Zasób 3

Apo-Tamis

Substancja czynna
Tamsulosini hydrochloridum
Postać
kapsułki o przedłużonym uwalnianiu
Moc
0,4 mg
Skład
Każda kapsułka zawiera 0,4 mg tamsulosyny chlorowodorku (Tamsulosini hydrochloridum). Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Substancje pomocnicze
Skład kapsułki: Sodu alginian Kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1) Glicerolu dibehenian Sodu laurylosiarczan Makrogol 6000 Polisorbat 80 Sodu wodorotlenek Symetykon emulsja wodna 30% (symetykon, metyloceluloza, kwas sorbinowy) Krzemionka koloidalna bezwodna. Otoczka kapsułki: Korpus: Tytanu dwutlenek (E171) Żelaza tlenek czerwony (E172) Żelaza tlenek żółty (E172) Żelatyna. Wieczko: Tytanu dwutlenek (E171) Żelaza tlenek czerwony (E172) Żelaza tlenek żółty (E172) Żelatyna.
Wskazania
Objawy z dolnych dróg moczowych (ang. lower urinary tract symptoms – LUTS) związane z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego (ang. benign prostatic hyperplasia – BPH).
Dawkowanie
Podanie doustne Jedna kapsułka na dobę, przyjmowana po śniadaniu lub po pierwszym posiłku. Dzieci i młodzież Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności tamsulosyny u dzieci w wieku < 18 lat. Aktualne dane przedstawiono w punkcie 5.1, jednak nie ma zaleceń dotyczących dawkowania. Sposób podawania Kapsułkę należy połknąć w całości, popijając szklanką wody w pozycji siedzącej lub stojącej (nie w pozycji leżącej). Kapsułki nie należy przegryzać ani żuć, ponieważ zaburza to zdolność do stopniowego uwalniania substancji czynnej. Jeśli pacjent ma trudności z połykaniem (np. dysfagia), może otworzyć kapsułkę i połknąć jej zawartość bez żucia.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość, w tym polekowy obrzęk naczynioruchowy, na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. Ortostatyczne spadki ciśnienia tętniczego krwi w wywiadzie. Ciężka niewydolność wątroby. 1
Działania niepożądane
Częstość występowania działań niepożądanych sklasyfikowano w następujący sposób: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000), nieznana (niemożliwa do określenia na podstawie dostępnych danych). Klasyfikacja Często Niezbyt Rzadko Bardzo Nieznana układów i często rzadko (niemożliwa do narządów ≥1/100 do ≥1/1 000 ≥1/10 000 <1/10 000 określenia na <1/10 do <1/100 do <1/1000 podstawie dostępnych danych) Zaburzenia zawroty ból głowy omdlenie układu głowy nerwowego (1,3%) Zaburzenia serca kołatanie migotanie serca przedsionków, arytmia, tachykardia 3 Zaburzenia hipotonia naczyniowe ortostatyczna Zaburzenia zapalenie duszność, układu błony krwawienie z oddechowego, śluzowej nosa klatki nosa piersiowej i śródpiersia Zaburzenia zaparcie, suchość w żołądka i biegunka, jamie ustnej jelit nudności, wymioty Zaburzenia wysypka, obrzęk zespół rumień skóry i tkanki świąd, naczynio- Stevensa- wielopostaciow podskórnej pokrzywka ruchowy Johnsona y, złuszczające zapalenie skóry Zaburzenia zaburzenia bolesny układu wytrysku, wzwód rozrodczego i wytrysk piersi wsteczny, niezdolnoś ć do wytrysku Zaburzenia astenia ogólne i stany w miejscu podania Zaburzenia oka niewyraźn e widzenie, zaburzenia widzenia W okresie po wprowadzeniu do obrotu, podczas zabiegu usunięcia zaćmy zaobserwowano, że leczenie tamsulosyną wiązało się z wystąpieniem zespołu zwężenia źrenicy znanego, jako śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (IFIS); patrz punkt 4.4. Doniesienia po wprowadzeniu do obrotu: Oprócz wyżej wymienionych działań niepożądanych dodatkowo raportowano o występowaniu migotania przedsionków, arytmii, tachykardii i duszności w związku ze stosowaniem tamsulosyny. Ponieważ zdarzenia te zgłaszane były spontanicznie po wprowadzeniu leku do obrotu, niemożliwe jest określenie częstości ich występowania oraz wpływu tamsulosyny na ich występowanie na podstawie dostępnych danych. Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, PL-02 222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: ndl@urpl.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. 4
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
Nie przeprowadzono badań nad wpływem tamsulosyny chlorowodorku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak należy poinformować pacjenta o możliwości wystąpienia zawrotów głowy.
Interakcje
Badania interakcji przeprowadzono wyłącznie u dorosłych. Nie obserwowano interakcji tamsulosyny chlorowodorku podczas jednoczesnego jego podawania z atenololem, enalaprylem lub teofiliną. Jednoczesne podawanie z cymetydyną zwiększa, a podawanie z furosemidem zmniejsza stężenie tamsulosyny w osoczu, ale ponieważ stężenia mieszczą się w granicach terapeutycznych, dostosowanie dawkowania nie jest konieczne. In vitro ani diazepam ani propranolol, trichlorometiazyd, chlormadynon, amitryptylina, diklofenak, glibenklamid, symwastatyna ani warfaryna nie zmieniają stężenia wolnej frakcji tamsulosyny w ludzkim osoczu. Również tamsulosyna nie zmienia stężeń w osoczu wolnych frakcji diazepamu, propranololu, trichlorometiazydu ani chlormadynonu. Diklofenak i warfaryna mogą zwiększać szybkość eliminacji tamsulosyny. 2 Jednoczesne podawanie tamsulosyny chlorowodorku z silnymi inhibitorami CYP3A4 może prowadzić do zwiększonej ekspozycji na tamsulosyny chlorowodorek. Jednoczesne podawanie z ketokonazolem (inhibitor CYP3A4) powodowało 2,8-krotne zwiększenie pola pod krzywą AUC i 2,2-krotne zwiększenie C max . Jednoczesne podawanie tamsulosyny chlorowodorku z paroksetyną, silnym inhibitorem CYP2D6, powodowało 1,6-krotne zwiększenie pola pod krzywą AUC i 1,3-krotne zwiększenie C max . Nie uważa się jednak, by miało to znaczenie kliniczne. W okresie jednoczesnego stosowania tamsulosyny chlorowodorku z silnymi inhibitorami CYP3A4 u pacjentów z obniżoną aktywnością CYP2D6 występuje ryzyko znacząco zwiększonej ekspozycji na tamsulosynę. W związku z trudnościami w identyfikacji pacjentów z obniżoną aktywnością CYP2D6, tamsulosyny chlorowodorku nie należy stosować jednocześnie z silnymi inhibitorami CYP3A4. Tamsulosyny chlorowodorek podawany jednocześnie z umiarkowanymi inhibitorami CYP3A4 należy stosować z zachowaniem ostrożności. Jednoczesne podawanie innych antagonistów receptora α 1 –adrenergicznego może powodować obniżenie ciśnienia tętniczego krwi.
Ostrzeżenia
Podobnie jak podczas stosowania innych antagonistów receptora α 1 -adrenergicznego, w pojedynczych przypadkach podczas leczenia tamsulosyną mogą wystąpić spadki ciśnienia tętniczego krwi i rzadko, w konsekwencji, omdlenia. W razie wystąpienia początkowych objawów niedociśnienia ortostatycznego (zawrotów głowy, osłabienia) pacjent powinien usiąść lub położyć się do czasu ustąpienia tych objawów. Przed rozpoczęciem leczenia tamsulosyny chlorowodorkiem pacjenta należy zbadać w celu wykluczenia innych chorób, które mogą powodować objawy podobne do objawów BPH. Wskazane jest przeprowadzenie badania per rectum oraz w razie konieczności, oznaczenie swoistego antygenu sterczowego (ang. prostate specific antigen - PSA) przed rozpoczęciem leczenia oraz systematycznie w trakcie jego trwania. Należy zachować ostrożność u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 10 ml/min), gdyż nie prowadzono badań w tej grupie pacjentów. Podczas operacji usunięcia zaćmy u niektórych pacjentów będących w trakcie terapii lub w przeszłości leczonych tamsulosyną zaobserwowano śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (ang. Intraoperative Floppy Iris Syndrome − IFIS, typ zespołu małej źrenicy). IFIS może zwiększać ryzyko powikłań podczas i po operacji usunięcia zaćmy. Na podstawie pojedynczych obserwacji uważa się, że pomocne jest przerwanie stosowania tamsulosyny na 1–2 tygodnie przed zabiegiem usunięcia zaćmy. Dotychczas nie określono jednak korzyści z przerwania terapii przed zabiegiem usunięcia zaćmy. IFIS obserwowano również u pacjentów, którzy nie przyjmowali tamsulosyny chlorowodorku przez dłuższy okres przed operacją usunięcia zaćmy. Nie zaleca się rozpoczynania leczenia tamsulosyny chlorowodorkiem u pacjentów oczekujących na operację usunięcia zaćmy. W trakcie oceny przedoperacyjnej zespół chirurgów i okulistów wykonujący zabieg usunięcia zaćmy powinien ustalić, czy pacjent zakwalifikowany do zabiegu usunięcia zaćmy jest lub był leczony tamsulosyną, w celu zapewnienia odpowiednich środków w razie wystąpienia IFIS podczas operacji. Tamsulosyny chlorowodorek nie powinien być stosowany jednocześnie z silnymi inhibitorami CYP3A4 u pacjentów z obniżoną aktywnością CYP2D6. Należy zachować ostrożność stosując tamsulosyny chlorowodorek jednocześnie z silnymi i umiarkowanymi inhibitorami CYP3A4 (patrz punkt 4.5).
Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Apo-Tamis nie jest wskazany do stosowania u kobiet. W krótkotrwałych i długotrwałych badaniach klinicznych z tamsulosyną obserwowano zaburzenia wytrysku. Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu odnotowano występowanie przypadków zaburzeń wytrysku, wytrysku wstecznego i niezdolności do wytrysku.
Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie Tamsulosyny chlorowodorek szybko wchłania się z jelita, dostępność biologiczna jest prawie całkowita. Wchłanianie tamsulosyny jest zmniejszone, jeśli produkt leczniczy został przyjęty po posiłku. Jednolity stopień wchłaniania można zapewnić podając tamsulosynę zawsze po śniadaniu. Tamsulosyna wykazuje liniową kinetykę. Maksymalne stężenie w osoczu występuje po około 6 godzinach od podania jednorazowej dawki tamsulosyny po pełnym posiłku. Stan równowagi zostaje osiągnięty do dnia 5. po wielokrotnym podaniu, kiedy wartość C max u pacjentów jest wyższa o około 2/3 niż C max po podaniu jednorazowej dawki. Chociaż dane te dotyczą tylko pacjentów w podeszłym wieku, należy oczekiwać, iż takie same zależności mogą wystąpić również u młodszych pacjentów. Istnieją znaczne różnice stężenia tamsulosyny w osoczu między poszczególnymi pacjentami, zarówno po podaniu dawki jednorazowej, jak i po wielokrotnym podaniu dawek. U ludzi tamsulosyna wiąże się w ponad 99% z białkami osocza i ma małą objętość dystrybucji (około 0,2 l/kg). Tamsulosyna w niewielkim stopniu ulega efektowi pierwszego przejścia. Większa część tamsulosyny występuje w osoczu w postaci niezmienionej. Tamsulosyna jest metabolizowana w wątrobie. U szczurów tamsulosyna powodowała tylko nieznaczną indukcję enzymów mikrosomalnych wątroby. Wyniki badań in vitro wskazują, że głównie enzymy CYP3A4 i CYP2D6 biorą udział w metabolizmie tamsulosyny chlorowodorku, inne izoenzymy CYP odgrywają niewielką rolę w tym procesie. Hamowanie działania enzymów CYP3A4 i CYP2D6 może prowadzić do zwiększonej ekspozycji na tamsulosyny chlorowodorek (patrz punkt 4.4 i 4.5). Metabolity nie wykazują większej skuteczności ani toksyczności niż sama substancja czynna. Tamsulosyna i jej metabolity są wydalane głównie z moczem, przy czym około 9% podanej dawki pozostaje w postaci niezmienionej. Po podaniu pojedynczej dawki tamsulosyny chlorowodorku okres półtrwania u pacjentów wynosi około 10 godzin (po podaniu po posiłku) i 13 godzin w stanie równowagi.
Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Antagoniści receptorów adrenergicznych α. Kod ATC: G04CA02 Mechanizm działania Tamsulosyna wiąże się wybiórczo, kompetycyjnie z postsynaptycznymi receptorami α 1A - adrenergicznymi, które przekazują bodźce wywołujące skurcze mięśni gładkich, powodując rozkurcz mięśni gładkich gruczołu krokowego i cewki moczowej. Działanie farmakodynamiczne Tamsulosyna zwiększa maksymalną szybkość przepływu moczu poprzez rozkurcz mięśni gładkich gruczołu krokowego i cewki moczowej, łagodząc w ten sposób objawy niedrożności dróg moczowych. Produkt leczniczy łagodzi objawy podrażnienia i utrudnienia odpływu moczu, w których ważną rolę odgrywa skurcz mięśni gładkich dolnego odcinka dróg moczowych. Leki α-adrenolityczne mogą zmniejszać ciśnienie tętnicze poprzez zmniejszanie oporu obwodowego. Podczas badań tamsulosyny u pacjentów z prawidłowym ciśnieniem nie obserwowano klinicznie istotnego zmniejszenia ciśnienia tętniczego krwi. Wpływ produktu leczniczego na objawy związane z napełnianiem pęcherza i oddawaniem moczu utrzymuje się również podczas długotrwałego leczenia, co znacząco opóźnia konieczność zastosowania leczenia chirurgicznego. Dzieci i młodzież U dzieci z pęcherzem neuropatycznym przeprowadzono, metodą podwójnej ślepej próby z grupą placebo, randomizowane badanie kliniczne z różnymi dawkami leku. Grupę 161 dzieci (w wieku od 2 do 16 lat) losowo podzielono na grupy, którym podawano jedną z trzech dawek tamsulosyny (małą [0,001 do 0,002 mg/kg m.c.], średnią [0,002 do 0,004 mg/kg m.c.] i dużą [0,004 do 0,008 mg/kg m.c.]) lub placebo. 5 Pierwszorzędowym punktem końcowym była liczba pacjentów, u których zmniejszyło się ciśnienie wyciekania moczu (ang. leak point pressure, LPP) do < 40 cm H 2 O, określone na podstawie dwóch pomiarów tego samego dnia. Drugorzędowymi punktami końcowymi były: rzeczywista i procentowa zmiana ciśnienia wyciekania moczu w odniesieniu do stanu wyjściowego, poprawa lub stabilizacja wodonercza i wodniaka moczowodu oraz zmiana objętości moczu uzyskanego podczas cewnikowania i liczba wycieków moczu w czasie cewnikowania odnotowanych w dzienniczku cewnikowania. Nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic pomiędzy grupą przyjmującą placebo a żadną z 3 grup leczonych tamsulosyną zarówno dla pierwszo- jak i drugorzędowych punktów końcowych. Nie zaobserwowano odpowiedzi na żadną z dawek.
Przedawkowanie
Przedawkowanie po przyjęciu tamsulosyny chlorowodorku może wywołać silne działanie hipotensyjne. Obserwowano wystąpienie ciężkiego niedociśnienia po przedawkowaniu różnego stopnia. W razie nagłego spadku ciśnienia tętniczego krwi po przedawkowaniu należy zastosować leczenie wspomagające układ sercowo-naczyniowy. W celu powrotu do prawidłowych wartości ciśnienia tętniczego i częstości akcji serca należy pacjenta położyć. Jeśli takie postępowanie jest nieskuteczne, należy zastosować leki zwiększające objętość krwi krążącej, i w razie konieczności leki obkurczające naczynia krwionośne. Należy kontrolować czynność nerek i stosować leczenie podtrzymujące. Zastosowanie dializy prawdopodobnie nie będzie skuteczne, gdyż tamsulosyna w bardzo dużym stopniu wiąże się z białkami surowicy. W celu utrudnienia wchłaniania można zastosować środki zaradcze, takie jak wywołanie wymiotów. W razie zażycia dużych ilości produktu leczniczego można wykonać płukanie żołądka oraz podać węgiel aktywowany i osmotycznie działające środki przeczyszczające, takie jak siarczan sodu.
Ulotka
Pobierz
Dostępne jako preparat:
Dostępne w opakowaniach:
    Pytania dotyczące leku:

    Co wchodzi w skład leku Apo-Tamis?

    Każda kapsułka zawiera 0,4 mg tamsulosyny chlorowodorku (Tamsulosini hydrochloridum). Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

    Jakie są wskazania do stosowania leku Apo-Tamis?

    Objawy z dolnych dróg moczowych (ang. lower urinary tract symptoms – LUTS) związane z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego (ang. benign prostatic hyperplasia – BPH).

    Jak często zażywać lek Apo-Tamis?

    Podanie doustne Jedna kapsułka na dobę, przyjmowana po śniadaniu lub po pierwszym posiłku. Dzieci i młodzież Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności tamsulosyny u dzieci w wieku < 18 lat. Aktualne dane przedstawiono w punkcie 5.1, jednak nie ma zaleceń dotyczących dawkowania. Sposób podawania Kapsułkę należy połknąć w całości, popijając szklanką wody w pozycji siedzącej lub stojącej (nie w pozycji leżącej). Kapsułki nie należy przegryzać ani żuć, ponieważ zaburza to zdolność do stopniowego uwalniania substancji czynnej. Jeśli pacjent ma trudności z połykaniem (np. dysfagia), może otworzyć kapsułkę i połknąć jej zawartość bez żucia.

    Kiedy nie przyjmować leku Apo-Tamis?

    Nadwrażliwość, w tym polekowy obrzęk naczynioruchowy, na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. Ortostatyczne spadki ciśnienia tętniczego krwi w wywiadzie. Ciężka niewydolność wątroby. 1

    Kiedy nie powinno się stosować leku Apo-Tamis?

    Nadwrażliwość, w tym polekowy obrzęk naczynioruchowy, na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. Ortostatyczne spadki ciśnienia tętniczego krwi w wywiadzie. Ciężka niewydolność wątroby. 1

    Jakie są działania niepożądane leku Apo-Tamis?

    Częstość występowania działań niepożądanych sklasyfikowano w następujący sposób: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000), nieznana (niemożliwa do określenia na podstawie dostępnych danych). Klasyfikacja Często Niezbyt Rzadko Bardzo Nieznana układów i często rzadko (niemożliwa do narządów ≥1/100 do ≥1/1 000 ≥1/10 000 <1/10 000 określenia na <1/10 do <1/100 do <1/1000 podstawie dostępnych danych) Zaburzenia zawroty ból głowy omdlenie układu głowy nerwowego (1,3%) Zaburzenia serca kołatanie migotanie serca przedsionków, arytmia, tachykardia 3 Zaburzenia hipotonia naczyniowe ortostatyczna Zaburzenia zapalenie duszność, układu błony krwawienie z oddechowego, śluzowej nosa klatki nosa piersiowej i śródpiersia Zaburzenia zaparcie, suchość w żołądka i biegunka, jamie ustnej jelit nudności, wymioty Zaburzenia wysypka, obrzęk zespół rumień skóry i tkanki świąd, naczynio- Stevensa- wielopostaciow podskórnej pokrzywka ruchowy Johnsona y, złuszczające zapalenie skóry Zaburzenia zaburzenia bolesny układu wytrysku, wzwód rozrodczego i wytrysk piersi wsteczny, niezdolnoś ć do wytrysku Zaburzenia astenia ogólne i stany w miejscu podania Zaburzenia oka niewyraźn e widzenie, zaburzenia widzenia W okresie po wprowadzeniu do obrotu, podczas zabiegu usunięcia zaćmy zaobserwowano, że leczenie tamsulosyną wiązało się z wystąpieniem zespołu zwężenia źrenicy znanego, jako śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (IFIS); patrz punkt 4.4. Doniesienia po wprowadzeniu do obrotu: Oprócz wyżej wymienionych działań niepożądanych dodatkowo raportowano o występowaniu migotania przedsionków, arytmii, tachykardii i duszności w związku ze stosowaniem tamsulosyny. Ponieważ zdarzenia te zgłaszane były spontanicznie po wprowadzeniu leku do obrotu, niemożliwe jest określenie częstości ich występowania oraz wpływu tamsulosyny na ich występowanie na podstawie dostępnych danych. Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, PL-02 222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: ndl@urpl.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. 4

    Czy lek Apo-Tamis wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?

    Nie przeprowadzono badań nad wpływem tamsulosyny chlorowodorku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak należy poinformować pacjenta o możliwości wystąpienia zawrotów głowy.

    Czy przyjmując Apo-Tamis mogę prowadzić auto?

    Nie przeprowadzono badań nad wpływem tamsulosyny chlorowodorku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak należy poinformować pacjenta o możliwości wystąpienia zawrotów głowy.

    Czy Apo-Tamis mogę przyjmować w ciąży?

    Apo-Tamis nie jest wskazany do stosowania u kobiet. W krótkotrwałych i długotrwałych badaniach klinicznych z tamsulosyną obserwowano zaburzenia wytrysku. Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu odnotowano występowanie przypadków zaburzeń wytrysku, wytrysku wstecznego i niezdolności do wytrysku.

    Czy Apo-Tamis jest bezpieczny w czasie karmienia?

    Apo-Tamis nie jest wskazany do stosowania u kobiet. W krótkotrwałych i długotrwałych badaniach klinicznych z tamsulosyną obserwowano zaburzenia wytrysku. Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu odnotowano występowanie przypadków zaburzeń wytrysku, wytrysku wstecznego i niezdolności do wytrysku.

    Czy Apo-Tamis wpływa na płodność?

    Apo-Tamis nie jest wskazany do stosowania u kobiet. W krótkotrwałych i długotrwałych badaniach klinicznych z tamsulosyną obserwowano zaburzenia wytrysku. Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu odnotowano występowanie przypadków zaburzeń wytrysku, wytrysku wstecznego i niezdolności do wytrysku.