Zasób 3

Adrenalina WZF 0,1%

Substancja czynna
Adrenalinum
Postać
roztwór do wstrzykiwań
Moc
1 mg/ml
Skład
Każdy ml roztworu zawiera 1 mg adrenaliny (Adrenalinum) w postaci adrenaliny winianu. Substancje pomocnicze o znanym działaniu: sodu pirosiarczyn. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Substancje pomocnicze
6 Sodu pirosiarczyn (E 223) Sodu chlorek Woda do wstrzykiwań
Wskazania
- Nagłe zatrzymanie krążenia – resuscytacja krążeniowo-oddechowa. - Wstrząs anafilaktyczny oraz inne ostre reakcje alergiczne. - Napad astmy oskrzelowej – w celu przerwania skurczu oskrzeli. - Ciężka bradykardia. - Wstrząs kardiogenny – jako wazopresor.
Dawkowanie
Produkt można podawać podskórnie, domięśniowo, dożylnie. Dorośli: Nagłe zatrzymanie krążenia – resuscytacja krążeniowo-oddechowa: - Dożylnie 1 mg adrenaliny po 10-krotnym rozcieńczeniu albo bez rozcieńczania podając następnie bolus 10 ml 0,9% roztworu NaCl. W razie potrzeby dawki można powtarzać co 3-5 minut. Po przywróceniu rytmu serca, który zapewnia perfuzję, jeżeli stosowanie adrenaliny nadal jest konieczne należy ją podawać powoli dożylnie w małych dawkach (bolusy 50 do 100 µg), aż do uzyskania właściwego ciśnienia tętniczego krwi. Wstrząs anafilaktyczny oraz inne ostre reakcje alergiczne: - Domięśniowo lub podskórnie 0,3 - 0,5 mg. W ciężkich przypadkach nawet 1 mg w dawce jednorazowej. We wstrząsie anafilaktycznym preferowana jest domięśniowa droga podania. W razie potrzeby dawki mogą być powtarzane co 10-15 minut, a w uzasadnionych przypadkach nawet co 5 min. - Powoli dożylnie 0,3 - 1 mg po rozcieńczeniu (10-krotnym lub większym). Podanie dożylne jest zarezerwowane wyłącznie dla pacjentów w ciężkim, zagrażającym życiu wstrząsie lub w sytuacjach szczególnych, np. w trakcie znieczulenia ogólnego. Napad astmy oskrzelowej - w celu przerwania skurczu oskrzeli: - Podskórnie lub domięśniowo 0,3 mg. Dawki można powtarzać trzykrotnie co 20 minut. 1 Ciężka bradykardia: - Jeżeli atropina jest nieskuteczna należy rozważyć podanie adrenaliny we wlewie dożylnym z szybkością 2 - 10 µg/min. Preparat podawać do uzyskania oczekiwanego efektu. Wstrząs kardiogenny – jako wazopresor: - Jako lek drugiego rzutu - we wlewie dożylnym 0,05 µg - 0,5 µg/kg mc./min. Dzieci: Nagłe zatrzymanie krążenia – resuscytacja krążeniowo-oddechowa: - Dożylnie 10 µg/kg mc. W razie potrzeby dawki można powtarzać co 3-5 minut. Po przywróceniu spontanicznego krążenia, jeśli jest to konieczne, adrenalinę można podać we wlewie dożylnym 0,05 – 1,0 µg/kg mc./min. Wlew podawać do uzyskania oczekiwanego efektu. U dzieci występują znaczące różnice osobnicze w odpowiedzi na adrenalinę. Wstrząs anafilaktyczny i inne ostre reakcje alergiczne: Domięśniowo lub podskórnie 10 µg/kg mc., maksymalnie jednorazowo do 0,5 mg. We wstrząsie anafilaktycznym preferowana jest domięśniowa droga podania. Wiek Dawka adrenaliny 1 mg/ml (roztwór 1:1000 ) Powyżej 12 lat 0,5 mg im. (0,5 ml roztworu 1:1000) 6 - 12 lat 0,3 mg im. (0,3 ml roztworu 1:1000) 6 miesięcy - 6 lat 0,15 mg im. (0,15 ml roztworu 1:1000) Poniżej 6 miesięcy 0,01 mg/kg mc. im. (0,01 ml/kg mc. roztworu 1:1000) Jeśli to konieczne, dawki podane powyżej można powtarzać kilkakrotnie, zachowując 5-15 minut przerwy, biorąc pod uwagę ciśnienie tętnicze, tętno oraz czynność oddechową. Zaleca się stosowanie strzykawek o małej pojemności. Powoli dożylnie 10 µg/kg mc. po rozcieńczeniu (10-krotnym lub większym). Podanie dożylne jest zarezerwowane wyłącznie dla pacjentów w ciężkim, zagrażającym życiu wstrząsie lub w sytuacjach szczególnych - np. w trakcie znieczulenia ogólnego. Napad astmy oskrzelowej - w celu przerwania skurczu oskrzeli: - Podskórnie lub domięśniowo 10 µg/kg mc., maksymalnie jednorazowo do 0,5 mg. Dawki można powtarzać dwukrotnie co 20 minut, a następnie w razie potrzeby co 4 godziny. Ciężka bradykardia: - Wlew dożylny 0,05 – 1,0 µg/kg mc./min. Wstrząs kardiogenny – jako wazopresor: - Jako lek drugiego rzutu we wlewie dożylnym 0,05 – 1,0 µg/kg mc./min. W STANACH ZAGROŻENIA ŻYCIA! Dorośli  Jeżeli uzyskanie dostępu do żyły jest niemożliwe produkt można podać śródkostnie (doszpikowo) w dawkach stosowanych dożylnie.  Dotchawiczo 3 mg po rozcieńczeniu. W tym celu należy rozcieńczyć 3 ml adrenaliny do 10 ml 0,9% roztworem NaCl lub wodą do wstrzykiwań i podać przez rurkę intubacyjną. Rozcieńczenie wodą do wstrzykiwań powoduje lepszą absorpcję produktu.  Jeżeli uzyskanie dostępu do żyły jest niemożliwe produkt można podać śródkostnie (doszpikowo) w dawkach stosowanych dożylnie lub dotchawiczo w dawce 100 µg/kg mc. po uprzednim rozcieńczeniu w 5 ml 0,9% roztworu NaCl. 2 UWAGA: należy stosować tylko świeżo przygotowane roztwory.
Przeciwwskazania
UWAGA: w stanach zagrożenia życia nie ma bezwzględnych przeciwwskazań do zastosowania adrenaliny. Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Działania niepożądane
Wystąpienie działań niepożądanych zależy od wrażliwości pacjenta na adrenalinę oraz od podanej dawki. Poniżej przedstawiono działania niepożądane związane ze stosowaniem adrenaliny: [bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1000 do <1/100); rzadko (≥1/10 000 do <1/1000); bardzo rzadko (<1/10 000)]. Zaburzenia układu immunologicznego: Reakcje alergiczne, w tym reakcje anafilaktyczne lub reakcje zagrażające życiu lub mniej ciężkie napady astmy u osób nadwrażliwych na sodu pirosiarczyn znajdujący się w produkcie. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: Rzadko: hiperglikemia, hipokaliemia, kwasica metaboliczna. Zaburzenia psychiczne: Często: nerwowość, lęk, niepokój (występują nawet po podaniu małych dawek adrenaliny). Rzadko: omamy. Zaburzenia układu nerwowego: Często: zawroty głowy, drżenie, ból głowy (występują nawet po podaniu małych dawek adrenaliny). Rzadko: drżenia mięśniowe (występują nawet po podaniu małych dawek adrenaliny). 4 Zaburzenia oka: Rzadko: rozszerzenie źrenic. Zaburzenia serca: Często: kołatanie serca, tachykardia (występują nawet po podaniu małych dawek adrenaliny). Zaburzenia rytmu serca (migotanie przedsionków lub zatrzymanie czynności serca) – te działania niepożądane występowały po zastosowaniu dużych dawek adrenaliny lub u osób wrażliwych. Zaburzenia naczyniowe: Nagły wzrost ciśnienia tętniczego (czasami prowadzący do wylewu krwi do mózgu) oraz zwężenie naczyń krwionośnych (np. w skórze, błonie śluzowej, nerkach) – te działania niepożądane występowały po zastosowaniu dużych dawek adrenaliny lub u osób wrażliwych. Rzadko: omdlenia. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: Często: trudności w oddychaniu (występują nawet po podaniu małych dawek adrenaliny). Zaburzenia żołądka i jelit: Często: nudności, wymioty (występują nawet po podaniu małych dawek adrenaliny). Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: Często: bladość (występuje nawet po podaniu małych dawek adrenaliny). Zaburzenia nerek i dróg moczowych: Rzadko: trudności w oddawaniu moczu z zatrzymaniem moczu włącznie. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: Często: osłabienie, pocenie się, uczucie zimna w obrębie dłoni i stóp (występuje nawet po podaniu małych dawek adrenaliny). Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
Po zastosowaniu adrenaliny, pacjent nie powinien prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn, przede wszystkim z uwagi na zaburzenie, które było wskazaniem do zastosowania adrenaliny.
Interakcje
Szczególnej ostrożności wymaga podawanie adrenaliny pacjentom, u których zatrzymanie krążenia skojarzone jest z nadużyciem kokainy lub innych środków sympatykomimetycznych. Działanie adrenaliny mogą nasilać trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne w skojarzeniu z lekami przeciwdepresyjnymi noradrenergiczno-serotonicznymi, takimi jak wenlafaksyna lub milnacypran oraz inhibitory monoaminooksydazy (mogą wywołać nagłe zwiększenie ciśnienia tętniczego i zaburzenia rytmu serca), preparaty blokujące COMT (katecholo-O-metylotransferazę), hormony tarczycy, teofilina, oksytocyna, parasympatykolityki, niektóre leki przeciwhistaminowe (difenhydramina, chlorfeniramina), lewodopa i alkohol. 3 Podczas podawania adrenaliny i nieselektywnych β-adrenolityków może wystąpić ciężkie nadciśnienie tętnicze i bradykardia. Jednoczesne stosowanie sympatykomimetyków i adrenaliny może nasilać działanie adrenaliny. Produkt należy stosować ostrożnie u osób przyjmujących produkty, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca, np. glikozydy naparstnicy, chinidyna, chlorowcowane środki znieczulające. Działaniu hipertensyjnemu adrenaliny można przeciwdziałać przez podanie szybko działających leków rozszerzających naczynia krwionośne lub preparatów blokujących receptory α-adrenergiczne. Działanie adrenaliny może być antagonizowane przez leki β-adrenolityczne, szczególnie nieselektywne. Adrenalina hamuje wydzielanie insuliny, dlatego u osób z cukrzycą może być konieczne zwiększenie dawki insuliny lub innych leków hipoglikemicznych.
Ostrzeżenia
W sytuacjach innych niż konieczność ratowania życia adrenalinę należy ostrożnie stosować u pacjentów z chorobą serca, np. chorobą wieńcową oraz chorobami mięśnia sercowego (może wywołać napad dławicy piersiowej), przerostem prawej komory serca, zaburzeniami rytmu serca lub tachykardią. U pacjentów z nadczynnością tarczycy, chorobami układu krążenia (dławicą piersiową o ciężkim przebiegu, kardiomiopatią zaporową i arytmią komorową i nadciśnieniem tętniczym), guzem chromochłonnym nadnerczy, wysokim ciśnieniem śródgałkowym, ciężką niewydolnością nerek, gruczolakiem gruczołu krokowego prowadzącym do zalegania moczu, hiperkalcemią, hipokaliemią, cukrzycą, a także u pacjentów w podeszłym wieku lub u kobiet w okresie ciąży istnieje ryzyko wystąpienia działań niepożądanych po podaniu adrenaliny. Produkt zawiera sodu pirosiarczyn, który może wywołać reakcje alergiczne, w tym również objawy anafilaktyczne i skurcz oskrzeli u osób z nadwrażliwością, szczególnie z astmą w wywiadzie. Przypadkowe wstrzyknięcie w dłonie lub stopy (i inne obwodowe części ciała) może wywołać nagłe zahamowanie przepływu krwi do przylegających tkanek. W przypadkach innych niż resuscytacja krążeniowo-oddechowa dożylne podanie adrenaliny jest związane z większym ryzykiem wystąpieniem powikłań, dlatego zarezerwowane jest wyłącznie dla pacjentów z zagrożeniem życia. Odpowiednie rozcieńczenie i dożylne powolne podawanie produktu zwiększa bezpieczeństwo terapii i minimalizuje ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. W początkowym leczeniu anafilaksji, zalecana jest domięśniowa droga podania adrenaliny. Dożylna droga podania adrenaliny jest przeznaczona do stosowania na oddziałach intensywnej terapii lub oddziałach ratunkowych. Roztwór adrenaliny o mocy 1 mg/ml (1:1000) nie jest odpowiedni do stosowania dożylnego. Jeśli nie ma dostępnej adrenaliny w roztworze 1:10 000 (0,1 mg/ml) w postaci roztworu do wstrzykiwań, roztwór 1:1000, przed dożylnym podaniem musi zostać rozcieńczony do roztworu 1:10 000 – przygotowanie rozcieńczenia patrz p. 6.6. W przypadku dożylnego podawania adrenaliny należy zachować najwyższą ostrożność, dożylna droga podania zarezerwowana jest wyłącznie dla specjalistów doświadczonych w dożylnym podawaniu adrenaliny. Produkt zawiera 0,147 mmol/ml (3,39 mg/ml) sodu, to znaczy produkt uznaje się za „wolny od sodu”.
Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Nie przeprowadzono kontrolowanych badań dotyczących stosowania adrenaliny u kobiet w ciąży. Adrenalina przenika przez łożysko, może być stosowana w okresie ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza spodziewana korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Ze względu na śladowe przenikanie adrenaliny do mleka kobiecego, jest mało prawdopodobne, aby wywierała wpływ na dziecko karmione piersią.
Właściwości farmakokinetyczne
Adrenalina podana parenteralnie ulega szybkiej inaktywacji w organizmie, głównie w wątrobie przez enzymy COMT (katecholo-O-metylotransferazę) i MAO (oksydazę monoaminową). Duża część dawki adrenaliny jest wydalana w postaci metabolitów w moczu. Okres półtrwania wynosi około 2 do 3 minut. Adrenalina po podaniu dożylnym bardzo szybko dystrybuowana jest do serca. Jest w około 50% wiązana przez białka osocza. Adrenalina wstrzykiwana podskórnie lub domięśniowo może powodować miejscowe zwężenie naczyń krwionośnych, co może opóźniać wchłanianie i w efekcie może wydłużyć okres półtrwania podany powyżej.
Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki adrenergiczne i dopaminergiczne, kod ATC: C01 CA24 Adrenalina to naturalnie występująca katecholamina, wydzielana przez rdzeń nadnerczy w odpowiedzi na wysiłek lub stres. Jest to sympatykomimetyczna amina, która silnie pobudza receptory alfa- i beta-adrenergiczne i działa na narządy, w których umiejscowione są te receptory. Jest to lek z wyboru w resuscytacji krążeniowo oddechowej oraz do szybkiego łagodzenia reakcji nadwrażliwości – alergicznej, idiopatycznej lub wywołanej anafilaksją. Adrenalina powoduje również szybkie rozszerzenie oskrzeli w przypadku napadu astmy oskrzelowej. Adrenalina działa silnie inotropowo dodatnio, podwyższa skurczowe ciśnienie krwi i obniża rozkurczowe ciśnienie krwi (w dużych dawkach podwyższa), przyspiesza częstość akcji serca. Adrenalina silnie zwęża naczynia krwionośne w wyniku pobudzenia receptorów alfa. Przeciwdziała rozszerzaniu naczyń krwionośnych oraz zwiększeniu przepuszczalności naczyń krwionośnych, prowadzących do utraty międzykomórkowego płynu i niedociśnienia, które są głównymi cechami wstrząsu anafilaktycznego. Poprzez pobudzenie receptorów beta znajdujących się w oskrzelach, adrenalina silnie rozszerza oskrzela, co łagodzi świszczący oddech i duszność. Adrenalina łagodzi również świąd, pokrzywkę oraz obrzęk naczynioruchowy związany z anafilaksją i innymi reakcjami alergicznymi.
Przedawkowanie
Przedawkowanie adrenaliny na skutek nagłego wzrostu ciśnienia tętniczego może wywołać wylew krwi do mózgu. Zwężenie naczyń obwodowych, pobudzenie serca może prowadzić do ciężkiego obrzęku płuc i w konsekwencji do zgonu. W przypadku ciężkiego obrzęku płuc z trudnościami w oddychaniu, który występuje po przedawkowaniu adrenaliny, należy podać szybko działający lek blokujący receptory α- adrenergiczne, np. fentolaminę i (lub) zastosować wentylację przerywanym ciśnieniem dodatnim. 5 Działaniu hipertensyjnemu można przeciwdziałać przez podanie szybko działających leków rozszerzających naczynia krwionośne lub blokujących receptory α-adrenergiczne. Jeżeli wystąpi długo trwające niedociśnienie tętnicze, konieczne może być podanie innego preparatu zwiększającego ciśnienie tętnicze, np. noradrenaliny. Po przedawkowaniu adrenaliny może wystąpić przemijająca bradykardia, a następnie tachykardia. Mogą wystąpić potencjalnie zagrażające życiu ciężkie zaburzenia rytmu serca, które można leczyć preparatami blokującymi receptory β-adrenergiczne. Przed ich podaniem lub jednocześnie z nimi należy podać produkt blokujący receptory α-adrenergiczne, aby zapewnić kontrolę krążenia obwodowego.
Ulotka
Pobierz
Dostępne jako preparat:
Dostępne w opakowaniach:
  • 10 amp. 1 ml: Rp - lek na receptę
  • 50 amp. 1 ml: Rp - lek na receptę
Pytania dotyczące leku:

Co wchodzi w skład leku Adrenalina WZF 0,1%?

Każdy ml roztworu zawiera 1 mg adrenaliny (Adrenalinum) w postaci adrenaliny winianu. Substancje pomocnicze o znanym działaniu: sodu pirosiarczyn. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Jakie są wskazania do stosowania leku Adrenalina WZF 0,1%?

- Nagłe zatrzymanie krążenia – resuscytacja krążeniowo-oddechowa. - Wstrząs anafilaktyczny oraz inne ostre reakcje alergiczne. - Napad astmy oskrzelowej – w celu przerwania skurczu oskrzeli. - Ciężka bradykardia. - Wstrząs kardiogenny – jako wazopresor.

Jak często zażywać lek Adrenalina WZF 0,1%?

Produkt można podawać podskórnie, domięśniowo, dożylnie. Dorośli: Nagłe zatrzymanie krążenia – resuscytacja krążeniowo-oddechowa: - Dożylnie 1 mg adrenaliny po 10-krotnym rozcieńczeniu albo bez rozcieńczania podając następnie bolus 10 ml 0,9% roztworu NaCl. W razie potrzeby dawki można powtarzać co 3-5 minut. Po przywróceniu rytmu serca, który zapewnia perfuzję, jeżeli stosowanie adrenaliny nadal jest konieczne należy ją podawać powoli dożylnie w małych dawkach (bolusy 50 do 100 µg), aż do uzyskania właściwego ciśnienia tętniczego krwi. Wstrząs anafilaktyczny oraz inne ostre reakcje alergiczne: - Domięśniowo lub podskórnie 0,3 - 0,5 mg. W ciężkich przypadkach nawet 1 mg w dawce jednorazowej. We wstrząsie anafilaktycznym preferowana jest domięśniowa droga podania. W razie potrzeby dawki mogą być powtarzane co 10-15 minut, a w uzasadnionych przypadkach nawet co 5 min. - Powoli dożylnie 0,3 - 1 mg po rozcieńczeniu (10-krotnym lub większym). Podanie dożylne jest zarezerwowane wyłącznie dla pacjentów w ciężkim, zagrażającym życiu wstrząsie lub w sytuacjach szczególnych, np. w trakcie znieczulenia ogólnego. Napad astmy oskrzelowej - w celu przerwania skurczu oskrzeli: - Podskórnie lub domięśniowo 0,3 mg. Dawki można powtarzać trzykrotnie co 20 minut. 1 Ciężka bradykardia: - Jeżeli atropina jest nieskuteczna należy rozważyć podanie adrenaliny we wlewie dożylnym z szybkością 2 - 10 µg/min. Preparat podawać do uzyskania oczekiwanego efektu. Wstrząs kardiogenny – jako wazopresor: - Jako lek drugiego rzutu - we wlewie dożylnym 0,05 µg - 0,5 µg/kg mc./min. Dzieci: Nagłe zatrzymanie krążenia – resuscytacja krążeniowo-oddechowa: - Dożylnie 10 µg/kg mc. W razie potrzeby dawki można powtarzać co 3-5 minut. Po przywróceniu spontanicznego krążenia, jeśli jest to konieczne, adrenalinę można podać we wlewie dożylnym 0,05 – 1,0 µg/kg mc./min. Wlew podawać do uzyskania oczekiwanego efektu. U dzieci występują znaczące różnice osobnicze w odpowiedzi na adrenalinę. Wstrząs anafilaktyczny i inne ostre reakcje alergiczne: Domięśniowo lub podskórnie 10 µg/kg mc., maksymalnie jednorazowo do 0,5 mg. We wstrząsie anafilaktycznym preferowana jest domięśniowa droga podania. Wiek Dawka adrenaliny 1 mg/ml (roztwór 1:1000 ) Powyżej 12 lat 0,5 mg im. (0,5 ml roztworu 1:1000) 6 - 12 lat 0,3 mg im. (0,3 ml roztworu 1:1000) 6 miesięcy - 6 lat 0,15 mg im. (0,15 ml roztworu 1:1000) Poniżej 6 miesięcy 0,01 mg/kg mc. im. (0,01 ml/kg mc. roztworu 1:1000) Jeśli to konieczne, dawki podane powyżej można powtarzać kilkakrotnie, zachowując 5-15 minut przerwy, biorąc pod uwagę ciśnienie tętnicze, tętno oraz czynność oddechową. Zaleca się stosowanie strzykawek o małej pojemności. Powoli dożylnie 10 µg/kg mc. po rozcieńczeniu (10-krotnym lub większym). Podanie dożylne jest zarezerwowane wyłącznie dla pacjentów w ciężkim, zagrażającym życiu wstrząsie lub w sytuacjach szczególnych - np. w trakcie znieczulenia ogólnego. Napad astmy oskrzelowej - w celu przerwania skurczu oskrzeli: - Podskórnie lub domięśniowo 10 µg/kg mc., maksymalnie jednorazowo do 0,5 mg. Dawki można powtarzać dwukrotnie co 20 minut, a następnie w razie potrzeby co 4 godziny. Ciężka bradykardia: - Wlew dożylny 0,05 – 1,0 µg/kg mc./min. Wstrząs kardiogenny – jako wazopresor: - Jako lek drugiego rzutu we wlewie dożylnym 0,05 – 1,0 µg/kg mc./min. W STANACH ZAGROŻENIA ŻYCIA! Dorośli  Jeżeli uzyskanie dostępu do żyły jest niemożliwe produkt można podać śródkostnie (doszpikowo) w dawkach stosowanych dożylnie.  Dotchawiczo 3 mg po rozcieńczeniu. W tym celu należy rozcieńczyć 3 ml adrenaliny do 10 ml 0,9% roztworem NaCl lub wodą do wstrzykiwań i podać przez rurkę intubacyjną. Rozcieńczenie wodą do wstrzykiwań powoduje lepszą absorpcję produktu.  Jeżeli uzyskanie dostępu do żyły jest niemożliwe produkt można podać śródkostnie (doszpikowo) w dawkach stosowanych dożylnie lub dotchawiczo w dawce 100 µg/kg mc. po uprzednim rozcieńczeniu w 5 ml 0,9% roztworu NaCl. 2 UWAGA: należy stosować tylko świeżo przygotowane roztwory.

Kiedy nie przyjmować leku Adrenalina WZF 0,1%?

UWAGA: w stanach zagrożenia życia nie ma bezwzględnych przeciwwskazań do zastosowania adrenaliny. Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

Kiedy nie powinno się stosować leku Adrenalina WZF 0,1%?

UWAGA: w stanach zagrożenia życia nie ma bezwzględnych przeciwwskazań do zastosowania adrenaliny. Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

Jakie są działania niepożądane leku Adrenalina WZF 0,1%?

Wystąpienie działań niepożądanych zależy od wrażliwości pacjenta na adrenalinę oraz od podanej dawki. Poniżej przedstawiono działania niepożądane związane ze stosowaniem adrenaliny: [bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1000 do <1/100); rzadko (≥1/10 000 do <1/1000); bardzo rzadko (<1/10 000)]. Zaburzenia układu immunologicznego: Reakcje alergiczne, w tym reakcje anafilaktyczne lub reakcje zagrażające życiu lub mniej ciężkie napady astmy u osób nadwrażliwych na sodu pirosiarczyn znajdujący się w produkcie. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: Rzadko: hiperglikemia, hipokaliemia, kwasica metaboliczna. Zaburzenia psychiczne: Często: nerwowość, lęk, niepokój (występują nawet po podaniu małych dawek adrenaliny). Rzadko: omamy. Zaburzenia układu nerwowego: Często: zawroty głowy, drżenie, ból głowy (występują nawet po podaniu małych dawek adrenaliny). Rzadko: drżenia mięśniowe (występują nawet po podaniu małych dawek adrenaliny). 4 Zaburzenia oka: Rzadko: rozszerzenie źrenic. Zaburzenia serca: Często: kołatanie serca, tachykardia (występują nawet po podaniu małych dawek adrenaliny). Zaburzenia rytmu serca (migotanie przedsionków lub zatrzymanie czynności serca) – te działania niepożądane występowały po zastosowaniu dużych dawek adrenaliny lub u osób wrażliwych. Zaburzenia naczyniowe: Nagły wzrost ciśnienia tętniczego (czasami prowadzący do wylewu krwi do mózgu) oraz zwężenie naczyń krwionośnych (np. w skórze, błonie śluzowej, nerkach) – te działania niepożądane występowały po zastosowaniu dużych dawek adrenaliny lub u osób wrażliwych. Rzadko: omdlenia. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: Często: trudności w oddychaniu (występują nawet po podaniu małych dawek adrenaliny). Zaburzenia żołądka i jelit: Często: nudności, wymioty (występują nawet po podaniu małych dawek adrenaliny). Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: Często: bladość (występuje nawet po podaniu małych dawek adrenaliny). Zaburzenia nerek i dróg moczowych: Rzadko: trudności w oddawaniu moczu z zatrzymaniem moczu włącznie. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: Często: osłabienie, pocenie się, uczucie zimna w obrębie dłoni i stóp (występuje nawet po podaniu małych dawek adrenaliny). Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Czy lek Adrenalina WZF 0,1% wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?

Po zastosowaniu adrenaliny, pacjent nie powinien prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn, przede wszystkim z uwagi na zaburzenie, które było wskazaniem do zastosowania adrenaliny.

Czy przyjmując Adrenalina WZF 0,1% mogę prowadzić auto?

Po zastosowaniu adrenaliny, pacjent nie powinien prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn, przede wszystkim z uwagi na zaburzenie, które było wskazaniem do zastosowania adrenaliny.

Czy Adrenalina WZF 0,1% mogę przyjmować w ciąży?

Nie przeprowadzono kontrolowanych badań dotyczących stosowania adrenaliny u kobiet w ciąży. Adrenalina przenika przez łożysko, może być stosowana w okresie ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza spodziewana korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Ze względu na śladowe przenikanie adrenaliny do mleka kobiecego, jest mało prawdopodobne, aby wywierała wpływ na dziecko karmione piersią.

Czy Adrenalina WZF 0,1% jest bezpieczny w czasie karmienia?

Nie przeprowadzono kontrolowanych badań dotyczących stosowania adrenaliny u kobiet w ciąży. Adrenalina przenika przez łożysko, może być stosowana w okresie ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza spodziewana korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Ze względu na śladowe przenikanie adrenaliny do mleka kobiecego, jest mało prawdopodobne, aby wywierała wpływ na dziecko karmione piersią.

Czy Adrenalina WZF 0,1% wpływa na płodność?

Nie przeprowadzono kontrolowanych badań dotyczących stosowania adrenaliny u kobiet w ciąży. Adrenalina przenika przez łożysko, może być stosowana w okresie ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza spodziewana korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Ze względu na śladowe przenikanie adrenaliny do mleka kobiecego, jest mało prawdopodobne, aby wywierała wpływ na dziecko karmione piersią.