Zasób 3

Brimoplus

Postać
krople do oczu, roztwór
Moc
0,2% + 0,5%
Skład
Jeden ml roztworu zawiera: 2,0 mg winianu brymonidyny (Brimonidini tartras), co odpowiada 1,3 mg brymonidyny; 5,0 mg tymololu (Timololum), co odpowiada 6,8 mg maleinianu tymololu. Substancje pomocnicze o znanym działaniu: Zawiera benzalkoniowy chlorek w ilości 0,05 mg/ml. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Substancje pomocnicze
Benzalkoniowy chlorek Sodu diwodorofosforan dwuwodny Disodu fosforan dwuwodny Benzalkoniowy chlorek Kwas solny lub sodu wodorotlenek (dodawane do ustalenia pH) Woda do wstrzykiwań.
Wskazania
ObniŜanie ciśnienia śródgałkowego u pacjentów z przewlekłą jaskrą otwartego kąta lub nadciśnieniem ocznym, u których odpowiedź na leki blokujące receptory beta-adrenergiczne stosowane miejscowo, jest niewystarczająca.
Dawkowanie
Aby zapobiec zakaŜeniu oka lub zanieczyszczeniu kropli do oczu, nie wolno dopuścić do kontaktu końcówki zakraplacza z jakąkolwiek powierzchnią. Zalecane dawkowanie u dorosłych (w tym u pacjentów w wieku podeszłym) Zalecaną dawką jest jedna kropla Brimoplus do chorego oka (oczu), dwa razy na dobę, w odstępie około 12-godzinnym. Jeśli stosowany jest miejscowo więcej niŜ jeden lek, poszczególne leki naleŜy zakraplać w odstępach co najmniej 5 minut. Sposób podania Podobnie jak w przypadku innych kropli do oczu, po zakropleniu zaleca się uciśnięcie kanału nosowo- łzowego lub zamknięcie powieki na 2 minuty, co pozwoli zmniejszyć układowe wchłanianie i ograniczy przez to ich ogólne działania niepoŜądane: zaleca się ucisnąć worek łzowy w okolicy krawędzi kostnej na dwie minuty. NaleŜy to zrobić bezpośrednio po wkropleniu preparatu do kaŜdego oka. Szczególne grupy pacjentów Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania leku Brimoplus u pacjentów z zaburzeniami 1 czynności wątroby lub nerek. Dlatego naleŜy zachować ostroŜność przy leczeniu tych pacjentów. Stosowanie u dzieci i młodzieŜy Brimoplus jest przeciwwskazany u noworodków i niemowląt (w wieku poniŜej 2 lat) (patrz punkt 4.3, punkt 4.4, punkt 4.8 oraz punkt 4.9). Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność leku Brimoplus u dzieci i młodzieŜy (w wieku od 2 do 17 lat) nie zostały ustalone. Dlatego nie zaleca się stosowania tego leku u dzieci i młodzieŜy (patrz takŜe punkt 4.4 i punkt 4.8).
Przeciwwskazania
- NadwraŜliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. - Choroba dróg oddechowych z nadreaktywnością, w tym astma oskrzelowa występująca aktualnie lub w wywiadzie, cięŜka przewlekła obturacyjna choroba płuc. - Bradykardia zatokowa, zespół chorego węzła zatokowego, blok zatokowo-przedsionkowy blok przedsionkowo-komorowy drugiego lub trzeciego stopnia niewyrównany przez zastosowanie stymulatora serca, jawna niewydolność serca, wstrząs kardiogenny. - Stosowanie u noworodków i niemowląt (w wieku poniŜej 2 lat) (patrz punkt 4.8). - Stosowanie u pacjentów przyjmujących inhibitory monoaminooksydazy (IMAO). - Stosowanie u pacjentów przyjmujących leki przeciwdepresyjne, które wpływają na przewodnictwo noradrenergiczne (np. trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i mianseryna).
Działania niepożądane
Na podstawie danych z badań klinicznych z okresem obserwacji wynoszącym 12 miesięcy, do najczęstszych działań niepoŜądanych leku Brimoplus naleŜały przekrwienie spojówek (około 15% pacjentów) oraz uczucie palenia w oku (około 11% pacjentów). W większości przypadków nasilenie objawów było łagodne, a wskaźniki przerwania leczenia z powodu działań niepoŜądanych wynosiły 5 odpowiednio jedynie 3,4% oraz 0,5%. Tak jak inne miejscowo stosowane leki okulistyczne, tymolol wchłania się do krąŜenia ogólnego. MoŜe to powodować podobne działania niepoŜądane jak po stosowaniu beta-adrenolityków ogólnie. Częstość występowania ogólnoustrojowych działań niepoŜądanych po zastosowaniu miejscowym do oka jest niŜsza niŜ po podaniu ogólnym. Wymienione działania niepoŜądane obejmują teŜ działania niepoŜądane obserwowane po zastosowaniu innych leków okulistycznych z klasy beta-adrenolityków. Następujące działania niepoŜądane były zgłaszane w czasie badań klinicznych: Zaburzenia psychiczne Często (≥1/100 do <1/10): depresja Zaburzenia układu nerwowego Często (≥1/100 do <1/10): senność, ból głowy Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100): zawroty głowy, omdlenia Zaburzenia oka Bardzo często (≥1/10): przekrwienie spojówek, uczucie palenia Często (≥1/100 do <1/10): uczucie kłucia w oku, alergiczne zapalenie spojówek, nadŜerka rogówki, powierzchniowe punkcikowate zapalenie rogówki, świąd oka, przerost grudek chłonnych spojówek, zaburzenia widzenia, zapalenie powiek, nadmierne łzawienie, suchość oka, wydzielina z oka, ból oka, podraŜnienie oka, uczucie obecności ciała obcego w oku Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100): pogorszenie ostrości wzroku, obrzęk spojówki, grudkowe zapalenie spojówek, alergiczne zapalenie powiek, zapalenie spojówek, ogniskowe zmętnienia ciała szklistego, astenopia (osłabienie ostrości widzenia), światłowstręt, przerost brodawki, ból powieki, zblednięcie spojówki, obrzęk rogówki, nacieki na rogówce, oddzielenie ciała szklistego Zaburzenia serca zastoinowa niewydolność serca, kołatanie serca Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100): Zaburzenia naczyniowe Często (≥1/100 do <1/10): nadciśnienie tętnicze Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100): zapalenie błony śluzowej nosa, suchość nosa Zaburzenia Ŝołądka i jelit Często (≥1/100 do <1/10): suchość w jamie ustnej Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100): zaburzenia smaku Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Często (≥1/100 do <1/10): obrzęk powiek, świąd powiek, rumień powiek Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100): alergiczne kontaktowe zapalenie skóry Zaburzenia ogólne i stany w miejscu Często (≥1/100 do <1/10): stany osłabienia Badania diagnostyczne Często (≥1/100 do <1/10): nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby 6 Od czasu wprowadzenia leku Brimoplus na rynek zgłaszano następujące działania niepoŜądane: Zaburzenia serca Częstość nieznana: zaburzenia rytmu, bradykardia, tachykardia Zaburzenia naczyniowe Częstość nieznana: obniŜenie ciśnienia tętniczego krwi Ponadto, niŜej wymienione działania niepoŜądane występowały podczas stosowania jednej z substancji czynnych i potencjalnie mogą wystąpić takŜe podczas leczenia lekiem Brimoplus: Zaburzenia psychiczne: bezsenność Zaburzenia oka: zapalenie tęczówki, zwęŜenie źrenicy Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i objawy ze strony górnych dróg oddechowych, śródpiersia: duszność Zaburzenia Ŝołądka i jelit: objawy Ŝołądkowo-jelitowe Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: układowe reakcje alergiczne U noworodków i niemowląt (w wieku poniŜej 2 lat), które przyjmowały brymonidynę w leczeniu jaskry wrodzonej, zgłaszano objawy przedawkowania brymonidyny, takie jak utrata świadomości, obniŜenie ciśnienia tętniczego krwi, obniŜenie napięcia mięśni, bradykardia, hipotermia, sinica i bezdech (patrz punkt 4.3). Częste przypadki występowania senności obserwowano u dzieci w wieku 2 lat i starszych, zwłaszcza w wieku 2–7 lat i (lub) o masie ciała poniŜej 20 kg (patrz punkt 4.4). Tymolol (dodatkowe działania niepoŜądane były obserwowane podczas podawania beta- adrenolityków do stosowania do oka i mogą wystąpić podczas podawania tymololu) Zaburzenia układu immunologicznego układowe reakcje alergiczne, w tym obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, wysypka miejscowa i uogólniona, świąd, reakcja anafilaktyczna Zaburzenia metabolizmu i odŜywiania hipoglikemia Zaburzenia psychiczne: bezsenność, koszmary senne, utrata pamięci Zaburzenia układu nerwowego: udar mózgu, nasilenie objawów miastenii gravis, parestezja, niedokrwienie mózgu Zaburzenia oka: zmniejszenie wraŜliwości rogówki, niewyraźne widzenie, podwójne widzenie, opadanie powieki, odwarstwienie naczyniówki (po zabiegu filtracyjnym – patrz punkt 4.4), zmiany refrakcji (w niektórych przypadkach z powodu odstawienia leku zwęŜającego źrenicę) 7 Zaburzenia ucha i błędnika: szum w uszach Zaburzenia serca: ból w klatce piersiowej, obrzęki, blok przedsionkowo-komorowy, zatrzymanie akcji serca, niewydolność serca Zaburzenia naczyniowe: zaburzenia krąŜenia mózgowego, chromanie, zjawisko Raynauda, zimne ręce i stopy Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i skurcz oskrzeli (głównie u pacjentów z istniejącą śródpiersia: wcześniej chorobą przebiegającą ze skurczem oskrzeli), duszność, kaszel, niewydolność oddechowa Zaburzenia Ŝołądka i jelit: nudności, biegunka, niestrawność, ból brzucha, wymioty Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: łysienie, wysypka przypominająca łuszczycę lub nasilenie łuszczycy, wysypka Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki bóle mięśni, toczeń rumieniowaty układowy łącznej: Zaburzenia nerek i dróg moczowych: choroba Peyroniego Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: zaburzenia czynności seksualnych, zmniejszone libido
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
Lek Brimoplus wywiera niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. MoŜe on wywoływać przemijające niewyraźne widzenie, uczucie zmęczenia i/lub senność, które mogą upośledzać zdolność do prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn. Pacjent powinien poczekać do ustąpienia tych objawów, zanim będzie prowadził pojazd mechaniczny lub obsługiwał maszyny.
Interakcje
Nie przeprowadzono specyficznych dla tego leku badań dotyczących interakcji. Pomimo braku swoistych badań nad interakcjami między lekiem Brimoplus a innymi lekami, naleŜy jednak brać pod uwagę moŜliwość wystąpienia działania addycyjnego lub nasilenia działania leków hamujących czynność ośrodkowego układu nerwowego (alkohol, barbiturany, opioidowe leki przeciwbólowe, leki uspokajające i znieczulające ogólnie). Przy jednoczesnym stosowaniu kropli do oczu, zawierających tymolol oraz doustnych leków blokujących kanał wapniowy, guanetydyny, beta-adrenolityków, leków przeciwarytmicznych, glikozydów naparstnicy oraz leków parasympatykomimetycznych, istnieje moŜliwość działania addytywnego, prowadzącego do niedociśnienia i/lub znacznej bradykardii. Zgłaszano bardzo rzadkie (<1: 10000) przypadki hipotonii po podaniu brymonidyny. NaleŜy zachować ostroŜność przy jednoczesnym stosowaniu preparatu Brimoplus i leków przeciwnadciśnieniowych o działaniu układowym. Rozszerzenie źrenic związane z jednoczesnym podaniem okulistycznych beta-adrenolityków i adrenaliny (epinefryny) zgłaszano sporadycznie. Beta-adrenolityki mogą nasilać działanie hipoglikemizujące leków przeciwcukrzycowych. Beta- adrenolityki mogą takŜe maskować objawy podmiotowe i przedmiotowe hipoglikemii (patrz punkt 4.4). Jednoczesne przyjmowanie beta-adrenolityków moŜe nasilać reakcję nadciśnieniową po nagłym przerwaniu stosowania klonidyny. Nasilenie układowej beta-blokady (np. zmniejszenie częstości tętna, depresję) zgłaszano podczas leczenia skojarzonego inhibitorami CYP2D6 (np. chinidyną, fluoksetyną, paroksetyną) z tymololem. Jednoczesne stosowanie beta-adrenolityków ze środkami znieczulającymi ogólnie moŜe osłabić tachykardię wyrównawczą i zwiększyć ryzyko niedociśnienia (patrz punkt 4.4). Lekarz anestezjolog musi być poinformowany o tym, Ŝe pacjent przyjmuje Lek Brimoplus. NaleŜy zachować ostroŜność, jeŜeli lek Brimoplus jest stosowany jednocześnie ze środkami kontrastowymi, zawierającymi jod albo lidokainą podawaną doŜylnie. Cymetydyna, hydralazyna i alkohol mogą zwiększać stęŜenie tymololu w osoczu krwi. Brak danych dotyczących stęŜenia katecholamin krąŜących krwi po stosowaniu preparatu Brimoplus. Zaleca się zachowanie ostroŜności u pacjentów stosujących leki, które mogą wpływać na metabolizm i wychwyt amin z krąŜenia, np. chlorpromazyny, metylfenidatu, rezerpiny. Zaleca się ostroŜność na początku leczenia lub w przypadku zmiany dawki leków działających ogólnie (bez względu na postać farmaceutyczną), które mogą wchodzić w interakcje z agonistami receptorów alfa-adrenergicznych lub zmieniać ich aktywność, np. agoniści lub antagoniści receptorów adrenergicznych (izoprenalina, prazosyna). Mimo, Ŝe nie przeprowadzono swoistych badań nad interakcjami pomiędzy lekiem Brimoplus a innymi lekami, naleŜy brać pod uwagę teoretyczną moŜliwość nasilenia działania zmniejszającego 4 ciśnienie śródgałkowe przy jednoczesnym podawaniu prostamidów, prostaglandyn, inhibitorów anhydrazy węglanowej lub pilokarpiny. Jednoczesne podawanie inhibitorów oksydazy monoaminowej (IMAO) jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3). Pacjenci, którzy przyjmowali inhibitor MAO, powinni odczekać 14 dni po zakończeniu jego stosowania, zanim rozpoczną leczenie lekiem Brimoplus.
Ostrzeżenia
Dzieciom w wieku 2 lat i starszym, zwłaszcza w wieku 2–7 lat i (lub) o masie ciała poniŜej 20 kg, naleŜy podawać lek ostroŜnie, przy dokładnej obserwacji, ze względu na wysoką częstość występowania senności. Bezpieczeństwo i skuteczność leku Brimoplus u dzieci i młodzieŜy (w wieku od 2 do 17 lat) nie zostało ustalone (patrz punkt 4.2 i punkt 4.8). Podobnie jak w przypadku innych leków do stosowania miejscowego do oka, substancje czynne preparatu Brimoplus mogą być wchłaniane układowo. Nie obserwowano nasilenia wchłaniania układowego poszczególnych substancji czynnych przy ich stosowaniu w skojarzeniu. Z uwagi na zawartość tymololu o działaniu beta-adrenolitycznym mogą wystąpić takie same działania niepoŜądane ze strony układu krąŜenia, oddechowego i inne działania niepoŜądane jak w przypadku stosowanych ogólnoustrojowo leków blokujących receptory beta-adrenergiczne. Częstość występowania układowych działań niepoŜądanych po zastosowaniu miejscowym do oka jest niŜsza niŜ po zastosowaniu ogólnoustrojowym. Jak zmniejszyć wchłanianie ogólnoustrojowe, patrz punkt 4.2. U niektórych pacjentów podczas badań klinicznych nad lekiem Brimoplus występowały reakcje typu alergicznego ze strony oka (alergiczne zapalenie spojówek i alergiczne zapalenie powiek). Alergiczne zapalenie spojówek występowało u 5,2% pacjentów. Zwykle początek objawów występował po 3 – 9 miesiącach. Ogólny wskaźnik przerwania leczenia z powodu reakcji alergicznej wynosił 3,1%. Alergiczne zapalenie powiek było zgłaszane niezbyt często (<1%). W razie wystąpienia reakcji alergicznych, naleŜy przerwać leczenie preparatem Brimoplus. Zaburzenia serca U pacjentów z chorobami układu krąŜenia (np. choroba wieńcowa, dławica Printzmetala i niewydolność serca) i z niedociśnieniem naleŜy dokładnie ocenić konieczność podania betaadrenolityków i rozwaŜyć zastosowanie leku z inną substancją czynną. NaleŜy obserwować, czy u pacjentów z chorobami układu krąŜenia nie wystąpiło nasilenie objawów tych chorób lub działania niepoŜądane. 2 Z powodu ujemnego działania na czas przewodzenia, beta-adrenolityki powinny być podawane ostroŜnie pacjentom z blokiem serca pierwszego stopnia. Podobnie jak w przypadku beta-adrenolityków stosowanych układowo, jeŜeli istnieje konieczność przerwania stosowania leku u pacjentów z chorobą wieńcową, naleŜy stopniowo zmniejszać dawkę w celu uniknięcia zaburzeń rytmu serca, zawału mięśnia sercowego lub nagłego zgonu. Zaburzenia naczyniowe Pacjenci z powaŜnymi zaburzeniami krąŜenia obwodowego (np. z cięŜką postacią choroby Raynaud’a lub zespołem Raynaud’a) powinni być leczeni z rozwagą. Winian brymonidyny/tymolol naleŜy stosować ostroŜnie u pacjentów z depresją lub zaburzeniami krąŜenia mózgowego. U pacjentów z cięŜkim upośledzeniem czynności nerek, leczonych dializami, leczenie tymololem było związane z nasilonym niedociśnieniem. Zaburzenia oddechowe Reakcje ze strony układu oddechowego, w tym zgon z powodu skurczu oskrzeli u pacjentów z astmą, były zgłaszane po zastosowaniu niektórych beta-adrenolityków miejscowo do oka. Winian brymonidyny/ tymolol powinien być stosowany z rozwagą u pacjentów z lekką lub średniozaawansowaną chorobą obturacyjną płuc (POChP) i tylko wówczas, gdy potencjalne korzyści przewyŜszają ryzyko związane z jego stosowaniem. Znieczulenie przed zabiegami chirurgicznymi Beta-adrenolityczne leki okulistyczne mogą blokować działanie ogólnoustrojowych beta-agonistów np. adrenaliny. Anestezjolog powinien być poinformowany o przyjmowaniu przez pacjenta tymololu. Hipoglikemia/cukrzyca Beta-adrenolityki naleŜy stosować z rozwagą u pacjentów podatnych na wystąpienie samoistnej hipoglikemii lub pacjentów z chwiejną cukrzycą, poniewaŜ mogą one maskować objawy ostrej hipoglikemii, w szczególności takie jak tachykardia, kołatanie serca i pocenie się. Leki beta-adrenolityczne mogą równieŜ maskować objawy nadczynności tarczycy. Winian brymonidyny/tymolol naleŜy stosować ostroŜnie u pacjentów z kwasicą metaboliczną i nieleczonym guzem chromochłonnym nadnerczy (phaechromocytoma). Choroby rogówki Beta-adrenolityczne leki okulistyczne mogą wywoływać suchość oka. NaleŜy zachować ostroŜność podczas leczenia pacjentów z chorobą rogówki. Inne leki blokujące receptory beta-adrenergiczne Działanie na ciśnienie wewnątrzgałkowe oraz znane działania ogólnoustrojowe mogą być nasilone, gdy tymolol jest podawany pacjentom otrzymującym ogólnoustrojowe leki beta-adrenolityczne. Odpowiedź na leczenie powinna być u tych pacjentów dokładnie obserwowana. Stosowanie miejscowe dwóch leków blokujących receptory beta-adrenergiczne nie jest zalecane (patrz punkt 4.5). Reakcje anafilaktyczne Podczas przyjmowania beta-adrenolityków u pacjentów z atopią w wywiadzie albo z cięŜką reakcją anafilaktyczną na róŜne alergeny w wywiadzie moŜe występować zwiększona reaktywność w kontakcie z tymi alergenami lub brak reakcji na zwykłą dawkę adrenaliny, stosowaną w leczeniu reakcji anafilaktycznych. Odwarstwienie siatkówki U pacjentów przyjmujących leki hamujące wydzielanie cieczy wodnistej (np. tymolol, acetazolamid) zgłaszano odwarstwienie siatkówki po zabiegach filtracyjnych. 3 Środek konserwujący zawarty w Brimoplus, benzalkoniowy chlorek moŜe powodować podraŜnienie oczu. Przed zastosowaniem leku Brimoplus naleŜy zdjąć soczewki kontaktowe i nie zakładać ich przez 15 minut po zakropleniu. Wiadomo, Ŝe chlorek benzalkonium moŜe zmienić kolor soczewek kontaktowych. NaleŜy unikać kontaktu z miękkimi soczewkami kontaktowymi. Nie zbadano działania leku Brimoplus u pacjentów z jaskrą z zamkniętym kątem.
Wpływ na płodność, ciążę i laktację
CiąŜa Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania preparatu Brimoplus w czasie ciąŜy. Winian brymonidyny Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania winianu brymonidyny u cięŜarnych kobiet. Badania na zwierzętach wykazały działanie toksyczne na rozmnaŜanie się i rozwój płodu przy podawaniu leku w duŜych dawkach, działających toksycznie na organizm matki (patrz punkt 5.3). Potencjalne ryzyko dla ludzi nie jest znane. Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania tymololu u cięŜarnych kobiet. Preparatu Brimoplus nie naleŜy stosować w ciąŜy, z wyjątkiem przypadków, gdy jest to zdecydowanie konieczne. Jak zmniejszyć wchłanianie, patrz punkt 4.2. Badania epidemiologiczne nie wykazały działania w postaci powstawania wad rozwojowych, wykazały jednak ryzyko opóźnienia wzrostu wewnątrzmacicznego przy doustnym podawaniu beta- adrenolityków. Ponadto, u noworodków obserwowano objawy podmiotowe i przedmiotowe działania beta-adrenolitycznego (np. bradykardia, hipotonia, zaburzenia oddychania i hipoglikemia), w przypadkach, gdy beta-adrenolityki podawano do czasu porodu. Dlatego teŜ, jeŜeli Brimoplus jest podawany w ciąŜy aŜ do czasu porodu, naleŜy starannie obserwować noworodka w pierwszych dniach Ŝycia. Karmienie piersią Beta-adrenolityki są wydzielane do mleka matki. JednakŜe nie jest prawdopodobne, aby tymolol w postaci kropli do oczu, podawany w dawkach terapeutycznych był wydzielany do mleka w ilościach wystarczających do wywołania klinicznych objawów blokady receptorów beta-adrenergicznych u niemowlęcia. Jak zmniejszyć wchłanianie, patrz punkt 4.2. Nie wiadomo czy brymonidyna przenika do mleka ludzkiego, ale przenika do mleka szczurów w okresie laktacji. Brimoplus nie powinien być stosowany przez kobiety karmiące piersią.
Właściwości farmakokinetyczne
Lek Brimoplus W skrzyŜowanym badaniu z udziałem osób zdrowych porównano stosowanie brymonidyny i tymololu w monoterapii oraz leku Brimoplus. Oznaczono stęŜenia brymonidyny i tymololu w osoczu krwi. Nie stwierdzono statystycznie znamiennych róŜnic pod względem AUC pomiędzy brymonidyną i tymololem stosowanymi w monoterapii lub w preparacie skojarzonym Brimoplus. Średnie stęŜenia maksymalne (Cmax) w osoczu krwi po podaniu preparatu Brimoplus wynosiły odpowiednio 0,0327 i 0,406 ng/ml. U ludzi po podaniu do oka w postaci kropli do oczu o stęŜeniu 0,2% zaobserwowano niskie stęŜenia brymonidyny w osoczu krwi. Brymonidyna nie jest w znacznym stopniu metabolizowana w oku u człowieka, a stopień wiązania z białkami osocza krwi wynosi około 29%. U człowieka po miejscowym podaniu leku średni pozorny okres półtrwania w krąŜeniu układowym wynosił około 3 godzin. Brymonidyna po podaniu doustnym jest dobrze wchłaniana i szybko wydalana. Większa część dawki (około 74%) jest wydalana w postaci metabolitów z moczem, w ciągu pięciu dni. Nie wykryto w moczu leku w postaci niezmienionej. Badania in vitro wykonane na zwierzętach i hodowlach komórek wątroby ludzkiej wskazują, Ŝe metabolizm jest w duŜym stopniu pośredniczony przez oksydazę aldehydową i cytochrom P450. Stąd wydalanie z organizmu jest, jak się wydaje, związane głównie z metabolizmem w wątrobie. Brymonidyna w znacznym stopniu wiąŜe się odwracalnie z melaniną tkanek oka, bez Ŝadnych działań niepoŜądanych. Przy braku melaniny nie występuje gromadzenie się leku. Brymonidyna nie jest metabolizowana w znacznym stopniu w oku ludzkim. Po miejscowym podaniu tymololu w postaci kropli do oczu 0,5%, u pacjentów poddawanych leczeniu operacyjnemu z powodu zaćmy, szczytowe stęŜenie w cieczy wodnistej wynosiło 898 ng/ml. Obserwowano je po godzinie od podania leku. Część dawki jest wchłaniana do krąŜenia układowego i w znacznym stopniu metabolizowana w wątrobie. Okres półtrwania tymololu w osoczu krwi wynosi około 7 godzin. Tymolol jest częściowo metabolizowany w wątrobie, a jego metabolity są wydalane przez nerki. Tymolol nie wiąŜe się w znacznym stopniu z białkami osocza.
Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki stosowane w okulistyce – leki przeciw jaskrze i zwęŜające źrenicę – beta-adrenolityki – tymolol, produkty złoŜone, Kod ATC: S01ED 51 Mechanizm działania Lek Brimoplus zawiera dwie substancje czynne: winian brymonidyny i maleinian tymololu. Obie te substancje obniŜają podwyŜszone ciśnienie śródgałkowe. Ich mechanizmy działania uzupełniają się. Ich łączne działanie powoduje dodatkowe zmniejszenie ciśnienia śródgałkowego w porównaniu do stosowania kaŜdej z substancji czynnych osobno. Lek Brimoplus ma szybki początek działania. Winian brymonidyny jest agonistą receptora alfa-2-adrenergicznego o 1000 razy bardziej wybiórczym działaniu na receptor alfa-2-adrenergiczny, niŜ na receptor alfa-1-adrenergiczny. Wskutek tego wybiórczego działania nie dochodzi do rozszerzenia źrenicy i nie występuje skurcz naczyń włosowatych przeszczepów ksenogenicznych siatkówki ludzkiej. UwaŜa się, Ŝe winian brymonidyny zmniejsza ciśnienie śródgałkowe przez nasilenie odpływu cieczy wodnistej drogą naczyniówkowo-twardówkową oraz zmniejszenie jej wytwarzania. Tymolol jest niewybiórczym antagonistą receptorów beta-1 i beta-2-adrenergicznych. Nie ma on wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej, bezpośredniego działania depresyjnego na mięsień sercowy ani działania znieczulającego miejscowo (stabilizującego błony komórkowe). Tymolol obniŜa ciśnienie śródgałkowe poprzez zmniejszenie wytwarzania cieczy wodnistej. Dokładnego mechanizmu działania nie ustalono. Jest moŜliwe, Ŝe tymolol hamuje nasiloną syntezę cyklicznego AMP, spowodowaną przez endogenną stymulację beta-adrenergiczną. Działanie kliniczne Przeprowadzono trzy badania kliniczne z grupą kontrolną, z podwójnie ślepą próbą. W tych badaniach Lek Brimoplus (stosowany dwa razy na dobę) powodował klinicznie istotne dodatkowe obniŜenie średniego ciśnienia śródgałkowego w ciągu dnia w porównaniu z tymololem (podawanym dwa razy na dobę) oraz brymonidyną (stosowaną dwa razy na dobę lub trzy razy na dobę) w monoterapii. W badaniu z udziałem pacjentów, u których ciśnienie śródgałkowe nie było wystarczająco wyrównane po okresie wstępnym, trwającym 3 tygodnie, w którym stosowano monoterapię, uzyskano dalsze obniŜenie ciśnienia śródgałkowego w ciągu dnia o 4,5, 3,3 oraz 3,5 mm Hg – przy stosowaniu przez 3 miesiące odpowiednio leku Brimoplus (dwa razy na dobę), tymololu (dwa razy na dobę) lub brymonidyny (dwa razy na dobę). W badaniu tym, w najniŜszym punkcie wykresu, moŜna było wykazać znamienne dodatkowe obniŜenie ciśnienia śródgałkowego jedynie w porównaniu do brymonidyny, ale nie moŜna go było wykazać w porównaniu do tymololu, Niemniej jednak, wyniki z innych punktów czasowych potwierdzały zdecydowanie pozytywny trend terapii przy uŜyciu preparatu Brimoplus. Połączone dane z dwóch innych badań wykazały statystyczną przewagę w stosunku do tymololu trwającą przez cały czas. 9 Ponadto, działanie leku Brimoplus w postaci obniŜenia ciśnienia śródgałkowego było stale nie gorsze od uzyskiwanego przy leczeniu brymonidyną i tymololem. (Wszystkie leki stosowano dwa razy na dobę.) W badaniach z podwójnie ślepą próbą, działanie preparatu Brimoplus w postaci obniŜenia ciśnienia śródgałkowego utrzymywało się do 12 miesięcy.
Przedawkowanie
Przedawkowanie po podaniu do oka Zgłoszono przypadki wystąpienia objawów przedawkowania brymonidyny, takich jak utrata świadomości, obniŜenie ciśnienia tętniczego krwi, obniŜenie napięcia mięśni, bradykardia, hipotermia, sinica i bezdech w leczeniu jaskry wrodzonej u niemowląt i noworodków (w wieku poniŜej 2 lat) otrzymujących brymonidynę jako jeden z leków. Przedawkowanie układowe w następstwie przypadkowego spoŜycia: Opublikowano zgłoszenia powaŜnych zdarzeń niepoŜądanych po przypadkowym spoŜyciu brymonidyny przez pacjentów pediatrycznych. U tych osób występowały objawy działania depresyjnego na ośrodkowy układ nerwowy, zwykle przejściowa śpiączka lub niski poziom przytomności, obniŜenie napięcia mięśni, bradykardia, hipotermia i bezdech. Objawy te wymagały przyjęcia na oddział intensywnej opieki medycznej oraz intubacji, o ile istniały wskazania. U wszystkich pacjentów zgłoszono pełne ustąpienie objawów, zwykle w ciągu 6-24 godzin. Otrzymano zgłoszenia dwóch przypadków działań niepoŜądanych po przypadkowym spoŜyciu 9-10 kropli brymonidyny przez osoby dorosłe. U tych osób wystąpił epizod obniŜenia ciśnienia tętniczego krwi prowadzący w jednym przypadku do wystąpienia nadciśnienia z odbicia, około 8 godzin po spoŜyciu leku. W obu przypadkach zgłoszono całkowite ustąpienie objawów w ciągu 24 godzin. U trzeciego pacjenta, który przyjął doustnie nieznaną ilość brymonidyny, nie stwierdzono wystąpienia działań niepoŜądanych. Opisywano objawy przedawkowania innych alfa-2-agonistów po podaniu doustnym, takie jak obniŜenie ciśnienia tętniczego krwi, osłabienie, wymioty, letarg, działanie sedatywne, bradykardia, 8 arytmie, zwęŜenie źrenic, bezdech, obniŜone napięcie mięśniowe, hipotermia, depresja oddechowa i drgawki. Objawy układowego przedawkowania tymololu są następujące: bradykardia, hipotonia, skurcz oskrzeli, ból głowy, zawroty głowy i zatrzymanie akcji serca. Badanie z udziałem pacjentów wykazało, Ŝe tymolol nie podlega łatwo dializie. W razie wystąpienia przedawkowania, naleŜy stosować leczenie objawowe i podtrzymujące.
Ulotka
Pobierz
Dostępne w opakowaniach:
    Pytania dotyczące leku:

    Co wchodzi w skład leku Brimoplus?

    Jeden ml roztworu zawiera: 2,0 mg winianu brymonidyny (Brimonidini tartras), co odpowiada 1,3 mg brymonidyny; 5,0 mg tymololu (Timololum), co odpowiada 6,8 mg maleinianu tymololu. Substancje pomocnicze o znanym działaniu: Zawiera benzalkoniowy chlorek w ilości 0,05 mg/ml. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

    Jakie są wskazania do stosowania leku Brimoplus?

    ObniŜanie ciśnienia śródgałkowego u pacjentów z przewlekłą jaskrą otwartego kąta lub nadciśnieniem ocznym, u których odpowiedź na leki blokujące receptory beta-adrenergiczne stosowane miejscowo, jest niewystarczająca.

    Jak często zażywać lek Brimoplus?

    Aby zapobiec zakaŜeniu oka lub zanieczyszczeniu kropli do oczu, nie wolno dopuścić do kontaktu końcówki zakraplacza z jakąkolwiek powierzchnią. Zalecane dawkowanie u dorosłych (w tym u pacjentów w wieku podeszłym) Zalecaną dawką jest jedna kropla Brimoplus do chorego oka (oczu), dwa razy na dobę, w odstępie około 12-godzinnym. Jeśli stosowany jest miejscowo więcej niŜ jeden lek, poszczególne leki naleŜy zakraplać w odstępach co najmniej 5 minut. Sposób podania Podobnie jak w przypadku innych kropli do oczu, po zakropleniu zaleca się uciśnięcie kanału nosowo- łzowego lub zamknięcie powieki na 2 minuty, co pozwoli zmniejszyć układowe wchłanianie i ograniczy przez to ich ogólne działania niepoŜądane: zaleca się ucisnąć worek łzowy w okolicy krawędzi kostnej na dwie minuty. NaleŜy to zrobić bezpośrednio po wkropleniu preparatu do kaŜdego oka. Szczególne grupy pacjentów Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania leku Brimoplus u pacjentów z zaburzeniami 1 czynności wątroby lub nerek. Dlatego naleŜy zachować ostroŜność przy leczeniu tych pacjentów. Stosowanie u dzieci i młodzieŜy Brimoplus jest przeciwwskazany u noworodków i niemowląt (w wieku poniŜej 2 lat) (patrz punkt 4.3, punkt 4.4, punkt 4.8 oraz punkt 4.9). Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność leku Brimoplus u dzieci i młodzieŜy (w wieku od 2 do 17 lat) nie zostały ustalone. Dlatego nie zaleca się stosowania tego leku u dzieci i młodzieŜy (patrz takŜe punkt 4.4 i punkt 4.8).

    Kiedy nie przyjmować leku Brimoplus?

    - NadwraŜliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. - Choroba dróg oddechowych z nadreaktywnością, w tym astma oskrzelowa występująca aktualnie lub w wywiadzie, cięŜka przewlekła obturacyjna choroba płuc. - Bradykardia zatokowa, zespół chorego węzła zatokowego, blok zatokowo-przedsionkowy blok przedsionkowo-komorowy drugiego lub trzeciego stopnia niewyrównany przez zastosowanie stymulatora serca, jawna niewydolność serca, wstrząs kardiogenny. - Stosowanie u noworodków i niemowląt (w wieku poniŜej 2 lat) (patrz punkt 4.8). - Stosowanie u pacjentów przyjmujących inhibitory monoaminooksydazy (IMAO). - Stosowanie u pacjentów przyjmujących leki przeciwdepresyjne, które wpływają na przewodnictwo noradrenergiczne (np. trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i mianseryna).

    Kiedy nie powinno się stosować leku Brimoplus?

    - NadwraŜliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. - Choroba dróg oddechowych z nadreaktywnością, w tym astma oskrzelowa występująca aktualnie lub w wywiadzie, cięŜka przewlekła obturacyjna choroba płuc. - Bradykardia zatokowa, zespół chorego węzła zatokowego, blok zatokowo-przedsionkowy blok przedsionkowo-komorowy drugiego lub trzeciego stopnia niewyrównany przez zastosowanie stymulatora serca, jawna niewydolność serca, wstrząs kardiogenny. - Stosowanie u noworodków i niemowląt (w wieku poniŜej 2 lat) (patrz punkt 4.8). - Stosowanie u pacjentów przyjmujących inhibitory monoaminooksydazy (IMAO). - Stosowanie u pacjentów przyjmujących leki przeciwdepresyjne, które wpływają na przewodnictwo noradrenergiczne (np. trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i mianseryna).

    Jakie są działania niepożądane leku Brimoplus?

    Na podstawie danych z badań klinicznych z okresem obserwacji wynoszącym 12 miesięcy, do najczęstszych działań niepoŜądanych leku Brimoplus naleŜały przekrwienie spojówek (około 15% pacjentów) oraz uczucie palenia w oku (około 11% pacjentów). W większości przypadków nasilenie objawów było łagodne, a wskaźniki przerwania leczenia z powodu działań niepoŜądanych wynosiły 5 odpowiednio jedynie 3,4% oraz 0,5%. Tak jak inne miejscowo stosowane leki okulistyczne, tymolol wchłania się do krąŜenia ogólnego. MoŜe to powodować podobne działania niepoŜądane jak po stosowaniu beta-adrenolityków ogólnie. Częstość występowania ogólnoustrojowych działań niepoŜądanych po zastosowaniu miejscowym do oka jest niŜsza niŜ po podaniu ogólnym. Wymienione działania niepoŜądane obejmują teŜ działania niepoŜądane obserwowane po zastosowaniu innych leków okulistycznych z klasy beta-adrenolityków. Następujące działania niepoŜądane były zgłaszane w czasie badań klinicznych: Zaburzenia psychiczne Często (≥1/100 do <1/10): depresja Zaburzenia układu nerwowego Często (≥1/100 do <1/10): senność, ból głowy Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100): zawroty głowy, omdlenia Zaburzenia oka Bardzo często (≥1/10): przekrwienie spojówek, uczucie palenia Często (≥1/100 do <1/10): uczucie kłucia w oku, alergiczne zapalenie spojówek, nadŜerka rogówki, powierzchniowe punkcikowate zapalenie rogówki, świąd oka, przerost grudek chłonnych spojówek, zaburzenia widzenia, zapalenie powiek, nadmierne łzawienie, suchość oka, wydzielina z oka, ból oka, podraŜnienie oka, uczucie obecności ciała obcego w oku Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100): pogorszenie ostrości wzroku, obrzęk spojówki, grudkowe zapalenie spojówek, alergiczne zapalenie powiek, zapalenie spojówek, ogniskowe zmętnienia ciała szklistego, astenopia (osłabienie ostrości widzenia), światłowstręt, przerost brodawki, ból powieki, zblednięcie spojówki, obrzęk rogówki, nacieki na rogówce, oddzielenie ciała szklistego Zaburzenia serca zastoinowa niewydolność serca, kołatanie serca Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100): Zaburzenia naczyniowe Często (≥1/100 do <1/10): nadciśnienie tętnicze Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100): zapalenie błony śluzowej nosa, suchość nosa Zaburzenia Ŝołądka i jelit Często (≥1/100 do <1/10): suchość w jamie ustnej Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100): zaburzenia smaku Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Często (≥1/100 do <1/10): obrzęk powiek, świąd powiek, rumień powiek Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100): alergiczne kontaktowe zapalenie skóry Zaburzenia ogólne i stany w miejscu Często (≥1/100 do <1/10): stany osłabienia Badania diagnostyczne Często (≥1/100 do <1/10): nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby 6 Od czasu wprowadzenia leku Brimoplus na rynek zgłaszano następujące działania niepoŜądane: Zaburzenia serca Częstość nieznana: zaburzenia rytmu, bradykardia, tachykardia Zaburzenia naczyniowe Częstość nieznana: obniŜenie ciśnienia tętniczego krwi Ponadto, niŜej wymienione działania niepoŜądane występowały podczas stosowania jednej z substancji czynnych i potencjalnie mogą wystąpić takŜe podczas leczenia lekiem Brimoplus: Zaburzenia psychiczne: bezsenność Zaburzenia oka: zapalenie tęczówki, zwęŜenie źrenicy Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i objawy ze strony górnych dróg oddechowych, śródpiersia: duszność Zaburzenia Ŝołądka i jelit: objawy Ŝołądkowo-jelitowe Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: układowe reakcje alergiczne U noworodków i niemowląt (w wieku poniŜej 2 lat), które przyjmowały brymonidynę w leczeniu jaskry wrodzonej, zgłaszano objawy przedawkowania brymonidyny, takie jak utrata świadomości, obniŜenie ciśnienia tętniczego krwi, obniŜenie napięcia mięśni, bradykardia, hipotermia, sinica i bezdech (patrz punkt 4.3). Częste przypadki występowania senności obserwowano u dzieci w wieku 2 lat i starszych, zwłaszcza w wieku 2–7 lat i (lub) o masie ciała poniŜej 20 kg (patrz punkt 4.4). Tymolol (dodatkowe działania niepoŜądane były obserwowane podczas podawania beta- adrenolityków do stosowania do oka i mogą wystąpić podczas podawania tymololu) Zaburzenia układu immunologicznego układowe reakcje alergiczne, w tym obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, wysypka miejscowa i uogólniona, świąd, reakcja anafilaktyczna Zaburzenia metabolizmu i odŜywiania hipoglikemia Zaburzenia psychiczne: bezsenność, koszmary senne, utrata pamięci Zaburzenia układu nerwowego: udar mózgu, nasilenie objawów miastenii gravis, parestezja, niedokrwienie mózgu Zaburzenia oka: zmniejszenie wraŜliwości rogówki, niewyraźne widzenie, podwójne widzenie, opadanie powieki, odwarstwienie naczyniówki (po zabiegu filtracyjnym – patrz punkt 4.4), zmiany refrakcji (w niektórych przypadkach z powodu odstawienia leku zwęŜającego źrenicę) 7 Zaburzenia ucha i błędnika: szum w uszach Zaburzenia serca: ból w klatce piersiowej, obrzęki, blok przedsionkowo-komorowy, zatrzymanie akcji serca, niewydolność serca Zaburzenia naczyniowe: zaburzenia krąŜenia mózgowego, chromanie, zjawisko Raynauda, zimne ręce i stopy Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i skurcz oskrzeli (głównie u pacjentów z istniejącą śródpiersia: wcześniej chorobą przebiegającą ze skurczem oskrzeli), duszność, kaszel, niewydolność oddechowa Zaburzenia Ŝołądka i jelit: nudności, biegunka, niestrawność, ból brzucha, wymioty Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: łysienie, wysypka przypominająca łuszczycę lub nasilenie łuszczycy, wysypka Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki bóle mięśni, toczeń rumieniowaty układowy łącznej: Zaburzenia nerek i dróg moczowych: choroba Peyroniego Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: zaburzenia czynności seksualnych, zmniejszone libido

    Czy lek Brimoplus wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?

    Lek Brimoplus wywiera niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. MoŜe on wywoływać przemijające niewyraźne widzenie, uczucie zmęczenia i/lub senność, które mogą upośledzać zdolność do prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn. Pacjent powinien poczekać do ustąpienia tych objawów, zanim będzie prowadził pojazd mechaniczny lub obsługiwał maszyny.

    Czy przyjmując Brimoplus mogę prowadzić auto?

    Lek Brimoplus wywiera niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. MoŜe on wywoływać przemijające niewyraźne widzenie, uczucie zmęczenia i/lub senność, które mogą upośledzać zdolność do prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn. Pacjent powinien poczekać do ustąpienia tych objawów, zanim będzie prowadził pojazd mechaniczny lub obsługiwał maszyny.

    Czy Brimoplus mogę przyjmować w ciąży?

    CiąŜa Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania preparatu Brimoplus w czasie ciąŜy. Winian brymonidyny Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania winianu brymonidyny u cięŜarnych kobiet. Badania na zwierzętach wykazały działanie toksyczne na rozmnaŜanie się i rozwój płodu przy podawaniu leku w duŜych dawkach, działających toksycznie na organizm matki (patrz punkt 5.3). Potencjalne ryzyko dla ludzi nie jest znane. Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania tymololu u cięŜarnych kobiet. Preparatu Brimoplus nie naleŜy stosować w ciąŜy, z wyjątkiem przypadków, gdy jest to zdecydowanie konieczne. Jak zmniejszyć wchłanianie, patrz punkt 4.2. Badania epidemiologiczne nie wykazały działania w postaci powstawania wad rozwojowych, wykazały jednak ryzyko opóźnienia wzrostu wewnątrzmacicznego przy doustnym podawaniu beta- adrenolityków. Ponadto, u noworodków obserwowano objawy podmiotowe i przedmiotowe działania beta-adrenolitycznego (np. bradykardia, hipotonia, zaburzenia oddychania i hipoglikemia), w przypadkach, gdy beta-adrenolityki podawano do czasu porodu. Dlatego teŜ, jeŜeli Brimoplus jest podawany w ciąŜy aŜ do czasu porodu, naleŜy starannie obserwować noworodka w pierwszych dniach Ŝycia. Karmienie piersią Beta-adrenolityki są wydzielane do mleka matki. JednakŜe nie jest prawdopodobne, aby tymolol w postaci kropli do oczu, podawany w dawkach terapeutycznych był wydzielany do mleka w ilościach wystarczających do wywołania klinicznych objawów blokady receptorów beta-adrenergicznych u niemowlęcia. Jak zmniejszyć wchłanianie, patrz punkt 4.2. Nie wiadomo czy brymonidyna przenika do mleka ludzkiego, ale przenika do mleka szczurów w okresie laktacji. Brimoplus nie powinien być stosowany przez kobiety karmiące piersią.

    Czy Brimoplus jest bezpieczny w czasie karmienia?

    CiąŜa Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania preparatu Brimoplus w czasie ciąŜy. Winian brymonidyny Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania winianu brymonidyny u cięŜarnych kobiet. Badania na zwierzętach wykazały działanie toksyczne na rozmnaŜanie się i rozwój płodu przy podawaniu leku w duŜych dawkach, działających toksycznie na organizm matki (patrz punkt 5.3). Potencjalne ryzyko dla ludzi nie jest znane. Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania tymololu u cięŜarnych kobiet. Preparatu Brimoplus nie naleŜy stosować w ciąŜy, z wyjątkiem przypadków, gdy jest to zdecydowanie konieczne. Jak zmniejszyć wchłanianie, patrz punkt 4.2. Badania epidemiologiczne nie wykazały działania w postaci powstawania wad rozwojowych, wykazały jednak ryzyko opóźnienia wzrostu wewnątrzmacicznego przy doustnym podawaniu beta- adrenolityków. Ponadto, u noworodków obserwowano objawy podmiotowe i przedmiotowe działania beta-adrenolitycznego (np. bradykardia, hipotonia, zaburzenia oddychania i hipoglikemia), w przypadkach, gdy beta-adrenolityki podawano do czasu porodu. Dlatego teŜ, jeŜeli Brimoplus jest podawany w ciąŜy aŜ do czasu porodu, naleŜy starannie obserwować noworodka w pierwszych dniach Ŝycia. Karmienie piersią Beta-adrenolityki są wydzielane do mleka matki. JednakŜe nie jest prawdopodobne, aby tymolol w postaci kropli do oczu, podawany w dawkach terapeutycznych był wydzielany do mleka w ilościach wystarczających do wywołania klinicznych objawów blokady receptorów beta-adrenergicznych u niemowlęcia. Jak zmniejszyć wchłanianie, patrz punkt 4.2. Nie wiadomo czy brymonidyna przenika do mleka ludzkiego, ale przenika do mleka szczurów w okresie laktacji. Brimoplus nie powinien być stosowany przez kobiety karmiące piersią.

    Czy Brimoplus wpływa na płodność?

    CiąŜa Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania preparatu Brimoplus w czasie ciąŜy. Winian brymonidyny Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania winianu brymonidyny u cięŜarnych kobiet. Badania na zwierzętach wykazały działanie toksyczne na rozmnaŜanie się i rozwój płodu przy podawaniu leku w duŜych dawkach, działających toksycznie na organizm matki (patrz punkt 5.3). Potencjalne ryzyko dla ludzi nie jest znane. Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania tymololu u cięŜarnych kobiet. Preparatu Brimoplus nie naleŜy stosować w ciąŜy, z wyjątkiem przypadków, gdy jest to zdecydowanie konieczne. Jak zmniejszyć wchłanianie, patrz punkt 4.2. Badania epidemiologiczne nie wykazały działania w postaci powstawania wad rozwojowych, wykazały jednak ryzyko opóźnienia wzrostu wewnątrzmacicznego przy doustnym podawaniu beta- adrenolityków. Ponadto, u noworodków obserwowano objawy podmiotowe i przedmiotowe działania beta-adrenolitycznego (np. bradykardia, hipotonia, zaburzenia oddychania i hipoglikemia), w przypadkach, gdy beta-adrenolityki podawano do czasu porodu. Dlatego teŜ, jeŜeli Brimoplus jest podawany w ciąŜy aŜ do czasu porodu, naleŜy starannie obserwować noworodka w pierwszych dniach Ŝycia. Karmienie piersią Beta-adrenolityki są wydzielane do mleka matki. JednakŜe nie jest prawdopodobne, aby tymolol w postaci kropli do oczu, podawany w dawkach terapeutycznych był wydzielany do mleka w ilościach wystarczających do wywołania klinicznych objawów blokady receptorów beta-adrenergicznych u niemowlęcia. Jak zmniejszyć wchłanianie, patrz punkt 4.2. Nie wiadomo czy brymonidyna przenika do mleka ludzkiego, ale przenika do mleka szczurów w okresie laktacji. Brimoplus nie powinien być stosowany przez kobiety karmiące piersią.