• Capecitaloxtabletki powlekaneMylan S.A.S.

Co wchodzi w skład leku Capecitalox?

Jedna tabletka powlekana zawiera 150 mg kapecytabiny. Jedna tabletka powlekana zawiera 500 mg kapecytabiny. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Jakie są wskazania do stosowania leku Capecitalox?

Produkt leczniczy Capecitalox jest wskazany w leczeniu uzupełniającym po leczeniu chirurgicznym raka okrężnicy w III stopniu zaawansowania (stopniu C wg klasyfikacji Dukesa) (patrz punkt 5.1). Produkt leczniczy Capecitalox jest wskazany w leczeniu chorych na raka jelita grubego i odbytnicy z przerzutami (patrz punkt 5.1). Produkt leczniczy Capecitalox jest wskazany jako leczenie pierwszego wyboru u chorych z zaawansowanym rakiem żołądka w skojarzeniu ze schematami zawierającymi pochodne platyny (patrz punkt 5.1). Produkt Capecitalox w skojarzeniu z docetakselem (patrz punkt 5.1) wskazany jest w leczeniu pacjentek z miejscowo zaawansowanym rakiem piersi lub rakiem piersi z przerzutami po niepowodzeniu chemioterapii. Przebyte leczenie cytotoksyczne powinno zawierać antracykliny. Produkt Capecitalox jest również wskazany w monoterapii pacjentek z miejscowo zaawansowanym lub rakiem piersi z przerzutami po niepowodzeniu leczenia taksanami i schematami zawierającymi antracykliny lub u pacjentek, u których dalsze leczenie antracyklinami jest przeciwwskazane.

Jak często zażywać lek Capecitalox?

Produkt Capecitalox powinien być przepisywany wyłącznie przez odpowiednio wykwalifikowanych lekarzy, doświadczonych w stosowaniu przeciwnowotworowych produktów leczniczych. Zaleca się staranne monitorowanie wszystkich pacjentów w czasie pierwszego cyklu leczenia. Leczenie należy przerwać w przypadku stwierdzenia postępu choroby lub wystąpienia objawów toksyczności, nietolerowanych przez pacjenta. Standardowe i zmniejszone dawki produktu leczniczego Capecitalox wyliczone na podstawie powierzchni ciała dla dawek początkowych 1250 mg/m2 oraz 1000 mg/m2 zamieszczono odpowiednio w tabelach 1 i 2. 2 Dawkowanie Zalecane dawkowanie (patrz punkt 5.1) Rak okrężnicy, rak okrężnicy i odbytnicy oraz rak piersi W monoterapii zalecana dawka początkowa kapecytabiny w leczeniu uzupełniającym chorych na raka okrężnicy, raka jelita grubego i odbytnicy z przerzutami oraz chorych z miejscowo zaawansowanym rakiem piersi lub rakiem piersi z przerzutami wynosi 1250 mg/m2 pc. 2 razy na dobę (rano i wieczorem; odpowiada to całkowitej dawce dobowej 2500 mg/m2 pc.) przez 14 dni, a następnie 7-dniowa przerwa. Leczenie uzupełniające pacjentów z rakiem okrężnicy w stadium III powinno być prowadzone przez okres 6 miesięcy. Leczenie skojarzone Rak okrężnicy, rak okrężnicy i odbytnicy oraz rak żołądka W leczeniu skojarzonym zaleca się zmniejszenie dawki początkowej kapecytabiny do 800-1000 mg/m2 pc., przy podawaniu dwa razy na dobę przez 14 dni z następującą po tym 7-dniową przerwą, lub do 625 mg/m2 pc. dwa razy na dobę przy podawaniu bez przerwy (patrz punkt 5.1). W leczeniu skojarzonym z irynotekanem, zalecana dawka początkowa wynosi 800 mg/m2 p.c., przy podawaniu dwa razy na dobę przez 14 dni, z następującą po tym 7-dniowa przerwą, a dawka irynotekanu wynosi 200 mg/m2 w pierwszym dniu. Dołączenie bewacyzumabu do schematu leczenia skojarzonego nie powoduje konieczności zmiany dawki początkowej kapecytabiny. U pacjentów otrzymujących skojarzone leczenie kapecytabiną i cisplatyną przed podaniem cisplatyny należy zastosować wstępnie leczenie utrzymujące właściwe nawodnienie oraz przeciwwymiotne, zgodnie z opisem zawartym w charakterystyce produktu leczniczego cisplatyny. U pacjentów, którzy otrzymują kapecytabinę w skojarzeniu z oksaliplatyną, zgodnie z zapisami charakterystyki produktu leczniczego oksaliplatyny, zaleca się stosowanie leków przeciwwymiotnych w premedykacji. Czas trwania leczenia uzupełniającego u chorych na raka okrężnicy w stadium III powinien wynosić 6 miesięcy. Rak piersi W przypadku kojarzenia z docetakselem, zalecana dawka początkowa kapecytabiny wynosi 1250 mg/m2 pc. dwa razy na dobę przez 14 dni, a następnie 7-dniowa przerwa, a dawka docetakselu wynosi 75 mg/m2 pc. w jednogodzinnym wlewie dożylnym, powtarzanym co 3 tygodnie. U pacjentów otrzymujących skojarzone leczenie kapecytabiną i docetakselem przed podaniem docetakselu należy podać wstępnie doustne kortykosteroidy, takie jak deksametazon, zgodnie z opisem zawartym w charakterystyce produktu leczniczego docetakselu. Obliczenia dawki kapecytabiny Tabela 1: Wyliczone standardowe i zmniejszone dawki w zależności od powierzchni ciała dla dawki początkowej kapecytabiny 1250 mg/m2 pc. 3 Dawka 1250 mg/m2 (dwa razy na dobę) Pełna dawka Liczba tabletek à 150 Dawka Dawka mg i (lub) 500 mg na zmniejszona zmniejszona jedno podanie (każde (75%) (50%) podanie powinno mieć 1250 mg/m2 miejsce rano i 950 mg/m2 625 mg/m2 wieczorem) Dawka na jedno Powierzchnia Dawka na jedno Dawka na jedno podanie 150 mg 500 mg ciała (m2) podanie (mg) podanie (mg) (mg) ≤1,26 1500 - 3 1150 800 1,27 – 1,38 1650 1 3 1300 800 1,39 – 1,52 1800 2 3 1450 950 1,53 – 1,66 2000 - 4 1500 1000 1,67 – 1,78 2150 1 4 1650 1000 1,79 – 1,92 2300 2 4 1800 1150 1,93 – 2,06 2500 - 5 1950 1300 2,07 – 2,18 2650 1 5 2000 1300 ≥2,19 2800 2 5 2150 1450 Tabela 2: Wyliczone standardowe i zmniejszone dawki w zależności od powierzchni ciała dla dawki początkowej kapecytabiny 1000 mg/m2 pc. Dawka 1000 mg/m2 (dwa razy na dobę) Pełna dawka Liczba tabletek à 150 Dawka Dawka mg i (lub) 500 mg na zmniejszona zmniejszona jedno podanie (każde (75%) (50%) podanie powinno mieć 1000 mg/m2 miejsce rano i 750 mg/m2 500 mg/m2 wieczorem) Powierzchnia Dawka na Dawka na jedno Dawka na jedno ciała (m2) jedno podanie 150 mg 500 mg podanie (mg) podanie (mg) (mg) ≤1,26 1150 1 2 800 600 1,27 – 1,38 1300 2 2 1000 600 1,39 – 1,52 1450 3 2 1100 750 1,53 – 1,66 1600 4 2 1200 800 1,67 – 1,78 1750 5 2 1300 800 1,79 – 1,92 1800 2 3 1400 900 1,93 – 2,06 2000 - 4 1500 1000 2,07 – 2,18 2150 1 4 1600 1050 ≥2,19 2300 2 4 1750 1100 Dostosowanie dawkowania w trakcie leczenia Zalecenia ogólne Działania toksyczne kapecytabiny mogą być zmniejszone poprzez leczenie objawowe i (lub) dostosowanie dawkowania (przerwa w leczeniu lub zmniejszenie dawki). Dawki raz zmniejszonej nie należy zwiększać w przebiegu dalszego leczenia. W przypadku objawów toksyczności, które w opinii lekarza prowadzącego leczenie, mają małe prawdopodobieństwo stania się ciężkimi lub zagrażającymi życiu, np. łysienie, zaburzenia smaku, zmiany w obrębie paznokci, leczenie może być kontynuowane w tej samej dawce bez jej zmniejszania, czy też opóźniania podania leku. Pacjentów przyjmujących 4 kapecytabinę należy poinformować o konieczności natychmiastowego przerwania leczenia w razie wystąpienia objawów toksyczności o umiarkowanym lub dużym stopniu nasilenia. Dawek kapecytabiny, pominiętych z powodu objawów toksycznych, nie uzupełnia się w późniejszym czasie. Poniższa tabela przedstawia zalecane zmiany dawkowania z powodu toksyczności: Tabela 3: Schemat zmniejszania dawek kapecytabiny (w cyklu 3-tygodniowym lub terapii ciągłej) Modyfikacja dawki Zmiany dawki w trakcie cyklu podczas następnego Stopień toksyczności* leczenia cyklu lub podania (% dawki początkowej) • Stopień 1 Dawkowanie bez zmian Dawkowanie bez zmian • Stopień 2 Pierwsze wystąpienie objawu 100% Przerwać leczenie do jego Drugie wystąpienie objawu 75% zmniejszenia do stopnia 0-1 Trzecie wystąpienie objawu 50% Czwarte wystąpienie objawu Odstawić lek na stałe Nie dotyczy • Stopień 3 Pierwsze wystąpienie objawu Przerwać leczenie do jego 75% Drugie wystąpienie objawu zmniejszenia do stopnia 0-1 50% Trzecie wystąpienie objawu Odstawić lek na stałe Nie dotyczy • Stopień 4 Pierwsze wystąpienie objawu Odstawić lek na stałe lub jeśli 50% lekarz uzna kontynuację leczenia za będącą w najlepszym interesie chorego należy przerwać leczenie do zmniejszenia objawu do stopnia 0-1 Drugie wystąpienie objawu Odstawić lek na stałe Nie dotyczy * Zgodnie z Kryteriami Powszechnego Stopniowania Toksyczności (wersja 1) wg National Cancer Institute of Canada Clinical Trial Group (NCIC CTG) lub Common Terminology Criteria for Adverse Events (CTCAE) wg Cancer Therapy Evaluation Program, US National Cancer Institute, wersja 4.0. Dla zespołu dłoniowo-podeszwowego oraz hiperbilirubinemii, patrz punkt 4.4. Pacjentów z wyjściową liczbą neutrofili <1,5 x 109/l i (lub) liczbą trombocytów <100 x 109/l nie należy leczyć kapecytabiną. Jeśli rutynowe badanie laboratoryjne dokonane w czasie trwania cyklu leczenia wykaże zmniejszenie liczby neutrofili poniżej 1,0 x 109/l lub zmniejszenie liczby płytek krwi poniżej 75 x 109/l leczenie kapecytabiną należy przerwać. Zmiany dawkowania z powodu objawów toksyczności w przypadku stosowania kapecytabiny w cyklu 3-tygodniowym w skojarzeniu z innymi produktami leczniczymi Zmiany dawkowania z powodu toksyczności w przypadku stosowania kapecytabiny w cyklu 3-tygodniowym w skojarzeniu z innymi produktami leczniczymi powinny być dokonywane zgodnie ze wskazówkami zawartymi w tabeli 3 dla kapecytabiny oraz zgodnie ze stosownymi zapisami charakterystyki stosowanych jedocześnie produktów leczniczych. Jeżeli na początku cyklu terapeutycznego wskazane jest czasowe przerwanie podania kapecytabiny lub jednocześnie stosowanych produktów leczniczych, należy przerwać podawanie wszystkich produktów leczniczych do momentu, kiedy zostaną spełnione kryteria ponownego rozpoczęcia ich podawania. W przypadku wystąpienia w trakcie cyklu terapeutycznego toksyczności, które w opinii lekarza prowadzącego leczenie, nie są spowodowane stosowaniem kapecytabiny (np. neurotoksyczność, ototoksyczność), leczenie kapecytabiną powinno być kontynuowane, a dawka lproduktu leczniczego 5 stosowanego w skojarzeniu powinna zostać zmieniona zgodnie treścia druków informacyjnych tego produktu. Jeżeli należy na stałe odstawić produkt(y) leczniczy(e) stosowany(e) w skojarzeniu, kapecytabiny można wznowić, jeśli są spełnione kryteria rozpoczęcia takiego leczenia. To zalecenie dotyczy wszystkich wskazań i każdej populacji chorych. Zmiany dawkowania z powodu toksyczności w przypadku stosowania kapecytabiny w terapii ciągłej w skojarzeniu z innymi produktami leczniczymi Zmiany dawkowania z powodu toksyczności w przypadku stosowania kapecytabiny w terapii ciągłej w skojarzeniu z innymi produktami leczniczymi należy dokonywać zgodnie ze wskazówkami zawartymi w tabeli 3 dla kapecytabiny oraz zgodnie ze stosownymi zapisami charakterystyki stosowanego(ych) w skojarzeniu produktu(ów) leczniczego(ych). Dostosowanie dawkowania w szczególnych grupach pacjentów Zaburzenia czynności wątroby Brak dostatecznych danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności produktu leczniczego u pacjentów z niewydolnością wątroby nie pozwala na podanie zaleceń modyfikacji dawkowania. Brak również informacji na temat stosowania produktu leczniczego w przypadku uszkodzenia wątroby w marskości lub zapalenia wątroby. Zaburzenia czynności nerek: Kapecytabina jest przeciwwskazana u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny poniżej 30 ml/min [Cockcroft i Gault] w momencie planowania leczenia). Częstość występowania działań niepożądanych stopnia 3. lub 4. u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek (klirens kreatyniny 30-50 ml/min w momencie planowania leczenia) jest zwiększona w porównaniu z ogólną populacją. U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek w momencie planowania leczenia, wskazane jest zmniejszenie dawki leku do 75% dawki początkowej 1250 mg/m2. U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek w momencie planowania, nie ma potrzeby zmniejszania dawki produktu leczniczego dla dawki początkowej 1000 mg/m2. U pacjentów z łagodną niewydolnością nerek (klirens kreatyniny 51-80 ml/min w momencie planowania leczenia) nie jest konieczna modyfikacja dawkowania leku. Zaleca się uważne monitorowanie i natychmiastowe przerwanie leczenia, jeśli u chorego wystąpią objawy niepożądane stopnia 2., 3. lub 4. z odpowiednią modyfikacją dawki produktu leczniczego zgodnie z przedstawioną powyżej Tabelą 3. Jeśli obliczony klirens kreatyniny zmniejszy się podczas leczenia poniżej 30 ml/min, należy przerwać stosowanie kapecytabiny. Modyfikacje dawek w przypadku zaburzeń czynności nerek dotyczą zarówno leczenia w monoterapii jak i w leczeniu skojarzonym (patrz również „Pacjenci w podeszłym wieku” poniżej). Pacjenci w podeszłym wieku W przypadku monoterapii kapecytabiną nie ma potrzeby zmniejszania dawki początkowej u pacjentów w wieku podeszłym. Stwierdzono jednak częstsze występowanie działań niepożądanych związanych z produktem leczniczym o nasileniu 3. lub 4. stopnia u pacjentów w wieku ≥60 lat, niż u pacjentów młodszych. Gdy kapecytabina była stosowana w skojarzeniu z innymi produktami leczniczymi, u pacjentów w podeszłym wieku (≥65 lat) częściej występowały niepożądane reakcje na lek stopnia 3. i 4., w tym reakcje powodujące konieczność przerwania leczenia, w porównaniu do pacjentów młodszych. Zaleca się staranne kontrolowanie przebiegu leczenia pacjentów w wieku ≥60 lat. - W leczeniu skojarzonym z docetakselem: u pacjentów w wieku powyżej 60 lat, stwierdzono częstsze występowanie poważnych działań niepożądanych oraz objawów 3. i 4. stopnia (patrz punkt 5.1). W przypadku pacjentów w wieku 60 lat i starszych zalecane jest zmniejszenie początkowej dawki kapecytabiny do 75% (950 mg/m2 pc. dwa razy na dobę). Jeżeli nie obserwuje się działań niepożądanych u pacjentów w wieku 60 lat i starszych po zastosowaniu zmniejszonej dawki początkowej kapecytabiny w skojarzonym leczeniu z docetakselem, to dawkę kapecytabiny można ostrożnie zwiększyć do 1250 mg/m2 pc. dwa razy na dobę. 6 Dzieci i młodzież: Nie stosowano kapecytabiny u dzieci w takim wskazaniu jak rak okrężnicy, rak jelita grubego, rak żołądka i rak piersi. Sposób podawania Do stosowania doustnego. Tabletki produktu Capecitalox należy połykać popijając wodą w ciągu 30 minut po posiłku

Kiedy nie przyjmować leku Capecitalox?

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 lub na fluorouracyl. • Wystąpienie w przeszłości ciężkich i niespodziewanych działań niepożądanych po zastosowaniu pochodnych fluoropirymidyny. • Stwierdzony całkowity niedobór dehydrogenazy dihydropirymidynowej (DPD)(patrz punkt 4.4). • Okres ciąży i karmienia piersią. • Ciężka leukopenia, neutropenia i trombocytopenia. • Ciężką niewydolność wątroby. • Ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny poniżej 30 ml/min). • Leczenie sorywudyną lub jej analogami np. brywudyną (patrz punkt 4.5). • Jeśli u pacjenta występują przeciwwskazania do stosowania któregokolwiek ze produktów leczniczych schematu leczenia skojarzonego, wówczas tego produktu leczniczego nie należy stosować.

Kiedy nie powinno się stosować leku Capecitalox?

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 lub na fluorouracyl. • Wystąpienie w przeszłości ciężkich i niespodziewanych działań niepożądanych po zastosowaniu pochodnych fluoropirymidyny. • Stwierdzony całkowity niedobór dehydrogenazy dihydropirymidynowej (DPD)(patrz punkt 4.4). • Okres ciąży i karmienia piersią. • Ciężka leukopenia, neutropenia i trombocytopenia. • Ciężką niewydolność wątroby. • Ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny poniżej 30 ml/min). • Leczenie sorywudyną lub jej analogami np. brywudyną (patrz punkt 4.5). • Jeśli u pacjenta występują przeciwwskazania do stosowania któregokolwiek ze produktów leczniczych schematu leczenia skojarzonego, wówczas tego produktu leczniczego nie należy stosować.

Jakie są działania niepożądane leku Capecitalox?

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa Ogólny profil bezpieczeństwa kapecytabiny utworzono na podstawie danych pochodzących od ponad 3000 pacjentów leczonych kapecytabiną w monoterapii lub kapecytabiną w skojarzeniu z różnymi 11 schematami chemioterapii w różnych wskazaniach. Profile bezpieczeństwa kapecytabiny stosowanej w monoterapii raka piersi z przerzutami, raka jelita grubego z przerzutami oraz w populacjach leczenia uzupełniającego raka jelita grubego są porównywalne. Szczegóły dotyczące dużych badań klinicznych, w tym schematy badań oraz ważniejsze wyniki w zakresie skuteczności: patrz punkt 5.1. Do najczęściej zgłaszanych i (lub) istotnych klinicznie działań niepożądanych (ADR) związanych z leczeniem należały objawy ze strony przewodu pokarmowego (zwłaszcza biegunka, nudności, wymioty, bóle brzucha, zapalenie jamy ustnej), zespół dłoniowo-podeszwowy (erytrodyzestezja dłoniowo-podeszwowa), uczucie zmęczenia, osłabienie, jadłowstręt, kardiotoksyczność, nasilenie zaburzeń nerkowych u osób z wcześniej zaburzoną czynnością nerek oraz zakrzepica i (lub) zatorowość. Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych Działania niepożądane, jakie badacz uznał za prawdopodobnie lub potencjalnie związane z podawaniem kapecytabiny, są wymienione w tabeli 4 dla kapecytabiny podawanej w monoterapii oraz w tabeli 5 dla kapecytabiny podawanej w skojarzeniu z różnymi schematami chemioterapii w różnych wskazaniach. W celu klasyfikacji częstości występowania działań niepożądanych leku przyjęto następujące przedziały: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100), rzadko (≥ 1/10,000 to < 1/1,000), bardzo rzadko (<1/10,000). W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania działania niepożądane leku są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem. Kapecytabina w monoterapii: Tabela 4 przedstawia działania niepożądane związane ze stosowaniem kapecytabiny w monoterapii na podstawie połączonej analizy danych dotyczących bezpieczeństwa z trzech dużych badań z udziałem ponad 1900 pacjentów (badania M66001, SO14695 oraz SO14796). Każde działanie niepożądane leku zostało zakwalifikowane do odpowiedniej grupy w zależności od całkowitej częstości występowania w analizie łącznej danych. Tabela 4: Wykaz działań niepożądanych leku występujących u pacjentów leczonych kapecytabiną w monoterapii Klasyfikacja układów Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko / Bardzo i narządów Wszystkie stopnie Wszystkie stopnie Ciężkie i (lub) rzadko nasilenia nasilenia zagrażające życiu (Obserwacje po (stopień 3-4) lub wprowadzeniu do uważane za istotne obrotu) medycznie Zakażenia i zarażenia - zakażenia wirusem posocznica, zakażenie pasożytnicze opryszczki, zapalenia dróg moczowych, nosogardła, zakażenia zapalenie tkanki dolnych dróg podskórnej, zapalenie oddechowych migdałków, zapalenie gardła, kandydoza jamy ustnej, grypa, zapalenie błony śluzowej żołądka i jelit, zakażenia grzybicze, zakażenia, ropień okołowirzchołkowy zęba Nowotwory łagodne, - - tłuszczak złośliwe i nieokreślone (w tym torbiele i polipy) 12 Klasyfikacja układów Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko / Bardzo i narządów Wszystkie stopnie Wszystkie stopnie Ciężkie i (lub) rzadko nasilenia nasilenia zagrażające życiu (Obserwacje po (stopień 3-4) lub wprowadzeniu do uważane za istotne obrotu) medycznie Zaburzenia krwi i - neutropenia, gorączka układu chłonnego niedokrwistość neutropeniczna, pancytopenia, granulocytopenia, trombocytopenia, leukopenia, niedokrwistość hemolityczna, zwiększenie wartości INR i (lub) wydłużony czas protrombinowy Zaburzenia układu - - nadwrażliwość Zaburzenia jadłowstręt odwodnienie, cukrzyca, metabolizmu i zmniejszenie masy hipokaliemia, odżywiania ciała zaburzenia łaknienia, niedożywienie, hipertriglicerydemia, Zaburzenia psychiczne - bezsenność, depresja stan splątania, napady paniki, obniżenie nastroju, zmniejszenie popędu płciowego Zaburzenia układu - bóle głowy, letarg, afazja, zaburzenia toksyczna nerwowego zawroty głowy, pamięci, ataksja, leukoencefalopatia parestezje, zaburzenia omdlenia, zaburzenia (bardzo rzadko) smaku równowagi, zaburzenia czucia, neuropatia obwodowa Zaburzenia oka - zwiększone łzawienie, zmniejszenie ostrości zwężenie zapalenie spojówek, widzenia, podwójne przewodu łzowego podrażnienie oka widzenie (rzadko), zaburzenia rogówki (rzadko), zapalenie rogówki (rzadko), przerwanie ciągłości rogówki (rzadko) Zaburzenia ucha i - - zawroty głowy, ból błędnika ucha 13 Klasyfikacja układów Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko / Bardzo i narządów Wszystkie stopnie Wszystkie stopnie Ciężkie i (lub) rzadko nasilenia nasilenia zagrażające życiu (Obserwacje po (stopień 3-4) lub wprowadzeniu do uważane za istotne obrotu) medycznie Zaburzenia serca - - niestabilna dławica migotanie komór piersiowa, dławica (rzadko), piersiowa, wydłużenie niedokrwienie odstępu QT mięśnia sercowego, (rzadko), migotanie zaburzenia rytmu przedsionków, typu Torsade de zaburzenia rytmu, pointes (rzadko), tachykardia, bradykardia tachykardia zatokowa, (rzadko), skurcz kołatanie serca naczyń (rzadko) Zaburzenia naczyniowe - zakrzepowe zapalenie zakrzepica żył żył głębokich, nadciśnienie, wybroczyny punkcikowate, niedociśnienie, uderzenia gorąca, obwodowe uczucie zimna Zaburzenia układu - duszność, krwawienie zatorowość płucna, oddechowego, klatki z odma płucna, piersiowej i śródpiersia nosa, kaszel, krwioplucie, astma, wydzielina z nosa duszność wysiłkowa Zaburzenia żołądka i biegunka, wymioty, krwawienie z niedrożność jelit, jelit nudności, zapalenie przewodu wodobrzusze, jamy ustnej, bóle pokarmowego, zapalenie jelit, brzucha zaparcia, bóle w zapalenie błony górnej części brzucha, śluzowej żołądka, objawy dyspeptyczne, zaburzenia połykania, wzdęcia, suchość w bóle w dolnej części ustach, brzucha, zapalenie przełyku, uczucie dyskomfortu w obrębie brzucha, refluks żołądkowo- przełykowy, zapalenie okrężnicy, krew w Zaburzenia wątroby i - hiperbilirubinemia, żółtaczka niewydolność dróg żółciowych nieprawidłowe wyniki wątroby (rzadko), badań cholestatyczne czynnościowych zapalenie wątroby wątroby (rzadko) 14 Klasyfikacja układów Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko / Bardzo i narządów Wszystkie stopnie Wszystkie stopnie Ciężkie i (lub) rzadko nasilenia nasilenia zagrażające życiu (Obserwacje po (stopień 3-4) lub wprowadzeniu do uważane za istotne obrotu) medycznie Zaburzenia skóry i zespół erytrodyzestezji wysypka, łysienie, pęcherz, owrzodzenie toczeń skórny tkanki podskórnej dłoniowo- rumień, suchość skóry, skóry, wysypka, rumieniowaty podeszwowej** świąd, pokrzywka, reakcje układowy hiperpigmentacja nadwrażliwości na (rzadko), ciężkie skóry, wysypka światło, rumień reakcje skórne plamista, łuszczenie dłoniowy, obrzęk takie jak zespół skóry, zapalenie skóry, twarzy, plamica, Stevensa Johnsona zaburzenia nawrót objawów i toksyczno- pigmentacji, zmiany w popromiennych po rozpływna obrębie paznokci kolejnym podaniu martwica naskórka leku (ang. Radiation (bardzo rzadko) Zaburzenia mięśniowo- - bóle kończyn, bóle recall obrzęksyndrome) stawów, bóle (patrz punkt 4.4) szkieletowe i tkanki pleców, bóle stawów kości, bóle twarzy, łącznej sztywność mięśniowo- szkieletowa, Zaburzenia nerek i dróg - - wodonercze, moczowych nietrzymanie moczu, krwiomocz, oddawanie moczu w nocy, zwiększenie stężenia kreatyniny Zaburzenia układu - - krwawienia z narządu rozrodczego i piersi rodnego Zaburzenia ogólne i zmęczenie gorączka, obrzęki, dreszcze, stany w miejscu osłabienie obrzęk obwodowy, złe objawy podania samopoczucie, ból w grypopodobne, klatce piersiowej dreszcze, zwiększenie temperatury ciała ** W oparciu o doświadczenie po wprowadzeniu produktu do obrotu może wystąpić trwały lub ciężki zespół erytrodyzestezji dłoniowo-podeszwowej, co może prowadzić do utraty linii papilarnych (patrz punkt 4.4) Kapecytabina w leczeniu skojarzonym Tabela 5 przedstawia działania niepożądane związane ze stosowaniem kapecytabiny w skojarzeniu z różnymi schematami chemioterapii w różnych wskazaniach na podstawie danych dotyczących bezpieczeństwa zebranych w grupie ponad 3000 pacjentów. Działania niepożądane są dodawane do odpowiednich grup częstości występowania (bardzo częste lub częste), zgodnie z najwyższą częstością odnotowaną w którymkolwiek z dużych badań klinicznych, przy czym są one uwzględnione jedynie wówczas, gdy występowały dodatkowo do objawów obserwowanych po zastosowaniu kapecytabiny w monoterapii lub gdy występowały w grupie większej częstości niż po zastosowaniu kapecytabiny w monoterapii (patrz tabela 4). Niezbyt częste działania niepożądane zaobserwowane podczas leczenia skojarzonego z zastosowaniem kapecytabiny są zgodne z działaniami niepożądanymi zgłaszanymi po zastosowaniu kapecytabiny w monoterapii albo po monoterapii innymi produktami leczniczymi użytymi w leczeniu skojarzonym (w literaturze i (lub) w odpowiedniej charakterystyce produktu leczniczego). Niektóre z działań niepożądanych odpowiadają reakcjom obserwowanym często po zastosowaniu produktu leczniczego użytego w leczeniu skojarzonym (np. obwodowa neuropatia czuciowa w przypadku docetakselu lub oksaliplatyny, nadciśnienie tętnicze w przypadku bewacyzumabu); nie można jednak wykluczyć ich nasilenia na skutek zastosowania kapecytabiny. 15 Tabela 5: Zestawienie powiązanych działań niepożądanych leku, zaobserwowanych u pacjentów leczonych kapecytabiną dodatkowo w stosunku do działań niepożądanych odnotowanych podczas monoterapii kapecytabiną lub kwalifikujących się do grupy większej częstości ich występowania w porównaniu z monoterapią kapecytabiną. Klasyfikacja według Bardzo często Często Rzadko / Bardzo rzadko układów i nadządów Wszystkie stopnie Wszystkie stopnie nasilenia (Obserwacje po nasilenia wprowadzeniu do obrotu) Zakażenia i zarażenia - półpasiec, zakażenie układu pasożytnicze moczowego, kandydoza jamy ustnej, zakażenie górnych dróg oddechowych, zapalenie błony śluzowej nosa, grypa, +zakażenie, opryszczka wargowa + Zaburzenia krwi i układu neutropenia, depresja szpiku kostnego, + chłonnego + leukopenia, gorączka neutropeniczna + niedokrwistość, Zaburzenia układu - Nadwrażliwość Zaburzenia metabolizmu i zmniejszenie hipokaliemia, hiponatremia, odżywiania łaknienia hipomagnezemia, hipokalcemia, hiperglikemia Zaburzenia psychiczne - zaburzenia snu, niepokój Zaburzenia układu parestezje, neurotoksyczność, drżenia, nerwowego neuropatia nerwoból, reakcje obwodowa, nadwrażliwości, obwodowa niedoczulica neuropatia Zaburzenia oka nadmierne zaburzenia widzenia, zespół łzawienie suchego oka, ból oka, zaburzenie widzenia, nieostre widzenie Zaburzenia ucha i błędnika - szumy uszne, niedosłuch Zaburzenia serca - migotanie przedsionków, niedokrwienie/zawał serca Zaburzenia naczyniowe obrzęki kończyn uderzenia gorąca, hipotonia, dolnych, przełom nadciśnieniowy, nadciśnienie nagłe tętnicze, zaczerwienienie twarzy, + zatorowość i zapalenie żył zakrzepica Zaburzenia układu ból gardła, czkawka, ból gardła i krtani, oddechowego, klatki zaburzenia czucia dysfonia piersiowej i śródpiersia w obrębie gardła 16 Klasyfikacja według Bardzo często Często Rzadko / Bardzo rzadko układów i nadządów Wszystkie stopnie Wszystkie stopnie nasilenia (Obserwacje po nasilenia wprowadzeniu do obrotu) Zaburzenia żołądka i jelit zaparcia, Krwawienie z górnego niestrawność odcinka przewodu pokarmowego, owrzodzenia jamy ustnej, zapalenie żołądka, powiększenie obwodu brzucha, choroba refluksowa żołądkowo- przełykowa, ból w jamie ustnej, zaburzenia połykania, krwawienie z odbytnicy, bóle w podbrzuszu, pieczenie w jamie ustnej, dyskomfort w jamie brzusznej Zaburzenia wątroby i dróg - zaburzenia czynności żółciowych wątroby Zaburzenia skóry i tkanki łysienie, zaburzenia nadmierne pocenie, wysypka podskórnej dotyczące paznokci rumieniowa, pokrzywka, poty nocne Zaburzenia mięśniowo- bóle mięśni, bóle ból żuchwy, skurcze mięśni, szkieletowe i tkanki łącznej stawów, bóle szczękościsk, osłabienie kończyn mięśni Zaburzenia nerek i dróg - krwiomocz, białkomocz, Ostra niewydolność nerek moczowych zmniejszenie klirensu wtórna do odwodnienia nerkowego kreatyniny, (rzadko) bolesne oddawanie moczu Zaburzenia ogólne i stany w gorączka, zapalenie błony śluzowej, miejscu podania leku osłabienie, bóle kończyn, ból, dreszcze, + senność, ból zaburzenia w klatce piersiowej, objawy tolerancji grypopodobne, +gorączka, temperatury reakcja związana z podaniem wlewu, reakcja w miejscu wstrzyknięcia, ból w miejscu podania wlewu, Urazy, zatrucia i powikłania - ból w miejscu wstrzyknięcia stłuczenia po zabiegach + Dla każdego terminu częstość została określona w odniesieniu do działań niepożądanych wszystkich stopni nasilenia. W przypadku terminów oznaczonych znakiem „+” częstość została określona w odniesieniu do działań niepożądanych stopnia 3–4. Działania niepożądane są dodawane według najwyższej częstości występowania odnotowanej w którymkolwiek z dużych badań z zastosowaniem leczenia skojarzonego. Opis wybranych działań niepożądanych Zespół dłoniowo-podeszwowy (patrz punkt 4.4) W przypadku kapecytabiny podawanej w dawce 1250 mg/m2 dwa razy na dobę w dniach od 1 do 14 co 3 tygodnie, w badaniach kapecytabiny stosowanej w monoterapii (w tym w badaniach leczenia uzupełniającego raka okrężnicy, leczenia raka jelita grubego z przerzutami oraz leczenia raka piersi) częstość występowania tego działania niepożądanego w każdym stopniu nasilenia wynosiła od 53% do 60%, natomiast w grupie leczenia raka piersi z przerzutami z zastosowaniem kapecytabiny/ docetakselu częstość ta wynosiła 63%. W przypadku dawki kapecytabiny 1000 mg/m2 podawanej dwa razy na dobę 17 w dniach od 1. do 14 co 3 tygodnie w leczeniu skojarzonym z zastosowaniem kapecytabiny częstość występowania tego działania niepożądanego w każdym stopniu nasilenia wynosiła od 22% do 30%. Metaanaliza 14 badań klinicznych, na podstawie danych o ponad 4700 pacjentach leczonych kapecytabiną w monoterapii lub w skojarzeniu z różnymi schematami chemioterapii w różnych wskazaniach (rak okrężnicy, okrężnicy i (lub) odbytnicy, żołądka i piersi) wykazała, że HFS (wszystkie stopnie) wystąpił u 2066 (43%) pacjentów po medianie czasu wynoszącej 239 [95% CI 201–288] dni po rozpoczęciu leczenia kapecytabiną. We wszystkich analizowanych badaniach, następujące zmienne były statystycznie istotnie związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia HFS: zwiększona dawka początkowa kapecytabiny (gram), zmniejszona dawka skumulowana kapecytabiny (0,1*kg), zwiększona względna intensywność dawki w pierwszych 6 tygodniach, zwiększona długość trwania leczenia w badaniu (tygodnie), zwiększony wiek (przy 10-letnich interwałach), płeć żeńska oraz dobry wyjściowy stan ogólny w skali ECOG (0 versus ≥1). Biegunka (patrz punkt 4.4) Kapecytabina może wywoływać biegunkę, którą obserwowano u odsetka pacjentów wynoszącego do 50%. Metaanaliza 14 badań klinicznych, na podstawie danych o ponad 4700 pacjentach leczonych kapecytabiną wykazała, że we wszystkich analizowanych badaniach, następujące zmienne były statystycznie istotnie związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia biegunki: zwiększona dawka początkowa kapecytabiny (gram), zwiększona długość trwania leczenia w badaniu (tygodnie), zwiększony wiek (przy 10-letnich interwałach) oraz płeć żeńska. Następujące zmienne były statystycznie istotnie związane ze zmniejszonym ryzykiem wystąpienia biegunki: zwiększona dawka skumulowana kapecytabiny (0,1*kg) oraz zwiększona względna intensywność dawki w pierwszych 6 tygodniach. Kardiotoksyczność (patrz punkt 4.4) Oprócz działań niepożądanych opisanych w tabelach 4 i 5, połączona analiza danych dotyczących bezpieczeństwa klinicznego z 7 badań klinicznych z udziałem 949 pacjentów (2 badania kliniczne fazy III i 5 badań fazy II, dotyczących raka jelita grubego z przerzutami i raka piersi z przerzutami) wykazała następujące działania niepożądane o częstości występowania poniżej 0,1% po zastosowaniu kapecytabiny w monoterapii: kardiomiopatia, niewydolność serca, nagły zgon sercowy i dodatkowe skurcze komorowe. Oprócz działań niepożądanych opisanych w tabelach 4 i 5, połączona analiza danych dotyczących bezpieczeństwa klinicznego z 7 badań klinicznych wykazała, że stosowanie kapecytabiny w monoterapii jest także związane z encefalopatią występującą z częstością poniżej 0,1%. Szczególne grupy pacjentów Pacjenci w podeszłym wieku (patrz punkt 4.2) Analiza danych dotyczących bezpieczeństwa w grupie pacjentów w wieku ≥60 lat leczonych kapecytabiną w monoterapii oraz analiza pacjentów leczonych kapecytabiną w skojarzeniu z docetakselem wykazała zwiększenie częstości występowania związanych z leczeniem działań niepożądanych stopnia 3. i 4. oraz związanych z leczeniem poważnych działań niepożądanych w porównaniu z grupą pacjentów w wieku <60 lat. U pacjentów w wieku ≥60 lat leczonych kapecytabiną w skojarzeniu z docetakselem odnotowano również więcej przypadków przedterminowego przerywania leczenia z powodu działań niepożądanych niż w grupie pacjentów w wieku <60 lat. Metaanaliza 14 badań klinicznych, na podstawie danych o ponad 4700 pacjentach leczonych kapecytabiną wykazała, że we wszystkich analizowanych badaniach, zwiększony wiek (przy 10-letnich interwałach) jest statystycznie istotnie związany ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia HFS i biegunki oraz ze zmniejszonym ryzykiem wystąpienia neutropenii. Płeć Metaanaliza 14 badań klinicznych, na podstawie danych o ponad 4700 pacjentach leczonych kapecytabiną wykazała, że we wszystkich analizowanych badaniach, płeć żeńska jest statystycznie 18 istotnie związana ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia HFS i biegunki oraz ze zmniejszonym ryzykiem wystąpienia neutropenii. Pacjenci z zaburzoną czynnością nerek (patrz punkty 4.2, 4.4 i 5.2) Analiza danych dotyczących bezpieczeństwa u pacjentów z niewydolnością nerek leczonych kapecytabiną w monoterapii (rak jelita grubego) wykazała wzrost częstości występowania związanych z leczeniem działań niepożądanych stopnia 3. i 4. w porównaniu z pacjentami z prawidłową czynnością nerek [36% u pacjentów bez niewydolności nerek (n=268) w porównaniu z odpowiednio 41% w łagodnej niewydolności nerek (n=257) i 54% w umiarkowanej niewydolności nerek (n=59)] (patrz punkt 5.2). Wśród pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek częściej zachodziła konieczność zmniejszenia dawki (44%) w porównaniu do 33% i 32% odpowiednio u pacjentów bez niewydolności nerek lub z łagodną niewydolnością nerek, a ponadto w tej grupie obserwowano zwiększony odsetek przedterminowego przerywania leczenia (21% przypadków przerwania w czasie pierwszych dwóch cykli) w porównaniu do 5% i 8%, odpowiednio u chorych bez niewydolności nerek lub z lekką niewydolnością nerek. Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem: Departament Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Czy lek Capecitalox wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?

Kapecytabina ma niewielki do umiarkowanego wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Może powodować zawroty głowy, uczucie zmęczenia i nudności.

Czy przyjmując Capecitalox mogę prowadzić auto?

Kapecytabina ma niewielki do umiarkowanego wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Może powodować zawroty głowy, uczucie zmęczenia i nudności.

Czy Capecitalox mogę przyjmować w ciąży?

Kobiety w okresie rozrodczym /antykoncepcja u mężczyzn i kobiet Kobietom w okresie rozrodczym należy zalecać zapobieganie ciąży w trakcie leczenia kapecytabiną. Gdy pacjentka zajdzie w ciążę w czasie leczenia kapecytabiną, musi zostać poinformowana o zagrożeniu dla płodu. W trakcie leczenia należy stosować skuteczne metody antykoncepcji. Ciąża Nie prowadzono badań nad stosowaniem kapecytabiny u kobiet w ciąży; jednakże należy przyjąć, że kapecytabina podawana u kobiet w ciąży może powodować uszkodzenie płodu. W badaniach toksyczności reprodukcyjnej prowadzonych na zwierzętach kapecytabina powodowała wady rozwojowe i powodujące zgon uszkodzenia zarodka. Skutki te przypisuje się pochodnym fluoropirymidynowym. Kapecytabina jest przeciwwskazana w czasie ciąży. Karmienie piersią Nie wiadomo czy kapecytabina przenika do mleka ludzkiego. U myszy w okresie laktacji stwierdzono znaczące ilości kapecytabiny i jej metabolitów w mleku. Zaleca się przerwanie karmienia w okresie leczenia kapecytabiną. Płodność Brak danych dotyczących wpływu kapecytabiny na płodność. Badania rejestracyjne leczniczego kapecytabiny dopuszczały udział kobiet w wieku rozrodczym i mężczyzn jedynie w przypadku wyrażenia przez nich zgody na stosowanie zaproponowanych metod antykoncepcji w czasie trwania badań oraz w wymaganym okresie po zakończeniu badań. Podczas badań na zwierzętach obserwowano zmiany płodności (patrz punkt 5.3).

Czy Capecitalox jest bezpieczny w czasie karmienia?

Kobiety w okresie rozrodczym /antykoncepcja u mężczyzn i kobiet Kobietom w okresie rozrodczym należy zalecać zapobieganie ciąży w trakcie leczenia kapecytabiną. Gdy pacjentka zajdzie w ciążę w czasie leczenia kapecytabiną, musi zostać poinformowana o zagrożeniu dla płodu. W trakcie leczenia należy stosować skuteczne metody antykoncepcji. Ciąża Nie prowadzono badań nad stosowaniem kapecytabiny u kobiet w ciąży; jednakże należy przyjąć, że kapecytabina podawana u kobiet w ciąży może powodować uszkodzenie płodu. W badaniach toksyczności reprodukcyjnej prowadzonych na zwierzętach kapecytabina powodowała wady rozwojowe i powodujące zgon uszkodzenia zarodka. Skutki te przypisuje się pochodnym fluoropirymidynowym. Kapecytabina jest przeciwwskazana w czasie ciąży. Karmienie piersią Nie wiadomo czy kapecytabina przenika do mleka ludzkiego. U myszy w okresie laktacji stwierdzono znaczące ilości kapecytabiny i jej metabolitów w mleku. Zaleca się przerwanie karmienia w okresie leczenia kapecytabiną. Płodność Brak danych dotyczących wpływu kapecytabiny na płodność. Badania rejestracyjne leczniczego kapecytabiny dopuszczały udział kobiet w wieku rozrodczym i mężczyzn jedynie w przypadku wyrażenia przez nich zgody na stosowanie zaproponowanych metod antykoncepcji w czasie trwania badań oraz w wymaganym okresie po zakończeniu badań. Podczas badań na zwierzętach obserwowano zmiany płodności (patrz punkt 5.3).

Czy Capecitalox wpływa na płodność?

Kobiety w okresie rozrodczym /antykoncepcja u mężczyzn i kobiet Kobietom w okresie rozrodczym należy zalecać zapobieganie ciąży w trakcie leczenia kapecytabiną. Gdy pacjentka zajdzie w ciążę w czasie leczenia kapecytabiną, musi zostać poinformowana o zagrożeniu dla płodu. W trakcie leczenia należy stosować skuteczne metody antykoncepcji. Ciąża Nie prowadzono badań nad stosowaniem kapecytabiny u kobiet w ciąży; jednakże należy przyjąć, że kapecytabina podawana u kobiet w ciąży może powodować uszkodzenie płodu. W badaniach toksyczności reprodukcyjnej prowadzonych na zwierzętach kapecytabina powodowała wady rozwojowe i powodujące zgon uszkodzenia zarodka. Skutki te przypisuje się pochodnym fluoropirymidynowym. Kapecytabina jest przeciwwskazana w czasie ciąży. Karmienie piersią Nie wiadomo czy kapecytabina przenika do mleka ludzkiego. U myszy w okresie laktacji stwierdzono znaczące ilości kapecytabiny i jej metabolitów w mleku. Zaleca się przerwanie karmienia w okresie leczenia kapecytabiną. Płodność Brak danych dotyczących wpływu kapecytabiny na płodność. Badania rejestracyjne leczniczego kapecytabiny dopuszczały udział kobiet w wieku rozrodczym i mężczyzn jedynie w przypadku wyrażenia przez nich zgody na stosowanie zaproponowanych metod antykoncepcji w czasie trwania badań oraz w wymaganym okresie po zakończeniu badań. Podczas badań na zwierzętach obserwowano zmiany płodności (patrz punkt 5.3).