakażenia kości i stawów. ­ Cyprofloksacynę można stosować w leczeniu pacjentów z neutropenią z gorączką, która przypuszczalnie jest wywołana przez zakażenie bakteryjne. ­ Płucna postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po kontakcie z bakteriami i leczenie). Dzieci i młodzież ­ Zakażenia płucno-oskrzelowe wywołane przez Pseudomonas aeruginosa u pacjentów z mukowiscydozą. ­ Powikłane zakażenia układu moczowego i ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek. ­ Płucna postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po kontakcie z bakteriami i leczenie). Cyprofloksacynę można także stosować do leczenia ciężkich zakażeń u dzieci i młodzieży, jeżeli uzna się to za konieczne. Leczenie powinni rozpoczynać wyłącznie lekarze, którzy mają doświadczenie w leczeniu mukowiscydozy i (lub) ciężkich zakażeń u dzieci i młodzieży (patrz punkty 4.4 i 5.1).

    Jak często zażywać lek Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml roztwór do infuzji?

    Dawka zależy od wskazania, ciężkości i miejsca zakażenia, wrażliwości na cyprofloksacynę drobnoustrojów wywołujących zakażenia, czynności nerek pacjenta oraz, u dzieci i młodzieży, od masy ciała. Czas trwania leczenia zależy od ciężkości choroby oraz od jej przebiegu klinicznego i bakteriologicznego. Po początkowym leczeniu dożylnym można zmienić leczenie na doustne - tabletkami lub zawiesiną, jeżeli lekarz uzna to za wskazane ze względów klinicznych. Należy zmienić leczenie dożylne na doustne tak szybko, jak to możliwe. W przypadkach ciężkich zakażeń lub jeśli pacjent nie może przyjąć tabletki (np. jest żywiony pozajelitowo) zaleca się rozpoczęcie leczenia dożylnym podaniem cyprofloksacyny, aż do momentu kiedy możliwa będzie zmiana na leczenie doustne. Podczas leczenia zakażeń wywołanych przez niektóre bakterie (np. Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter lub Staphylococcus spp.) może być konieczne podawanie większych dawek cyprofloksacyny oraz stosowanie w skojarzeniu z innymi odpowiednimi lekami przeciwbakteryjnymi. W zależności od drobnoustroju wywołującego zakażenie, podczas leczenia niektórych zakażeń (np. zapalenie narządów miednicy mniejszej, zakażenia jamy brzusznej, zakażenia u pacjentów z neutropenią i zakażenia kości i stawów) może być konieczne stosowanie cyprofloksacyny w skojarzeniu z innymi odpowiednimi lekami przeciwbakteryjnymi. Pacjenci dorośli Całkowity czas trwania leczenia Dawka dobowa Wskazania (w tym jak najszybsza zmiana w miligramach na leczenie doustne) 400 mg 2 razy na Zakażenia dolnych dróg oddechowych dobę do 400 mg 7 do 14 dni 3 razy na dobę NL/H/0695/001-003/IB/032 2 Zakażenia 400 mg 2 razy na górnych dróg Zaostrzenie przewlekłego zapalenia zatok dobę do 400 mg 7 do 14 dni oddechowych 3 razy na dobę 400 mg 2 razy na Przewlekłe ropne zapalenie ucha dobę do 400 mg 7 do 14 dni Zakażenia środkowego 3 razy na dobę ucha 400 mg 3 razy na Złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego 28 dni do 3 miesięcy dobę 7 do 21 dni, w szczególnych 400 mg 2 razy na okolicznościach (np. ropnie) Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek dobę do 400 mg Zakażenia może być kontynuowane powyżej 3 razy na dobę układu 21 dni moczowego 400 mg 2 razy na Bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego dobę do 400 mg 2 do 4 tygodni (ostre) 3 razy na dobę Zakażenia 400 mg 2 razy na Zapalenie jądra i najądrza oraz zapalenie narządów dobę do 400 mg co najmniej 14 dni narządów miednicy mniejszej płciowych 3 razy na dobę Biegunka wywołana przez bakterie chorobotwórcze, w tym Shigella spp. inne 400 mg 2 razy na niż Shigella dysenteriae typu 1 oraz 1 dzień dobę empiryczne leczenie ciężkiej biegunki Zakażenia podróżnych układu Biegunka wywołana przez Shigella 400 mg 2 razy na 5 dni pokarmowego dysenteriae typu 1 dobę oraz zakażenia 400 mg 2 razy na Biegunka wywołana przez Vibrio cholerae 3 dni jamy dobę brzusznej 400 mg 2 razy na Dur brzuszny 7 dni dobę 400 mg 2 razy na Zakażenia jamy brzusznej wywołane przez dobę do 400 mg 5 do 14 dni bakterie Gram-ujemne 3 razy na dobę 400 mg 2 razy na Powikłane zakażenia skóry i struktur skórnych / Powikłane dobę do 400 mg 7 do 14 dni zakażenia skóry i tkanek miękkich 3 razy na dobę 400 mg 2 razy na Zakażenia kości i stawów dobę do 400 mg maksymalnie 3 miesiące 3 razy na dobę Leczenie pacjentów z neutropenią z gorączką. 400 mg 2 razy na leczenie należy kontynuować Cyprofloksacynę należy podawać w skojarzeniu dobę do 400 mg przez cały okres występowania z odpowiednimi lekami przeciwbakteryjnymi, zgodnie 3 razy na dobę neutropenii z obowiązującymi wytycznymi. Płucna postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po kontakcie i leczenie) u pacjentów, u których konieczne jest leczenie pozajelitowe. 400 mg 2 razy na 60 dni od potwierdzenia kontaktu Jeśli podejrzewa się lub potwierdzi kontakt z laseczką dobę z Bacillus anthracis wąglika, podawanie produktu leczniczego należy rozpocząć jak najszybciej. Dzieci i młodzież Całkowity czas trwania leczenia Wskazania Dawka dobowa w miligramach (w tym jak najszybsza zmiana na leczenie doustne) Zakażenia płucno-oskrzelowe wywołane przez Pseudomonas 10 mg/kg masy ciała 3 razy na dobę, 10 do 14 dni aeruginosa u pacjentów maksymalnie 400 mg na jedną dawkę z mukowiscydozą Powikłane zakażenia układu 6 mg/kg masy ciała 3 razy na dobę do moczowego oraz ostre 10 mg/kg masy ciała 3 razy na dobę, 10 do 21 dni odmiedniczkowe zapalenie nerek maksymalnie 400 mg na jedną dawkę NL/H/0695/001-003/IB/032 3 Płucna postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po kontakcie i leczenie) u pacjentów, u których konieczne jest 10 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę leczenie pozajelitowe; jeśli do 15 mg/kg masy ciała 2 razy na 60 dni od potwierdzenia kontaktu podejrzewa się lub potwierdzi dobę, maksymalnie 400 mg na jedną z Bacillus anthracis kontakt z laseczką wąglika, dawkę podawanie produktu leczniczego należy rozpocząć jak najszybciej Inne ciężkie zakażenia 10 mg/kg masy ciała 3 razy na dobę, zależnie od rodzaju zakażenia maksymalnie 400 mg na jedną dawkę Pacjenci w podeszłym wieku Pacjentom w podeszłym wieku należy podawać dawkę dobraną w zależności od ciężkości zakażenia i klirensu kreatyniny. Zaburzenia czynności nerek i wątroby Zalecane dawki początkowe i podtrzymujące u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek: Klirens kreatyniny Stężenie kreatyniny Dawka dożylna [ml/min/1,73 m2] w surowicy[μmol/l] [mg] >60 <124 patrz typowe dawkowanie 30–60 124 do 168 200-400 mg co 12 godzin <30 >169 200-400 mg co 24 godziny 200-400 mg co 24 godziny Pacjenci poddawani hemodializie >169 (po dializie) Pacjenci poddawani dializie >169 200-400 mg co 24 godziny otrzewnowej U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby nie jest konieczne dostosowanie dawki. Nie przeprowadzono badań dotyczących dawkowania u dzieci z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby. Sposób podawania Przed użyciem należy obejrzeć roztwór do infuzji Ciprofloxacin Kabi. Nie należy podawać produktu leczniczego w przypadku wystąpienia zmętnienia. Cyprofloksacynę należy podawać w infuzji dożylnej. U dzieci czas trwania infuzji wynosi 60 minut. U pacjentów dorosłych czas trwania infuzji produktu leczniczego Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml wynosi 60 minut, a produktu leczniczego Ciprofloxacin Kabi 200 mg/100 ml - 30 minut. Powolna infuzja do dużego naczynia żylnego zminimalizuje dyskomfort pacjenta i zmniejszy ryzyko podrażnienia żył. Roztwór do infuzji można podawać bezpośrednio lub po zmieszaniu z innymi zgodnymi roztworami do infuzji (patrz punkt 6.2). Instrukcja dotycząca rozcieńczania produktu leczniczego przed podaniem, patrz punkt 6.6.

    Kiedy nie przyjmować leku Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml roztwór do infuzji?

    ­ Nadwrażliwość na substancję czynną, inne chinolony lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. ­ Jednoczesne podawanie cyprofloksacyny i tyzanidyny (patrz punkt 4.5). NL/H/0695/001-003/IB/032 4

    Kiedy nie powinno się stosować leku Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml roztwór do infuzji?

    ­ Nadwrażliwość na substancję czynną, inne chinolony lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. ­ Jednoczesne podawanie cyprofloksacyny i tyzanidyny (patrz punkt 4.5). NL/H/0695/001-003/IB/032 4

    Jakie są działania niepożądane leku Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml roztwór do infuzji?

    Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi są nudności, biegunka, wymioty, przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz, wysypka oraz odczyn w miejscu wstrzyknięcia lub infuzji. Poniżej przedstawiono działania niepożądane, pochodzące z badań klinicznych i obserwacji po wprowadzeniu do obrotu cyprofloksacyny (leczenie doustne, dożylne i sekwencyjne), uporządkowane według częstości występowania. Analizę częstości przeprowadzono łącznie dla postaci doustnych i dożylnych cyprofloksacyny. NL/H/0695/001-003/IB/032 11 Częstość nieznana Klasyfikacja Często Niezbyt często Rzadko (nie może być Bardzo rzadko układów ≥1/100 do ≥1/1 000 do ≥1/10 000 do określona na <1/10 000 i narządów <1/10 <1/100 <1/1 000 podstawie dostępnych danych) Zakażenia Nadkażenia i zarażenia grzybicze pasożytnicze Eozynofilia Leukopenia Niedokrwistość Niedokrwistość hemolityczna Neutropenia Agranulocytoza Leukocytoza (zagrażająca Trombocytopenia życiu) Zaburzenia Trombocytoza Pancytopenia krwi i układu (zagrażająca chłonnego życiu) Zahamowanie czynności szpiku kostnego (zagrażające życiu) Reakcje Reakcja alergiczne anafilaktyczna Obrzęk alergiczny Wstrząs Zaburzenia (obrzęk naczynio- anafilaktyczny układu ruchowy) (zagrażający immunologicz- życiu) nego (patrz punkt 4.4) Zespół choroby posurowiczej Zespół nieadekwatnego wydzielania hormonu Zaburzenia antydiuretycznego endokrynologi- (SIADH, ang. czne syndrome of inappropriate secretion of antidiuretic hormone) Zaburzenia Brak łaknienia Hiperglikemia metabolizmu Hipoglikemia i odżywiania (patrz punkt 4.4) Nadmierna Splątanie Reakcje Reakcje aktywność i dezorientacja psychotyczne maniakalne psychomotory- Reakcje lękowe (mogące kończyć Hipomania czna, Niezwykłe sny się pobudzenie Depresja wyobrażeniami (mogące kończyć lub myślami się samobójczymi lub Zaburzenia wyobrażeniami próbą samobójczą psychiczne* lub myślami bądź samobójczymi lub samobójstwem) próbą samobójczą (patrz punkt 4.4) bądź samobójstwem) (patrz punkt 4.4) Omamy NL/H/0695/001-003/IB/032 12 Ból głowy Parestezje Migrena Neuropatia Zawroty głowy i dyzestezje Zaburzenia obwodowa i Zaburzenia snu Niedoczulica koordynacji polineuropatia Zaburzenia Drżenie Zaburzenia chodu (patrz punkt 4.4) Zaburzenia smaku Drgawki Zaburzenia węchu układu (w tym stan Nadciśnienie nerwowego* padaczkowy, wewnątrzczasz- patrz punkt 4.4) kowe i guz Zawroty głowy rzekomy mózgu pochodzenia obwodowego Zaburzenia Zniekształcone Zaburzenia widzenia widzenie kolorów oka* (np. podwójne widzenie) Szumy uszne Zaburzenia Utrata słuchu ucha lub zaburzenie i błędnika* słuchu Tachykardia Arytmia komorowa i torsade de pointes (zgłaszane przeważnie u pacjentów z czynnikami Zaburzenia ryzyka serca wydłużenia odstępu QT) Wydłużenie odstępu QT w EKG (patrz punkty 4.4 i 4.9) Rozszerzenie Zapalenie naczyń Zaburzenia naczyń naczyniowe Niedociśnienie Omdlenia Zaburzenia Duszność (w tym układu stan astmatyczny) oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Nudności Wymioty Zapalenie Zapalenie trzustki Biegunka Bóle żołądka okrężnicy i jelit i bóle związane ze brzucha stosowaniem Zaburzenia Niestrawność antybiotyków żołądka i jelit Wzdęcia (bardzo rzadko mogące zagrażać życiu) (patrz punkt 4.4) Zwiększenie Zaburzenia Martwica wątroby aktywności czynności (bardzo rzadko aminotransferaz wątroby postępująca Zaburzenia Zwiększenie Żółtaczka w zagrażającą wątroby i dróg stężenia cholestatyczna życiu żółciowych bilirubiny Zapalenie niewydolność wątroby wątroby) (patrz punkt 4.4) NL/H/0695/001-003/IB/032 13 Wysypka Reakcje Wybroczyny Ostra uogólniona Świąd wrażliwości na Rumień osutka krostkowa Pokrzywka światło wielopostaciowy (AGEP, ang. (patrz punkt 4.4) Rumień guzowaty Acute Zespół Stevensa- Generalised Johnsona Exanthematous (mogący zagrażać Pustulosis) Zaburzenia życiu) Zespół DRESS skóry i tkanki Toksyczne (polekowa reakcja podskórnej martwicze z eozynofilią oddzielanie się i objawami naskórka (mogące ogólnymi, zagrażać życiu) ang. Drug Reaction with Eosinophilia and Systemic Symptoms) Bóle Ból mięśni Osłabienie mięśni mięśniowo- Zapalenie stawów Zapalenie szkieletowe Zwiększone ścięgien Zaburzenia (np. ból napięcie i kurcze Zerwanie ścięgna mięśniowo- kończyn, mięśni (głównie ścięgna szkieletowe ból pleców, Achillesa) (patrz i tkanki ból klatki punkt 4.4) łącznej* piersiowej) Nasilenie Bóle stawów objawów miastenii (patrz punkt 4.4) Zaburzenia Niewydolność czynności nerek nerek Krwiomocz Występowanie Zaburzenia kryształów nerek i dróg w moczu moczowych (patrz punkt 4.4) Kanalikowo- śródmiąższowe zapalenie nerek Reakcje Osłabienie Obrzęk w miejscu Gorączka Pocenie się Zaburzenia wstrzyknięcia (nadmierna ogólne i stany i infuzji potliwość) w miejscu (dotyczy podania* podania dożylnego) Zwiększenie Zwiększenie Zwiększenie aktywności aktywności wartości fosfatazy amylazy znormalizo- zasadowej we wanego Badania krwi współczynnika diagnostyczne protrombinowego (u pacjentów, którym podaje się antagonistów witaminy K) * W związku ze stosowaniem chinolonów i fluorochinolonów, w niektórych przypadkach niezależnie od istniejących wcześniej czynników ryzyka, zgłaszano bardzo rzadkie przypadki długotrwałych (utrzymujących się przez miesiące lub lata), zaburzających sprawność i potencjalnie nieodwracalnych ciężkich działań niepożądanych leku, wpływających na różne, czasami liczne układy i narządy oraz zmysły (w tym takie działania, jak zapalenie ścięgien, zerwanie ścięgna, ból stawów, ból kończyn, NL/H/0695/001-003/IB/032 14 zaburzenia chodu, neuropatie związane z parestezjami, depresja, zmęczenie, zaburzenia pamięci, zaburzenia snu i zaburzenia słuchu, wzroku, smaku i węchu) (patrz punkt 4.4). Poniższe działania niepożądane występują z większą częstością w podgrupach pacjentów otrzymujących leczenie dożylne lub sekwencyjne (dożylne, a następnie doustne): Często wymioty, przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz, wysypka Niezbyt trombocytopenia, trombocytemia, splątanie i dezorientacja, omamy, parestezje często i dyzestezje, napady padaczkowe, zawroty głowy pochodzenia obwodowego, zaburzenia widzenia, utrata słuchu, tachykardia, rozszerzenie naczyń, niedociśnienie, przemijające zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka cholestatyczna, niewydolność nerek, obrzęk Rzadko pancytopenia, zahamowanie czynności szpiku kostnego, wstrząs anafilaktyczny, reakcje psychotyczne, migrena, zaburzenia czynności nerwu węchowego, zaburzenia słuchu, zapalenie naczyń, zapalenie trzustki, martwica wątroby, wybroczyny, zerwanie ścięgna Dzieci i młodzież Występowanie wymienionej powyżej artropatii odnosi się do danych zgromadzonych w badaniach u pacjentów dorosłych. U dzieci artropatia występowała często (patrz punkt 4.4). Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: +48 22 49 21 301 faks: +48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

    Czy lek Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml roztwór do infuzji wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?

    Ze względu na swoje działania neurologiczne, cyprofloksacyna może wpływać na czas reakcji. Z tego względu zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być zaburzona.

    Czy przyjmując Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml roztwór do infuzji mogę prowadzić auto?

    Ze względu na swoje działania neurologiczne, cyprofloksacyna może wpływać na czas reakcji. Z tego względu zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być zaburzona.

    Czy Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml roztwór do infuzji mogę przyjmować w ciąży?

    Ciąża Dostępne dane dotyczące podawania cyprofloksacyny kobietom w okresie ciąży nie wskazują, aby wywoływała ona wady rozwojowe lub działała toksycznie na płód i noworodka. Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na reprodukcję. U zwierząt młodych i tuż przed urodzeniem chinolony powodują uszkodzenie niedojrzałych chrząstek stawów. Dlatego też nie można wykluczyć, że produkt leczniczy może powodować uszkodzenie chrząstki stawowej u niedojrzałego organizmu ludzkiego lub płodu (patrz punkt 5.3). Zaleca się unikania stosowania cyprofloksacyny u kobiet w okresie ciąży. Karmienie piersią Cyprofloksacyna przenika do mleka ludzkiego. W związku z ryzykiem uszkodzenia chrząstek stawów nie należy stosować cyprofloksacyny podczas karmienia piersią.

    Czy Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml roztwór do infuzji jest bezpieczny w czasie karmienia?

    Ciąża Dostępne dane dotyczące podawania cyprofloksacyny kobietom w okresie ciąży nie wskazują, aby wywoływała ona wady rozwojowe lub działała toksycznie na płód i noworodka. Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na reprodukcję. U zwierząt młodych i tuż przed urodzeniem chinolony powodują uszkodzenie niedojrzałych chrząstek stawów. Dlatego też nie można wykluczyć, że produkt leczniczy może powodować uszkodzenie chrząstki stawowej u niedojrzałego organizmu ludzkiego lub płodu (patrz punkt 5.3). Zaleca się unikania stosowania cyprofloksacyny u kobiet w okresie ciąży. Karmienie piersią Cyprofloksacyna przenika do mleka ludzkiego. W związku z ryzykiem uszkodzenia chrząstek stawów nie należy stosować cyprofloksacyny podczas karmienia piersią.

    Czy Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml roztwór do infuzji wpływa na płodność?

    Ciąża Dostępne dane dotyczące podawania cyprofloksacyny kobietom w okresie ciąży nie wskazują, aby wywoływała ona wady rozwojowe lub działała toksycznie na płód i noworodka. Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na reprodukcję. U zwierząt młodych i tuż przed urodzeniem chinolony powodują uszkodzenie niedojrzałych chrząstek stawów. Dlatego też nie można wykluczyć, że produkt leczniczy może powodować uszkodzenie chrząstki stawowej u niedojrzałego organizmu ludzkiego lub płodu (patrz punkt 5.3). Zaleca się unikania stosowania cyprofloksacyny u kobiet w okresie ciąży. Karmienie piersią Cyprofloksacyna przenika do mleka ludzkiego. W związku z ryzykiem uszkodzenia chrząstek stawów nie należy stosować cyprofloksacyny podczas karmienia piersią.